CHAPTER 3

BELLA

"Mommy!" Agad akong lumingon sa batang babaeng tumatakbo palapit sa akin. Bakas sa mukha nya ang tuwa nang makita ako.

Hindi ko akalain na pagtatagpuin ulit kami ng landas ng batang ito.

—FLASHBACK—

Napakainit dito sa Maynila! Kararating ko lang dito galing sa probinsya, kaya pumasok muna ako sa mall para magpalamig. Isang bag lang naman ang dala ko at puro damit ko lang ang laman kaya madali nalang sa akin ang makakilos at makagala.

Busy ako sa pagwi-window shopping nang may makita akong batang umiiyak. Naka upo sya sa sulok papunta sa CR ng mga babae kaya wala masyadong nakakapansin sa kanya.

"Bata, nawawala ka ba?" Nilapitan ko sya at umupo rin ako sa harapan nya nang nakatalungko para magpantay lang ang mga mukha namin.

Nag-angat sya ng mukha at mabagal na umiling habang sumisinghot. Ang cute naman ng batang ito!

"I ran away." Aba! At english speaking pa!

"Bakit naman? Baka hinahanap ka na ng mommy't daddy mo." Sabi ko sa malambing na tono.

"I don't have a mommy. I'm with my nanny and I left her somewhere. My daddy is always busy in his work, that's why I got jealous to other kids. They have their mommy and daddy with them, and they're happy. And they always play." Sumbong nya habang patuloy sa pagpatak ang kanyang luha. Bigla tuloy akong naawa.

"Some kids in my school don't want to play with me. They said I'm weird kasi wala akong mommy." Masakit isipin na ang batang ito, sa ganyang edad, ay nakakaranas kaagad ng bullying. Alam kaya kaya ito ng magulang nya?

"Gusto mo ba, ako muna ang mommy mo ngayon?" Nandito na rin lang naman ako at gusto pang magpalamig, kaya pasasayahin ko muna ang batang ito.

Agad namang umaliwalas ang mukha nya. Parang biglang nakakita ng bagong pag-asa sa sinabi ko.

"Really?! Can I call you mommy, then?" Binigyan ko sya ng malapad na ngiti at tumango. Wala naman sigurong masama doon diba? Ngayon lang naman, eh.

—END OF FLASHBACK —

Hindi ko agad sya nakilala noong unang beses akong pumunta dito sa bahay nila para sana mag-apply na tutor. Isang linggo na rin kasi ang nakalipas no'n at masyado akong naka-focus sa problema ko kaya nawala na sya sa isipin ko.

"Hi, little girl!" Bati ko sa bata. Ni hindi ko alam kung anong pangalan nya.

"Akala ko po hindi ko na po kayo makikita, mommy." Ngumiwi ako dahil sa itinawag nya sa'kin. Hanggang ngayon ay tinatawag parin nya akong mommy. Hindi ko naman mabasa ang reaksyon ni Zack. Nakatitig lang kasi sya sa'kin at nakakukot ang noo.

"Ahh, ano..." Pati pagsasalita ko ay naaapektuhan na dahil sa titig nya. Nakaka-ilang! "Ano nga ulit ang name mo, baby?" 

"My name is Zoe." Pakilala nya na may matamis na ngiti. Mabuti pa 'tong anak nya marunong ngumiti.

"Since you're here, you can start your job now." Muntik na akong mapatalon nang magsalita si Zack. Bigla-bigla nalang kasi nagsasalita. Nakakagulat ang boses n'ya!

Pero nalito ako sa sinabi nya. Job? Anong job 'yon? Last time I checked, hindi naman nya tinanggap ang application ko bilang tutor ni Zoe. Ni hindi na nga ulit ako tinawagan kaya ang akala ko ay declined ang application ko.

"Y-you mean, bilang tutor ni Zoe?" Pagkompirma ko. Mabuti na 'yong malinaw.

"What else could it be? Of course!" Umirap pa sya sa'kin bago nya ako talikuran. H'wag nya sabihing magwo-walk out nanaman sya?

"T-teka lang..." Sinundan ko sya. Masyado nya akong binibigla. "Hindi ako ready. Wala akong dalang gamit. Hindi ba pwedeng sa ibang araw na 'ko mag-start or bukas kaya? Aayusin ko muna ang schedule ko. Mako-compromise kasi ang iba kong trabaho. Baka kasi—"

"I can provide your teaching materials. I'll double your salary so you can resign to your jobs. Just focus on tutoring my daughter." Wala na akong nasagot sa sinabi nya. Umalis na sya at naiwan nalang ako doong naka-awang ang bibig. Dodoblehin nya ang sweldo ko! Kahit siguro mag-limang trabaho ako, hindi no'n mahihigitan ang offer ni Zack! Choosy pa ba 'ko? Wala sa bukabolaryo ko 'yon!

°°°°°°

"Very good, Zoe! Okay, try to solve this one naman." Madali lang turuan si Zoe. Mabilis syang matuto. Hindi ko alam kung bakit kailangan pa n'ya ng tutor, eh mukhang matalinong bata naman s'ya.

"Is this correct, mommy?" Ipinakita n'ya sa'kin ang papel nya at napangiti naman ako nang makitang tama nanaman ang sagot nya. Sinabihan ko rin sya kanina na tawagin nalang nya akong ate or teacher, pero nag-insist sya na mommy nalang ang itawag nya sa'kin.

"Good job!" Bati ko at binigyan sya ng mahinang palakpak. Tadtad na rin ng stars ang braso nya kaya tuwang-tuwa sya. "Okay, for your assignment, I'll leave you this activity sheet para sagutan. Babalik ako bukas to check, then proceed na tayo sa next lesson. Okay?" Nakangiti kong sabi kay Zoe habang inaayos ang mga papel na nakakalat sa lamesa.

"You're leaving now?" Agad lumungkot ang mukha nya nang makita nya akong nagliligpit na at kailangan ko nang umuwi. 2 hours lang naman ang alloted time ko para turuan sya kaya makakauwi na ako bago magtanghalian.

"Yes baby. Kailangan ko nang umuwi. May aasikasuhin pa kasi ako." Kailangan ko paring magpaalam sa mga trabaho ko. Yes, madami akong trabaho. Ayaw ko naman na basta nalang umalis at hindi magpakita. Imbes na maganda ang maging record ko sa kanila eh, matatakan pa ng A.W.O.L. Sayang ang backpay!

"Can you stay here, mommy? I want you to read me a story book." Naiiyak nanaman sya. Ito ang kahinaan ko eh!

"Ha? A-ano kasi... Hindi kasi pwede, baby. Wala kasi'ng magpapakain sa pusa ko. Kawawa naman, baka magutom." Ito nalang ang naisip kong pwedeng idahilan. Masyado pa kasi syang bata para maunawan ang mga bagay tungkol sa trabaho at responsibilities.

"You have a cat?" Namilog ang mata nya sa tuwa nang malaman nyang may alaga akong pusa. Nginitian ko naman sya at mabili ma tumango. "What's his name?" Curious nyang tanong. Nakuha ko pa yata ang interes nya.

"Snow is the name, and she's a girl." Sagot ko.

"I love to see her, mommy! Can you bring her here tomorrow?" Excited sya habang magaan naman ang loob kong makakauwi. Mabuti nalang talaga at idinamay ko sa problema ko ang pusa ko!

°°°F.G°°°