Chapter 42 "Sige Kuya goodnight, oo ako na bahala sa mga meetings mo, ako pa ba? Ingat ka diyan. Bye!" paalam niya sa kapatid na si Warren. Nireremind siya nito sa mga gawain sa opisina dahil lumipad na ito patungong Germany para dumalo sa kasal ng isang kaibigan. Nang mailapag niya ang phone ay nahiga na siya para matulog. Ngunit nakapikit lang siya pero hindi siya dalawin ng antok. Tuwing gagawin niya iyon ay nakikita niya ang mukha ni Shaun Dale. Ilang araw na ang nakakalipas nang huli silang magkita. O mas tamang sabihing kinidnap? She misses him. Badly. Pinilit niyang makatulog pero nagising din siya wala pa mang isang oras na nakakaidlip. Napaupo siya sa kama. Ang binata ang laman ng panaginip niya. Ang nangyari sa kanila. Ang mainit na pag-angkin sa kanya ng binata na ilang ulit na ginawa nito sa kanya nang gabing iyon. At buong puso naman siyang nagpaubaya. Nangilid ang luha niya. Gusto niya itong makita pero wala siyang lakas ng loob. Napalingon siya sa bedside table
Chapter 43 "Tara na?" tanong niya kay Shaun nang makalabas ng bahay. Dagli nitong kinuha ng isang kamay nito ang bitbit niyang maleta at saka nito hinagip ang braso niya. Pinigilan niyang mapangiti. Iginiya siya nito pasakay ng kotse saka nito inilagay sa compartment ang maleta niya. Pakiramdam niya ay nakikipagtanan siya. "Ready?" tanong pa nito nang ma-i-start ang kotse. "Yup." Napangiti ito sa sagot niya. "Gusto mong magdrive thru?" "Okay para may food tayo sa daan. Hindi na ko nakapagprepare, eh," sang-ayon niya. Iniliko nito ang kotse sa natanawan nilang fast food chain na 24/7 nakabukas. Naglabas kaagad ng pera si Shaun Dale at binayaran iyon saka iniabot sa kanya ang inorder niya. Binuksan niya ang isang sandwich nang muli nitong paandarin ang sasakyan. Pumiraso siya at itinapat sa bibig nito ang pagkain. "Kain ka…" alok niya. Ngumiti ito at tinanggap ang isinusubo niya. "Hindi pa nga ako nagdinner kanina." "Eh bakit? Dapat hindi ka nag-i-skip ng meals," paalala
Chapter 1"Arranged marriage? Mamanhikan kanino, Tatay?" hindi makapaniwalang tanong ni Shaun Dale sa amang si Darren Villamor, kasalo niya itong nag-aalmusal sa mahabang hapag nila."Kay Dahlia," nakangiting sagot nito saka sumimsim sa tasa ng paborito nitong black coffee."Dahlia? Dahlialyn Montallan?""Oo, may iba ka pa bang kilalang Dahlia?""No way! Yung babaeng 'yon? Ayoko!" halos full force na pagtutol niya.Ilang bloke lang ang layo ng bahay sa kanila ni Dahlia. Kababata niya rin ito at kaklase pa rin hanggang ngayon. Pakiramdam nga niya sinusundan siya nito.Asar siya dito. Matagal na. Noong una okay naman sila, madalas pa nga ito sa bahay nila at naglalaro, hanggang sa palagi nitong sinasabi na siya raw ang magiging Prinsipe nito balang araw. At magpapakasal sila.Mga bata palang sila, hilig na siya nitong asarin. Kesyo tabachoy daw siya at pwede ng ihanda kapag fiestahan. Noong magbinata naman siya at tumangkad at unti-unting naging fit ay palagi na itong nakadikit ulit sa
Chapter 2Parang sasakit buong gabi ang ulo ni Dale sa sinabi nito. Kaya ayaw niya dito. Masiyadong agresibo. Parang hindi babae kumilos."Ano'ng sabi mo?" kunot noong tanong niya."Sabi ko kain ka. Ito unahin mo lasagna," all smile pa rin na sagot nito.Napailing siya at sumubo na.Natigilan siya sa pagnguya nang sumayad sa dila niya ang lasagna. Walangya. Ang sarap. Saktong-sakto ang alat, may sipa ng kaunting asim at ang lambot ng noodles sakto rin. Hindi malabsa."Masarap?" hopeful na tanong nito"Pwede na," hindi ngumingiting aniya.Ewan. Ayaw niyang bigyan ito ng positive na sagot. Lihim siyang napangisi nang umayos ito ng upo at nanahimik na. Mukhang hindi na siya nito kukulitin. Buti naman."Happy Birthday Lolo Greg!" anang Nanay niya na hawak ang chocolate cake kaya napakanta sila ng birthday song."Wish ka Lolo!" ani Dylan habang nakatapat dito ang cellphone nito."O sige. Sige," nakangiting anang matanda saka pumikit at hinipan ang kandila makalipas ang ilang saglit.Palak
Chapter 3Ngiting-ngiti si Dahlia habang papasok sa unang klase niya. Nasa huling taon na sila ng kursong Information Technology.Sa totoo lang hindi naman talaga siya mahilig sa programming pero naaliw na rin siya sa kumplikadong mundo ng mga I.T.'sSi Shaun Dale lang talaga ang pasok sa criteria ng pagiging I.T. dahil related dito ang kumpanya ng mga ito.Ang Villamor Electronics. They sell mobile phones, tablets, TVs and home theaters, computers, printers, home appliances at kung anu-ano pa na ang mga ito din ang gumagawa.Sa pagkakaalam niya, sa Lola nito sa father side namana ang negosiyong iyon dahil parehas naman kasing vet ang mga magulang nito.Ang swerte nga raw ng makakatuluyan ni Shaun Dale, regardless, wala siyang interest sa wealth ng family nito. Dahil ito mismo ang gusto niya.Samantalang ang pamilya ni Dahlia ay mas kilala sa clothing line bukod sa iba pa nilang negosiyo. Kung minsan hobby niya ring magsketch ng mga kung anu-ano'ng stilo ng damit. At kadalasan kapag n
Chapter 4Hinila niya si Shaun Dale pasakay ng kotse niya."Dahlia! What the hell are you trying to do?" reklamo nito nang halos isalya niya ito papasok.Muntikan pang tumama ang ulo nito sa kotse. Naaasar talaga siya dito. Nakakababa ng self-esteem ang hayagang pagkadisgusto nito sa kanya."Bading ka ba? Bakit ang ingay mo?" tanong niya nang mapastart ang makina."Huh! Bading, ah?" bakas ang pagkainsulto sa mukha nito."Ingay mo kasi. Bading!""Style mo outdated. Siguro iniisip mong hahalikan kita kapag tinawag mo kong bading? Nice one Dahlia, but it's not gonna happen," naiiling na sabi nito habang nagkakabit ng seatbelt.Umirap siya dito saka siya nagsimulang magdrive. Tahimik sila pareho. Kunsabagay, hindi naman talaga siya nito gustong kausap noon pa man.Nang makahanap ng liblib na lugar na bihirang daanan ng mga sasakyan at tao ay iginilid niya ang kotse at pinatay ang makina."Ano'ng balak mo? Baka naman i-salvage mo ko dahil hindi mo ko mapa-oo?" kalmadong tanong ni Dale nang
Chapter 5"Is it true Shaun? You're getting married?" dismayadong tanong ni Lauren nang magkaharap sila sa isang restaurant.Napatitig siya sa magandang mukha nito. Ayos na ayos ang ahit na kilay, kabaliktaran ni Dahlia na maamo ang mukha ay mataray ang bukas ng mukha ni Lauren. Pero maganda rin. Katamtaman lang ang taas at makinis ang maputing balat.Namumula sa blush on ang pisngi at pati labi ay pulang-pula sa lipstick.Tourism ang course nito kaya laging nakapostura."Iyon lang ang napagkasunduan pero hindi naman ako pumayag," sagot niya at dinampot ang tinidor para magsimulang kumain.Paano ba niya sasabihin dito na hindi na dapat niya ituloy ang panliligaw dahil natalo siya ni Dahlia? Napaungol siya nito. Tsk. Pasaway na babae. Kahit sino tatablan sa ginawa nito.Tutuhugin na lang sana niya ang karne nang pigilan siya ni Lauren."Wait! I'll take a pic first, ima-my day ko!" nakangiting pigil nito at inilabas ang cellphone.Matipid ang ngiting ibinaba niya ang tinidor. Minsan nai
Chapter 6"Alam ko namang smiling face ka Dahlia, pero parang nasobrahan yata? Kanina ka pa talaga nakangiti. Di ba nangangawit labi mo?" untag ni Liam na nasa gawing kanan niya habang nasa library sila at busy sa pagriresearch."Pansin ko rin," salo ni Nathalie na nakaupo sa harapan niya at bahagyang ibinaba ang binabasang libro."Tipong malapit nasa pagkabaliw," pabungisngis na sabi ng beking si Peachy at nag-appear pa ang mga ito ni Nathalie."Heh!" saway niya sa pang-aasar ng mga ito."Ssshhh! Mapagalitan tayo," saway agad ni Liam."Wanna know why I'm smiling like a crazy? You wouldn't believe it pero pumayag na kasi si Shaun Dale na magdate kami this coming Saturday!" taas noong pagmamalaki niya sa mga kaibigan."Weh? Talaga?" halos sabay pa na react ni Peachy at Nathalia."Oo! Hay naku! Ang saya-saya ko talaga. Halos hindi nga ako makatulog nang pumayag siya," kinikilig na kwento niya."Buti naman kung siputin ka niya?" kontra ni Liam kaya nawala ang ngiti niya."Bakit hindi? Ti