ฮันนีมูนสุดตื่นเต้น

พลอยทิพย์เผลอหลับไประหว่างนอนรอกรินทร์กลับมา เธอไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน ไปทำธุระสำคัญอะไร ภายในความมืดมิดที่เงียบสงบ พลอยทิพย์ยังคงหลับใหลอยู่โดยไม่รู้สึกตัว

เพียงบางเสียงดังขึ้น เมื่อประตูห้องเปิดออก ปรากฏร่างในเงามืดค่อยๆ เดินเข้ามาอย่างเชื่องช้า เสียงแผ่ว เงาหนาซึ่งเป็นเรือนร่างของชายหนุ่มก้มหน้ามองดูหญิงสาวนอนหลับลึก

ชายในเงามืดมิได้เปิดไฟ เขาค่อยๆ ถลกเสื้อนอกออก และค่อยๆ เปลื้องผ้าจนเหลือเพียงตัวเปลือยเปล่า เขาเหนื่อยเกินกว่าจะร่วมรักกับพลอยทิพย์ จึงทำได้เพียงแค่หย่อนก้นลงขอบเตียง ค่อยๆ เปิดผ้าห่มเบามือที่สุด พลางสอดตัวเข้าไปนอนสวมกอดเธอ

พลอยทิพย์รู้สึกตัวเล็กน้อย เหมือนมีอะไรมาเคลื่อนไหวอยู่ใกล้ๆ ดวงตาค่อยๆ กะพริบตาถี่ๆ ปรือตื่น พยายามลืมตามองข้างๆ ว่ากรินทร์กลับมาแล้วใช่รึเปล่า... เธอพบว่าเขานอนหลับไป ราวกับคนเหน็ดเหนื่อยมามาก บางทีธุระของเขาอาจจะทำให้เขาไม่สามารถดำเนินกิจกรรมในคืนนี้ต่อไปได้

“ฝันดีนะ ทิพย์” น้ำเสียงนวลนุ่มของกรินทร์กล่าวกับเธอก่อนจะหลับตาลง และนอนหลับไปอย่างเหนื่อยล้า หญิงสาวยิ้มหวานและสวมกอดสามีภายใต้ผ้าห่ม แทนที่จะได้มีการร่วมรักสืบพันธ์

“ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ที่รัก” น้ำเสียงหวานนุ่มปลอบประโลม ชโลมใจชายหนุ่มให้รู้สึกอบอุ่น และหลับไปอย่างเป็นสุข

******

รุ่งเช้าเมื่อหญิงสาวตื่นขึ้นมา วันนี้แล้วจะต้องเช็คเอ้าท์โรงแรม เพื่อทานอาหารเช้าและเดินทางไปฮันนีมูนต่อ พลอยทิพย์ค่อยๆ ใช้สองแขนพยุงกายให้ลุกขึ้นครึ่งตัว ค่อยๆ ปรับสภาพดวงตาให้เข้ากับแสงอาทิตย์อรุณรุ่งทอแสงลงมา

เสียงสายน้ำฝักบัวดังซู่มาจากห้องน้ำ กรินทร์อาจจะยังใช้อยู่ก็เป็นได้ พลอยทิพย์จึงค่อยๆ ใช้สมองทบทวนเรื่องเมื่อวานและเมื่อคืน เธอพบเรื่องตกใจของศุภวัฒน์ และกรินทร์ก็กลับมาดึกเกินกว่าจะได้มีอะไรกัน

เสียงฝักบัวเงียบลง พร้อมกับเสียงเดินเท้าหนักดังออกมา ปรากฏร่างชายหนุ่มเปลือยอกหล่อเหลา งดงามพร่างพราวด้วยหยดน้ำมากมาย ทั่วร่างกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามสุขภาพดี เป็นครั้งแรกที่พลอยทิพย์ได้เห็นตัวกรินทร์เปลือยชัดเจนก็เช้าหลังแต่งงานวันนี้ เขาหล่อกระชากใจสุดๆ ก็ตอนเปียกน้ำ และมีผ้าขนหนูสีขาวพันกาย

“อรุณสวัสดิ์ค่ะที่รัก” พลอยทิพย์ยิ้มหวานอย่างอบอุ่น แววตามองเขาเพื่อจดจำเช้าวันนี้

“อรุณสวัสดิ์จ้า ทิพย์ ตื่นนานรึยังล่ะ? หิวมั๊ย? มาอาบน้ำเถอะ เช้านี้เราจะลงไปทานอาหารด้วยกัน” กรินทร์เดินจากร่างพลอยทิยพ์บนเตียง เธอนึกว่าเช้านี้เขาจะแก้ตัวเรื่องเมื่อคืน ด้วยการมีอะไรกับเธอ

สมองของหญิงสาวคิดไปพลางๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา รึว่า เขาจะหิวเลยไม่พร้อม... พลอยทิพย์คิดว่าตัวเธอก็ไม่พร้อมที่จะมีอะไรกับกรินทร์เหมือนกัน ทานอาหารเช้าวันนี้ แล้วเริ่มออกเดินทางไปฮันนีมูนก็คงจะพัฒนาความสัมพันธ์ร่วมกันได้ดีมิใช่น้อย

เมื่อข้าวใหม่ปลามันหลังแต่งงาน ร่วมรับประทานอาหารเช้าในวันนี้ มุมมองในวิวทิวทัศน์ส่วนตัว ชวนโรแมนติกสำหรับคู่แต่งงานใหม่...

เรือนหน้างามของพลอยทิพย์มองดูบรรยากาศโดยรอบของโรงแรม ไม่นึกเลยว่า ตอนกลางวันจะสดชื่นเพียงนี้ รอยยิ้มของเธอเบิกกว้าง เมื่อพบร่างของสามีหย่อนร่างอันสว่างเรืองรองนั่งลง ยิ้มหวานและดวงตามองเธออย่างอบอุ่น

“ทานข้าวกันเถอะ เราจะเช็คเอ้าท์และไปฮันนีมูนกันนะ” กรินทร์เริ่มลงมือทานอาหารเช้า และสองมือเขาตั้งใจที่จะวุ่นวายกับอุปกรณ์บนโต๊ะ พลอยทิพย์ก็เช่นกัน ต่างส่งอุปกรณ์บนโต๊ะอาหารให้กัน และสนทนาเรื่องเมื่อคืนเล็กน้อย เธออยากรู้ว่าเขาหายไปไหน...

“เรื่องเมื่อคืน...” พลอยทิพย์ค่อยๆ คุยและค่อนข้างอ้ำอึ้ง เพราะถึงอย่างไรเธอก็ยังรู้สึกเกรงใจกรินทร์อยู่ดี

“ผมไปทำธุระน่ะ ผมขอโทษที่กลับมาช้า...” เขาตอบน้ำเสียงราบเรียบ และทำตัวปกติราวกับว่า คืนงานแต่งงานไม่ได้สลักสำคัญอะไร

“อ่อ... อืม...” พลอยทิพย์ทำสีหน้าเศร้า หรือว่าเพราะเขาฟาดเธอก่อนงานแต่งงานล่วงหน้าสองอาทิตย์ แล้วคืนแต่งงานเขาจะไม่สนใจเธอยังไงก็ได้ รึเขาเห็นว่าธุระมันสำคัญกว่าเธอหรอกรึ?

...นี่เธอตัดสินใจรักกรินทร์ และแต่งงานกับเขาไปแล้ว ชีวิตแต่งงานของเธอจะราบรื่นกว่านี้ต่อไปได้อีกหรือเปล่า? เพียงเพราะเขาอยากจะทำอะไรก็ทำตามใจ

“ทิพย์... สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราก่อนหน้างานแต่ง มันควรจะดำเนินต่อไปดีที่สุดนะ และผมก็ดีใจมาก... มากๆ เลย ทิพย์... คุณเป็นหญิงสาวแสนงาม เป็นคนแรกสำหรับผมจริงๆ หลังจากนี้ไป... ผมจะปฏิบัติกับคุณให้ดีกว่าเมื่อคืนนี้”

ชายหนุ่มออกตัวให้สัญญากับเธอ ถ้าเขาไม่แต่งงานกับพลอยทิพย์ ศุภวัฒน์อาจจะไม่ได้อยู่ใกล้เขาได้อีก เขาควรปลอบใจเธอมิให้สงสัยเรื่องเบื้องหลังของตัวเอง โดยเฉพาะคืนแต่งงานเขาไปอยู่กับเมียรักอย่างศุภวัฒน์ ไม่ใช่ เมียแต่ง อย่างพลอยทิพย์

“ฉันแค่รู้สึกว่า ฉันอาจจะไม่ใช่คนแรกสำหรับคุณ” เธอใช้สำนวนเชิงสงสัยว่ากรินทร์มีคนอื่นหรือเปล่า พลอยทิพย์รู้สึกลังเลใจอีกทั้ง ใจเธอก็ดันไปคิดถึงชายอื่นอีก ทั้งชีวิตของพลอยทิพย์...เขาคือคนแรกของเธอ...

หากเป็นไปได้ว่าหย่าได้ เธอก็อยากมีโอกาสดีๆ กับศุภวัฒน์บ้าง หากกรินทร์แต่งงานกับเธอ เพียงเพราะผู้ใหญ่จัดหาให้ และเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขา คงจบๆ กันไป... แต่ว่าเรื่องมันคงไม่ได้ง่ายอย่างที่เธอคิด...

“ถ้าเช่นนั้น เรารีบทานอาหารเช้า แล้วรีบกลับห้องกันเถอะ” กรินทร์คิดว่าเขาควรจัดการกับเธอก่อนที่ พลอยทิพย์เริ่มจะทำตัวงี่เง่า เพราะแค่เรื่องคืนงานแต่งเขาไม่อยู่ และกลับมาช้า...

******

หลังทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว ความเงียบเข้าครอบงำพลอยทิพย์และกรินทร์พร้อมกัน ระหว่างเดินเท้ากลับมาที่ห้องพัก .. ก่อนเช็คเอ้าท์เก็บเสื้อผ้าออกจากห้อง...

กรินทร์เปลื้องผ้าตนเอง พลางเดินเข้าไปสวมกอดภรรยาสาว ร่างงามแนบชิดใกล้กัน สัมผัสโอบกอดโลมเล้า และริมฝีปากหนาชายลงน้ำหนักขบเม้มกัดริมฝีปากพลอยทิพย์อย่างร้อนแรง

หญิงสาวโน้มเรือนหน้าแหงนสูง รองรับจุมพิตกดลงมาบดเบียดปลุกอารมณ์ในกายสาว ให้ร้อนรุ่มระอุผ่าวทุกอณูขุมขนลุกซู่ซ่าตั้งชัน ตื่นตัวจนถึงความเป็นสาวเริ่มหลั่งไหลเมือกเปียก อารมณ์หญิงสาวเริ่มคล้อยตามสามี เพื่อร่วมรักกันในยามเช้านี้ก่อนจะเช็คเอ้าท์...

สองกายสอดประสานระหว่างเรียวนิ้วมือบาง ประสานกับนิ้วมือแกร่งหนากำมือจับไว้แน่น ระหว่างเตียงนุ่มสะอาดสีขาว สั่นสะเทือนเรือนลั่น ยามเมื่อหญิงสาวถ่างขากว้างได้ตามอย่างใจกรินทร์ต้องการ

แรงกระแทกระรัวเร็วหนักๆ ถาโถมลงแรงกดทับร่างบางไว้ใต้ร่างชายหนุ่ม พละกำลังวังชามามากมายได้รับพลังงานจากอาหารเช้าในวันนี้ เพื่อดำเนินความเป็นส่วนตัวได้อย่างราบรื่น อย่างน้อยที่สุดแล้ว... กรินทร์ไม่ต้องการให้พลอยทิพย์ล่วงรู้เบื้องหลังของเขา แอบมีชายที่รักและปกป้องอยู่

การแต่งงานที่เกิดขึ้น เป็นเพียงเรื่องธุรกิจของพ่อแม่เขากับพ่อแม่ของเธอเท่านั้น และเขาคือเครื่องมือรวมทองแผ่นเดียวกันกับพลอยทิพย์ การจัดหาดูตัวและหมั้นหมายจากพ่อแม่ อาจจะทำให้พลอยทิพย์ดูมีความสุข หลังจากเริ่มคบหาดูใจกับกรินทร์

แต่สำหรับชายหนุ่มแล้ว ค่อนข้างปรับตัวยากในคราแรก แต่ไม่นานหลังจากนั้น เขาค่อยๆ มองดูเธอใหม่... ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด มิใช่แผนการของเธอ นอกจากมันเป็นแผนการจากพ่อแม่ของเขาเอง ที่ใกล้จะถังแตก จึงจับเขาใส่ตะกร้าล้างน้ำ แล้วบังคับให้แต่งงานกับเธอ แบบจดทะเบียนสมรส

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม... พลอยทิพย์ยอมรับในตัวเขา และความเป็นชายที่หลั่งไหลขยับเขยื้อนเคลื่อนกายกระชากลากออก และกระแทกกลับเข้าไปแรงๆ เธอร้อนแรงมากหลังจากสูญเสียความบริสุทธิ์ครั้งนั้นไป เธอไม่ได้ไร้เดียงสาอีกต่อไป แต่กลับเซ็กซี่แบบเป็นธรรมชาติมากกว่าเสแสร้ง

******

กายบางสั่นไหวใต้ร่างหนาเบื้องบน เมื่อทุกๆ การกดทับและกระแทกเสียบองคชาตใส่ร่องสวาทเปียกฉ่ำ พลอยทิพย์ลืมสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง อารมณ์ต่างๆ มากมายหลั่งไหลแทบจะทำให้เธอล่องลอยตัวเบา และกำลังจะได้ขึ้นสวรรค์เมื่อได้อยู่กับกรินทร์ยามเช้า

เธอได้มองดูเขาเคลื่อนไหว โยกสะโพกพลิ้วรัวระเลงความเป็นชาย สอดใส่เสียบกระแทกกระหน่ำถี่ซอย พลิ้วไหวสวยงามไม่ต่างกับฝูงนกสยายปีกบนท้องฟ้า เรือนหน้าหนุ่มสันกรามที่หล่อเหลา โน้มใกล้เรือนหน้านวลเบื้องล่าง พลางจุมพิตแลกลิ้นเร่าร้อน ปรนเปรอรัวปลายลิ้นหนาเปียกปอนชุ่มฉ่ำ ริมฝีปากหนาขบเม้มหญิงสาวอย่างชุ่มฉ่ำใจ

พลอยทิพย์อยากลืมศุภวัฒน์ไปจากใจ เธอไม่อยากเห็นหน้าเขาอีก ไม่อยากแม้จะคิดติดต่ออีก หรือกระทั่งความคิดถึงที่เคยให้... หวังเพียงว่า การอยู่ห่างจากเพื่อนของสามี จะเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอ... ไม่ทุกข์ทรมานใจมากไปกว่านี้...

กรินทร์รู้สึกถึงความร้อนในกายหนุ่มแปรแปรวนรุนแรง และอารมณ์เสียวเสร็จสุดยอด กำลังหลั่งไหลรวมไปยังจุดๆ เดียว เขาต้องเรียกกระแทกเธอลึกๆ หนักๆ เพียงจะกระชากองคชาตที่แข็งเกร็ง สาดปิ่มปลายเปิดปากกว้างพวยพุ่งน้ำขุ่นอุ่นร้อนกระจัดกระจายอาบเรือนร่างของพลอยทิพย์

เขาชอบเธอยามเมื่อความขาวของหยดน้ำขุ่น อาบทั่วร่างกายของเธอ เพียงแค่ชายหนุ่มรู้สึกว่า เขายังไม่พร้อมจะมีลูกกับพลอยทิพย์นอกจากว่า ทำให้พิธีการแต่งงานและฮันนีมูน เป็นไปตามความประสงค์ของพ่อแม่ที่หวังผลประโยชน์ของพ่อแม่พลอยทิพย์เท่านั้นเอง...

หญิงสาวนอนหอบครวญครางหายใจ ทั้งเสร็จเสียวตัวเกร็งขนลุกขันเสียร่องสวาทเสียวชาไปทั่วท้อง สักระยะได้เมื่อกรินทร์เข้าไปอาบน้ำเสร็จแล้วออกมาพร้อมแต่งตัวทันที เธอจึงเข้าไปอาบน้ำชำระล้างร่างกาย แต่งตัวเสียใหม่หลังจากปรับความเข้าใจกันดีแล้ว ในเช้าวันแรกของชีวิตคู่แต่งงานวันแรก...

เธอไม่อยากคิดถึงศุภวัฒน์อีก...

******

คู่แต่งงานใหม่ในชุดสะอาดตา กรินทร์สวมเสื้อโปโลสีขาวกางเกงสีขาวสะอาด ตัดด้วยเข็มขัดสีดำ กับแว่นตาดำสวมใส่ในยามสายวันนี้ และพลอยทิพย์สวมเดรสสายเดี่ยวกระโปรงสั้นเหนือเข่า กับรองเท้าสายคาด สบายๆ ในวันหยุดพักผ่อน พวกเขาสองคนเช็คเอ้าท์ออกจากโรงแรม เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปยังสนามบิน...

กรินทร์ตั้งใจเอาไว้แล้วว่า เขาจะไปฮันนีมูนกับพลอยทิพย์ต่างประเทศ สถานที่พักผ่อนและบรรยากาศดี ไม่ใช่แค่เพื่อภรรยาแต่ง... แต่เพื่อเมียรักซึ่งกรินทร์แอบให้ค่าใช้จ่าย และตั๋วเดินทางให้แก่ศุภวัฒน์ เขาอยากมีเวลาดีๆ ด้วยกันมากกว่ากับพลอยทิพย์

การเดินทางอันยาวนานหลายชั่วโมง ทำให้กรินทร์ตัดสินใจให้ศุภวัฒน์เดินทางไปล่วงหน้า และรอเขาที่โรงแรมตามที่จองเอาไว้ เพื่อเขาจะมีโอกาสลับหลังพลอยทิพย์ อยู่กับศุภวัฒน์

บันนี่บอยของเจ้าสาว เมียรักของกรินทร์ ทำตามความต้องการของเจ้าบ่าว ศุภวัฒน์รู้สึกดีกับเขาเสมอ ทั้งรักและห่วงใยจนแทบไม่อยากห่างจากกัน ไม่ว่าศุภวัฒน์จะมีปัญหาอะไร กรินทร์มักจะเป็นฝ่ายคอยให้ความช่วยเหลือมาโดยตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งรู้ว่ากรินทร์รักศุภวัฒน์มาก และเขาเองก็อยากตอบแทนน้ำใจอันดีงาม ด้วยการยอมเปลื้องผ้าแอ่นก้นให้

ไม่ว่ากรินทร์จะกอดศุภวัฒน์มากมายแค่ไหนก็ตาม ไม่ว่าจะมอบความสุขจากการสวนทวารกระแทกทะลวงลำไส้สุดโคนมิดด้ามยังไง ศุภวัฒน์ยอมรับว่ากรินทร์กอดเขาได้แนบแน่น และมอบอารมณ์แห่งความสุขสันต์ได้มากมายเสมอ

ชายหนุ่มเริ่มเดินทางเช็คอินทร์ในเช้าวันใหม่ พลางเหลือบดวงตามองนาฬิกา และคิดไปพลางๆ ว่าพลอยทิพย์จะมีความสุขกับกรินทร์หรือเปล่า เขาแอบคิดถึงเธอ และพยายามถอดใจจากพลอยทิพย์ให้ได้ เขาควรเป็นเมียของกรินทร์ มิใช่แอบแทงหลังเพื่อนกันแบบนี้...

เมื่อร่างชายหนุ่มเดินลากกระเป๋าเดินทางมาถึงห้องพัก เขาล้มตัวลงนอน หลับตาพักผ่อน และรอกรินทร์ติดต่ออีกครั้ง หลังจากเขาเดินทางมาถึงที่นี่... จากนั้นภวังค์แห่งความง่วงเข้าจับอารมณ์เสียศุภวัฒน์ต้องหลับใหลไปในที่สุด

******

เมื่อพลอยทิพย์ปรือตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง หวังเพียงว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น จะเป็นเพียงแค่ความฝันไป แต่ในความเป็นจริงแล้ว ยามนี้เธออยู่ในชุดว่ายน้ำบิกินี่ตัวบาง นอนอาบแดดสบายๆ ยามบ่ายนี้ หลังจากมาถึงซานโตรินี่เมื่อคืนวาน

วันนี้คือชีวิตหลังแต่งงานวันที่สอง เธอกำลังนอนพักผ่อนเพื่อพร้อมจะดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับกรินทร์อีกคืนหนึ่ง วันนี้เห็นเขาบอกว่าไปพบเพื่อนซึ่งอยู่ในประเทศกรีซ เธอจึงคิดว่าน่าจะนอนพักผ่อนอยู่ในห้อง รอเขากลับมาชวนไปทานดินเนอร์และเสพสุขชีวิตแต่งงานให้สุขใจ ดีกว่าไปกังวลเรื่องของศุภวัฒน์ เขาอยู่ในเมืองไทย และไม่มีวันมาที่นี่

มือบางยกมาทาบอกเชิงปลอบประโลมจิตใจอันเปราะบาง เธอไม่อาจหลอกลวงตัวเองได้ว่าทุกสิ่งทีเกิดขึ้น มันคือเรื่องจริง ทำไมถึงได้จิตใจว้าวุ่นสับสนแบบนี้ ดวงตากลมสุกใสปิดเปลือกตาลง พร้อมๆ กับขมวดคิ้วอย่างทุกข์ใจ เธอรู้สึกเจ็บหน้าอกเสียอยากจะทุบมันให้แตกเสีย เธอไม่น่ากลายเป็นหญิงสองใจที่รักผู้ชายสองคนพร้อมกัน...

******

ตัวโรงแรมอีกแห่งหนึ่งเป็นที่นัดหมายของกรินทร์กับศุภวัฒน์ เขาขอตัวปลีกตัวออกมาจากพลอยทิพย์ เพื่อเขาจะได้มีความสุขกับเมียรักของเขาอีกครั้ง... ศุภวัฒน์ยิ้มแย้มแจ่มใส เบิกบานดีใจเสียเนื้อเต้น เมื่อเขาเปิดประตูต้อนรับผู้มาเคาะประตูห้องพัก ได้พบกับเรือนหน้าของกรินทร์ และปล่อยให้ชายที่แสนคิดถึงได้เข้าไปอยู่ด้วยกันตามลำพัง

เรือนร่างชายหนุ่มแข็งแรง สวมกอดเปลือยเปล่าและร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน กรินทร์กอดจูบกับศุภวัฒน์ได้อย่างสนิทใจมากกว่าอยู่กับพลอยทิพย์ เขาต้องกลั้นทนฝืนกลืนเพียงใด เมื่อต้องทำหน้าที่ของสามีที่ดีกับพลอยทิพย์

ในความเป็นจริงเขาชื่นชอบกับการอยู่กับศุภวัฒน์มากกว่า ทั้งสด ทั้งแข็งแรง และตอบโต้สนองความต้องการของเขาได้มากกว่า ไม่ต้องกังวลเรื่องภาระใดๆ เรื่องการตั้งครรภ์ เรื่องรูปร่างที่อวบอ้วนเจ้าเนื้อไขมันของหญิงสาว

กรินทร์ชื่นชอบกล้ามเนื้อสวยงาม และแข็งแรงมีซิกแพค อีกทั้งเขารักรอยสักปลาสองตัวของศุภวัฒน์มากๆ นั้นหมายถึงพวกเขาสองคนที่ได้ร่วมรักกอดจูบกันยามนี้

ศุภวัฒน์หลับตาพริ้มจูบปรนเปรอให้แก่กรินทร์ และลดกายเบื้องบลงต่ำ เพื่อโอบอุ้มองคชาตอวบใหญ่ยาว กลืนกินมันในปากเขา อีกใจหนึ่งก็คิดถึงพลอยทิพย์เมื่อเขาลองให้เธอใช้ปากกับส่วนสำคัญ เขาก็อยากมีเธอมาร่วมวงแบบนี้บ้าง แต่เกรงว่าเธอจะรังเกียจและเกลียดเขา... ศุภวัฒน์ไม่ต้องการเช่นนั้น

อีกใจเรื่องหนึ่งหลังจากเขาดีใจ เขายังสามารถหาโอกาสแอบไปพบกับพลอยทิพย์ได้อีกด้วย หากกรินทร์จะลับสายตาไปบ้าง เขาว่าน่าจะมีโอกาสเล็กๆ ตรงนั้น โดยมิให้สามีที่รักล่วงรู้... ใจหนึ่งเขาอยากจะปรับความเข้าใจกับพลอยทิพย์มากยิ่งขึ้น

กรินทร์เสร็จเสียวร่วมรักกับศุภวัฒน์ก่อนเย็น เขาจูบลาเมียรักและรีบเดินทางกลับไปหาพลอยทิพย์ เธอน่าจะอาบน้ำแต่งตัวพร้อมแล้ว สำหรับดินเนอร์คู่แต่งงานใหม่

การมาฮันนีมูนครั้งนี้ พ่อแม่ของกรินทร์เป็นคนออกค่าใช้จ่าย แถมบังคับให้กรินทร์ทำให้พลอยทิพย์ตั้งครรภ์ เพื่อพวกเขาจะได้มีโซ่ทองคล้องใจ ผูกมัดมิให้กรินทร์กับพลอยทิพย์เลิกรา... เขาไม่คิดจะมีลูกกับเมียแต่ง แต่เขาอยากจะมีความสุขกับเมียรักอย่างศุภวัฒน์ซะมากกว่า

ระหว่างที่ปลายเท้าหนักเดินย่างก้าวอย่างมั่นคง ความคิดของกรินทร์กำลังประมวลผลอยู่ว่า เขาควรจะมีเซ็กซ์กับเธอและทำให้พลอยทิพย์ท้อง... หรือเขาควรรจะปลีกเวลาเหล่านั้นออกไปอีกสักระยะ กรินทร์ยอมรับว่าเขาทำใจเรื่องการเป็นพ่อของลูกไม่ได้ เขาไม่ต้องการให้เรื่องครอบครัว ทำลายความสุข ระหว่างเขากับศุภวัฒน์...

ชายหนุ่มนอนบิดกายอ่อนล้า หลังจากร่วมรักกับสามีอย่างเร่าร้อนและ เรือนร่างงดงามของเขาภายใต้รอยสักปลาสองตัวแหวกว่ายคู่กันปรากฏที่เรือนหน้าท้องข้างซ้าย

ศุภวัฒน์คิดว่าเขาควรไปจัดการกับตัวเอง เมื่อน้ำขุ่นอุ่นร้อนลดอุณหภูมิเย็นเปียก ช่องทวารเขาบวมชาและเสียวกระสันแทบปลุกอารมณ์เขาน้ำแตกปิ่มปลาย เมื่อใช้มือรูดคลึงจนเสร็จ ความเป็นชายเริ่มกลับมาแข็งอีกครั้ง ย้ำเตือนว่ามันมิได้ถูกออกแบบมาเมื่อรองรับมือของศุภวัฒน์เท่านั้น มันกระตุกกระตุ้นใจชายแปลกๆ

ราวกับอยากจะบอกว่า เขาควรไปหาพลอยทิพย์ และเธอก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ไม่ไกลจากที่พักของเขา... ใจชายเริ่มตระหนักและคิดไม่ตก จะหาโอกาสดีๆ อันใด เพื่อเขาจะแอบดอดไปหาพลอยทิพย์ ลับหลังกรินทร์ เพื่อได้สวมกอดเธอและมีความสุขสมใจอยาก โดยอีกใจหนึ่งควรจะหักห้ามและตักเตือนว่า เขาคือ เมียรักของกรินทร์ ไม่ใช่ ชายที่รักของพลอยทิพย์

ความคิดสองใจเริ่มจะทำสงครามให้จิตใจของศุภวัฒน์ว้าวุ่น เขาควรจะทำตามใจที่เรียกร้อง หรืออีกใจที่คอยหักห้าม การเป็นฝ่ายรองรับกรินทร์ ย่อมดีกว่าโหยหาความรักจากเจ้าสาวของชายอื่น และเขายังเป็นสามีของศุภวัฒน์อีกด้วย...

โอ้ว... ขอให้นรกลงทัณฑ์ และหักคอเขาให้ตายทั้งเป็นเสียเถอะ... ชายหนุ่มคิดสบถก่นด่าตัวเองอย่างแรง แต่ในที่สุดแล้ว ศุภวัฒน์ตัดสินใจ แต่งงานด้วยสูทอย่างดี พร้อมจะไปร่วมดินเนอร์กับกรินทร์และพลอยทิพย์ เพื่อยินดีกับพวกเขา

******

ยามเย็นชมพระอาทิตย์ตกทะเลวันนี้ มันช่างสวยงามเพียงใด เมื่อพลอยทิพย์อยู่ในชุดเดรสบางสบายๆ แสนงาม และเรือนร่างของกรินทร์ปรากฏ ในชุดสูทเบาสุภาพโทนสว่าง เรือนหน้าหนุ่มยิ้มหวานนวลนุ่ม แววตามองภรรยาสาวอย่างอบอุ่น

เขาเชื้อเชิญภรรยาสาวร่วมไปดินเนอร์กับเขาด้วยกัน มือหนาคล้องแขนให้ภรรยาสาวควงเดินร่วมกัน เพื่อไปใช้เวลาดีๆ ในยามเย็น มันเป็นห้องอาหารที่ดี เปิดวิวทิวทัศน์ได้รับบรรยากาสยามเย็น รับสายลมและชมบรรยากาศโพล้เพล้ก่อนราตรีเคลื่อนคล้อยปรากฏเหล่ามวลดาราและดวงจันทร์บนท้องฟ้า

ภายใต้แสงเทียนและของขวัญแต่งงานด้วย ช่อดอกไม้ช่างเหมาะกับหญิงสาว มันทำให้หัวใจที่แห้งเหี่ยวและเจ็บปวดทุเลาลง ลืมศุภวัฒน์ไปชั่วขณะ รอยยิ้มบางกรีดกว้าง ความเศร้าเจือจางหายไป และแววตากลมสุกใส เหลือบมองสามีตรงหน้า เขาทำให้เธอตื่นเต้นและสุขใจ พร้อมจะเกิดอารมณ์ดีๆ หลังจากนี้...

ดนตรีประโคมอย่างน่าฟัง และอาหารอันแสนเลิศรส ชวนสร้างกำลังวังชา และพร้อมจะใช้พลังงานทั้งหมดที่ได้รับจากมหาสมุทร ล้วนเพิ่มปริมาณคอเลสตอรอลและปลุกอารมณ์ให้ก่อเกิด...

กรินทร์จรดจ้องมองภรรยาสาวเบื้องหน้า ถึงใจอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เขาก็ยอมรับว่า พลอยทิพย์เป็นคนดีและน่ารักที่สุดเท่าที่เคยเจอมา... เขาอาจจะไม่ปรายตามองชะนีที่ไหน เพราะเธอสวยงามและเหมือนแม่พระในใจเขา

ดั่งมาโปรดคนบาปที่หลงราคะในเรือนกายหนุ่ม ถึงขั้นจับเพื่อนรักมาทำเมียสุดหัวใจ โดยเธอไม่รู้ระแคะระคายแม้แต่น้อย กรินทร์อยากขอบคุณเธอ แต่เขาก็ไม่เคยคิดจะบอกพลอยทิพย์นอกจากปฏิบัติกับเธอให้ดีที่สุด

มันย่อมเป็นผลดีกับเขาและครอบครัว... ในเมื่อการรวมทองแผ่นเดียวกันผ่านไปได้อย่างราบรื่น ที่เหลือก็แค่ความพร้อมสำหรับการมีทายาทสืบทอด

“ทิพย์... เคยคิดจะวางแผนมีลูกด้วยกันมั๊ย? เมื่อไหร่ดีล่ะ?” คำพูดของกรินทร์ทำให้หัวใจของพลอยทิพย์แทบหยุดเต้นในเวลานั้น มันทำให้หญิงสาวได้รู้สึกว่าเธอเติบโตและต้องเตรียมพร้อมอะไรหลายๆ อย่างเพื่อเป็นแม่คนสักวันหนึ่ง

“เอ่อ... คะ...คะ คือ...” พลอยทิพย์นั่งแทบไม่ติดเก้าอี้ เริ่มจะหลบสายตาสงบนิ่งของกรินทร์เบื้องหน้า เขายิ้มบางอ่อนและส่งสายตาแผ่วเบา แทบจะสะกดจิตเธอให้ทำตามใจเขา

จิตใจหญิงสาวรู้สึกจะกระอักกระอวนวางตัวไม่ถูก ใจสั่นไหววูบวาบไม่ต่างกับตอนถูกเปลื้องผ้าด้วยสายตาสามี ถูกลวนลามร่วมรักแบบเนื้อตัวไม่ต้องแตะกัน เธอรู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมากะทันหันเสียเฉยๆ

กรินทร์ยกแก้วไวน์ขึ้นมา พร้อมดื่มด่ำไปกับมัน หากเธอพร้อมและตอบว่าต้องการ เขาจะสนองให้ทันทีด้วยการไม่กระชากความเป็นชายออกมาจากกายเธอ ยินดีที่จะระเบิดอัดฉีดมวลชีวิตมากมาย เพื่อร่วมสืบพันธ์มีทายาทให้พ่อแม่เขาได้สุขสมใจอยาก เพื่อธุรกิจกับผลประโยชน์มากมายจากพ่อแม่ของพลอยทิพย์ด้วยเช่นกัน

“คุณมีความสุขมากรึเปล่า? สำหรับผมแล้ว... มันคือฝันดีที่สุดในชีวิต” กรินทร์กล่าวพลางมองเธออย่างภูมิใจ เธอทำให้เขามีความสุขกับศุภวัฒน์ และทำให้เมียรักปลอดภัย ด้วยการอยู่กับเมียแต่ง... เขาไม่เคยรู้สึกลำบากใจอะไรอย่างนี้ แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดี เมื่อเขาได้พิสูจน์ในตัวพลอยทิพย์แล้วว่า เธอคือสินค้ามือหนึ่ง และเธอยังน่ารักสำหรับเขาได้อีก

“มากที่สุดเลยค่ะ!!” เธอตอบอย่างปลื้มปิติ ยิ้มหวานกว้างมากกว่าเดิม เมื่อดวงตากลมใสมองภาพของสามีตรงหน้าให้จดจำวันสำคัญและคำพูดของเขาบันทึกเอาไว้ในหัวใจ

“ถ้าเช่นนั้น เรากลับไปที่ห้องกันเถอะ... ผม...อยากดื่มไวน์ตามลำพังกับคุณ สวมกอดคุณไว้แนบกาย” เขาคิดว่าไม่อยากทานอาหารต่อแล้ว เขาคิดว่าควรจะกินเธอให้หมดในมื้อเดียว แล้วก็ใช้เวลาที่เหลือกับศุภวัฒน์ก็ไม่เลว

ใจหญิงสาวแทบหล่นวูบเมื่อได้ยินคำพูดเชิญชวนแบบนั้น รู้สึกว่าเครื่องดื่มจะทำให้เธอคิดอะไรเลยเถิด ล่องลอยและตัดสินใจได้ง่ายขึ้น เมื่อกรินทร์กล่าวออกมาแบบนั้น เธอลุกจากเก้าอี้แล้วเดินตามไปกับสามี โดยมีแขนแกร่งโอบกอดประคองไประหว่างทาง

ศุภวัฒน์แอบมาทานอาหารในห้องเดียวกับกรินทร์ และมองดูพลอยทิพย์ตลอดเวลา ใจหนึ่งเขารู้สึกหึงหวงกรินทร์ อีกใจก็ต้องการพลอยทิพย์ มันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกว่าตัวเขานี่ช่างโลภแท้ และสองใจที่มอบให้กรินทร์และพลอยทิพย์...

เขาแอบหลบอยู่ในมุมมืด พลางจิบไวน์เหลือบมองพวกเขาอยู่ห่างๆ จิตใจร้อนรุ่มพอๆ กับรสชาติของไวน์ที่กรุ่นในลำคอ ภายในกระเพาะอาหารของเขา บิดมวนอวลร้อนด้วยแอลกอฮอร์ลทำปฏิกิริยามึนเมา

แต่ยิ่งไปกว่านั้น เขาเกิดอารมณ์ความต้องการครอบครองพลอยทิพย์ และไม่อยากให้กรินทร์ทำมิดีมิร้ายกับเธอ โดยเฉพาะการมีเซ็กซ์ผ่านทวาร มันจะทำให้เธอเจ็บปวดจนเกลียดชังสามี เกิดหนีมาหาเขาลับหลังกรินทร์ มันทำให้ศุภวัฒน์ไม่อยากนึกภาพต่อไป

อย่างไรเสีย... ศุภวัฒน์พอจะคิดวิธีนึกออกแล้ว ที่จะทำให้กรินทร์อยู่ห่างจากพลอยทิพย์ และเขาจะเข้าไปกอดเธอด้วยสองแขนเขาเอง อย่างน้อยเขาก็อยากมีความสุขกับเธอ หลังจากพลอยทิพย์ผ่านวันแต่งงานมาแล้ว

เสียงเพลงบรรเลงถึงไออุ่นรักหวานๆ เพราะมันเป็นเดือนกุมภาพันธ์ ใกล้วาเลนไทน์ บรรยากาศโดยรอบแล้วมันช่างพาไป และรู้สึกดีต่อใจ กลิ่นหอมของมวลดอกไม้อย่างกุหลาบสายพันธ์ดี และสีสดแดงของมวลดอกไม้ ก็ทำให้หัวใจของศุภวัฒน์ร้อนรุ่มมากยิ่งขึ้น... เขาตัดสินใจแล้ว...

******

ในความเงียบภายในห้องพักส่วนตัวของกรินทร์กับพลอยทิพย์ มีเพียงแก้วไวน์สองใบวางอยู่บนโต๊ะ และขวดไวน์แดงแช่อยู่ในถังน้ำแข็ง กับแสงเทียนสร้างบรรยากาศอบอุ่น ท่ามกลางความเยือกเย็นของมหาสมุทรนอกระเบียงสวยสีขาว

เสียงจุมพิตดูดดื่มกับริมฝีปากบางรองรับอารมณ์เขาอย่างต่อเนื่อง เมื่อร่างบางอยู่เบื้องล่างรองรับร่างหนากำลังถาโถมกายหนุ่มอัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามใต้เสื้อผ้าแสนนวลนุ่ม

สองแขนหนาแกร่งโอบกอดเรือนกายงามของเธอเอาไว้ และปรนเปรอจูบร้อนแรง บดเบียดลงน้ำหนักแลกลิ้นตวัดดื่มด่ำความหวานของเธอให้จดจำ เขายอมรับว่าไม่เคยหลงใหลหญิงสาวคนไหนเท่าพลอยทิพย์เลย เธอไม่ได้เป็นชะนีที่น่ารังเกียจ

พลอยทิพย์น่ารักมาก เสียเขาอยากจะอัดองคชาตกระแทกลึกๆ ให้สุดลำ อยากจะดันหัวบากมุดแหวกโพรงปากมดลูกให้ปริเปิดภายในร่องสวาท ดันมันให้อ้ากว้างๆ จากนั้นจึงอัดระเบิดน้ำขุ่นให้แตกกระจายล้นทะลัก

ความคิดของกรินทร์หลั่งไหลระหว่างกำลังเกิดอารมณ์ตื่นตัว ความเป็นชายเริ่มตื่นเต้นกับภาพจินตนาการของตัวเองกำลังร่วมรักกับเธอทุกท่วงท่า จนหลงลืมศุภวัฒน์ไปจากใจในเวลานั้น... ก็คงจะมีแต่เพียงพลอยทิพย์เท่านั้นที่ทำให้เขาเผลอใจหลงรักหญิงสาวได้อย่างหมดใจจริงๆ

******

เสียงโทรศัพท์ภายในห้องพักดังขึ้นขัดจังหวะ... กรินทร์ไม่อยากสนใจกับเสียงที่โทรเข้ามาขัดเวลานี้ แต่พลอยทิพย์ได้สติ และพยายามจะดันลิ้นเขาออกจากโพรงปากตัวเอง ซึ่งเขาแลกลิ้นอุดเสียงเธอเอาไว้

เสียงครางอย่างพึงพอใจสอดแทรกกับเสียงลมหายใจแผ่ว เธอครวญครางในลำคอเพราะเขาจูบเธอเสียแทบหมดสติ ควบคุมตัวเองไม่ไหวยอมโอนอ่อนผ่อนตาม คล้อยไปกับอารมณ์ร้อนรุ่มเร้าใจจากสามี แสนหวานอย่างน่าหลงใหล

สองมือบางผลักเขาออกห่างเล็กน้อย ก่อนจะช้อนดวงตามองสูง บอกให้เขาหยุดสักระยะ เพื่อไปรับโทรศัพท์เสียหน่อยว่าใครติดต่อมา เผื่ออาจมีเรื่องสำคัญระหว่างนี้ก็ได้...

กรินทร์ไม่อยากจะละวางมือจากกายสาว เธอทำให้เขาตื่นเต้น เกิดอารมณ์เกิดกว่าจะหักห้ามใจในยามนี้ พยายามจะรุกล้ำเธอต่อไป โดยปล่อยให้เสียงโทรศัพท์นั้นดังต่อไปจนกว่ามันจะหยุดเอง...

แต่ว่าเสียงโทรศัพท์รับรองภายในห้องพัก ยังคงดังและหยุดไปหลายระรอบแล้ว มันยังคงดังต่อไปกวนประสาทชายซึ่งกำลังจะร่วมรักกับภรรยาสาว ในที่สุดแล้วกรินทร์จึงยอมละมือวางจากพลอยทิพย์ชั่วขณะ เพื่อไปรับสายให้รู้เรื่องเสีย เพื่อเขาจะได้ถอดสายออนไลน์ แล้วกลับมาต่อกับเธอให้จบเป็นเรื่องม้วนเดียวยาวๆ

เมื่อมือหนายกหูขึ้นมาทาบและกรินทร์ฟังเสียงปลายสาย เขายืนนิ่งงันและรับฟังจนจบ... สีหน้าเขาตื่นๆ จนต้องหยุดความคิดตัวเองทั้งหมด เพื่อจะต้องออกไปทำธุระส่วนตัว จากเสียงที่ได้ยินมานั้น...

“อืม... จะรีบไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ ขอบคุณ” กรินทร์ตอบสั้นๆ และค่อนข้างจะลืมอารมณ์ร่วมเมื่อสักครู่หมดใจไปทันใด เพื่อรีบเตรียมตัวออกจากห้อง ไปยังธุระสำคัญแบบไม่น่าเกิดขึ้นในเวลานี้เลย...

“มีอะไรหรือเปล่าคะ? หน้าตื่นเชียว”

“อ่อ.. ผมจะไปธุระสักแปบ ผมสัญญาว่าจะมาต่อเรื่องของเราแน่นอน... รอผมในห้องนี้นะ อย่าไปไหน...” กรินทร์ร้อนรนมากถึงขนาดรีบออกไปอย่างร้อนรน เขาจะพูดกับพลอยทิพย์ได้อย่างไร ในเมื่อปลายสายต่อมาจากร.พ.ในกรีซ บอกว่าศุภวัฒน์ประสบอุบัติเหตุ อยู่ในห้องฉุกเฉิน และเขากำลังโคม่า... มีรึกรินทร์จะไม่รีบออกไปหาเขา...

ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง มันเป็นเพียงเสียงเลียนแบบจากแอพมือถือ และศุภวัฒน์กล่าวออกไปเช่นนั้น กว่ากรินทร์จะออกไปถึงร.พ.ที่นันต้องใช้เวลาชม.กว่าๆ จะไปถึง และกว่าเขาจะรู้ว่าถูกลวงให้ออกไป ก็คงจะอีกชม.กว่าๆ กว่าเขาจะกลับมาถึงห้องของพลอยทิพย์

ศุภวัฒน์มีเวลาดีๆ กับเธอสั้นๆ แค่นี้... และเขากำลังจะไปเซอร์ไพร์สเธอ ด้วยดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่... เพื่อขอความรักจากเธอ แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าเธอเป็นเมียกรินทร์ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาในปาร์ตี้สละโสดวันนั้น เขาไม่อาจทำใจลืมลงได้...

******