HINDI LANG DOON natapos ang bonding nina Bethany at ng step-mother niya. Umikot pa sila sa mall at halos yata lahat ng makitang boutique na bago sa kanilang paningin ay pinasukan nila. Pagod na pagod ang mga paa ng dalaga. Kung hindi pa siya nagreklamo na puro paltos na iyon, malamang ay hindi pa mag-aayang umuwi ang Ginang na sobrang ini-enjoy ang quality time na ibinibigay sa kanya ni Bethany.“Hindi mo naman ako kailangang ihatid sa bahay, hija.” anang Ginang na nasa passenger seat ng bago niyang sasakyan, “Kaya ko namang mag-taxi na lang pauwi ng bahay eh.”“Bakit po kung may sasakyan naman ako? Saglit lang din naman iyon. Saka mapapanatag ako kung ako mismo ang naghatid sa inyo sa bahay.” sambit ni Bethany na nanatili sa daan ang mga mata, maliit na nangingiti na ang kanyang labi. “Saka ito po ang first time na makakasakay kayo ng sasakyang binili ko. Enjoy lang, Tita Victoria. Hayaan mo na po ako…” Ilang beses na proud na sinulyapan ng Ginang si Bethany. Mukha namang masaya ang
BIGLANG TUMAHIMIK ANG buong paligid nang lumapat ang pintuan noon pasara. Nasa kay Bethany na ang mata ng lahat ng naroon na halatang may larong nagaganap sa pagitan nila na hindi maunawaan ng dalaga kung ano. Basta ang alam niya may hawak silang mga baraha. Masyado siyang inosente sa mga ganung bagay at ignorante dahil hindi naman siya palaging lumalabas ng bahay. Si Rina lang ang kanyang nakakasama at nakakahalubilo sa mga ganong pagkakataon. Hindi lang iyon, may alak din na nakalagay sa kanilang mga baso kaya batid ni Bethany na umiinom din sila habang naglalaro.Nanuyo na ang lalamunan ni Bethany, hindi niya alam kung babati siya sa kanila o pipiliing tumalikod na lang para sundan sa labas si Briel. Kung gagawin niya naman iyon, pihadong lalabas na talunan siya. Naglabas na ng malamig na pawis ang mga palad niya, nababadtrip na siya lalo pa at sa gilid ng kanyang mga mata ay nakita niya na katabi ni Gavin si Nancy. Sa suot niyang maikling damit na kulang na lang ay maghubad para m
SINALUBONG NI BETHANY ang nagliliyab na mga mata ni Gavin nang dahil sa kanyang mga sinabi. Iyong tipong pinaparating ng dalaga dito na tutal ay wala naman silang string attached at hindi niya rin naman siya pinapakialaman, bakit siya nito papakialaman sa kanyang mga desisyon dito?“Anong ibig mong sabihin na sasali ka sa games? Hindi ka sasali. Wala kang alam—”“Kaya nga sasabihin niyo sa akin ang rules. Mabilis akong makaintindi. Masasabayan ko kayo. Ano bang ikinakatakot mo? Ang palagi akong matalo? Ayos lang. Sanay naman ako.”Gumalaw pa ang magkabilang panga ni Gavin sa pabalang na sagot na iyon ni Bethany. Hindi siya makakapayag na sumali ito lalo na at naroon si Patrick at saka si Albert. Pihadong gagalingan nila para lang maka-score ng halik sa dalaga. And Gavin swear, oras na mangyari iyon baka makalimutan niya kung sino siya at ang pinagsamahan nila ng ama ni Patrick na kapwa abogado rin. Ayaw niyang dumating sila sa puntong iyon kaya hindi siya papayag kahit pa kaladkarin n
NAGPATULOY PA ANG kanilang games. Sa kasunod na round inuna nila kung sino ang natalo at si Bethany na naman ulit iyon. Napabuga na nang hangin si Gavin habang iniinom ng dalaga ang parusa niyang alak. Iyon na nga ba ang sinasabi niya. Hindi marunong maglaro nito ang dalaga! At nang malaman niya kung sino ang nanalo, halos mapatid na ang ugat niya sa leeg sa sobrang pagkainis dahil si Patrick lang naman iyon!‘Fucking you, asshole, Patrick! Hindi mo pwedeng halikan sa harapan ko si Thanie! Subukan mo lang kundi lagot ka sa akin! Tiyak na manghihiram ka ng mukha sa aso mula sa gabing ito!’Natahimik ang lahat ng nasa loob ng VIP room nang malaman nila kung sino iyon. Maingay na ibinagsak ni Gavin ang cards na nasa kanyang mga kamay sa center table. Lumikha iyon ng ingay na bumasag sa katahimikan ng paligid. Tiningnan na niya ng masama si Bethany na mas doble na ang pula. Nilingon ni Nancy si Gavin na sa mga sandaling iyon ay nakatingin pa rin sa babae.“Bakit natatakot kang mahalikan s
HILA-HILA NI GAVIN si Bethany papalabas ng naturang bar. Inilipad ng panggabing hangin ang kalasingan ng dalaga. Sinubukan niyang hilahin ang kanyang kamay mula sa pagkakahawak nang mahigpit ng abogado, ngunit hindi iyon pinahintulutan nito. Sa halip ay mas hinigpitan pa nito ang hawak sa kanya. Nang marating nila ang parking lot, walang pag-aatubiling ipinasok siya ni Gavin sa passenger seat ng kanyang sasakyan. Parang pusa namang walang naging palag ang dalaga na mas tumindi pa ang nararamdaman niyang hilo. Matapos na makasakay sa loob ng sasakyan ni Gavin, hindi niya binuhay ang makina noon. Mahigpit lang nitong hinawakan ang manibela upang doon ibaling ang sobrang iritasyon niya. “Hinayaan mong dalhin ka ni Briel sa ganitong klaseng lugar?” Pakiramdam ni Bethany ay sobrang naagrabyado siya kung kaya naman iniingos niya ang kanyang mukha at humarap sa kabilang direksyon ng sasakyan upang iignora niya ang abogado. Bakit hindi siya pwedeng pumunta sa ganung klaseng lugar kung si Ga
PINULUPOT PA NI Gavin ang kanyang isang kamay sa beywang ni Bethany na hindi pa rin nagbabago ang expression ng mukha upang igiya na patungo ng elevator. Unang beses pa lang ni Bethany na pumasok ng hotel na lalaki ang kanyang kasama kung kaya naman bigla siyang naging hindi komportable. Pakiramdam niya ang lahat ng nakakakita sa kanila ay pinag-uusapan na sila. Si Rina lang kasi ang lagi niyang nakakasama sa mga ganung lugar kapag staycation sila. Pagpasok nila ng elevator ay pinilit ni Bethany na lumayo sa katawan ni Gavin. Nag-aalab na kasi ang pangungulila niyang nararamdaman para sa binata. Baka mamaya ay hindi na siya makapagpigil at siya na ang kusang sumunggab kay Gavin at magsimula ng pagpapaliyab dito.“Thanie? Bakit mo ginagawa ito?” tila nasasaktan ang boses na tanong ni Gavin.Idiniin siya ni Gavin sa dingding ng elevator habang itinukod rin nito doon ang dalawa niyang kamay kung kaya naman nagmistula na siyang nakakulong dito, bahagyang pinisil ang kanyang baba at kapag
BUMUKAS NA ANG pintuan ng elevator bago pa man makasagot si Bethany. Hinawakan na ni Gavin ang kanyang kamay at hinila na papalabas. Bingatas nila ang pasilyo habang hinahanap ang pintuan ng suite na kanilang pupuntahan. Nang makita ay binuksan na ni Gavin ang pintuan noon. Walang pakundangan na muling binuhat niya ang dalaga papasok. Inilapag niya ito patayo sa malapit sa floor-to-ceiling na bintana, nag-iwan lang ng maliit na ilaw sa gabi, at hinangaan niya ang mukha ng dalaga na natatanglawan ng malamlam na sikat ng buwan. Muli niyang hinawakan ang mukha ni Bethany at muling masuyong hinalikan ang labi nito. Noong kapwa na sila nalulunod at dalang-dala na sa init ng bawat isa, biglang inilayo ni Bethany ang kanyang mukha at nagsimulang magpumiglas sa kanyang pagkakahawak.“Thanie?” mahinang anas ni Gavin na halatang bitin na bitin. Sinubukan ni Gavin na halikan ang kanyang baba upang pakalmahin ang dalaga ngunit walang nagbago kay Bethany, muling inilayo nito ang mukha sa kanya.
DALAWAMPUNG MINUTO ANG lumipas bago nakabalik si Gavin sa kanilang hotel room. Inabot niya kay Bethany ang isang banig ng biogesic na kanyang binili. Nakabihis na ang dalaga pagbalik niya at napansin niyang namumula ang mata nito. Binalewala iyon ni Gavin. Inisip na baka dala lang iyon ng masamang pakiramdam niya kung naman biglang namumula.“Mamaya mo na inumin iyan, kainin muna natin ito nang malay laman ang tiyan mo.” balandra ni Gavin sa mukha ni Bethany ng isang browpaper mula sa sikat na fast food chain. “Bumili ako ng fries, burger at spaghetti.” mayabang at proud pa nitong litanya. Walang imik na naupo si Bethany sa kama. Dinala naman ni Gavin sa harapan niya ang take out na pagkain at binuksan ang burger. Akala ni Bethany ay kakainin niya iyon pero nagulat siya nang buhatin nito ang kamay niya at ipahawak iyon sa kanya. Nag-angat na siya ng tingin sa mukha ni Gavin na malapad na ngumiti lang sa kanya. Hindi niya ito ma-gets, kung gusto siya nito bakit hindi niya sabihin? Puro
KULANG NA LANG ay mapapalakpak at magpa-banquet party sa galak ang ina ni Giovanni na hindi na mapigilan ang bibig na magbigay ng komento sa kanyang nalaman. Matagal na panahon na niyang hangad na magkaroon ng pamilya ang bunso niyang anak. At sa wakas, sa araw na iyon ay dumating na ang kasagutan sa matagal na niyang paulit-ulit na ipinagdarasal na mangyari. Ang buong akala niya talaga ay hindi na maiisipan nitong bumuo ng kanyang sariling pamilya. Iba talaga kapag nagmahal ang isang tao.“Kailan ang kasal? Ako na ang magpre-presentang mag-asikaso ng lahat!” taas pa nito ng kanyang kamay na salitan na ang tingin kay Giovanni at Briel na makahulugan nang nagkatinginan sa tinuran ng Donya. “Mama, hindi pa namin napag-uusapan ang bagay na iyon. Hayaan niyo munang namnamin namin ang phase ng pagiging engaged. Saka na lang po namin iyon pag-uusapan. Hindi na rin namin ito patatagalin.” “Naku, doon din naman papunta bakit patatagalin pa? Di ba mga balae?” sagot ni Donya Livia na tiningna
PUNO NG PAGHANGA at hindi pa rin makapaniwala si Briel habang sinisipat ang suot niyang singsing sa daliri habang nakaupo na sila ni Giovanni sa table at dinudulutan na sila ng pagkain. Nasa kandungan niya ang bouquet ng bulaklak. Kagaya ng diamond sa kanyang daliri ay kumikinang sa labis na saya ang kanyang mga mata habang nakatunghay pa rin doon. Expected niya iyon ngunit hindi ganun kaganda ang singsing. Ang buong akala niya pa nga ay plain gold lang. Sa ginawa ng dating Gobernador na proposal, batid ni Briel sa kanyang puso na mas lalo niyang minahal ang lalaki. “Thank you!” patulis ng nguso ni Briel na itinaas pa ang kanyang daliri na muli na namang sinipat-sipat. “Saan?” kinikilig namang tanong ni Giovanni na hindi na rin maalis ang mga mata sa mukha ni Briel. “Dito. Alam kong grabe ang effort na ginawa mo para lang magawa mo ito.” Inilinga pa ni Briel ang kanyang mga mata sa paligid upang sabihin na gusto niya ang ambience doon. May nagva-violin pa sa gilid nila upang i-se
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay