Share
CHAPTER SIX
Related chapters
The Boy Next Door CHAPTER SEVEN
CALLIEHindi ko maiwasang maparolyo ng mata nang makita ko na naman si Ethan sa usual na pwesto nito sa loob ng coffee shop. Kada may pasok ako sa trabaho ay lagi na rin itong naroon na tila ba nag-eenjoy ito sa ginagawa niya dahil alam niyang kinaiinis ko ang presensya niya. Tuwing wala naman akong pasok ay hindi rin ito umaalis ng apartment. Sa pang-araw-araw na nangyayari 'yon, hinihiling ko na lang na may iba naman siyang pagkaabalahan sa buhay niya. "He's here again. Kahit ata ilang beses mong sungitan at itaboy ang isang 'yan, wala siyang balak na lubayan ka," bulong ni Zoe sa akin nang mapadaan ito sa likod ko habang nag-aayos ako ng mga incoming orders. "Paano ka ba naman kasi lulubayan, you're making your coffee with love nga raw kasi," dagdag nito nang muli siyang dumaan para bumalik sa tabi ko. Narinig ko rin ang bahagyang pagbungisngis nito.Humarap ako sa kaniya at binigyan siya ng isang sarkastikong ngiti. "Come on, he said that just to piss me off," ani ko. "Maiba tay
The Boy Next Door CHAPTER EIGHT
CALLIE"Are you sure okay ka lang na maiwan mag-isa rito? Pwede ko rin naman iexcuse sarili ko muna tapos magpatake over na muna tayo kay Freya sa pag-assist sa counter," sabi ko kay Zoe. May sakit kasi ito at medyo nag-aalangan ako na iwan siya mag-isa. Bihira kung magkasakit si Zoe pero matindi kung bumigay ang katawan nito kapag nagkakasakit siya. I heard her let out a hiss. "How many times do I have to tell you na okay lang ako?" aniya. "You don't have to worry about me kasi trangkaso lang naman ito. Kasalanan ko rin naman dahil nagpahamog pa ako kagabi." Napalabi naman ako dahil sa tinuran nito. "But promise me that if naramdaman mo na sumama ang pakiramdam mo, you'll call me, okay?" paalala ko na tinanguan naman nito bago mag-ayos ng higa. I heard her let out a soft whimper, siguro'y dahil na rin sa sakit ng katawan na mula pa kagabi ay inirereklamo niya na. Hindi ko na ito kinulit pa at iniwan ko na siya sa unit namin gaya ng gusto niya. Pagdating na pagdating ko sa shop ay
The Boy Next Door CHAPTER NINE
CALLIE "What are you doing?" Zoe asked me nang makabalik ako sa counter mula sa baking area. Inexcuse ko muna ang sarili ko kanina sa counter dahil may kailangan akong gawin. I glanced at Ethan at naroon pa rin ito sa usual spot niya. May hawak itong magazine habang umiinom ng usual na order nito sa amin—draft latte na ako mismo ang may gawa. "Earth to Callie, ano pong ginagawa mo sa baking area?" Awtomatikong bumalik kay Zoe ang tingin ko at tila naghihintay naman ito ng sagot galing sa akin. "I'm baking," mahinang turan ko. "You're baking?" I nodded as a response. "We've been friends for a year and yet hindi ko alam na marunong ka pa lang magbake." Ang totoo ay hindi naman talaga ako marunong magbake ng kahit na ano. Ito ang unang beses na gagawin ko 'to at tahimik kong hinihiling na sana ay maging maayos ang resulta dahil kung hindi, baka mas lalo ko lang dagdagan ang kasalanan ko kay Ethan. "First time ko lang na gagawin," pag-amin ko rito. "Now that's something," ani
The Boy Next Door CHAPTER TEN
CALLIEPaggising ko ay wala na si Zoe sa unit namin. Umalis na ito kaninang madaling araw papuntang Hawaii para samahan ang lola niya. Hindi pa rin nito sigurado kung kailan siya makakabalik. Ito rin ang unang beses na magiging mag-isa ako sa unit namin matapos ang isang buong taon. When I was a mess, Zoe won't leave my side dahil natatakot daw ito na wala na siyang balikan pag-uwi niya. Wala akong plano sa buhay ko no'n kaya hindi ko siya masisisi kung gano'n ang naramdaman niya. I did my usual routine dahil kailangan ko pa ring pumasok sa trabaho ko. Dahil wala si Zoe ay si Freya lang ang kapalitan ko sa shift kaya medyo mababago ang routine naming dalawa. "Good morning," pagbati ko sa mga kasamahan ko nang makarating ako sa shop. Medyo maaga ang pagdating ko ngayon dahil nasaktuhan ko pa na nag-aayos pa lang sila ng table sa loob. Ibinaba ko naman muna sa staff room ang mga gamit ko at nagbihis ng uniporme bago dumiretso sa counter para ayusin naman ang mga gamit doon. "How was
The Boy Next Door CHAPTER ELEVEN
CALLIENaalimpungatan ako nang makarinig ako ng kung anong kaluskos sa loob ng unit ko. Hinayaan ko na muna ang mata ko na mag-adjust sa dilim ng paligid at nang akmang bubuksan ko na ang lamp shade na nakapatong sa bed side table malapit sa akin, somebody caught me from behind. Nakatakip ang kamay nito sa bibig ko kaya hindi ako makagawa ng kung anumang ingay. Magpupumiglas na sana ako sa pagkakahawak nito sa akin nang maamoy ko ang pamilyar na amoy na alam kong si Ethan ang nagmamay-ari. "Be quiet." Nang bumulong ito sa tenga ko, roon ko mas napagtanto na si Ethan nga ito. Anong ginagawa niya sa loob ng unit ko? Tanging ang paghinga naming dalawa ang naririnig kong ingay. He's not making any move kaya nanatili lang din ako sa pwesto ko at inihahanda na lang ang isip ko sa pwede kong gawin kung sakali man na may gawin itong masama sa akin. Natigilan ako sa pag-iisip nang marinig kong parang may kumakalikot sa sliding door ko sa balkonahe. Nang magkaroon ng konting liwanag, doon ko
The Boy Next Door CHAPTER TWELVE
CALLIEPaggising ko kinaumagahan ay wala na si Ethan sa unit ko. Ni hindi ko na namalayan ang pag-alis nito kaya marahil ay maaga pa itong umalis ng unit ko. Sinilip ko pa muna ang unit nito ngunit nakasara ang pinto no'n kaya bumalik na lang ako sa unit ko kesa manggulo pa sa kaniya gayong wala naman akong sasabihin. Mag-aasikaso na sana ako sa kusina nang makitang may lutong pagkain na na nakahain sa mesa. I don't remember having some leftovers yesterday kaya paniguradong si Ethan ang naghanda nito. A peace offering dahil hindi siya umalis ng unit ko kagabi? Dahil kailangan ko na ring mag-asikaso para sa trabaho ko ay iyong inihanda niya na lang ang kinain ko bago ako naligo at nag-ayos ng sarili. Sinigurado ko na rin muna na nakasara nang maayos ang mga pinto ng sa unit ko bago ko iyon tuluyang iniwan. Habang naglalakad naman ako ay naisipan kong tawagan si Zoe para sabihin ang nangyari kagabi sa unit namin. "Hello?" she greeted me with her voice still hoarse. I checked the tim
The Boy Next Door CHAPTER THIRTEEN
CALLIE "Good morning," buo ang ngiti na bati ni Ethan sa akin nang buksan ko ang pinto ng unit ko. Napunta sa bagay na nasa kamay nito ang tingin ko bago ako muling tumingin sa kaniya. "I can cook my own breakfast, Ethan," saad ko. "I know," kaswal na sagot nito at saka pumasok ng unit ko. Pinanuod ko lang siyang ilapag sa mesa ang dala-dala niya. Siya na rin mismo ang nagsalin no'n sa isang plato. Hinila pa nito ang bangko at saka tinapik-tapik iyon habang nakatingin sa akin na animo'y pinapaupo niya ako roon. "Anong trip mo?" pataray kong tanong sa kaniya. "Kung isa na naman 'to sa mga pakulo mo para inisin ako, I'm acknowledging it. Naasar na ako. Okay na? You can stop giving me breakfast every morning, Ethan. Nababalita na tayo rito sa building just so you know." "Who cares about what they're saying?" aniya habang kumakain ng pagkain na dala nito para sa akin. Hindi ko naman napigilan ang pagrolyo ng mata ko dahil sa naging pahayag niya. "If you don't care, well, I do."
The Boy Next Door CHAPTER ONE
CALLIEMarriage―isa sa mga pinakahihintay na dumating ng kahit na sinong babae sa buhay niya at isa ako sa mga babaeng naglolook forward na mangyari 'yon sa buhay ko...and today's the last day na maghihintay ako because after this, I am officially Mrs. Williams.Napatingin akong muli sa singsing na nakalagay sa palasingsingan ko at hindi ko mapigilan ang mapangiti habang inaalala ko ang mga pinagdaanan namin ni Zander bago kami nakarating dito.My mother, brother and I migrated in Canada nang maayos na ang citizenship ni mommy rito. I was high school back then when we migrated at doon ko rin unang nakilala si Zander na isang Filipino-Canadian. He's the kind of guy na halos
Latest chapter
