เราสามคน

ตั้งแต่เกิดเรื่อง พลอยทิพย์รู้ความจริงของกรินทร์และศุภวัฒน์ เธอหายไป... ปิดเครื่อง ปิดเฟสบุ๊ค ไม่อัพเดทไลน์ หรือแม้กระทั่งติดต่อกับเพื่อนสนิทสาวทั้งหกคน

กรินทร์กับศุภวัฒน์กังวลใจมาก เธอหนีไปจากพวกเขาเสียดื้อๆ ทั้งๆ ที่อารมณ์ก็โกรธหัวเหวี่ยงได้ขนาดนั้น พลอยทิพย์ไม่ได้กลับบ้าน ไม่ได้ติดต่อกับพ่อแม่ กรินทร์ไปตามทุกหนทุกแห่งแม้กระทั่งบ้านญาติของเธอที่เขารู้จัก พลอยทิพย์ก็ไม่ได้อยู่ที่นั้น

เขาถูกบรรดาเครือญาติของพลอยทิพย์ถามถึงว่ามีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า กรินทร์ตอบอะไรไม่ออก นอกจากว่าติดต่อเธอไม่ได้ เลยมาถามหา ส่วนทางบ้านของพลอยทิพย์คิดว่าให้แจ้งความ เผื่อว่าเธอจะมีเหตุร้าย... กรินทร์คิดว่าขอเวลาเขาตามหาเธอเองดีกว่า เผื่อจะไม่มีเรื่องร้ายแรงใดๆ ก็เป็นได้

ศุภวัฒน์พยายามคุยกับเพื่อนสนิทของพลอยทิพย์ เท่าที่เขาจะตามได้จากเบอร์โทรของณมน

“พลอยทิพย์ติดต่อมารึเปล่าครับ?” ศุภวัฒน์โทรถามณมนโดยตรง

“พวกเราไม่ได้พบเธอเลยนะ ไม่ได้คุยกันตั้งแต่วันแต่งงานกันแล้ว ทิพย์ไปฮันนีมูนกับกรินทร์มิใช่รึ? พวกเขามีปัญหาอะไรกันหรือเปล่า?” น้ำเสียงของณมนกล่าวถาม เพราะพวกเธอก็รู้สึกแปลกๆ ว่าพลอยทิพย์ไม่เคยทำตัวแบบนี้มาก่อน

“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ” ศุภวัฒน์รีบวางสาย ก่อนที่เพื่อนสาวของเธอจะสงสัย และทำให้เรื่องราวเหล่านี้บานปลาย ศุภวัฒน์รู้สึกหมดหนทางที่จะตามหาเธอต่อ... พลอยทิพย์...เธอหายไปไหนกันนะ...

******

“นี่ก็สามวันแล้ว... เธอจะหายไปไหนได้นะ?” ใจของกรินทร์ค่อนข้างร้อนรนเป็นห่วง เขาไม่ได้ติดใจเรื่องศุภวัฒน์ได้กับพลอยทิพย์ เขาหวงศุภวัฒน์มากกว่า หากเมียแต่งของเขาพึงใจในตัวศุภวัฒน์ เขาก็ยินดีจะร่วมแบ่ง แต่จะให้เลิกกับศุภวัฒน์เมียรักของเขาล่ะก็...ไม่มีวัน

“ผมพยายามนึกอยู่นะ ว่าพลอยทิพย์จะไปที่ไหนได้บ้าง...” ศุภวัฒน์พยายามนึกถึงตอนที่ได้อยู่กับเธอ แม้จะเป็นเพียงแค่ระยะเวลาสั้นๆ แต่บางคำพูดของเธออาจจะทำให้เขาตามหาเธอพบ...

ชายหนุ่มพยายามรวบรวมความคิด หัวแทบระเบิด ระหว่างอยู่ในเรือหอของกรินทร์ในเมืองไทย บ้านหลังงามซื้อสดแต่งครบบิ้วอินท์ พร้อมอยู่อาศัย กับรถคันงามอีกสองคันสำหรับทำงาน และท่องเที่ยววันหยุด... แต่ยามนี้กลับไร้ร่างของพลอยทิพย์ เจ้าสาวของกรินทร์ มันทำให้เขาต้องตามหาเธอให้พบก่อนที่จะมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับศุภวัฒน์

ถ้าหากพลอยทิพย์หย่าหรือเกิดอันตรายกับเธอขึ้นมาจริงๆ พ่อแม่ของเธอต้องเล่นงานเขาแน่ๆ และพ่อแม่ของเขาจะต้องจัดารกับศุภวัฒน์ เพียงแค่คิด สันหลังของชายหนุ่มค่อนข้างจะเย็นเฉียบจับเข้ากระดูกสันหลัง...

ศุภวัฒน์นึกถึงวันวาน เมื่อเขาเริ่มจะนึกออกว่า พลอยทิพย์เคยพูดถึงเรื่องอะไร เธอเกิดอยากจะจ้างบาร์โฮส และเขาคิดว่าเธออาจจะอยู่ที่ไหนสักแห่งบริเวณที่ทำงานของเขา...ก็เป็นได้...

“ผมจะลองอีกครั้งหนึ่งนะ” ศุภวัฒน์เริ่มคิดถึงความหวังสุดท้ายที่นึกออก ทำให้ใจคอกรินทร์เริ่มจะโล่งท้องโล่ใจขึ้นมาบ้าง ถ้าเธอไม่ไปตจว. ก็น่าจะอยู่ไม่ไกลจากเรือนหอในกรุง... ชายหนุ่มต่อสายไปยังที่ทำงาน เริ่มถามถึงหญิงสาวสักคนที่เพิ่งไปเที่ยวที่นั้น

“สวัสดีครับ บอสซี่ ผมสบายดีครับ... คือผมมีเรื่องอยากจะถามสักเรื่อง พอจะมีลูกค้าสาวๆ หน้าใหม่ แบบว่าเธออาจจะเป็นลูกค้าที่ใช้บริการต่อเนื่องนานๆ มาสองสามวัน...ทำนองนั้นล่ะครับ... อ่อ ครับ ขอบคุณครับ...”

ในที่สุด เขาก็พบเธอแล้ว... เจ้านายของเขาได้ให้รายละเอียดกับลูกค้าสาวคนใหม่ ท่าทางเธอแปลกๆ ซื้อบาร์โฮสเอาไว้สามคน นั่งดื่มเหล้าเป็นเพื่อน คอยเอาใจ และเธอก็ไม่ไปไหน แถมยังขอเปิดห้องเอาไว้นอนพักผ่อน แต่ไม่ยอมให้ใครแตะต้อง...

ศุภวัฒน์เริ่มมั่นใจว่า เธอต้องไปแถวที่ทำงานเขา... เพราะบาร์โฮสแถวนั้น ไม่ได้มีร้านเดียว อย่างน้อยหลายๆ สาขาและผู้จัดการร้าน ก็พอจะเจอเธอเข้าให้แล้ว เห็นว่ามีเงินก็คงตามใจลูกค้าเพื่อรับเงินก้อนงาม...อย่างน้อยเที่ยวแบบนั้นไปสามวัน เธอคงจ่ายเงินไม่อั้นร่วมหลักแสน แบบไม่รู้สึกรู้สาอะไร ถ้าเทียบกับสิ่งที่กรินทรกับเขาทำ มันยังน้อยไปเสียด้วยซ้ำ

กรินทร์เป็นฝ่ายออกตัวขับรถ พาไปยังสถานที่ศุภวัฒน์บอก แม้เขาจะรู้สึกโกรธว่าเมียรักแอบมาทำงานแบบนี้ แต่ศุภวัฒน์อยากให้กรินทร์สบายใจอย่างหนึ่ง เขาไม่อยากทำให้สามีที่รักต้องเป็นห่วง เรื่องพ่อแม่มายุ่งกับกรินทร์

แต่มันไม่ใช่เวลามาถกเถียงหรือทะเลาะกัน ที่สำคัญพวกเขาจะต้องพาพลอยทิพย์กลับบ้าน ก่อนที่เธอจะทำเรื่องเลวร้ายกว่าเดิม กรินทร์ไม่ห่วงเมียแต่งเพราะเขาแค่เก็บเธอเอาไว้ เป็นหลักประกันว่าศุภวัฒน์จะปลอดภัย

แต่ศุภวัฒน์น่ะสิ... เขาเป็นห่วงเธอมากกว่า จะกลายเป็นของเล่นของบาร์โฮส เพื่อนร่วมทำงานของเขา จะปอกเธอหมดตัวและทำกับเธอราวกับสิ่งของที่ไร้ค่า เมื่อเงินหมดแล้ว... ใจของศุภวัฒน์ร้อนรนยิ่งกว่า กรินทร์หลายเท่า

******

สถานที่ทำงานของศุภวัฒน์จะเริ่มตอนห้าโมงเย็น ชายหนุ่มหุ่นรูปงามกระชากใจ กล้ามเนื้อแน่นบึกบึน แข็งแรง ร่างกายมีซิกแพ็ค บางรายชอบสักเอาไว้ประดับสวยงามตามร่างกาย บางรายพึ่งมาใหม่ต้องออกกำลังกาย เซ็ทหุ่นให้พร้อมยิ่งขึ้น...

ดวงตาของกรินทร์เป็นประกาย เมื่อได้เห็นบาร์โฮสมากมาย งดงามเสียเขาลืมศุภวัฒน์ไปจากใจ

“ถ้านายชอบเพื่อนร่วมงานฉัน จะแนะนำมาเที่ยวนะ” ศุภวัฒน์รู้อยู่แล้วว่า กรินทร์ชอบเพศเดียวกัน รูปหล่อ กล้ามสวย อีกทั้งต้องเป็นฝ่ายรับเวลาเขาทะลวงทวารด้วย ก็ค่อนข้างยากสำหรับสามีที่รัก เพราะบาร์โฮสเหล่านี้มีไว้บริการสาวๆ มากกว่าจะมาสนใจกรินทร์ ยกเว้นเคสพิเศษที่จะต้องหาคนเคมีเดียวที่ตรงกัน ราคาจะแพงกว่าปกติถึงสามเท่า

“จริงรึ? นายไม่หึงฉันหรือไง” กรินทร์แอบแซว นึกอยากจะสวมกอดเอวเมียรัก แต่ศุภวัฒน์จะต้องปัดเขาออกก่อน เพื่อมิให้เพื่อนร่วมงานรู้ว่า เขามีผัวรักติดตามมาด้วย

“สวัสดีครับ บอสซี่ ลูกค้าสาวที่ว่าตอนนี้อยู่ไหนแล้วครับ?” ศุภวัฒน์ยกมือไหว้เจ้านายซึ่งทำงานให้กับเขามาเกือบปี เจ้านายหนุ่มแน่นที่รูปหล่อ มีอายุหลักเลขห้านำหน้า กล่าวทักทายยิ้มแย้ม และกล่าวคุยว่ามีอะไรกันกับลูกค้าสาวรายนี้

“เธอนั่งอยู่โน้น ใช่คนที่ถามหาหรือเปล่า? ศุภวัฒน์ มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า?” เจ้านายมีอายุครึ่งคน ถามด้วยความเป็นห่วงพร้อมกับสงสัย... สายตาเขามองมายังกรินทร์ซึ่งติดตามศุภวัฒน์มาด้วย

“เอ่อ... คนๆ นี้คือ กรินทร์ เขาเป็นสามีของลูกค้าสาวคนนั้นครับ และเขาเป็นเพื่อนรักผม ถ้าบอสซี่ไม่ว่าอะไร ... ผมอยากจะพาเธอกลับบ้านน่ะครับ พวกเขาไม่มีปัญหากันหรอกครับ แค่ผิดใจกันเล็กน้อย... หากบอสซี่จะอนุญาตให้ผมลางานวันนี้อีกสักวันหนึ่ง..”

กรินทร์เริ่มจะหยิบเงินในกระเป๋าส่วนตัวออกมาหมื่นหนึ่ง เพื่อขอเวลาส่วนตัวตรงนี้ให้กับศุภวัฒน์ หวังว่าเจ้านายเขาจะอนุญาตและเข้าใจ เพื่อพาเมียแต่งกลับบ้าน

ทำให้เจ้านายของศุภวัฒน์รับเงินก้อนนี้ และเก็บเข้ากระเป๋าตัวเอง โดยไม่ผ่านบัญชีร้าน สีหน้าเขาระรื่นโดยไม่มีปัญหาแม้แต่น้อยปรากฏ...

“ได้สิ ศุภวัฒน์ นายเป็นเด็กดี และอีกสักสองสามวันค่อยกลับมาทำงานก็ได้นะ เข้าไปดูแลลูกค้าหน่อย พาเธอกลับบ้านให้ดีล่ะ... เมาแอ๋แบบนั้นมาสองสามวันแล้ว เด็กๆ ในร้านก็ค่อนข้างตกใจนะ เธอไม่กลับบ้านเลยน่ะ บอสซี่ก็เลยให้ลูกค้าไปนอนพักในห้องรับรองแบบไม่มีใครไปกวน ...”

“รึครับ... กี่วันแล้วครับ?” ศุภวัฒน์ถามด้วยน้ำเสียงตื่นตระหนก กรินทร์รีบรุดหน้าไปหาพลอยทิพย์ซึ่งยังคงเมาแอ๋ ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกตัวหรือเปล่า?

“ก็สองวันกว่าๆ ได้แล้วนะ มาตั้งแต่คืนเมื่อวานซืน แล้วพร่ำเพ้อ ร้องไห้ ดื่มเหล้า บ่นเรื่องสามีเป็นเกย์ แถมยังแอบชอบบันนี่บอย... บอสซี่ว่า เธอต้องมาเจอเรื่องหนักอกหนักใจแน่ๆ ก็น่าสงสารอยู่นะ... ยังไงก็รบกวนพาไปส่งบ้านด้วยนะ”

บอสซี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเมตตา และสงสารลูกค้าสาวคนนี้มาก พอเห็นหน้ากรินทร์ซึ่งเป็นสามี เขาเริ่มจะเข้าใจแล้วว่า ลูกค้าสาวคนนี้เสียใจมาแบบใด หนุ่มแน่นรูปหล่อ แต่ดันเป็นเกย์ก็ค่อนข้างน่าเสียดายจริงแท้

“ขอบคุณครับ บอสซี่” ศุภวัฒน์ยกมือไหว้ ก่อนจะรีบเข้าไปสมทบกับกรินทร์ กำลังจะปลุกภวังค์พลอยทิพย์ให้รู้สึกตัว เพื่อพาเธอกลับบ้าน

******

“ทิพย์ กลับบ้านกันเถอะ... ผมเป็นห่วงมากนะ” กรินทร์พยายามเรียกเมียแต่งกลับไปบ้านกับเขา ไม่นึกเลยว่าสภาพเธอซกมกสุดๆ กับชุดเที่ยวกลางคืนแค่ชุดเดียว

“ม่าย!!! ฉันม่าย... ปายหน่ายทั้งนั้น... หนุ่มๆ จ๋า... มาเสิร์ฟเหล้าให้พี่หน่อยซิ๊!!! ฮ่าๆๆ” หญิงสาวมิได้สนใจว่ากรินทร์จะยืนตรงหน้า ไม่รู้สึกอะไรใดๆ นอกจากความมึนเมาของแอลกอฮอร์ เธอไม่อยากรู้สึกเจ็บปวดแบบวันนั้นอีกแล้ว

“ทิพย์!!! กลับบ้านไปกับผมเดี๋ยวนี้นะ” กรินทร์เริ่มเสียงดังขึ้น ทำให้แก้วเหล้าในมือนางถูกยกมาดื่มต่อ สีหน้าของกรินทร์เริ่มโกรธอีกแล้ว มือเขาเริ่มง้างสูงเพื่อจะตบเธอเรียกสติ แต่ว่า ถูกมือหนาของศุภวัฒน์เข้าไปดึงห้ามเอาไว้...

“อย่านะ กรินทร์... ผมเองดีกว่า...” สามีที่รักของเขาจึงยอมปล่อยให้ศุภวัฒน์ลองพาพลอยทิพย์ออกมาจากตรงนั้น ทำให้บาร์โฮสคนอื่นๆ ไม่กล้าเข้าไปยุ่ง เมื่อรู้ว่ากรินทร์คือสามีของลูกค้าสาวคนนี้

“พลอยทิพย์... จำผมได้มั๊ย?” ศุภวัฒน์เข้าไปนั่งใกล้ๆ เติมเหล้าให้เธอตามที่ต้องการ ยิ่งทำให้กรินทร์เหลือกตาโต นี่จะพาเธอกลับบ้านหรือปล่อยให้เธออยู่ที่นี่กันแน่

“จำได้สิ บันนี่บอยที่น่ารัก... มาดื่มเหล้าด้วยกันสิ!!! แล้วเราจะด้ายมี... เอื้อก...!!! อะไรสนุกๆ ด้วยกันงาย... ฮ่าๆๆๆ” พลอยทิพย์พร่ำเพ้อราวกับไม่ใช่ตัวเอง มัวเมาไปกับรสเหล้าแอลกอฮอร์ในเส้นเลือดเพิ่มมากยิ่งขึ้น

“ดีใจจังที่คุณจำผมได้ ดื่มหมดแก้วนี้แล้ว ผมจะอุ้มคุณไปด้วยกัน เราจะได้ไปสนุกๆ ด้วยกันไง” ศุภวัฒน์คิดว่า เขาจะต้องหิ้วเธอออกไปคงจะเป็นวิธีที่ดีมาก หากเธอจำได้ว่า วันนั้นเขาอุ้มเธอไปยังห้องและมีอะไรด้วยกัน

“ตกลง!!! หมดแก้วแล้ว ไปกันเถอะ... อุ้มๆๆ” เสียงคนเมาไม่ได้สติยังคงดังเป็นระยะ กรินทร์เหลือบมองศุภวัฒน์ตรงหน้า พอจะเดาออกว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่เรื่องสำคัญแบบนี้เอาไว้คุยกันทีหลัง... เมื่อพลอยทิยพ์เต็มใจจะไปกับเขา...

ศุภวัฒน์เริ่มจะช้อนร่างบางของพลอยทิพย์เอาไว้ในอ้อมแขน ปล่อยให้กรินทร์หยิบกระเป๋าถือของเธอ และเดินตามออกมาด้วยกัน โดยมีบอสซี่ฝากของอีกชิ้นให้กรินทร์ด้วย

“เอานี่ไปนะ เผื่อนางจะอ้วกในรถนาย เชื่อเถอะ...ดีกว่าเอาไปเช็ดล้างทีหลัง...” บอสซี่ย้ำว่ากรินทร์ต้องมีมัน เผื่อพลอยทิพย์นั่งไปในรถ และอ้วกอาเจียนแบบลืมหูลืมตา...

“ขอบคุณครับ ผมหวังว่า เธอจะไม่มาปรากฏตัวที่นี่อีก...” เขาคาดหวังเช่นนั้น จะให้พ่อแม่ของเขา และพ่อแม่ของเธอรู้ไม่ได้ว่า พลอยทิพย์เสียคนเพราะอะไร... เพราะกรินทร์กับศุภวัฒน์นั้นแหละ ที่เป็นต้นเหตุ...

******

เพียงตัวรถกลับมาถึงบ้าน... กรินทร์เป็นฝ่ายลงจากรถ ด้วยสีหน้าเหม็นคลื่นเหียน เพราะกลิ่นอาเจียนของพลอยทิพย์นั้นแหละ เธออ้วกในถุงใส่อย่างดี โดยมีศุภวัฒน์คอยดูแลเธออยู่เบาะหลัง เขานั่งให้เธอนอนเอนเอียงครึ่งตัว และสลับกับอ้วกมาเป็นระยะๆ

กลิ่นเหล้าแอลกอฮอร์กับกลิ่นอาหารที่ทานเข้าไป ท่าทางเธอจะอ้วกออกมาหมดลำไส้... กลิ่นตัวเธอก็เหม็นสุดๆ และกลิ่นอาหารเน่ามากมาย คละคลุ้งในรถของกรินทร์...

ชายหนุ่มเปิดรั้วบ้าน และเปิดหน้าต่างทั้งหมด เพื่อระบายกลิ่น ขับเคลื่อนเข้าบ้าน และค่อยๆ อุ้มร่างเธอออกมาจากรถ... หญิงสาวยังคงอ้วกแบบไม่ค่อยมีสติ หลับตาและคายสำรอกอาหารเก่าและแอลกอฮอร์มากมาย เพราะเธอดื่มเกินพิกัด

“อย่างนี้จะอาบน้ำไหวรึวะ?” กรินทร์บ่นเพราะไม่อยากเป็นคนทำ...ศุภวัฒน์จึงออกตัวที่จะทำเอง และดูแลเธอให้ดีที่สุด เพราะพลอยทิพย์เป็นเมียแต่งของกรินทร์นิ

“ผมจัดการเอง ช่วยหาชุดนอนกับผ้าขนหนูให้ผมหน่อยนะ พอจะมีอ่างอาบน้ำใช่มั๊ย?” ศุภวัฒน์กล่าวถาม อย่างน้อยเรือนหอของเขาน่าจะมีครบ สามีที่รักก็ช่างใจดีนัก ที่จะปล่อยให้เมียรัก พาเมียแต่งไปอาบน้ำ ชำระล้างร่างกายให้สะอาด...

ในช่วงที่ทุลักทุเลแบบนั้น บางทีศุภวัฒน์ก็ต้องการกรินทร์มาช่วยเขาพยุงตัวพลอยทิพย์ระหว่างสวมเสื้อผ้า และพากับหิ้วคนละครึ่งของร่างบาง ไปนอนพักผ่อนบนโซฟา พร้อมเปิดแอร์เย็นๆ หวังว่าเธอคงจะฟื้นเสียที หลังจากอ้วกอาเจียนเป็นบ้าเป็นบอในรถมาตลอดระยะทางที่กลับบ้าน...

พลอยทิพย์สลบไปหลายชม. จนถึงเวลาโพล้เพล้ยามเย็น... เวลาที่ฮันนีมูน กลายเป็นช่วงเวลาที่สวรรค์ล่ม และกลายเป็นว่า เธอหนีออกไปซดเหล้า เมาแอ๋ หมดสติอย่างบ้าคลั่ง เธอไม่อยากรู้สึกเจ็บปวด เพราะรู้ว่าชายที่รักทั้งสองคน กลายเป็นพวกรักร่วมเพศ และพวกเขาดันเป็นผัวเมียกันมานานแล้ว เธอไม่น่ากลายเป็นตัว คั่นเวลา ของพวกเขาเลย...

******

เมื่อหญิงสาวเริ่มได้สติ และฟื้นจากการหลับใหลเป็นเวลานาน ความเย็นของแอร์ภายในห้องนอน ก็ทำให้เธอรู้สึกตัว พลอยทิพย์รู้สึกมึนหัวไปหมด ราวกับโลกทั้งใบกำลังกลิ้งไปมา ตลบอบอวลเสียเธอรู้สึกว่าพื้นมันตีลังกาได้

“วิวไม่คุ้นตาเลย ที่ไหนเนี่ย?” หญิงสาวจำอะไรไม่ค่อยได้ แม้กระทั่งเรือนหอของเธอกับกรินทร์ เธอกับเขาออกแบบตกแต่งภายในร่วมกัน และวันนี้เธอก็เพิ่งจะเห็นมันครั้งแรก เลยอาจจะยังจำอะไรไม่ค่อยได้

ดวงตากลมสุกใสหันมองไปรอบๆ พบว่า กรินทร์กับศุภวัฒน์ นอนหลับใกล้กัน และหัวของพวกเขาก็เอนเอียงใกล้กันมาก ความรู้สึกเจ็บใจเริ่มปะทุขึ้นมาอีกครั้ง จนอยากจะเผ่นหนีไปให้ไกลจากพวกเขาทั้งสองคน

หญิงสาวค่อยๆ พลิกผ้าห่มออก ด้วยแววตามที่ยังมองชายหนุ่มทั้งสองคนด้วยความรังเกียจ และเกลียดชัง แต่พอเธอจะเดินก้าวเท้าเผ่นหนี เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีเหือดหายเสียเธอต้องทรุดลงจนเดินไม่ออก

กายบางทรุดลงแทบกองพื้น ไร้เรี่ยวแรงเสียหมด เธอจำอะไรไม่ค่อยได้ เพราะครั้งสุดท้ายที่จำได้ เธอไปเที่ยวบาร์โฮส ทำร้ายตัวเองต่างๆ นาๆ ที่ไม่น่าโง่ให้กับกรินทร์ และศุภวัฒน์

เธออยากซื้อความสุข แทนที่จะได้จากการแต่งงานและ บันนี่บอยในงานเลี้ยงสละโสด เธออยากลืมพวกเขา จนต้องทำให้ตัวเองเมามายมากมายถึงเพียงนั้น ฤทธิ์ของแอลกอฮอร์ทำให้เธอสมหวัง โดยไม่ต้องจดจำกับสิ่งใดๆ ว่าเธอได้ทำอะไรลงไปแล้วบ้าง

เพียงเสียงดังอันเกิดจากหญิงสาวรู้สึกตัว ศุภวัฒน์เป็นคนแรกที่รีบตื่น และตรงเข้าไปหาหญิงสาวที่รัก เพราะเธอฟื้นแล้ว เขาเป็นห่วงเธอแทบแย่ หลังจากหาจนเจอและพากลับมาบ้าน...

******

“ไม่ต้องมาแตะต้องฉันนะ ออกไป!!!” พลอยทิพย์รู้สึกเกลียดตัวเอง เกลียดเขา และเกลียดกรินทร์มาก เธอพยายามผลักไสศุภวัฒน์ให้ออกจากตัวเองให้มากที่สุด จนรู้สึกว่ากำลังจะร้องไห้ออกมาอีกแล้ว

“อย่าทำแบบนี้อีกเลยนะ พลอยทิพย์ ผมกับกรินทร์เป็นห่วงคุณมาก พวกเราตามหาคุณจนเจอ และพากลับมาเรือนหอของคุณ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยกัน อย่างอแงอีกเลยนะ คนดีของผม”

ศุภวัฒน์พยายามปลอบใจหญิงสาว ยิ่งเขาพูดเรี่ยวแรงที่จะผลักไสค่อยๆ จางลงหมดแรง เธอไม่รู้จะเกลียดเขาต่อหรือควรจะรับน้ำใจอันดีงามของเขา ที่กู้ชีวิตเธอออกมาจากบาร์โฮส แหล่งท่องเที่ยวของหญิงสาวทั้งปวง...

“ทิพย์!!! ผมดีใจเหลือเกินที่คุณฟื้นได้เสียที” กรินทร์รีบตื่นและเข้ามาร่วมกับศุภวัฒน์ เพื่อได้คุยกับเมียแต่ง เขาหวังว่าเธอจะไม่ทำอะไรผลีผลาม และทำให้เขารู้สึกกระวนกระวายแบบนี้อีก

“ขอบคุณ! ... ที่เป็นห่วง ห่วงฉันหรือห่วงศุภวัฒน์กันแน่” แววตาของเธอมองค้อนใส่กรินทร์ เธออยากหย่าและแยกทางกับเขา หากคำพูดของกรินทร์เป็นจริง ศุภวัฒน์จะต้องพลอยลำบากไปด้วย

“ผมเป็นห่วงคุณนะ พลอยทิพย์! อย่าทำตัวแบบนี้อีกเลยนะ ผมรักคุณจนนอนไม่หลับ เป็นห่วงว่าคุณจะมีอันตราย” ศุภวัฒน์พรรณนาถึงความรู้สึกตัวเอง ทำให้อารมณ์เกรี้ยวกราดของเธอลดลงทีละน้อย

“คุณหาฉันพบ... ได้ยังไงกัน?” หญิงสาวสงสัย เพราะกับสามีแต่งเขายังไม่คิดจะพูดว่าห่วงเธอจากใจ แต่กลับเป็นบันนี่บอยของเธอเองที่หาพบ

“คุณเคยบอกผมนี่ ว่าอยากจ้างบาร์โฮส ผมคิดว่าอาจจะหาคุณเจอ เพราะเพื่อนสนิทของคุณ พวกเธอยังไม่รู้เลยว่าคุณมีปัญหากับกรินทร์” ศุภวัฒน์เล่ารายละเอียดให้รู้ หลังจากเธอเงียบหายไปสามวัน โดยไม่ติดต่อกับใครเลย... อาจจะเป็นเพราะทำใจลำบากจนทำอะไรไม่ถูก... นอกจากไปเมาให้ลืมความเจ็บปวดทั้งหมด

“โธ่... ทำไมคุณถึง... จำทุกคำของฉันที่พูดนะ...” พลอยทิพย์เริ่มจะหลั่งน้ำตา และอยากจะให้อภัยศุภวัฒน์ แต่เธอไม่รู้ว่าควรจะทำตัวยังไงกับกรินทร์ ในเมื่อเขาคือสามีแต่ง แต่คนที่เธอรักยามนี้หมดใจ กลายเป็นศุภวัฒน์ไปแล้ว...

******

“ในเมื่อตอนนี้ เราลงเรือลำเดียวพร้อมกันสามคนแล้ว... เราคงจะต้องตกลงร่วมกันแล้วนะ” กรินทร์เป็นฝ่ายที่จะออกอุบายวางแผน เพื่อธุรกิจของพ่อแม่จะยังคงดำเนินต่อไปได้ โดยมีพ่อแม่ของพลอยทิพย์สนับสนุนเหมือนเดิม

เขาควรมีลูกกับเธอ แต่ว่าพลอยทิพย์คงจะไม่ยอมเป็นแน่แท้ เธอบอกกับกรินทร์จากใจแล้วว่า เธอรักศุภวัฒน์มากกว่า และเขาก็แค่สามีแต่งเฉพาะกิจเท่านั้น เธอเองก็ไม่อยากทำให้พ่อแม่รู้สึกขายหน้าเหมือนกัน ว่าแต่งงานกับเกย์แอบมีเมียหนุ่มลับๆ ซ่อนอีก

“เราจะทำยังไงกันดี สำหรับชีวิตพวกเราสามคนแบบนี้ล่ะ?” ศุภวัฒน์กล่าวถาม ในเมื่อเขาดีใจเหลือเกินที่กรินทร์มิได้โกรธเขา และยอมให้รักกับพลอยทิพย์ได้ แต่เขาก็ยังเป็นเมียรักของกรินทร์เหมือนเดิมอยู่ดี...

“ทิพย์ ผมยอมให้คุณอยู่กับศุภวัฒน์ได้นะ แต่คุณก็ต้องอยู่กับผมเหมือนกัน เพราะพ่อแม่คุณอยากอุ้มหลาน ผมคิดว่า... เราควรทำในสิ่งที่ผู้ใหญ่ต้องการ ไม่เช่นกัน... ศุภวัฒน์จะมีอันตรายจากอิทธิพลพ่อแม่ผมนะ”

กรินทร์พยายามอธิบายให้พลอยทิพย์เข้าใจว่า ชายที่เธอรักกำลังอยู่ในอันตราย หากเธอหย่ากับกรินทร์ มันทำให้หญิงสาวค่อนข้างรู้สึกลำบากใจ แต่หากเธอจะยอมอยู่ในสภาพนี้กับกรินทร์ เธอก็ยังมีศุภวัฒน์อยู่ข้างกายต่อไปได้

“ก็ได้นะ... ถ้ามันทำให้เขาปลอดภัย” พลอยทิพย์ยอมรับข้อเสนอของกรินทร์ อย่างน้อยเขาก็ไม่ทำตัวงี่เง่าเวลาตกลงกัน ยามนี้เธอกับกรินทร์จะต้องร่วมมือกัน เพื่อให้ศุภวัฒน์ปลอดภัยจากอิทธิพลมืดของพ่อแม่กรินทร์

“ขอบคุณครับ ผมรักกรินทร์มากที่สุดเลย, ขอบคุณนะ พลอยทิพย์ ผมรักคุณมากเช่นกัน” ศุภวัฒน์กล่าวขอบคุณ พลางเดินไปสวมกอดสามีที่รัก อีกทั้งหันกายกลับมา เพื่อกอดรัดหญิงสาวที่ตนถวิลหา...

“ถ้าเช่นนั้น ผมจะออกไปข้างนอกนะ ผมจะปล่อยให้คุณสองคนได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง...” กรินทร์คิดว่าน่าจะปล่อยให้เมียรักกับเมียแต่งได้มีเวลาดีๆ ในหัวค่ำวันนี้... อย่างน้อยเรื่องวุ่นวายได้ยุติลง กับการมีศุภวัฒน์เข้ามาอยู่ในเรือนหอของเขาด้วย

ยังจะต้องหาข้ออ้างสำหรับบอกพ่อแม่อีกว่า ทำไมศุภวัฒน์ถึงไปๆ มาๆ กับที่นี่ อย่างน้อยเขาก็น่าจะหาข้ออ้างว่า เลิกงานเก่าและมาช่วยงานสวน พร้อมกับช่วยงานพลอยทิพย์... เผื่อว่าพ่อแม่เขาจะยอมอ่อนข้อ โดยไม่รู้ว่า ศุภวัฒน์เป็นคู่รักใหม่ของพลอยทิพย์...

“เดี๋ยวสิ... อย่าไปเลยนะ.. เราอยู่ด้วยกันเถอะ เพื่อสานสัมพันธ์ที่ดีขึ้น ผมยังรักคุณอยู่นะ กรินทร์” ศุภวัฒน์คว้าแขนของกรินทร์เอาไว้ โดยมิให้ห่างกาย เขาปลื้มใจเสียอยากจะร่วมรักด้วยกันสามคนพร้อมกัน... มันคงดีมิใช่น้อย... เพื่อให้พลอยทิพย์ได้มีความสุขสุดๆ อย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน...

“อะไรนะ!!!” กรินทร์และพลอยทิพย์ต้องตกใจกับสิ่งที่ศุภวัฒน์ร้องขอ... แต่มันก็เป็นทางเลือกใหม่ที่ทำให้พวกเขารู้สึกดีไปพร้อมๆ กันโดยไม่ต้องมีใครแยกจากกัน

******

ร่างบางอยู่ระหว่างชายหนุ่มทั้งสองข้างซ้ายขวา กรินทร์สวมกอดพลอยทิพย์ และแลกจูบจรดลิ้นกับริมฝีปากบาง ในขณะที่อีกข้างกายเธอ มีศุภวัฒน์สวมกอดด้วยร่างเปลือยเปล่าของพวกเขาสามคน กำลังกอดจูบร่วมรัก และพร้อมๆ กันเสียเรือนหน้าบางต้องหันซ้ายทีแลขวา เพื่อสลับจูบกับพวกเขาสองคนพร้อมๆ กัน

“แบบนี้มันจะดีรึ?” แววตากลมสุกใสเหลือบมองศุภวัฒน์ที่สูงกว่า เพราะเธอไม่คิดไม่ฝันมาก่อนว่าต้องมาลงเอยแบบนี้

“ดีสิ ผมว่าดีสำหรับเราทั้งสามคนพร้อมๆ กันนะ” ศุภวัฒน์อมยิ้มแก้มปริ เขาดีใจเหลือเกิน ที่กรินทร์ยอมรับพลอยทิพย์มากยิ่งขึ้น และปล่อยให้เขาได้มีโอกาสร่วมกอดรัดอันตื่นเต้นในครั้งนี้ เขามั่นใจว่าเธอจะต้องชอบ และกรินทร์อาจจะได้ลิ้มรสทวารใหม่ๆ ของพลอยทิพย์ เธอจะมีความสุขสุดๆ ศุภวัฒน์มั่นใจ...

ในระหว่างที่เรือนริมฝีปากบางของพลอยทิพย์กำลังดูดดื่มกับความเป็นชายของกรินทร์ ขนาดอวบอัดของเขากว่ารัศมีห้านิ้ว คับปากเธอระหว่างมือหนากดศีรษะหญิงสาวดันเรือนหน้าให้อมขนาดของเขาให้ลึกยิ่งขึ้น

กรินทร์รู้สึกดีสุดๆ กับลิ้มบางเล็กๆ อุ่นๆ กำลังตวัดตามลำท่อนตรงกลาง และเรือนริมฝีปากบางนวลนุ่ม กำลังขบเม้ม ดูดดื่มกับขนาดอวบอัดคับแน่นในช่องปากเธอ ศุภวัฒน์สอนเธอได้ดีเสียเขารู้สึกฟินในอารมณ์ เสียวสุดๆ กับหัวบากที่กำลังกระทุ้งชนกับลิ้นไก่ทางตัน... รู้สึกถึงความฟิตแน่น และเขาอยากจะกระแทกแรงๆ ให้ปากเธอพังไปในคราวเดียว

หญิงสาวกำลังอ้าปากดูดความเป็นชายในระหว่างเรือนผมกำลังถูกจิกหนังหัว แถมโดนดันด้วยความแรงของกรินทร์ มือบางเธอยกขึ้นมาเพื่อจับมือหนาเขาไว้ ราวกับบอกว่าช่วยเบามือเธอหน่อย เขายินดีทำตามและโยกสะโพกกระแทกองคชาตเข้าปากเธอให้ลึกยิ่งขึ้น

“อ๊อกส์...!!! อึ๊ก...!!!” ร่างบางกระสับกระส่ายไป ระหว่างที่ปากบางนวลนุ่มทำงานอยู่กับของหนักใหญ่ อวบอัดกว่ารัศมีห้านิ้ว ยาวกว่าเจ็ดนิ้ว...

ทั้งแน่นและคับปากแทบจะหายใจไม่ถนัด อึดอัดเสียต้องลากองคชาตออกจากปาก เพื่อพลอยทิพย์จะได้มีโอกาสหายใจสักเล็กน้อย ก่อนจะต้องกลืนกินของใหญ่อีกครั้งแทบแน่นคับปาก

ช่วงล่างของหญิงสาวกำลังเสียวกระสันสุดๆ กับเรียวลิ้นหนาร้อนโลมเลียทั่วกลีบอวบ และพยายามสอดแหย่ เพื่อแหวกเปิดประตู่ร่องสวาทให้เผยอเปิดออก สอดลิ้นเข้าร่องสวาทเธอให้สัมผัสกับเนื้อนุ่มลื่นในกาย

เรือนร่างหญิงสาวสั่นไหวสุดๆ พร้อมๆ กับอ้าปากครวญครางส่งเสียงผ่านลำคอ โดยมิได้คายองคชาตของกรินทร์ออกมา หญิงสาวแทบเสร็จน้ำแตกหลั่งไหลสุดๆ เมื่อชายที่รักทั้งสองปรนเปรอให้เธอพร้อมกัน เพื่อให้เธออยู่กับพวกเขาต่อไป

******

กรินทร์ยังคงเพลิดเพลินกับเรือนปากของพลอยทิพย์อมกลืนองคชาตเขา ชายหนุ่มมิยอมให้หญิงสาวคายมันออกมา ระหว่างที่เรือนหน้าของศุภวัฒน์เปียกช่วงคางลงไป เพราะความเป็นสาวของเธอตอบสนองเขาเสียน้ำทะลัก

“ผมเข้าไปละนะ” ศุภวัฒน์ดึงตัวเองออกมา พร้อมกับสอดความเป็นชาย มุดหัวบากแทงเข้าร่างเธอ มันทั้งแน่นและบีบรัด เสียเขาต้องออกแรงกระแทกดันความเป็นชายเข้าไป

ร่างหญิงสาวสั่นสะท้าน เมื่อองคชาตอวบใหญ่ยาวกว่าแปดนิ้ว แทงเข้ามาสุดทางตัน เหลือส่วนโคนที่ยังห่างออกปีอกนิ้วกว่าๆ สะโพกแคบของศุภวัฒน์พลิ้วไหวออกแรงกระหน่ำกระแทกแรงๆ ทำให้เธอต้องเสียวตัวเกร็งระหว่างรับองคชาตสองอันพร้อมกัน ทางปากและร่องสวาทเสียวกระสัน

ความเป็นชายกว่าห้านิ้วโดยรัศมีลากออกยาวๆ และแทงเข้าปากพลอยทิพย์หนักๆ เริ่มจะระรัวเร็วเสียหญิงสาวต้องเกร็งริมฝีปากขบเม้มต่อเนื่อง ราวกับถูกสะกดให้อยู่อย่างนี้ และมันก็ทำให้เธอเพลิดเพลินเคลิบเคลิ้มมาก

ระหว่างที่ช่วงล่างของกายบาง รองรับแรงกระแทกจากศุภวัฒน์ กระหน่ำกระทุ้งเข้ากับปากมดลูกครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งแน่นท้องและจุกเสียด หายใจไม่ทั่วท้อง แต่เธอยอมรับว่ามันยอดเยี่ยมและเสียวสุดๆ จนไม่อยากให้เกมส์นี้จบลง

ไม่นึกเลยว่า หลังแต่งงานเธอจะได้ความรักจากชายทั้งสองคนพร้อมๆ กัน ทั้งๆ ที่เคยคิดว่า เธอจะต้องสูญเสียพวกเขาไปแล้ว.. .ไม่นึกเลยว่า ศุภวัฒน์จะตามหาเธอจนพบ...

******

เมื่อพลอยทิพย์เริ่มล้า เธอกลืนต่อไปไม่ไหวแล้ว กรินทร์เองก็เช่นกันเมื่อถูกปากเล็กๆ ดูดขบเม้มนานๆ เขาเกือบจะแตกในปากเธอแล้ว... เรือนหน้าของสามีแต่งมองดูเจ้าสาวของเขายามนี้ เซ็กซี่สุดๆ อย่างบอกไม่ถูก

“นายสอนเธอใช้ปากรึ? ดีมากๆ เลย” กรินทร์กล่าวชมศุภวัฒน์ที่สอนเมียแต่งให้รู้จักการใช้ปากกับสามีบ้าง หญิงสาวเริ่มจะตาปรือ และเพลียล้า ริมฝีปากเธอด้านชาและอยากจะกลืนกินต่อ แม้จะไม่ค่อยจะรู้สึกอะไร นอกจากแรงกระแทกจากเบื้องหลัง กระหน่ำซ้ำๆ เสียเธอเสียวไปทั่วกาย

“มาสิ เข้ามาทางนี้พร้อมๆ กันเลย” ศุภวัฒน์เชิญให้กรินทร์มาทำร่วมกัน เขาจะรู้สึกว่าได้ใกล้ชิดกับสามีที่รักด้วย เวลาที่ได้ใช้องคชาตสองอันพร้อมกันในร่องสวาทเดียวกับพลอยทิพย์...

“หา!!!” หญิงสาวรู้สึกตกใจเมื่อศุภวัฒน์กระชากความเป็นชายออกไป ทำให้จังหวะที่กำลังเพลิดเพลินต้องขาดช่วง แต่แล้ว... ร่างชายที่หลงใหล นั่งลงเพื่อให้เธอนั่งคร่อมขย่มบนองคชาตเขา พร้อมๆ กับสอดใส่เสียบแน่นแทงลึก

ทำให้เธอต้องเสียวตัวเกร็งอีกครั้ง เผลอครางเสียงแผ่วเบาๆ ออกมา เรือนหน้าอกตอบสนองเบื้องหน้า ปล่อยให้สองมือหนาโอบอุ้มหน้าอกคู่งามเอาไว้ในมือศุภวัฒน์

กรินทร์ใช้มือหนารูดคลึงความเป็นชาย หลังจากเสียวไส้เมื่อปากเล็กๆ ของเมียแต่ง ใช้กับมันแทบจะแตกหลั่งไหล เขาเดินไปเบื้องหลังของพลอยทิพย์ ซึ่งนั่งทับองคชาตของศุภวัฒน์ไปแล้ว...

กรินทร์รู้สึกตื่นเต้นกับเกมส์ใหม่ เขาไม่เคยเล่นอะไรแบบนี้มาก่อน มันจะต้องแน่น ฟิตเปรี๊ยะ และรัดคับช่อง พร้อมๆ กับสอดไส้มันบดเบียดภายในร่องเดียว ถูไถกับองคชาตของเมียรักไปพร้อมๆ กัน

“อ๊า.... อ๊า...!!!” พลอยทิพย์เสียวแน่นท้อง กรีดร้องทุกๆ การถูกกระแทกกระหน่ำรุนแรง และบดเบียดแน่นช่องท้องรู้สึกคับไปหมด และรู้ว่าความเป็นชายที่อัดแน่นอยู่ในร่องสวาท มันเพิ่มมาอีกช่องทางหนึ่ง ไม่นึกเลยว่า เธอจะรับความเป็นชายของพวกเขาสองคนเอาไว้ในเส้นทางเดียวนี้ได้

ความเป็นชายสลับกันสอดใส่ทิ่มแทง กระแทกเธอต่อเนื่อง หญิงสาวอ้าปากครวญครางเสียวสันหลัง พร้อมๆ กับเอวบางต้องสั่นสะท้าน สะเทือนไปทั่วกาย เมื่อความเป็นชาย ทั้งใหญ่และยาวกำลังสอดใส่กระแทกเธอรัวๆ

กรินทร์แทบอยากจะแตกใน แต่เขาก็ยังชื่นชอบจะกระแทกทวารอยู่ดี ไหนๆ พลอยทิพย์ก็มาอยู่ร่วมกันกับศุภวัฒน์ เขายอมแบ่งเมียรักให้เธอได้ร่วมเสพเซ็กซ์ มีรึเขาจะไม่แถมกระแทกทางทวารให้เธอด้วย

******

“มีอะไรรึ?” ศุภวัฒน์เห็นว่าความเป็นชายของกรินทร์ถูกดึงออกไป ทำให้พลอยทิพย์ซึ่งกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่นั้น หันมองมาข้างหลัง พบว่ากรินทร์กำลังจ่อปลายหัวบากมายังปลายปากทวารเธอ และพยายามจะดันมันเข้ามาอีกครั้ง

“ไม่นะ...!!! ไม่...!!! โอ๊ย...มันเจ็บมาก!!!” พลอยทิพย์อยากจะห้ามเขา แต่ไม่อยากลุกจากตัวของศุภวัฒน ระหว่างมันกระทุ้งแรงๆ สุดทาง เธอรู้สึกได้ว่าแน่นท้องมาก และมีอะไรบางอย่างปริเปิด เสียวสุดๆ น้ำแตกหลั่งไหลหล่อลื่น เปียกอาบบนต้นขาแกร่ง และเรือนหน้าท้องของศุภวัฒน์ สวยงามเมื่อปลาสองตัวยังคงแหวกว่ายต่อไป

“ผมเข้ามาแล้ว มันยอดเยี่ยมจริงๆ ทิพย์... ขอผมเสียบเข้าไปให้สุดๆ เลยนะ” กรินทร์ยิ้มกริ่มแก้มปริแย้มอย่างพึงพอใจ เขาไม่คิดเลยว่า จะได้เสียบทวารเมียแต่งได้อีกคน เธอคงจะมีความสุขมาก ที่ได้องคชาตสองท่อน เสียบเข้าร่างเธอสองช่องทางพร้อมๆ กันยามนี้

“ไม่เป็นไรนะ พลอยทิพย์... หายใจลึกๆ มันจะเจ็บแค่แรกๆ เท่านั้นแหละ คุณจะรู้สึกดีสุดๆ ตอนที่มันกระแทกคุณลึกๆ เชื่อผมเถอะ” ศุภวัฒน์บอกปลอบใจเธอ พลางจูบประโลมริมฝีปากอย่างนวลนุ่ม แลกลิ้นให้เธอรู้สึกดีเพื่อให้หายเจ็บ จากการถูกสวนทวารโดยองคชาตของกรินทร์ครั้งแรก...

“คุณทนได้ยังไง ศุภวัฒน์ ฉันเจ็บแสบก้นไปหมดแล้ว รู้สึกเหมือนมีอะไรขาดๆ เจ็บๆ หรือเปล่า?” สีหน้าของเธอค่อนข้างกังวล และขมวดคิ้วอย่างไม่ต้องการมันอีก... แต่อีกสักพัก เธอเริ่มจะรู้สึกดีคล้อยตาม เมื่อกรินทร์โยกยาวๆ และแทงลึกๆ สุดลำมิดด้าม

“ผ่อนคลายนะ ที่รัก... ผมรักคุณมากนะ พลอยทิพย์” ศุภวัฒน์ปลอบประโลมเธอสำเร็จ และยังคงยกสะโพกตัวเอง เพื่อกระแทกเสยขึ้นเสียบร่องสวาทเธอให้แนบแน่นมิดด้าม เขาพยายามจะปริปากมดลูกเธอให้เปิด เพื่อเขาจะกระแทกเธอมุดหัวบากทะลุไปอีกด้านให้ได้

“อ้า... มันดีอย่างที่คุณว่าจริงๆ ด้วย” พลอยทิพย์เคลิบเคลิ้มสุดๆ เมื่อร่องสวาทเปียกชุ่มรับความยาวกระแทกต่อเนื่องเสียลืมความเจ็บปวด ในขณะที่กรินทร์ออกแรงแทงหนักๆ เป็นจังหวะสลับกับศุภวัฒน์

“ไม่นึกเลยว่านายจะชอบแบบนี้ด้วยนะ วัฒน์” กรินทร์กล่าวชมเมียรักที่ทำให้การเสพเซ็กซ์ครั้งนี้ราบรื่น และดีเยี่ยมเพิ่มเป็นสองเท่า การมีเราสามคนมันช่างดีเยี่ยมโดยแท้...

“ต่อไป... ทำต่อไป...” ศุภวัฒน์ยังคงถูกพลอยทิพย์นั่งขย่มตอ ในขณะที่เรือนก้นนวลสวยโค้งสูงขึ้น เมื่อกรินทร์กระแทกเสียบทวารเธอต่อเนื่องรัวๆ

******

กรินทร์เริ่มจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขากำลังจะแตก และอยากจะสาดน้ำขุ่นทั่วร่างพลอยทิพย์เช่นเดิม ความเป็นชายถูกดึงออกมาจากทวาร และสาดน้ำขุ่นกระเซ็นต์บนแก้มก้นของเธออาบไปทั่วร่าง ในขณะที่ศุภวัฒน์ยังไม่แตก เพราะเขารอให้สามีที่รักแตกก่อน และเขากำลังจะแตกตาม

เรียวปากหนากำลังสั่นระริก พอๆ กับร่างหญิงสาวเหนื่อยหอบเสียวตัวเกร็ง เมื่อถูกรุมกระแทกจากองคชาตสองท่อนพร้อมกัน ช่องทางทวารเธอหายเจ็บปวด แต่รู้สึกระบมเนื่องๆ เธอหวังว่ามันจะไม่พังไปซะก่อน เพราะขนาดของกรินทร์มันใหญ่ถึงรัศมีห้านิ้ว เธอไม่คิดเลยว่าศุภวัฒน์จะรับมือกรินทร์แบบนี้

“พร้อมนะ พลอยทิพย์” ศุภวัฒน์ประคองเรือนหน้าเธอด้วยสองมือหนา เขาขอจูบเธออีกครั้ง ก่อนจะเริ่มขยับกายกระแทกเธอ

“อืม” หญิงสาวไม่รู้จะตอบอะไรได้อีก อิ่มท้องแน่นคับไปเสียหมด ร่างเธอถูกจับให้นั่งตัก หันหน้าออกไป กรินทร์เหนื่อยมาก เสียต้องขอตัวไปอาบน้ำก่อน ปล่อยให้ศุภวัฒน์ทำกับเธอต่อไป ตามแรงใจปรารถนา

หญิงสาวนั่งหันหน้าออกไป ปล่อยให้ความเป็นชายอยู่เบื้องล่าง รองรับร่างบางขย่มตออีกครั้ง จนกระทั่งศุภวัฒน์รู้ว่าภายในกายเขาร้อนรุ่มสุดทน ของเหลวหลั่งไหล กำลังอัดฉีดมาอย่างรวดเร็ว

เขาปล่อยสายน้ำขุ่นมากมาย อัดเข้าร่างเธอเมื่อหัวบากอวบใหญ่ยาวกว่าแปดนิ้ว มุดผ่านปากมดลูกเธอปริเปิด และดูดหัวบากเขาไว้แน่น แทบดึงไม่ออก ศุภวัฒน์กลั้นต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงปล่อยน้ำขุ่นเข้าร่างเธอมากมาย

หญิงสาวรู้สึกหมดแรงจะขย่มต่อไป รู้ได้ว่าร่างกายเธอมีความอบอุ่นมากมายหลั่งไหลอยู่ในช่องท้อง มันทำให้เธอรู้สึกดีแทบขนลุก และอยากจะมีเวลาดีๆ แบบนี้กับพวกเขาสองคนพร้อมๆ กันต่อไป

เพียงร่างหญิงสาวค่อยๆ ลุกขึ้น น้ำขุ่นอุ่นหลั่งไหลออกจากร่องสวาทที่เปียกฉ่ำ เรือนร่างหญิงสาวหันกลับไปสวมกอดศุภวัฒน์อีกครั้ง เธอไม่คิดเลยว่า การมีเซ็กซ์สามคนพร้อมกันมันจะรู้สึกดีเพียงนี้ เป็นการแต่งงานที่ยอดเยี่ยม...

******

“วันนี้วันอะไรแล้ว...” พลอยทิพย์หันไปถาม หลังจากเมาลืมหูลืมตา และเธอยังจะต้องไปทำธุระอื่นๆ อีก

“วาเลนไทน์ คุณเมามาหลายวัน และวันนี้ผมก็ตามหาคุณเจอไงล่ะ” ศุภวัฒน์กล่าวน้ำเสียงร่าเริง เขาสวมกอดเธอเอาไว้ข้างกาย แม้ว่าจะยังนอนราบกับพื้นอยู่

“ไม่คิดเลยว่า ชีวิตแต่งงานของฉันจะต้องมาลงเอยแบบ เราสามคนอย่างนี้”

“แฮปปี้เอนดิ้งนิ กรินทร์คงไม่ยอมปล่อยคุณแน่ๆ หลังจากคุณใช้ปากกับเขาไปแล้ว กรินทร์ชอบให้ใช้ปากกับตรงนั้นของเขามาก เขาไม่ยอมหย่ากับคุณแน่” ศุภวัฒน์ยิ้มกริ่ม และสวมกอดเธอรัดแน่นขึ้น...

“คุณนี่ทนได้ยังไงนะ”

“ผมรักกรินทร์นิครับ และก็รักคุณด้วย... ได้โปรดอยู่กับพวกผมสองคนเถอะนะ... เรามีความสุขร่วมกันได้นิ” เพียงคำพูดของศุภวัฒน์ ทำให้พลอยทิพย์ต้องขัดเขิน... กรินทร์เดินเท้าปลายออกมา อาบไปด้วยหยดน้ำพร่างพราวเปลือยเปล่า สีหน้าเขามองมายังศุภวัฒน์และพลอยทิพย์อีกครั้ง

“ไปอาบน้ำสิ เราจะไปหาข้าวกินกัน หิวแล้ว!” ชายหนุ่มกล่าวน้ำเสียงอารมณ์ดี หลังจากแตกใส่ร่างพลอยทิพย์ และเขาตั้งใจว่า หลังจากกลับมาจากกินข้าวรอบดึก เขาจะฟัดกับเธออีกรอบ... ด้วยท่าทางใหม่...

“ไปเถอะ... ผมเชื่อว่า คืนนี้อีกยาวนาน” ศุภวัฒน์กล่าวน้ำเสียงระรื่น เพราะกรินทร์คงไม่ยอมจบง่ายๆ สำหรับคืนแต่งงานในเรือนคอคืนแรก

“หมายความว่ายังไง?” หญิงสาวต้องแปลกใจอีกแค่ไหน กับความแข็งแรงของพวกเขาสองคนเช่นนี้

“ไปอาบน้ำกันเถอะ ผมจะถูหลังให้ แล้วเราไปกินข้าวเสร็จแล้ว เราจะกินคุณอีกครั้ง สองคนพร้อมกัน และหลับไปพร้อมๆ กันนะ พลอยทิพย์” ศุภวัฒน์ดึงข้อมือเธอให้ไปอาบน้ำกับเขา และทำตามที่ว่ากล่าว...

หลังแต่งงานครั้งนี้ ทำให้พลอยทิพย์ตั้งท้องในที่สุด ทำให้พ่อแม่ของเธอปิติยินดียิ่งนัก สีหน้าของพลอยทิพย์หันไปยิ้มรับกับกรินทร์เพียงสองคน โดยปล่อยให้ศุภวัฒน์เป็นพ่อบ้านทำอาหารรอพวกเธอกลับไป...

โดยไม่มีใครรู้หรอก ว่าเธอกำลังตั้งท้องลูกของศุภวัฒน์ และกรินทร์ไม่เคยแตกในร่องสวาทเธอเลย นอกจากแตกในช่องทวารเธอเสียส่วนใหญ่...

******

จบเรื่องสั้นอ่านตัวอย่างฟรี... ในเทศกาลวาเลนไทน์ปี 2563/2020 นี้...

ขอให้คู่รักทุกคู่ มีความสุขในวันวาเลนไทน์นะคะ... ^^

ภูผาสีน้ำเงิน

******