“ที่รักเหนื่อยไหม” เขากระซิบข้างหู ปากก็พรมจูบไปทั่วใบหน้า หญิงสาวส่ายหน้าแทนคำตอบ“ถ้างั้นพี่ว่าลินน่าจะขย่มพี่บ้างดีไหม”พูดจบเขาก็พลิกร่างของเธอให้ขึ้นมานอนอยู่บนตัวเขานลินนาวางมือบนหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ สะโพกงอนงามบดขยี้แก่นกายด้วยความเสียวซ่าน“โอ่ว...แน่นอะไรอย่างนี้...ลินจ๋า...อ่าส์...อืมม...ดีจัง”ธีรกฤษมองกลีบกุหลาบที่กลืนกินท่อนเอ็นเข้าออกด้วยความซ่านสยิว แม้ว่าเธอจะตัวเล็กแต่ร่างกายของเธอก็โอบรัดเขาไว้ได้จนหมด หญิงสาววนสะโพกไปมาเป็นวงกลม ด้วยแรงปรารถนาที่ลุกโชน“โอ่วว...เสียวจังที่รัก... ลินเก่งจัง...พี่เสียวไปหมดแล้ว...อ่าส์”เขาแทบคลั่งกับทุกการเคลื่อนไหวของคู่หมั้นสาว นลินนาทำทุกอย่างตามจังหวะที่ร่างกายเรียกร้อง เมื่อเห็นใบหน้าสุขสมของคนรักเธอก็ยิ่งเร่งจังหวะอย่างไม่รู้จักเหนื่อย เนิ่นนานจนเสียงครางของชายหนุ่มดังไม่ขาดสาย“อ่า...โอ่ว...ลินจ๋า...แบบนั้นแหละ...อ่าส์...อื้มมม...อูววซ์”“อ๊ะ...อ่าส์...เสียวจัง”หญิงสาวโยกสะโพกขึ้นลงตามอารมณ์ ทุกจังหวะครอบลงมาบนท่อนเอ็นร้อนเสียวจนเธอต้องจิกเล็บลงบนแผงอกกว้าง ธีรกฤษเอื้อมมือมาบีบคลึงเต้านมเพิ่มความเสียว สองนิ้วบี้
เขาเสียวจนต้องครางออกมาอย่างไม่อาจควบคุม ปากหยักดูดกินสองเต้า ความเสียวแล่นไปทุกส่วนของกายเขาขบเม้มเต้างามเพื่อบรรเทาความเสียวที่แล่นพล่านไปทั่ว“อ๊ะ!”ร่างบางสะดุ้งตามแรงกัด ความเสียวซ่านทวีคูณ มือน้อยเร่งจังหวะเร็วขึ้นจนชายหนุ่มต้องพ่นลมหายใจทางปาก“ที่รัก...ผมจะไม่ไหวแล้ว คุณช่างน่ารักอะไรอย่างนี้ อูซวซซซ์ แบบนั้น...อ่าส์”เขาครางแทบไม่เป็นภาษา เส้นเลือดรอบท่อนเอ็นบวมปูนจนแทบจะปริ“พร้อมนะที่รัก”ตอนนี้ธีรกฤษเสียวจนเกินจะต้านท่อนเอ็นร้อนมันอยากมุดเข้าไปหาร่องแห่งความสุขจนทนต่อไปไม่ไหว นลินนาไม่ตอบ แต่เธอแอ่นสะโพกขึ้นรอความสุขที่เขากำลังจะมอบให้ชายหนุ่มสอดแทรกท่อนเอ็นเข้าเพียงแค่ส่วนหัวก็ต้องสูดปากระบายความเสียว“ลินจ๋า ไม่เกร็งนะครับคนเก่งของพี่”“อ๊ะ!...”นลินนารู้สึกถึงความแข็งร้อนที่พยายามสอดเข้าร่องสาว ความใหญ่โตของเขาบวกกับการขมิบของเธอที่ทำวันละหลายร้อยรอบ ส่งผลให้ทุกอย่างแทบจะคล้ายกับสาวบริสุทธิ์“อื้ม.....ไมมันคับกว่าเดิมที่รัก พี่จะพยายามให้ลินเจ็บน้อยที่สุดนะ”เขาไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน ความคับแน่นของเธอนับวันจะยิ่งมากขึ้นแทบจะแตกใส่เธอทันทีเพียงแค่ได้เข้าไปแค่ส่วนปลายหยัก
เครื่องบินแตะรันเวย์ที่นาริตะในเวลาเช้าธีรกฤษก็จับมือหญิงสาวมารอกระเป๋าจากนั้นเขาก็ใช้บริการรถเช้าเพื่อพาหญิงสาวมุ่งหน้าสู่คาวากุจิโกะเมืองเล็กๆ ริมทะเลสาบที่ขึ้นชื่อเรื่องวิวภูเขาไฟฟูจิที่สวยงามที่สุด ทั้งสองเข้าพักที่โรงแรมแห่งหนึ่งที่นลินนากับเขาช่วยกันเลือก“สวยกว่าที่คิดไว้นะคะพี่ธีร์” นลินนามองออกไปนอกหน้าต่างที่เห็นภูเขาไฟฟูจิอย่างชัดเจน ยอดเขามีหิมะปกคลุมตัดกับท้องฟ้าสีครามดูแล้วสวยงามราวกับภาพวาด“ชอบไหม” เขากอดเธอจากด้านหลังเกยคางไว้บนไหล่มน“ชอบที่สุดเลยค่ะพี่ธีร์วิวมันสวยมาก”“ลินจะนอนพักก่อนหรือจะไปเที่ยวดีล่ะ”“มาไกลถึงที่นี่แล้วจะเอาแต่นอนได้ยังไงคะ”ทั้งสองพักที่โรงแรมนี้หนึ่งคืนจากนั้นก็ไปเที่ยวต่อที่เมืองหลวงทั้งคู่ก็พากันไปที่ห้าแยกชิบูย่า หนึ่งในแลนด์มาร์คสำคัญของโตเกียว นลินนาตื่นตาตื่นใจมากกับทุกสถานที่ที่คนรักพาเธอไป ชายหนุ่มพาเธอไปเดินเล่นที่ฮาราจูกุแหล่งรวมแฟชั่น หญิงสาวเพลิดเพลินกับการเดินชมร้านค้าที่หลากลายมีทั้งเสื้อผ้าสีสันสดใสและของกระจุกกระจิกน่ารักๆนอกจากเดินเที่ยวแล้วเขายังพาเธอไปซื้อสินค้าแบรนด์เนมอีกหลายอย่างทั้งที่เธอพยายามจะปฏิเสธแต่ชายหนุ่มก็ไม่เ
หนึ่งปีผ่านไปอย่างรวดเร็วความรักของนลินนาและธีรกฤษ เติบโตและพัฒนาไปอีกขั้น จากคู่รักที่ต้องผ่านบททดสอบและอุปสรรคมากมาย บัดนี้สถานะของทั้งสองได้ขยับจากแฟนมาเป็น คู่หมั้นอย่างเป็นทางการ เสียงหัวเราะและรอยยิ้มได้กลับมาเติมเต็มชีวิตของพวกเขา กำหนดวันแต่งงานถูกวางไว้ในอีกหนึ่งปีข้างหน้า ซึ่งเป็นเวลาที่ทั้งคู่ตั้งใจจะเตรียมพร้อมสำหรับชีวิตคู่ที่สมบูรณ์แบบหลังจากพิธีหมั้นผ่านพ้นไปนลินนาก็ตัดสินใจย้ายมาทำงานที่บริษัทของธีรกฤษตามที่เขาเคยเอ่ยปากชวนไว้ แม้ธีรกฤษจะอยากให้เธอมาทำงานในตำแหน่งเลขาของเขาเพื่อจะได้อยู่ใกล้ชิดกันตลอดเวลา แต่เธอก็ยังคงยืนกรานที่จะทำงานในแผนกจัดซื้ออย่างที่เธอถนัดและคุ้นเคย“พี่ธีร์คะ ลินเข้าใจว่าพี่อยากให้ลินมาเป็นเลขา แต่ลินมีความสุขกับการทำงานในแผนกจัดซื้อมากกว่าค่ะ ลินถนัดงานด้านนั้นจริงๆ” เธอจ้องมองเขาด้วยแววตาออดอ้อนธีรกฤษถอนหายใจเล็กน้อย เขาอยากให้เธอมาอยู่ใกล้ๆ เขาจริงๆ แต่ก็ต้องยอมรับในเหตุผลของเธอ“ให้ลินทำงานที่แผนกจัดซื้อนั่นแหละดีแล้วธีร์ อย่างน้อยลินก็จะได้ช่วยดูแลแผนกจัดซื้อเพราะแผนกนี้เป็นแผนกที่สำคัญมาก จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์เหมือนบริษัทของชัยวัฒน์อีก”
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปหลังจากเหตุการณ์เลวร้ายที่บ่อนของเสี่ยอำนาจสภาพจิตใจของนลินนาดีขึ้นมาก ส่วนบาดแผลบนใบหน้าของธีรกฤษก็เริ่มจางลง แต่เพราะเหตุการณ์นั้นก็ทำให้ทั้งเขาและเธอมีความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นธีรกฤษดูแลเอาใจใส่นลินนาอย่างดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้เขากลายเป็นเงาตามตัวของเธอ คอยรับส่งและอยู่ข้างๆ ไม่ห่าง ทำให้หัวใจของนลินนาเต็มไปด้วยความอบอุ่นวันเสาร์ธีรกฤษก็มาหานลินนาที่บ้านในเวลาบ่ายเพราะวันนี้ชายหนุ่มมีเรื่องสำคัญจะทำ“ป้าสุรีย์ไม่อยู่เหรอลิน”“ป้าออกไปกับเพื่อนค่ะ พี่ธีร์มีอะไรกับป้าหรือเปล่าคะ”“เปล่าหรอกครับ พี่ก็แค่จขอนุญาตพาลินออกไปข้างนอก”“เราจะไปไหนกันคะกลับดึกหรือเปล่า”“พี่จะพาลินไปทานข้าวที่บ้านแม่ของพี่น่ะ คงกลับไม่ดึกลินโทรบอกป้าก่อนนะท่านจะได้ไม่เป็นห่วง”“พี่จะพาลินไปไหนนะคะ” หญิงสาวถามย้ำเพราะไม่เคยได้ยินเขาพูดถึงครอบครัวมาก่อนเลยและเธอก็ไม่เคยถาม“ไปบ้านแม่พี่ครับ ลินโทรบอกป้าก่อนนะแล้วพี่จะเล่าเรื่องครอบครัวให้ฟังทีหลัง” เขานัดบิดามารดาไว้แล้วว่าวันนี้จะพาคนรักไปกราบท่าน ที่ผ่านมาเขาไม่ได้เล่าเรื่องครอบครัวให้นลินนาฟังเพราะอยากจะมั่นใจก่อนว่าเขาพร
บรรยากาศภายในบ่อนเต็มไปด้วยเสียงอึกทึกครึกโครม ผู้คนมากมายกำลังมั่วสุมอยู่กับการพนัน ธีรกฤษไม่สนใจสายตาของใคร เขากวาดสายตาไปรอบๆ เพื่อมองหาเจ้าของบ่อนไม่นานนักเขาก็เห็นชายร่างท้วมคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟา เขากำลังหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ธีรกฤษเดินไปด้วยความมั่นใจว่านั่นคือเสี่ยอำนาจที่นัทธมนพูดถึง“มึงเอาแฟนกูไปไว้ที่ไหนวะ” ธีรกฤษตะคอกเสียงดังลั่นจนผู้คนรอบข้างหันมามองแต่เขาก็ไม่สนใจเพราะมีเพียงนลินนาเท่านั้นที่สำคัญสำหรับเขา“มึงพูดอะไรวะ” เสี่ยร่างท้วมถามอย่างหงุดหงิดเพราะเสียงที่ดังของธีรกฤษทำให้นักพนันหันมามองด้วยความสนใจ“กูถามมึงอีกครั้งว่าแฟนกูอยู่ไหน” เขาตะโกนถามอย่างไม่เกรงกลัวแม้ว่าตอนนี้คนของเสี่ยอำนาจเข้ามายืนล้อมเขาไว้“แฟนมึงคือใครวะ” เสี่ยอำนาจถามอย่างไม่สบอารมณ์“ก็ผู้หญิงที่ไอ้มนตรีมันให้คนไปเอามาส่งให้มึงไงล่ะ เธอชื่อลินเป็นและเธอเป็นแฟนกู”“กูไม่แน่ใจหรอกนะว่าผู้หญิงที่นอนรอกูอยู่ในห้องชื่ออะไร ถ้าเธอตื่นกูจะถามให้ก็แล้วกันนะ แต่ตอนนี้มึงต้องกลับไปก่อน” เสี่ยอำนาจเริ่มเบื่อที่จะคุย“กูจะไม่ไปไหนทั้งนั้นถ้ากูไม่ได้ลินกลับไปพร้อมกู” ธีรกฤษตะคอกกลับ เขาแทบจะควบคุมอารมณ์ตัวเอ