Home / แฟนตาซี / Undisclosure / เธอเป็นอะไรกับเขา?

Share

เธอเป็นอะไรกับเขา?

last update Last Updated: 2025-02-23 11:24:39

เทสซ่าทำเสียงฮึ่มใส่ แต่พี่ชายของเธอกลับหัวเราะเห็นเป็นเรื่องน่าขัน เขามองเบนเหมือนมองเด็กเล็ก ๆ อย่าเหมาว่าฉันเป็นน้องชายของนายเลย

“มาเถอะ เทส” คนพี่เร่งน้องสาว เทสซ่ามอบนิ้วกลางให้เขาเป็นครั้งที่สามเพื่ออำลาก่อนเปลี่ยนทีม

พออเล็กซิสมาอยู่ในทีม รูปเกมเปลี่ยนทันที โนเอลอาจตัวสูงใหญ่ แต่ตัวเขาไม่ใช่ผู้เล่นที่น่ากลัว เมื่อปราศจากคนส่งบอลที่ดี โนเอลก็ไม่ต่างอะไรจากกำแพงโง่ ๆ ที่ยืนขวางทางเท่านั้น ถ้าข้ามผ่านไปได้ ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว อเล็กซิสวิ่งเร็ว แถมยังชู้ตแม่น ทีมของเขาจากที่ตามหลัง ตอนนี้เลยขึ้นนำ ทว่าคะแนนยังไม่ห่างกันมาก เบนไม่ประมาท จนกระทั่งอเล็กซ์ขอเวลานอก

“ฉันว่า เราควรเปลี่ยนผู้เล่น อย่างนี้มันไม่แฟร์นะ ให้ฉันเปลี่ยนกับออสโล่ก็ได้” อเล็กซ์โพล่งออกมา

“อะไรของนายวะ” เบนแทบอยากจะเขวี้ยงลูกบาสในมือทิ้ง บางครั้งนิสัยขึ้น ๆ ลง ๆ ของเพื่อนสนิททำให้เขาปวดขมับ

“ไม่เป็นไรหรอก ฉันว่าเราต้องจบเกมแล้วล่ะ ก่อนที่ออสโล่จะเป็นลม” อเล็กซิสว่า ทั้ง ๆ ที่ยังเล่นไปไม่ถึงชั่วโมง เด็กหนุ่มผมแดงกลับอ้าปากหายใจราวกับต้องการเครื่องออกซิเจน เขานึกถึงปลาทองเวลาขาดน้ำ แต่ตัวนี้ต้องเรียกว่าปลาเรดแฮร์ริ่ง

“ขอโทษที พอดีฉันไม่ใช่พวกเล่นกีฬาเป็นประจำ”

“ไม่เป็นไรหรอก เอาเป็นว่าทีมฉันชนะ” เบนรวบรัดสรุปทันที เขาปรบมือให้ตัวเองด้วยความภูมิใจ “พวกเราเล่นได้ดี นายก็ด้วย” เขายื่นมือให้เวดพร้อมกับรอยยิ้มท้า เด็กหนุ่มจับมือเพียงแป๊บเดียวก็ปล่อย พอเป็นพิธี

“ครั้งหน้าเราแค่นั่งคุยกันดีไหม” ออสโล่เสนอ เขานั่งแหมะอยู่กับพื้น

เบนไม่รู้จะทำอะไรต่อนอกจากมองพวกผู้หญิง อเล็กซิสยืนเช็ดเหงื่อ ดื่มน้ำแก้กระหายอยู่อีกมุม ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อเหมือนกัน ชายหนุ่มลองจินตนาการดูว่า ถ้าคนทั้งสองทำกิจกรรมอื่นที่เหงื่อออกพร้อมกันแบบนี้ น่าจะสนุกกว่าเล่นบาส ในใจนั้นตะขิดตะขวงสับสนกับความคิดสองอย่าง เขาอยากให้ภารกิจนี้สำเร็จลุล่วง แต่ลางสังหรณ์บางอย่างส่งสัญญาณเตือนว่ามันไม่มีทางสำเร็จ เธอเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่พระเจ้าบรรจงสร้างมาอย่างประณีต แม้เพียงสวมเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงยีนธรรมดา ก็ยังให้ความรู้สึกเหมือนเดินออกจากนิตยสาร ร่างของเธอค่อนข้างสูงหาก แม้เอวบางร่างน้อยแต่ไม่ใช่คนผอมติดกระดูก ใบหน้าตุ๊กตายังประดับไปด้วยดวงตาโตเหมือนตัวการ์ตูน เขาจึงเรียก (ในใจ) ว่าแบมบี้ แหงล่ะ เบนไม่อาจละสายตาไปได้ จนเมื่อเทสซ่าเข้ามาสมทบอีกคน ทัศนียภาพมุมนี้ จึงเป็นวิวที่ดีใช้ได้เลยทีเดียว ถึงแม้เบนจะไม่ชอบเทสซ่านัก แต่เขายอมรับว่า นิสัยเสียของเธอไม่ได้ทำให้เธอสวยน้อยลง หากเทียบกับมินนี่ที่มีผิวสีเชสนัทและผมสีดำเข้มเหมือนกัน ทั้งสองดูต่างกันราวกับสินค้าที่ออกมาจากโรงงานคนละเกรด และถ้าหากเขาได้ควงนางฟ้าสองคนพร้อมกัน ที่นี่คงกลายเป็นหาดสวรรค์สำหรับเขา

“นายกับเพื่อนดูไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไรเลยนะ” อเล็กซิสพูดขึ้น เธอคงสังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างพวกมีพลังพิเศษกับมนุษย์ปกติ เมื่อดวงตาที่เหมือนเม็ดพลอยไพลินจับจ้อง เขาสงวนสายตาเมื่อครู่ไว้กับตัวเอง

“นายเป็นกลุ่มเสี่ยงเหมือนกับอเล็กซ์นี่” เธอว่า

“พวกมีพรสวรรค์” เขาแก้คำพูดของเธอ เทสซ่าเบ้ปากล้อเลียน ชายหนุ่มมีปฏิกิริยาโต้ตอบท่าทางนั้นทันที “ทำไมล่ะ เธอไม่คิดว่าตัวเองเป็นพวกมีพรสวรรค์เหมือนกันเหรอ”

เพียงเทสซ่าเพ่งมอง เขาเห็นดวงตาสีเทาคู่นั้นคล้ายมีแสงแฟลชส่องออกมาจากด้านใน มันสวยและน่ากลัวในเวลาเดียวกัน “พูดอะไรของนาย”

 “ฉันรู้ว่าเธอมีพลังเหมือนกัน เธอใช้มันเพื่อบล็อกลูกบาสที่ฉันโยนให้ เสียงใช้ไหม ได้ยินนะ” เขาเลิกคิ้วกวน

แม่สาวน้อยอเล็กซิสมองเบนกับเทสซ่าสลับกันไปมา “เอาเถอะน่า คำว่าพรสวรรค์ก็ฟังดูดีกว่าคำว่ากลุ่มเสี่ยงนะเทส”

สาวผิวเข้มคงเกลียดเขามากจริง ๆ เบนแน่ใจว่าเขาไม่เคยทำอะไรให้เธอรู้สึกแย่ ยกเว้นแต่ว่าเธอเป็นพวกเฟมินิสต์นาซี

“แล้วพวกเธอจะทำอะไรต่อ” เขาถามเด็กสาวอีกคน

“กลับห้องอาบน้ำน่ะ เปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า ถ้าเกิดนายกับอเล็กซ์อยากไปกินข้าวเย็นด้วยกันก็เจอกันที่โรงอาหารได้นะ มานั่งที่โต๊ะได้เลย คนกันเองอยู่แล้ว ฉันว่าคนเยอะ ๆ สนุกดี...เหวอ” เด็กสาวผงะเมื่อเจอสายตาเพื่อน

“อเล็กซิส!” เทสซ่าไม่ชอบที่เพื่อนชวนศัตรู

“พวกเขาเป็นเพื่อนซาร่าห์ แล้วซาร่าห์ก็อยากให้พวกเราเป็นเพื่อนกัน” อเล็กซิสอธิบาย เบนจึงมองหาแม่สาวผมบลอนด์ แต่เธอหายไปพร้อมกับเวดแล้ว

“นาย” เทสซ่าชี้นิ้วใส่หน้าเขา “ถ้าฉันไม่ถือว่าซาร่าห์เป็นเพื่อนนะ ฉันจะไม่ยอมเด็ดขาด (หันกลับไปหาเพื่อนตัวเอง) เธอจะเป็นเพื่อนกับเขาก็ได้ แต่ฉันเตือนแล้วนะว่าอย่าหลงกลหมอนี่ เขาชอบหลอกฟันผู้หญิงไปทั่ว”

เขาส่ายหัว นัยน์ตาชำเลืองมองเจ้าหัวเงิน นี่ก็อีกคน หายวับไปแล้ว เขาไม่รู้หมอนี่ออกไปตั้งแต่เมื่อไร เพราะลืมไปเสียสนิท

“พวกเธอสองคนเหมือนไม่ถูกกันอะไรขนาดนี้” อเล็กซิสสงสัย สายตานั้นค่อนข้างไปทางเพื่อนมากกว่า “เขาทำอะไรให้เธอไม่พอใจเหรอ” เธอหันมาถามเขาด้วย เบนส่ายหน้า ไม่รู้ แม้ลึก ๆ ก็อย่างที่เดา

สาวผมดำเพียงแค่มองผ่านหางตาแล้วเดินหนี ไม่ยอมตอบคำถาม ปล่อยให้อเล็กซิสยืนงง “เทส เดี๋ยวก่อน”

“จริง ๆ นะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเคยไปทำอะไรเพื่อนเธอไว้” เขาพูด ดวงตากวาดไปทางเพื่อนรักที่กำลังจ้อคุยอยู่กับโนเอลและออสโล่เกี่ยวกับการแข่งขันเมื่อครู่ พูดเก่งนะวันนี้ เขาแน่ใจว่าอเล็กซ์พยายามหลีกเลี่ยงคำถาม คงเปล่าประโยชน์ที่จะบังคับให้อเล็กซ์พูดออกมา เขาหันมาสนใจตัว

อเล็กซิสเลยดีกว่า เบนรอโอกาสนี้มานานแล้วไม่ใช่เหรอ โอกาสที่จะได้สานความสัมพันธ์กับเด็กคนนี้ต่อ

“เรื่องรวมกลุ่มน่ะ พวกเราสนใจอยากเข้ากลุ่มพวกเธออยู่แล้ว”

“ดีเลย แล้วเจอกันตอนเย็น” เธอว่า ทำท่าเหมือนจะไป

“เดี๋ยว ฉันไปด้วย”

“ฉันกลับห้องนะ” เธอว่า พลางพันผ้าขนหนูผืนเล็กไว้ที่คอ “ไม่รอเพื่อนนายก่อนเหรอ” เธอพยักพเยิดไปทางอเล็กซ์ที่พูดเก่งกว่าวันไหน ๆ

“ปล่อยไว้เถอะ ฉันไปทางเดียวกับเธอ” เขาโกหกหน้าตาย เบนหยิบเสื้อตัวเองมาพาดบ่า

พวกเขาเดินไปตามทางเดินยาว เขาเริ่มบทสนทนาด้วยหัวข้อพื้น ๆ เช่น เธอเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อก่อนเธอทำอะไร จนกระทั่งเมื่อพวกเขาพูดถึงหอพัก “ฉันเกลียดที่นี่จะตาย” เธอโพล่งตอบทันที

“อาฮะ ตอบตรงดี” เขาว่า เหลือบมองเด็กสาวข้าง ๆ ขนตาของเธอยาวเป็นแพหนา “ฉันก็เกลียดที่นี่”

“นายคิดว่า ไอ้ตรวจสุขภาพเมื่อเช้าเนี่ย เพื่ออะไร” เธอถาม

“ไม่รู้เหมือนกัน แค่ตรวจมั้ง เธอรู้จักอเล็กซ์ยังไง”

ถามอะไรไปวะ

สับสนงั้นเหรอ จู่ ๆ เขาลืมไปว่าตัวเองจะทำอะไรในตอนแรก แต่กลับไปสนใจอีกประเด็นหนึ่ง มันเหมือนกับว่า ความสงสัยเรื่องอเล็กซ์ขัดขวางกระบวนความคิดที่จะทำเรื่องอื่น เขานึกสงสัยว่าตัวเองแค่ไม่มีอารมณ์สร้างบรรยากาศแบบครั้งก่อน หรือเป็นเพราะว่าเขาสนใจใคร่รู้ความสัมพันธ์ของเด็กคนนั้นกับเพื่อนตัวเองเหนือกว่าภารกิจที่ตัวเองอยากทำกันแน่

“อ้อ เจอเมื่อสามวันก่อน ในท้องฟ้าจำลอง”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Undisclosure    ผู้โบยบิน

    ไมเคิลไม่ตอบสนองคำขอร้องของเร็กกี้หากแต่พยายามรวบรวมสมาธิภายในเวลาอันจำกัด เขาเคยช่วยอเล็กซิสจากระเบิดมาแล้ว ทำไมครั้งนี้เขาจะช่วยตัวเองและเร็กกี้จากความร้อนไม่ได้ เด็กหนุ่มพยายามนึกถึงตอนที่ตัวเองสู้กับไซบอร์กตัวแรก ยามนั้นเขาอยู่กับอเล็กซิส และเมื่ออยู่กับแฝดสาว ดูเหมือนพลังและความคิดอ่านจะเพิ่มทวีคูณภาพของร่างของพ่อหายวับไปกลับเปลวเพลิงผุดขึ้นมาในหัว เขาจะปล่อยให้ตัวเองและแฝดอีกคนตายแบบพ่องั้นหรือ ชะตากรรมของแฝดทั้งสองจะเหมือนลูก้าใช่หรือไม่ใช้ประสบการณ์ในตอนนั้น ไมเคิล คิด! เขาต้องออกไปให้ได้ และต้องช่วยให้เร็กกี้มีชีวิตอยู่ต่อ ทักษะของชายคนนี้จำเป็นต่อการอพยพ พ่อแม่ ปาสคาล ได้โปรดเถอะ ชี้ทางสว่างที เขาไม่รู้จักพระเจ้า ไม่เคยเชื่อว่าใครอยู่เบื้องบนหรือจะมีจริงหรือไม่ หรือตอนนี้เขาเป็นเพียงฝุ่นในจักรวาล แต่ในเมื่อฝุ่นตัวนี้มีชีวิตจิตใจและมีคนที่ต้องปกป้อง เขาอยากจะเชื่อว่าสิ่งลี้ลับบางอย่างจะประทานทางออกมาให้“ฆ่าฉัน!” เร็กกี้ตะโกนอีกครั้ง แก้มแดงขึ้นเรื่อย ๆ ตอนแรกดูเหมือนเลือดฝาดหน่อย ๆ แต่เมื่อผ่านไปสักพักผิวกลับแดง

  • Undisclosure    โอกาสกี่เปอร์เซ็นต์?

    เขาคิดว่าตัวเองจะโดนกระแทกตาย แต่หลังกับกระแทกกับโครงอ่อนหนุ่ม...ไม่ถึงกับนุ่มมากนักแต่ไม่ได้ทำให้หลังเขาหัก อย่างน้อยมันก็ยืดหยุ่น ไมเคิลคลำมือลงบนสิ่งที่ว่า มันเหมือนกิ่งไม้สานต่อกันเป็นรัง เขาหันไปรอบ ๆ เจอเร็กกี้ติดแหงกอยู่ด้านบน ถ้าไม่ใช่เพราะมีไอ้นี่กันไว้ ลำตัวเขาคงกระแทกกับกำแพงหรือไม่ก็เพดาน ทว่าดูจากสภาพแล้วก็ยังมีบางส่วนบาดเจ็บแรงดูดยังคงอยู่ พวกเขาได้แต่นอนนิ่ง ๆ เหมือนหนูติดอยู่ในกับดักกาวเพียงแต่กาวเป็นรากไม้ เนื้อแก้ม ใบหู เส้นผมเหมือนถูกดึงอยู่ตลอดเวลา จนผ่านไปสักพัก ประตูทางเข้าปิดลง ร่างคนทั้งสองตกลงบนพื้น“นายเป็นไง” เขาถาม ขณะยืนขึ้น เร็กกี้ครวญออกมาคำนึงแล้วตอบมา“แขนหัก” สีหน้าชายหนุ่มเหยเก แขนข้างขวาห้อยกับลำตัว ใบหน้าและริมฝีปากซีด “ขอบใจฉันทีหลังได้”ไมเคิลมองไปข้างหน้า ประตูปิดสนิท เขาเห็นเงาเคลื่อนไหวอยู่ราง ๆ เมื่อแรงดูดหายไป ข้างนอกเริ่มสู้ใหม่ ไมเคิลวิ่งไปจับประตู มันปิดสนิท พยายามผลักและเขย่าเท่าไรก็ไม่เป็นผล“กับดักอะไรของมัน นี่ใช่ไหม กับดักที่มันว่า เขาถามชายหนุ่ม

  • Undisclosure    ศรัทธา

    ร่างของเขาหล่นกระแทกบนพื้น แขนสะเทือนไปถึงหัวไหล่ แม้จะอยู่ภายใต้ชุดเกราะแต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิง เรี่ยวแรงที่สะท้อนกลับมานั้นยิ่งกว่าหุ่นยนต์พิฆาตทั้งสองรุ่นเลยทีเดียว ขณะที่เขาพยายามจะลุกขึ้นมาใหม่ก็ได้ยินเสียงปะทะ คนที่เหลือคงซ้ำต่อ แต่เมื่อเขาเงยหน้าได้ก็เห็นว่าชายหนุ่มทั้งหมดนอนกระจายร้องโอยกันหมดมิน่ามันถึงเฝ้าประตูแค่ตัวเดียว เวลานี้ไมเคิลนึกกลับคำในใจ หรือว่ากับดักนั้นง่ายกว่า หรือว่านี่คือกับดัก และแล้วเขาก็นึกถึงคำพูดก่อนหน้าของเร็กกี้ ไซบอร์กจะถูกปล่อยออกมาตามรอบเวลา แล้วพวกข้างล่างเล่า มันพอดีกับที่เจ้าตัวนี้โผล่มาหรือไม่เสียงหัวเราะของเด็กสาวดังขึ้นอีกครั้ง มันเดินมองไปทีละร่างเหมือนกำลังเล่นสนุก ยังไม่คิดจะเอาชีวิตใครสักคนในตอนนี้ ดวงตาบนหน้านั้นเหลือบไปมา ลักษณะท่าทางมีชีวิตแต่ก็ไม่มีชีวิต ดูซุกซนแต่ก็เย็นชา เขาไม่แน่ใจว่าเธออายุเท่าไร แต่น่าจะเด็กกว่าไมเคิล ทางการทำอะไรกับเหล่าไซบอร์ก เขารู้ว่าคนพวกนี้เคยเป็นมนุษย์ปกติ แต่ดูตรงหน้าสิ...เธอยังเด็กแต่กลับสูญเสียความเป็นมนุษย์ไปแล้วหรือ“เธอพูดได้ไหม” เขาเอ่ยถามออกไปมันหยุดชะงักแ

  • Undisclosure    หน่วยกล้าตาย

    ยิ่งได้กอด เขายิ่งรู้สึกว่าอเล็กซิสผอมลงมากจนน่ากลัว ยังดีที่ไออุ่นของเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลง มันอบอุ่นเหมือนแสงแดดในฤดูใบไม้ผลิ ไม่ร้อนบ่มผิว เหมือนมีสายลมเย็นสบายพัดผ่านและทำให้เขาหวนนึกถึงแม่ตลอด การกอดครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อฟื้นฟูพลังงานในกาย แต่เพื่อเพิ่มกำลังใจให้ตัวเอง มันอาจเป็นการจากกันครั้งสุดท้ายหรือเริ่มต้นชีวิตใหม่อเล็กซิสไม่ห้ามให้เขาขึ้นไป เพราะสุดท้ายแล้ว ถ้าพวกเขาทำไม่สำเร็จ เธอก็จะตามไปหาเขาด้วย นาฬิกาชีวิตของทุกคนเหลือไม่ถึงสองชั่วโมงและมันก็ลดลงเรื่อย ๆ ถ้าเขาทำไม่สำเร็จ ทุกคนก็ตาย เหตุและผลง่าย ๆ แต่พวกเขาจะยึดความหวังไว้จนกว่าจะวินาทีสุดท้าย“จำไว้นะ หากฉันขึ้นไปได้ นายก็ต้องอยู่” ดวงตาสีน้ำเงินดูดุดันขึ้นยามเธอจริงจัง“อื้อ” เขาพยักหน้า “เราจะไม่จากกันอีก”“ไม่” เธอส่ายหน้า มุมปากทั้งสองข้างยกขึ้นน้อย ๆ “รักษาตัวนะ...น้องชาย”เขายิ้ม เธอพยายามจะเป็นพี่จนเขายอม เด็กหนุ่มหันไปสบตากับชายหนุ่มผมสีดำ ดวงตาสีเข้มคล้ายเม็ดนิลสบกลับมาเหมือนต้องการจะให้ความมั่นใจผ่านเพียงสายตา ไมเค

  • Undisclosure    ยานลำเลียง

    มือและเท้าเย็นเยียบขึ้นมา แต่บลูพยายามปั้นสีหน้าให้เป็นปกติ ยิ่งเห็นทุกคนในห้องนี้ต่างมีสีหน้าเคร่งเครียดแต่ยังไม่ถึงขั้นตื่นตระหนกก็ยิ่งสะกดกลั้นไว้ข้างใน แม้ภายในใจไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกไหนก่อนระหว่างกลัวตายกับสูญเสีย“พวกนั้นว่าไง แล้วเจ้าคนที่คุมหุ่นยนต์ได้ล่ะ”เมลิสซ่าส่ายหน้า “เด็กคนนั้นใช้พลังไม่ได้ แต่พวกเขาดูจะจัดการกับของพวกนี้ได้บ้าง” เธอหลิ่วตาไปทางอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่รายล้อม “โคดี้พยายามจะปลดล็อกระเบิด ส่วนเรมีกำลังรวบรวมข้อมูลกับดักในตึกนี้ทั้งหมด แล้วก็เร็กกี้...” หญิงสาวถอนหายใจโล่งอก “เขาเคยทำงานในศูนย์วิศกรรมการบินและอวกาศของฟิวเจอร์ริสติกเลยพอจับจุดอะไรได้บ้าง ที่ฉันทำได้คือหาอะไรก็ได้ที่จะพอให้พวกมีมันสมองคิดออก เพราะคนอย่างฉัน แค่เปิดเครื่องยังงง”“ยาน?” ริงโก้ไม่แน่ใจนัก “เราจะหนีด้วยยานเหรอ”“อื้อ” เมลิสซ่าพยักหน้า “มันเป็นวิธีเดียวนี่”“แล้วคนอื่นล่ะ” เดสซิเรถามขึ้น “ยังมีคนกระจายอยู่ทุกเขต ซ่อนตัว หาท

  • Undisclosure    หาทางรอดครั้งที่??

    เทสซ่านิ่งงันไปพักหนึ่งก่อนสมองจะทำงานใหม่ เธอกลืนน้ำลายแล้วถามอีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้น พวกนั้นจะระเบิดตึกนี้...หรือทอยซิตี้?”แม้เป็นคนพูดเอง แต่เมื่อมันออกจากปากไปแล้ว เลือดในกายกลับเย็นวาบลงจนขนลุกไปหมด อเล็กซิสหน้าซีดลง สีหน้าแสดงออกว่ากำลังใช้สมองวิเคราะห์หนัก“เราต้องบอกลู” เทสซ่าสรุป ถ้าจะนับคนที่มีมันสมองดีเลิศ นอกจากเรมี อเล็กซิส และโคดี้แล้ว เธอนึกถึงลู หญิงสาวค่อนข้างเจ้าแผนการและมีประสบการณ์มากกว่า น่าจะเข้าใจตัวเลขนี้ได้ดีกว่า“บางที...” เรมีรุดเข้าไปที่โต๊ะแสตนเนอร์ อเล็กซิสเบี่ยงตัวเดินออกมาให้เขาจัดการ หน้าจอปรากฏข้อมูลต่าง ๆ ขึ้นมามากมาย เทสซ่าสบตากับรีเวอร์ แววตาของเขาเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด แต่ยังไม่ถึงกับยอมแพ้3:24:34เทสซ่าจ้องมันราวกับว่าเธอจะมีพลังจิตสะกดให้หยุดได้...พลังจิต “โคดี้!” นึกได้แล้วก็หุนหันวิ่งออกไปแม้จะหลับสนิทไปไม่กี่ชั่วโมง แต่โคดี้ใช้พลังหนักหน่วงมากระหว่างอยู่นอร์ธ เลือดกำเดาออกถึงสองครั้ง และเมื่อครู่เด็กหนุ่มก็ไม่ได้อยู่ในห้อง มีเพียง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status