Chapter 7: Panyo

"Mama.."

Masiglang sumalubong si Kesleigh sa akin nang matanaw niya akong papasok ng bakuran nina Aling Garet. Nakagawian na niyang tumakbo para salubungin ako kapag ganitong susunduin ko na siya.

Lumuhod ako at pumantay sa kanya. Tinanggap ko ang mahigpit niyang yakap sa akin saka siya binuhat. Hinalikan pa niya ako dahil namiss niya raw ako. At bago kami umuwi ay pumasok kami sa bahay ni Aling Garet.

"Maraming salamat po sa pag-aalaga niyo rito sa Kesleigh ko, Anti." Wika ko sa sinserong tinig.

Sumagot si Aling Garet. "Wala iyon, para ko na rin siyang apo e. Saka, wala naman akong ginagawa bukod sa pag-aalaga sa mga apo ko. Isa pa, mainam na dito mo iniiwan 'yang si Kesleigh para naman may makalaro 'tong mga apo ko kahit papaano."

Nginitian ko siya dahil sa totoo lang nakakataba ng puso itong pag-aalaga niya kay Kesleigh. "Ay heto po pala para sa inyo." Iniabot ko sa kanya iyong binili kong prutas. "Sana po magustuhan niyo, 'yan lang kaya kong ipalit sa pag-aalaga niyo rito sa an