Chapter 2

    Hindi ko sinadya na masampal ang asawa ni Amore. Hindi ko iyon intensyon. Nagulat lang ako at parang automatic itong palad ko na lumipad patungo sa kanyang pisngi.

Kung ang tingin ay nakakatunaw, siguradong tunaw na tunaw na ako ngayon.

Mariing nakatingin sa akin si Eureko. Para niya akong pinagmamasdan.

Ganito ba siya sa kapatid ko? Hindi ba at wala siya rito palagi? Siya ang tipong asawa na wala sa bahay dahil busy sa negosyo, ayon ang narinig ko mula kay Daddy.

Huminga ako nang malalim at napagdesisyonan na huwag magpaapekto sa kanyang titig. Kailangan kong galingan sa pag-arte para hindi ako mahuli. Iyon ang dapat kong gawin ngayon dahil kapag nahuli ako, maaari akong makulong dahil panloloko itong ginagawa ko.

Ilang na inayos ko ang unan sa malawak na kama. Gusto kong lagyan ng unan sa gitna pero baka mahalata.

Magkatabi ba sila sa pagtulog?

Tumikhim ako at saka tiningnan si Eureko na ngayon ay kunot-noong nakatingin sa akin habang ang isang kamay ay nasa pisngi niya kung saan ko siya sinampal. Napansin ko ang pamumula ng pisngi niya kaya bahagyan akong nakonsensya. Kinagat ko ang ibabang labi ko.

“P-Pasensya na. Pagod ako sa byahe,” pagdahilan ko sabay iwas ng tingin.

Iyon lang ang sinabi ko dahil baka kung ano-ano na ang lalabas sa bibig ko. Wala pa naman akong alam tungkol kay Amore. Baka mahuli lang ako.

Bumuntonghininga siya at nang tiningnan ko muli, nakita ko siyang inalis ang kamay niya sa pisngi niya. Nakatayo siya ngayon sa may pintuan.

“Okay, Amore. I will let you rest for tonight. We will talk about this again,” malamig niyang sabi at lumabas ng kuwarto. Napatalon pa ako sa gulat nang padabog niyang sinara ang pinto. 

Nang ako na lamang ang mag-isa, sinampal ko agad ang sarili ko dahil sa unang pagkakamali. Baka isipin no’n na nagbago si Amore. Hindi naman siguro pinagbuhatan ni Amore ng kamay ang kanyang asawa, hindi ba?

Nanlumo ako at nanghina na napaupo sa kama.

Pero kung hindi ko iyon ginawa ay baka maibigay ko ang sarili ko sa kanya. Si Amore dapat iyon at hindi ako.

Napailing na lamang ako at saka tinanggal ang contact lenses dahil matutulog na ako. Kailangan kong matulog dahil maaga akong gigising. Ang sabi ni Daddy sa akin ay magpapadala siya ng assistant dito na kilalang-kilala si Amore. Mabuti naman kung gano’n. At least may mapagtanungan ako kung sakali. Ayaw kong mamatay nang maaga dahil sa kaba. Nakakatakot ang asawa ni Amore.

***   

“Your father brought a nanny?” hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Eureko sabay tingin sa babaeng nakayuko. Mukhang siya ang assistant na pinadala ni Daddy. “Sa pagkakaalam ko, you hate this girl.”

Hindi ko iyan alam.

Napalunok ako at saka binalingan ang babae na mukhang takot sa akin. Tipid akong ngumiti at saka binalingan si Eureko na ngayon ay nakakunot na ang noo sa akin.

“K-Kailangan ko siya, Eure—asawa ko.”

Umawang ang labi niya sa sinabi ko. Ano ba kasi ang endearment nila? May endearment ba sila?

“Uh…Sir pinadala ako ni Sir Alfonso dito para kay Ma’am. Need niya po ng assistant sa mga damit at iba pa pong bagay,” paliwanag ng babae kahit natatakot na rin siya sa asawa ng kambal ko. 

“But we have maids here,” mariing wika ni Eureko sa akin.  Tumaas ang gilid ng kanyang labi. "At hindi mo tinatrato nang maayos ang mga maids dito."

Namilog ang mata ko sa gulat ngunit hindi ko ito pinahalata kay Eureko. Malupit si Amore? Kailangan kong magtanong sa babaeng ito.

“But okay, I will let this Amore. I will let her in.”

“Salamat–”

He chuckled. “We still have something to talk about. About last night,” aniya sabay baling sa babae. “Assist her. I have something to do.”

Nang nakaalis na siya ay nakahinga ako nang maluwag. Tiningnan ko ang babae na ngayon ay takot na takot na sa akin. 

“Alam mo na hindi ako si Amore?” mahinahon ko na tanong nang kami na lamang dalawa. 

Nakayukong tumango-tango ang babae. “O-Opo.”

Napangiti ako sabay hawak sa kanyang balikat.  Gulat na nag-angat siya ng tingin sa akin sabay tingin sa aking kamay na nasa kanyang balikat. 

“Huwag kang matakot sa akin. Simpleng tao lang naman ako. Hindi naman ako si Amore,” ani ko sabay ngiti sa kanya. 

Namilog ang mata niya at halos hindi nakapagsalita. Hinawakan ko ang braso niya. “Tara na, tuturuan mo pa ako kung paano maging si Amore.”

At saka ko siya hinila nang may ngiti sa labi. 

***

“M-Ma’am, marunong po ba kayo mag-English?” tanong sa akin ni Rica, ang babaeng pinadala sa akin ni Daddy. 

Natigilan ako. “English?”

Nahihiya siyang tumango sa akin. “O-Opo. Englishera po si Ma’am Amore. Masungit po siya at malupit sa lahat ng tao, Ma’am. Sexy po siya manamit at palagi po siyang nagpa-party.”

Nalaglag ang panga ko sa kanyang sinabi. “K-Kailangan kong mag-English?”

“Opo, Ma’am. At hindi niya po pinapansin ang asawa niya. Ang totoo ay ayaw po ni Ma’am Amore sa asawa niya.”

“K-Kailangan ko rin maging m-malupit?” Napakurap-kurap ako. “Ano’ng lupit ang sinasabi mo?”

“Nananampal po si Ma’am ng mga tanga-tanga. Masakit po siyang magsalita, Ma’am," diretso niyang sagot sa tanong ko. 

Bigla akong nanghina. Hindi ako kagalingan sa English. At hindi ako malupit. Mas lalong hindi rin ako mahilig sa mga sexy-ing damit. 

“May mga kaibigan siya Ma’am na mahilig mag-party. Si Kath at si Liza po. Sa ngayon ay nasa ibang bansa po sila," patuloy na paliwanag niya. 

Hinawakan ko ang kamay ni Rica na siyang ikinagulat niya. “Ano ang gagawin ko? Paano ko itatrato ang asawa ni Amore? Maganda ba ang relasyon nila? Ano ang endearment nila?”

“M-Ma’am, gaya po ng sabi ko, hindi po sila nagpapansinan. Wala rin kasi si Sir palagi dito. At huwag kang mag-alala, Ma’am. Hindi naman mamamalagi si Sir dito dahil marami siyang trabaho na inaasikaso."

“Sure ka ba riyan?” paniniguro ko. 

Sana hindi ko na lang pinansin ang asawa ni Amore. Wala na sanang problema. Pero pinansin ko at sinampal ko pa. Sinabihan ko pa ng asawa ko. Nakakahiya. Hindi pala gano’n si Amore!

Nakita ko ang paglunok niya. “Opo, Ma’am.”

Tumango ako at nakapagdesisyon na maniwala na lamang. Marami pa siyang sinabi sa akin patungkol kay Amore na siyang ikinagulat ko. Kahit kaunting oras lang ang aming pagkuwento ay parang nakilala ko na agad ang kakambal ko. Talagang magkaiba ang mundo na aming ginagalawan. 

Hindi ko maiwasan ang mainggit sa kanya. Sabi ni Rica sa akin, sobrang mahal na mahal daw ni Daddy si Amore. Nagagalit kapag nasugatan ang anak at binibigay kay Amore ang lahat ng gusto. Bukod sa kanyang personal na buhay, bata pa pala si Amore nang ipinagkasundo siya sa asawa niya ngayon. Fixed marriage lang kaya siguro ganoon ang trato nila. 

Itinatak ko sa isip ko na ako si Amore at wala si Amora sa mansyong ito. 

“At saka, Ma’am. Narito po pala ang phone ni Ma’am Amore po. Ikaw po muna ang gagamit sa phone niya.”

Umawang ang labi ko at saka tinanggap ang kanyang inilahad. Hindi ko alam kung anong klaseng phone ito pero mukhang mamahalin. 

“K-Kailangan ba ito?” tanong ko habang pinagmamasdan ang phone. "Hindi ako marunong gumamit nito."

Tumango siya sa akin. “Opo, Ma’am. May numero po kayo ni Sir diyan at kung sakaling tatawag siya sa iyo ay masasagot mo siya, Ma’am.”

Tumango ako at saka kinalikot ang phone dahil sa kuryusidad. 

***  

Marami akong natutuhan kay Rica at nagpapasalamat ako sa kanya. Kung wala siya, baka hindi ko malalaman kung ano ang hindi at puwede kong gawin bilang si Amore. 

“I bet you shouted your assistant. Still the same, Amore?” Nag-angat siya kilay sa akin. 

Narito kami ngayon sa hapagkainan, malawak at mahaba ang lamesa tapos kami lang dalawa ang kumakain. 

Tiningnan ko siya. “Oo, sinigawan ko siya. Bakit? May problema ba?” pagtataray ko pero ang mahinhin ko na boses ay hindi talaga maitago. 

Kinagat ko ang ibabang labi ko dahil baka papalpak na naman. Ang sabi ni Rica sa akin ay sigawan ko raw siya para maniwala si Eureko sa amin. Kailangan kong maging malupit dahil iyon daw si Amore. 

Umangat ang kanyang gilid ng labi at bahagyang natawa. “You are cocky as always. I bet you wanted to get rid of me as soon as possible.”

Hindi ako nagsalita at mas itinuon na lang ang atensyon sa masasarap na pagkain. 

“But darling, simula ngayon, dito na ako sa mansiyong ito.”

Namilog ang mata ko at natigilan sa pagsubo. Nang tiningnan ko siya ay nakaangat na ang kilay niya sa akin. 

“I am sorry for being an irresponsible husband. From now on, you will see me everyday. Dito na ako mamamalagi para makasama ka, Amore. And I want to know you better too,” seryoso niyang sambit na nagpapalunok sa akin nang husto.