ตอนที่ 10 ความช่วยเหลือ (ที่ไม่หวังดี)

[สมายด์คาเฟ่]

          “เรย์มาถึงนานหรือยัง...ขอโทษด้วยนะที่พราวมุกมาช้า  พอดีรถติดนิดหน่อยน่ะ”

          “พึ่งมาถึงก่อนหน้าพราวมุกไม่ถึงห้านาที รถติดอยู่เหมือนกัน วันนี้นึกยังไงถึงนัดเรย์มา มีอะไรหรือเปล่า แล้วนี่ยัยหลิวมาด้วยมั้ย นัดทั้งแก๊งส์หรือว่านัดแค่เรย์คนเดียว”

นราวิชญ์กับชรินทร์ทิพย์มีโอกาสน้อยมากที่จะมีนัดกันสองต่อสอง วันนี้เพื่อนของเขาคงมีเรื่องอะไรเป็นพิเศษแน่นอน ความสนิทสนมระหว่างเขากับชรินทร์ทิพย์นั้น เกิดขึ้นตั้งแต่เรียนอนุบาล เนื่องจากพ่อแม่ระหว่างเขากับชรินทร์ทิพย์นั้นเพื่อนกันตั้งแต่รุ่นของพ่อแม่แล้ว

          “พราวมุกนัดเรย์มาแค่คนเดียว มีเรื่องสำคัญอยากให้เรย์ช่วยพราวมุกหน่อย”

เรื่องหนักใจของชรินทร์ทิพย์มีเพียงเรื่องเดียว หลังจากที่เมื่อวานเธอได้ทราบข่าว เกี่ยวกับหวานใจของชรินทร์ทิพย์ มันทำให้เธอต้องร้อนเป็นไฟ ‘นังลัลน์ลลิต...นังทรยศ’ เธอไม่คิดว่ากันต์ธีร์จะชอบลัลน์ลลิตขนาดถึงกับพาเข้าบ้าน เธอเคยขอร้องลัลน์ลลิตเรื่องของกันต์ธีร์แล้ว ดูเหมือนว่าเพื่อนของเธอคนนี้จะไม่ยอมเข้าใจ  กลับใช้จังหวะเหตุการณ์อันน่าสงสารนี้ เข้าหากันต์ธีร์

          “มีเรื่องอะไร...ถึงจะใช้บริการเรย์ครับคุณผู้หญิง”

สายตาหวานแพรวพราวส่งตรงให้เพื่อนสาวทันที ความแบดบอยของนราวิชญ์นั้น มักจะไม่เลือกกลุ่มเป้าหมาย ความเป็นจริงชรินทร์ทิพย์ก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงที่นราวิชญ์ถูกใจ เขาเคยพยายามจีบเธอหลายครั้ง แต่ทว่าเธอไม่เล่นด้วยกับเขา ชรินทร์ทิพย์กลับไปชอบกันต์ธีร์ ทำให้นราวิชญ์ต้องกินแห้วไปตามระเบียบ

          “เรื่องกันต์ค่ะเรย์”

สิบกว่าปีที่ผ่านมาชรินทร์ทิพย์รักกันต์ธีร์มาตลอด แต่ไม่เคยได้รักตอบจากเขาเลย นั่นก็เป็นเพราะยัยเพื่อนหน้าด้านของเธอ ที่คอยประกบกันต์ธีร์ตลอดเวลา มันเลยทำให้กันต์ธีร์ไม่เคยมองเธอเลยสักครั้ง

          “นี่สรุป...พราวมุกกับกันต์ก็ยังไม่ได้ลงเอยกันเลยเหรอเนี่ย เรย์คิดว่าพราวมุกพิชิตใจเจ้ากันต์สำเร็จแล้วซะอีก”

นราวิชญ์รู้มานานแล้ว ว่ากันต์ธีร์เพื่อนของเขานั้น ไม่ได้มีท่าทีสนใจชรินทร์ทิพย์เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่ทว่ากลับเป็น       ชรินทร์ทิพย์เสียเอง ที่คอยตามตื้อกันต์ธีร์ตลอด

          “จะสำเร็จได้ยังไง ก็มีนังมารผจญมาคอยขัดขวางขนาดนั้น”

          “อย่าบอกนะ ว่าพราวมุกหมายถึงเนย์”

          “นี่ไง ขนาดเรย์ยังรู้เลย ว่ายัยเนย์เป็นมารขวางใจของพราวมุกขนาดไหน ตอนนี้พราวมุกเครียดมากๆ เลยค่ะ ไม่รู้จะหันไปพึ่งใครแล้วค่ะเรย์ ช่วยพราวมุกหน่อยได้มั้ยคะ”

          “อืม จะให้นายเรย์คนนี้ช่วยอะไรล่ะครับ คุณผู้หญิง บอกมาได้เลยครับ”

          “เรย์ช่วยกำจัดยัยเนย์ ออกไปจากชีวิตของกันต์ได้มั้ยคะ พราวมุกหมายถึง เรย์อาจจะกลับไปคบกันเนย์ เพื่อกันยัยเนย์ออกจากกันต์ ถ้ากันต์เห็นว่าเรย์คบกับยัยเนย์ กันต์เขาจะได้หันกลับมาชอบพราวมุกค่ะ”

          “อืม...แต่ว่า ถ้าเรย์ทำแบบนั้น พราวมุกแน่ใจนะ ว่าไอ้กันต์มันจะกลับมาชอบพราวมุก”

เท่าที่นราวิชญ์สังเกตตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา กันต์ธีร์ไม่เคยมองใคร หรือไม่เคยมีข่าวกับสาวคนไหนเลย นอกจากลัลน์ลลิตเท่านั้น แต่ทุกคนกลับมองว่าระหว่างกันต์ธีร์กับลัลน์ลลิตคือเพื่อนสนิทของกันและกันเท่านั้น

          “อย่างน้อยกันต์จะได้ตัดใจจากยัยเนย์ได้ซะทีค่ะ ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพราวมุกเองค่ะเรย์ พราวมุกไม่รู้จะหันไปหาใคร นอกจากเรย์คนเดียว”

          “ถ้าทำแบบนี้ แล้วเรย์จะได้อะไร ไหนลองบอกเรย์มาสิ พราวมุก”

นราวิชญ์ไม่ยอมทำอะไรให้ใครฟรีๆ แน่นอนถ้าเขาไม่ได้สิ่งตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อ

          “แล้วเรย์ต้องการอะไรล่ะคะ หรือเป็นเงิน เท่าไหร่เรย์พูดมาได้เลยค่ะ พราวมุกมีให้เรย์ได้เสมอค่ะ”

          “อืม เรยไม่ได้ต้องการเงินนะ เอาเป็นว่าเรย์ตกลงที่จะช่วยพราวมุกแล้วกัน ส่วนสิ่งที่เรย์ต้องการ ไว้เรย์จะบอกพราวมุกทีหลังแล้วกัน ตอนนี้เรย์ยังนึกอะไรไม่ออกเลย...เอาล่ะ...เรย์ตกลงจะช่วยพราวมุกนะ เริ่มจากเรย์ต้องเข้าไปจีบเนย์ใช่มั้ย”

          “ค่ะ พยายามลากยัยเนย์ เข้ามาทำงานกับเรย์ให้ได้ แล้วทำให้ยัยเนย์เป็นของเรย์ค่ะ ช่วงนี้ยัยเนย์มันร้อนเงิน บ้านของมันเดือดร้อน พ่อของมันต้องผ่าตัดด่วน เรย์ยื่นมือเข้าไปช่วยตอนนี้จะเป็นจังหวะที่ดีเลยค่ะ”

          “หืม? แล้วพราวมุกไม่คิดเหรอ ว่าไอ้กันต์มันก็ต้องคอยช่วยเหลือเนย์อยู่แล้ว”

นราวิชญ์รู้สึกกลัวความคิดของผู้หญิงเข้าแล้วสิ แค่ต้องการแย่งผู้ชายที่ตัวเองรัก ต้องทำขนาดนี้เชียวเหรอ เขาเองถ้าผู้หญิงไม่เล่นด้วย ก็แค่ไปหาคนใหม่ ไม่ได้คิดแผนการล้ำลึกขนาดนี้ ให้ตายสิ!

          “เรย์ต้องเริ่มทำพรุ่งนี้เลยค่ะ ชิงตัดหน้ากันต์ไปก่อน เพราะตอนนี้กันต์ถูกคุณหญิงป้ากำลังสกัดกันต์ไว้อยู่ค่ะ”

          “อืม โอเค เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เรย์จะดักรอเนย์ ที่ร้านกาแฟที่เนย์ส่งขนมเลยล่ะกัน พราวมุกจะได้สบายใจ”

          “อุ้ย! ขอบใจเรย์มากๆ เลยนะที่ช่วยพราวมุก ถ้าหากเรย์ อยากได้อะไรตอบแทนจากพราวมุกล่ะก็ บอกพราวมุกมาได้เลยนะคะ พราวมุกยินดีเสมอ”

          “เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน พราวมุกได้ตอบแทนเรย์แน่นอน ไม่ต้องห่วง เรย์ไม่ช่วยใครฟรีๆ แน่นอน”

          “แหม...เรย์นี่มีเลือดนักธุรกิจเต็มตัวเลยนะ จ้า พราวมุกไม่มีข้อแม้ค่ะ ขอให้เรย์ช่วยให้พราวมุกสมหวังก็พอ”

ริมฝีปากบางเปิดกว้างทันที เธอยิ้มอย่างมีความสุข ในที่สุด เธอก็จะได้กำจัดเสี้ยนหนามออกอย่างถาวรเสียที ‘นังลัลน์ลลิต แกจบไม่สวยแน่นอน บังอาจมาแย่งกันต์ของฉัน’

          [คฤหาสน์กิจธนะวรกุล]

          “กันต์...อยู่คุยกับพี่ก่อน”

กัญญ์วราร้องเรียกน้องชาย วันนี้เธอตั้งใจดักรอน้องของเธอในวันที่พ่อกับแม่ไม่อยู่ กัญญ์วราอยากถามไถ่เรื่องราวเหตุการณ์ของน้องชายเมื่อวาน

          “ครับ พี่กิม” ร่างสูงนั่งลงโซฟาตัวใหญ่ตรงข้ามพี่สาวเขาทันที วันนี้กันต์ธีร์ออกไปสงบสติอารมณ์ เขาขับรถเล่นไปเรื่อยเปื่อย หลังจากเมื่อวานเขาถูกลัลน์ลลิตปฏิเสธ อีกทั้งเขายังโดนแม่ของเขาโทรจิกเขาตลอดเวลา

          “พี่ถามได้มั้ย เรื่องเมื่อวาน”

กัญญ์วราไม่อยากให้น้องชายของเธอต้องเป็นแบบเธอ ถูกพ่อกับแม่ควบคุม ไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้ ใช้ชีวิตในแบบที่พ่อแม่ต้องการมาตลอด

          “ได้ครับ”

          “เด็กคนนั้น คือคนที่กันต์ชอบใช่มั้ย”

          “ครับ...เนย์คือคนที่ผมชอบ และผมก็รักเธอครับพี่กิม”

กันต์ธีร์สารภาพแบบตรงไปตรงมา เขารักลัลน์ลลิตอย่างที่สุด ไม่ว่าลัลน์ลลิตจะเป็นอย่างไร จะปฏิเสธเขาขนาดไหน กันต์ธีร์ก็รักเธอเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนเลยสักครั้ง

          “แล้วแม่ล่ะ กันต์จะทำยังไง แม่ไม่ยอมแน่นอน พี่กลัวว่าคุณแม่จะหันไปเล่นงานเด็กเนย์นั่นนะ กันต์ได้คิดไว้หรือเปล่า”

กัญญ์วรารู้จักแม่ของเธอเป็นอย่างดี แม่ไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ ไม่ว่าใครหน้าไหนที่ขัดใจแม่ของเธอ ทุกราย มีอันต้องแพ้ราบคาบ แม้กระทั่งพ่อของเธอก็คือหนึ่งในนั้น มักจะคล้อยตามแม่ของเธอเสมอ