로그인공유
บทที่ 15 เธอเป็นสมบัติของฉัน - 25%
최신 업데이트:
2025-08-08 12:35:40ทันทีที่กลับจากงานเลี้ยงในวันสุดท้าย ลงจากรถได้ ชนาธิปก็รีบเดินเข้าไปในคฤหาสน์ แต่เพราะเสียงเรียกจากคนที่ลงรถมาเป็นคนสุดท้าย ทำให้สองขาของเขาต้องหยุดยืนนิ่งอยู่กับที่
“เดี๋ยวไปเจอฉันที่ห้องทำงานนะทิม ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วย”
พูดจบ นิโคลัสก็เดินนำหน้าเข้าไปข้างใน ชนาธิปรับคำเบาๆ กำลังจะก้าวขาตามไปแต่เคธี่กลับเดินมาคล้องแขนเขาเสียก่อน
“คุณพ่อคงพูดเรื่องเดิมนั่นแหละ ฉันหวังว่านายจะให้คำตอบที่เขาต้องการนะ”
แม้ว่างานเลี้ยงที่ผ่านมา บิดาจะไม่ได้บอกกล่าวกับคนอื่นเรื่องการแต่งงานระหว่างเธอกับชนาธิปเพราะท่านเองก็ไม่แน่ใจกับคำตอบที่จะได้รับ แต่เธอก็รู้ดีว่าการที่ท่านไม่พูดถึงเรื่องนั้นเลยแสดงว่ากำลังกดดันเขาทางอ้อม
“คำตอบของผมจะไม่เปลี่ยน” เขายิ้มให้ เคธี่ค่อยๆ ปล่อยแขนเขาเป็นอิสระ สีหน้าดูเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัดระหว่างที่มองแผ่นหลังเหยียดตรงของเขาเข้าไปด้านใน
ชนาธิปหยุดยืนอยู่หน้าห้องทำงานของนิโคลัสครู่หนึ่งก่อนเคาะประตูสามครั้ง รอจนกระทั่งได้ยินเสียงอนุญาตจึงเปิดประตูเข้าไป กลิ่นของซิการ์ราค
최신 챕터
กรงปรารถนา บทที่ 25 บทส่งท้าย - 70%
ให้ต้องรักไปปรากฏตัวสักทีก็ดีเหมือนกัน สาวๆ เหล่านั้นจะได้เลิกตอแยเขาเสียที แต่ทางออกที่ดีที่สุดก็คงไม่พ้น...การแต่งงาน“แต่งงานกันไหมต้องรัก”เคธี่เคยบอกกับเขาว่าผู้หญิงทุกคนล้วนมีความฝันอยากใส่ชุดแต่งงานสวยๆ ด้วยกันทั้งนั้น เพราะมันเป็นงานที่จัดครั้งเดียวในชีวิต แม้ต้องรักเคยบอกเขาว่าไม่ต้องการจัดงานใหญ่โตอะไร แต่เขาก็อยากให้เกียรติเธอ และจัดงานแต่งงานให้เธออยู่ดี“ก็เราแต่งกันไปแล้วไม่ใช่หรือคะ ที่วัดไง” เธอหลับตาพริ้มอยู่กับอกของเขา รอยยิ้มบางๆ ผุดขึ้นเมื่อคิดถึงเช้าวันนั้น“หมายถึงจัดงานที่เป็นเรื่องเป็นราวน่ะ คนทั่วไปจะได้รับรู้ว่าฉันแต่งงานแล้ว และเธอคือภรรยาของฉัน ฉันไม่ชอบเวลาที่มีคนมองว่าเธอเป็นของเล่นบนเตียงของฉัน แล้วก็เอาเธอไปพูดเสียๆ หายๆ” เขาหยุดพูดไปครู่หนึ่ง มือใหญ่เลื่อนมาวางที่หน้าท้องแบนราบของเธอแล้วลูบไล้แผ่วเบา“เวลามีลูก เราจะได้เอารูปแต่งงานให้ลูกดูได้ด้วยไง ไม่ดีหรือ”“ตามใจคุณธิปเลยค่ะ”ต้องรักคลี่ยิ้มอยู่กับอกกว้างของเขา เปลือกตาเริ่มหนักอึ้งขึ้นอีก
กรงปรารถนา บทที่ 25 บทส่งท้าย - 35%
เมื่อกลับมาถึงเมืองไทย หน้าที่ของต้องรักก็คือต้องคอยเปลี่ยนผ้าปิดแผลและใส่ยาให้ชนาธิป แผลของเขาดีขึ้นมาก แม้ชายหนุ่มจะบอกว่ายังรู้สึกเจ็บตึงๆ ที่ช่องอกอยู่ แต่ก็ถือว่าอาการไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วหลังจากเอากล่องปฐมพยาบาลไปเก็บที่ตู้ในห้องครัว ต้องรักก็เดินกลับมานั่งที่โซฟาข้างกันกับเขา กำลังจะหันไปถามว่าเขาต้องการกาแฟหรือเปล่า ร่างของเธอก็ถูกยกให้ขึ้นไปนั่งซ้อนตักเขาเสียแล้ว“อุ๊ย! เดี๋ยวก็โดนแผลหรอกค่ะ” พูดจบก็ทำตาโตเมื่อจู่ๆ มือใหญ่ของเขาผลุบหายเข้าไปในเสื้อเพื่อปลดตะขอบราออกอย่างชำนาญ จากนั้นก็จัดแจงดึงเสื้อของเธอออกไปทางศีรษะ เปิดเปลือยนวลเนื้อให้ปรากฏแก่สายตาวาววามของเขาปากอุ่นร้อนตรงเข้าสัมผัสยอดทรวงทันทีอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว หญิงสาวพยายามยันไหล่เขาไว้อย่างแผ่วเบา เพราะเกรงจะกระทบกับแผลของเขา แต่คนเจ็บไม่ใส่ใจสักเท่าไร เพราะเวลานี้ดูเหมือนเขาจดจ่ออยู่แต่กับทรวงสล้างตรงหน้าเท่านั้น ความหิวกระหายของเขา เธอรับรู้ได้จากการกระทำและแววตาร้อนแรงที่ส่งมาให้เป็นอย่างดี“ฉันคิดถึงเธอ” ไม่พูดเปล่า มือของเขายังพยายามดึ
กรงปรารถนา บทที่ 24 ปลดพันธนาการ - 100%
“ฉันเพิ่งรู้ว่านายมีรสนิยมชอบเด็ก เป็นโลลิคอน?” วิลสัพยอกผู้ที่เขานับถือให้เป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนรัก“เธอไม่เด็กแล้ว เรียนจบปริญญาตรี อายุยี่สิบกว่าแล้วละ”ชนาธิปพูดยิ้มๆ รู้ดีว่าอีกฝ่ายพูดแซวไปอย่างนั้น เพราะจะว่าไป หากคนต่างชาติมาเห็นต้องรัก ก็คงคิดว่าเป็นเพียงเด็กสาวมัธยมปลายกระมัง“แต่ก็น่ารักดีนะ เหมาะกับนายดี” วิลยักไหล่ ก่อนตัดสินใจเล่าเรื่องเมื่อวานให้ฟัง“รู้รึเปล่าว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงของนายเล่าให้ฟังรึยัง”ชนาธิปขมวดคิ้วเข้าหากัน ก่อนส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธ วิลจึงพูดต่อ“นายท่านลองใจเธอ บอกเธอว่าจะมายิงนายซ้ำเพราะครั้งที่แล้วยิงพลาด แต่ถ้าหากอยากให้นายรอด ต้องเอาชีวิตแลกชีวิต นายรู้ไหมว่าเธอตอบตกลงอย่างไม่ลังเลเลย ไปที่คฤหาสน์ตามนัด ยอมให้นายท่านยิงเพื่อปกป้องนาย”ชนาธิปเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจเมื่อฟังจบ แววตาค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นเมื่อคิดไปถึงหญิงสาวผู้เป็นที่รัก“นี่แหละ...ต้องรัก”หลังจากที่วิลกลับออกไปแล
กรงปรารถนา บทที่ 24 ปลดพันธนาการ - 70%
“เมื่อย อยากเดิน อยากเข้าห้องน้ำด้วย” ตอบแล้วก็ลองลุกขึ้นยืน ต้องรักปรี่เข้าไปทำท่าจะประคองจนชายหนุ่มเห็นแล้วอดยิ้มหัวไม่ได้“ถูกยิงตรงนี้ไม่ใช่ที่ขา ไม่ต้องประคองหรอก คอยเดินลากเสาน้ำเกลือมาให้ฉันดีกว่า” มือชี้ไปที่หน้าอกแล้วพยักพเยิดไปทางเครื่องวัดหยดน้ำเกลือที่อยู่อีกฝั่งของเตียงต้องรักอ้อมไปลากเสาน้ำเกลือแล้วเดินตามหลังไปติดๆ ส่งเขาจนถึงหน้าห้องน้ำ กำลังจะปิดประตูให้ แต่จู่ๆ เขาก็โพล่งขึ้นมาพลางเอามือมารั้งประตูไว้“นึกว่าจะตามเข้ามาด้วยกันเสียอีก” สายตากรุ้มกริ่มแพรวพราวคู่นั้นทำเอาคนมองแทบไม่อยากเชื่อว่าเขาเพิ่งผ่านความเป็นความตายมาหมาดๆ“ก็คุณธิปจะทำธุระส่วนตัวไม่ใช่หรือคะ” แล้วจะให้เธอเข้าไปด้วยทำไมกัน!ชนาธิปผุดยิ้มมุมปาก ไม่พูดอะไรต่อ ต้องรักจึงปิดประตูลงแล้วยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ เขาใช้เวลาอยู่ในนั้นประมาณสิบนาทีประตูก็เปิดออก เธอเห็นไรผมของเขามีหยดน้ำเกาะอยู่ คิดว่าเขาคงเข้าไปล้างหน้าแปรงฟันกระมัง เพราะได้กลิ่นมินต์ของยาสีฟันเวลาที่ยืนอยู่ใกล้เขาตอนเดินไปลากเสาน้ำเกลือมา“หิวไห
กรงปรารถนา บทที่ 24 ปลดพันธนาการ - 35%
ต้องรักมาเยี่ยมชนาธิปในตอนเช้าพร้อมเอกรัฐและชนิดาเช่นเคย คืนที่ผ่านมาเธอนอนหลับๆ ตื่นๆ อาจเป็นเพราะเวลาที่ต่างกัน และเรื่องราวต่างๆ ที่ได้เจอมาเมื่อวาน จึงส่งผลให้สมองของเธอตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาเอกรัฐกับชนิดาเลี่ยงไปดูโทรทัศน์อีกห้องหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องสำหรับแขกผู้มาเยี่ยม เปิดโอกาสให้ต้องรักได้อยู่กับชนาธิปเพียงลำพังตามประสาคนรัก เพราะรู้ว่าเธอคงมีเรื่องจะคุยกับเจ้านายหลายเรื่อง ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะยังไม่ได้สติก็ตามหญิงสาวทรุดตัวลงนั่งข้างเตียงผู้ป่วย เอามือของเขามาแนบแก้มไว้อย่างระมัดระวัง เพราะมีเข็มน้ำเกลือเจาะไว้อยู่“คุณธิปขา ตอนนี้สบายใจได้แล้วนะคะ คุณคนนั้นเขาบอกว่าจะปล่อยคุณธิปแล้ว ตอนนี้คุณเป็นอิสระแล้วค่ะ คุณต้องรีบตื่นนะคะ รักมีเรื่องจะเล่าให้คุณฟังตั้งหลายเรื่อง”เขายังคงนอนนิ่งไม่ไหวติง มีเพียงหน้าอกเท่านั้นที่สะท้อนขึ้นลงเป็นจังหวะสม่ำเสมอตามลมหายใจเข้าออก หญิงสาวรู้สึกว่าสีหน้าของเขาดีขึ้นกว่าเมื่อวานเล็กน้อย วันนี้จึงเหมือนเขานอนหลับไปมากกว่าต้องรักประสานมือของตัวเองกับของเขาไว้จนแหวนแต่งงานทั้งสองวงสัมผัส
กรงปรารถนา บทที่ 23 ชีวิตแลกชีวิต - 100%
“ท่านครับ ผมขอโทษที่ต้องทำอย่างนี้ แต่ผมได้รับหน้าที่ให้ดูแลและปกป้องเธอในระหว่างที่คุณทิมรักษาตัว หากท่านต้องการชีวิตเธอ...ได้โปรดเอาชีวิตของผมไปแทนเถอะครับ”“พี่เอก!”เอกรัฐก้าวขึ้นมายืนขวางหน้าต้องรักไว้ เขารับปากเจ้านายไว้แล้วว่าจะดูแลต้องรักให้ดีระหว่างที่เจ้านายไม่อยู่ เขาก็ต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุด หากเขาดูแลไม่ได้ ทำให้ต้องรักเป็นอะไรไป เขาก็ไม่สมควรจะเป็นลูกน้องของชนาธิปอีกนิโคลัสอัดเอานิโคตินเข้าปอดอึกใหญ่ ก่อนปล่อยควันสีขาวพวยพุ่งออกมาจากปากและจมูก ส่งผลให้บรรยากาศภายในห้องดูอึดอัดยิ่งขึ้นไปอีก รังสีของความมีอำนาจกำลังกดทับคนทั้งคู่ให้หายใจลำบาก“ฉันดีใจแทนทิมจริงๆ ที่มีคู่หูอย่างนายอยู่ข้างๆ” นิโคลัสหยุดพูดไปครู่หนึ่ง ร่างสูงลุกขึ้นอย่างเชื่องช้าแล้วเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าต่างกระจกบานใหญ่หลังเก้าอี้ สายตามองตรงไปเบื้องหน้าอย่างไร้จุดหมาย“เมื่อก่อนฉันก็เคยมีอยู่คนหนึ่ง เขาเป็นลูกน้อง เป็นคู่หูที่รู้ใจฉันที่สุด เป็นเพื่อนดื่ม เป็นเพื่อนตาย แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่ที่นี่อีกแล้ว ได้แต่ทิ้งตัวแทนไว้ให้ฉันเ
다른 추천
