CHAPTER 5

BELLA

Palagi akong sumusulyap sa direksyon ni Zack. Gusto kong tumingin din sya sa direksyon ko at magtanong kung bakit ako nakatingin sa kanya. Pero mukhang manhid ang lalaking ito dahil hindi manlang yata nakakaramdam na may mga mata nang nakamasid sa kanya!

Katatapos lang ng lesson namin ni Zoe at niyaya na nila ako na dito na mag-lunch. Hindi na ako tumanggi dahil bukod sa nagugutom na ako, ay pagkakataon ko na rin 'yon para gawin ang pakay ko.

"Ahh..." Natapos na kami sa pagkain at magpapalam muna sana ako para mag-CR saglit.

"What is it?" Biglang tanong ni Liam kaya naputol ang pagsasalita ko.

"Pupunta lang ako sa banyo." Paalam ko. Masuyo ko ring hinaplos sa buhok si Zoe at nginitian bago ako umalis sa harapan nila.

Babalik na sana ako sa kusina para tumulong saglit nang makita ko si Zack na nakasandal sa pader na katapat lang ng CR. Naisip ko pang baka gagamit din s'ya ng banyo kaya hininatay n'ya akong matapos.

"Ahh.. Gagamit ka rin ba?" Ayaw ko pa sana syang papasukin sa loob dahil sariwa pa ang amoy ng iniwan kong bakas! Naparami kasi ako ng kain!

"What is it?" Nalito ako sa tanong nya. Umalis sya sa pagkaka-sandal sa pader at humarap sya sa aking naka-halukip-kip pa ang mga braso.

"Ha?" Hindi ko naman alam kung ano ang isasagot ko dahil hindi ko naman alam kung ano 'yong tinutukoy nya.

"You keep on staring at me a while ago. What is it?" Ah, 'yon ba? Hindi naman kasi nililinaw agad.

"Ahh, ano kasi. Pwede bang ano..." Paano ko ba sasabihin? Nahihiya ako!

"What?" Naiinip nyang tanong. Napaka-iksi naman ng patience nito!

"Pwede bang... Pwede ba akong umutang sayo?" Hindi ako makatingin sa kanya kaya nakayuko lang ako habang pinaglalaruan ang mga daliri sa kamay.

"No."

Agad ko ring itinaas ang mukha ko at tanging likod nalang nya ang naabutan ko. Sinundan ko sya hanggang sa makapasok kami sa isang kwartong sa tingin ko ay opisina nya.

"Please. Kakapalan ko na ang mukha ko. Kailangang-kailangan ko lang talaga ng pera ngayon. Wala na akong ibang malalapitan." Pagmamakaawa ko.

"I said, no." Walang emosyon ang mukha nya nang umupo sya sa swivel chair nya at nagsimulang magbasa ng mga papel na nandoon.

"K-kritikal ang lagay ng Papang ko. Kailangan n'yang maoperahan kaagad. Malaki ang perang kakailanganin namin at ikaw lang ang nakikita kong pag-asa ngayon." Lumapit ako sa kanya at lumuhod sa harapan nya. Hindi ko na napigilan ang mga luhang umagaos ma sa pisngi ko. "Please, Zack. Pautangin mo na 'ko. Kahit mag-full time tutor pa ako kay Zoe ng walang bayad, okay lang. Tulungan mo lang akong maipagamot ang Papang ko."

Alam kong nagulat sya sa ginawa kong pagluhod. Handa akong ibaba ang sarili ko para sa pamilya ko. Mas lalo kong naramdaman ngayon ang bigat ng pasaning naka-atang sa balikat ko. Hindi ko na rin napigilan at humagulgol na ako sa harapan nya.

"Stand up." Utos nya pero hindi ko sinunod. Hindi ako tatayo dito hanggat hindi sya pumapayag.

"Here." Inabutan nya ako ng tissue na tinanggap ko rin naman. "Clean your face and stand up."

Umiling ako. "Please, Zack. Kailangan ko ng tulong mo. Lahat ng gusto mo, gagawin ko. Basta tulungan mo lang ako. Promise." Walang sagot. Wala akong sagot na narinig mula sa kanya, kundi ang titig n'ya lang. Kahit may luha pa ang mga mata ko ay nakipagtitigan ako sa kanya. Gisto kong malaman nya na seryoso ako at desperado.

"How much do you need?" Saglit akong nabingi sa tanong nyang 'yon. Pero labis-labis na tuwa naman ang naramdaman ko.

Sa sobrang tuwa ko ay hindi ko napigilang yakapin sya at paghahalikan sa mukha. Wala akong pakialam kung may sipon pang dumikit sa mukha nya basta ang tanging nararamdaman ko lang ngayon ay saya. Bigla akong nabunutan ng isang malaking tinik sa dibdib.

"Stop. Hey! Ang bigat mo!" Nakaupo parin kasi sya at dumukwang ako sa kanya kaya halos madag-anan ko na sya.

"Thank you talaga, Zack. Thank you! Thank you! Hulog ka ng langit!"

ZACK

Seeing Bella crying in front of me makes me remember my situation before. Nakikita ko sa kanya ang sarili ko noong nagmamakaawa ako sa isang tao para sa mailigtas sa kamatayan ang aking ina. That man refused to help, and my mother died.

Ayaw kong matulad sa taong 'yon. I may be grumply, but I still have a heart.

°°°°°°

"Mamang!" Tawag ko kay Mamang nang makita ko syang nakaupo sa bench na nasa hallway ng ospital.

"Bella, anak." Sinalubong nya ako ng mahigpit na yakap tsaka palang humagulgol ng iyak sa balikat ko na animo'y ngayon lang nya nailabas lahat ng inipong bigat sa problema.

"Tahan na, Mamang. Mapapa-operahan na natin si Papang." Masaya akong ibinalita sa kanya 'yon. Namilog ang mata nya sa tuwa dahil sa ibinalita ko.

"Talaga, anak? Paano? Saan ka kumuha ng pera?" Alam kong magtataka sya at hindi maniniwala. Hindi naman talaga kapani-paniwala na makakahanap kaagad ako ng malaking halaga sa loob lang ng isang araw. Ang iisipin nila ng kapatid ko ay baka nagbenta na ako ng laman, o kaya ng kedney.

"Sa boss ko po." Mula sa likuran ko ay lumabas naman si Zack na nakapamulsa pa. Isinama ko sya dito sa ospital para makita n'yang nagsasabi ako ng totoo. "Tutulungan po n'ya tayo Mamang."

"Good afternoon, Mrs. Madrigal." Pormal na bati nya kay Mamang. Simpleng jeans at polo shirt lang ang suot n'ya pero agaw pansin parin ang karisma at kagwapuhan nya. Kanina nga pagpasok namin dito sa ospital, ay pinagtitinginan sya ng mga babaeng nurse at duktor. Kahit ang ibang bantay ng mga pasyente dito ay nakahabol ang tingin sa kanya.

"Napaka-pormal mo naman, hijo. Mamang nalang ang itawag mo sa'kin tutal ay boss ka naman nitong anak ko." Hindi ba pwedeng Tita lang? Mamang talaga?

"Okay po, Mamang." Nakangiti pa si Zack. Marunong din naman palang ngumiti ang lalaking ito.

"Maraming maraming salamat sa tulong mo, hijo. Tatanawin namin itong malaking utang na loob sa'yo."

"It's okay po. It's my pleasure to help." Pleasure to help, pero kung hindi ko pa sya iniyakan, hindi nya ako tutulungan.

°°°°°°

Naihanda na ang lahat para sa operasyon ni Papang. Ano mang oras mula ngayon ay isasalangnna sya sa operating room para operahan. Kabado kami ni Mamang at todo dasal kami na sana ay successful ang operasyon.

Nagpaalam ako kay Mamang nang tawagin ako ni Zack at dinala ako sa isang hallway na wala masyadong dumadaan.

"You said, you'll do everything I want if I help you." Seryosong-seryoso ang mukha nya nang harapin nya ako.

"Oo. Totoo 'yon. Kahit ano." Walang halong biro. Gagawin ko kahit ano tulad ng ipinangako ko.

"Then, marry me."

°°°F.G°°°