บทที่ 12 ติดตามไปทุกที่

เช้าวันต่อมา

แสงแดดสาดส่องทะลุผ้าม่านสีน้ำตาลเข้ามาในห้องนอนของเอวา ห้องของหญิงสาวถูกตกแต่งเหมือนกันภายในของคฤหาสน์ ซึ่งแตกต่างจากห้องของราฟาเอลโดยสิ้นเชิงเพราะห้องของชายหนุ่มดูเรียบหรูและมืดสนิท แต่ห้องของเอวาเป็นสีน้ำตาลและมีกลิ่นอายของความเก่าแก่ของฝรั่งเศสอยู่

เอวาลืมตาตื่นขึ้นมาเนื่องจากโดนแสงแดดที่ลอดผ่านผ้าม่านสีน้ำตาลสาดส่องเข้ามาที่ใบหน้าสวยคม เมื่อคืนนี้หลังจากที่เธอเดินดูรอบห้องนอนอยู่สักพัก เธอก็ทนความเหนียวเหนอะหนะร่างกายไม่ไหว หญิงสาวจึงเข้าไปอาบน้ำเพื่อชำระร่างกายทันที

เมื่อเอวาอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว หญิงสาวก็มาทิ้งตัวนอนลงบนเตียงใหญ่พลางครุ่นคิดถึงน้องสาวอยู่ได้ไม่นานสักเท่าไหร่ เธอหลับลงไปอย่างง่ายดายเพราะความเจ็บปวดและเมื่อยขบตามร่างกาย

ดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ห้องอยู่ชั่วครู่ ความเจ็บกลางกายไม่ได้เลือนหายไปเลยสักนิด มันยังคงชัดเจนและตอกย้ำว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง 

ในระหว่างที่เอวากำลังจะยันกายลุกขึ้นจากที่นอนอยู่นั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงชายหนุ่มคนหนึ่งที่เอ่ยลอดผ่านประตูเข้ามา

“นายท่านรออยู่ข้างล่างครับ รีบลงไปหานายท่านด้วยครับ”

เอวาถอนหายใจออกเบาๆ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นมาจากที่นอน หญิงสาวเดินตรงไปยังห้องน้ำอย่างยากลำบาก แต่คนอย่างเธอไม่มีทางทำตัวอ่อนแอเพื่อให้ใครรอซ้ำแน่นอน 

เวลาผ่านไปไม่นานสักเท่าไหร่ ร่างอรชรสวมเสื้อเชิ้ตตัวเดิมของเมื่อวานก้าวลงมาจากบันไดชั้นสองช้าๆ โดยมีบอดี้การ์ดสองคนที่เฝ้าหน้าห้องของเธอตั้งแต่เมื่อคืนเดินตามประกบด้านหลังเธอมาติดๆ

“นายท่านอยู่ในห้องอาหารครับ” เสียงชายชุดดำที่ยืนอยู่ด้านล่างของบันไดบอกกล่าวกับหญิงสาวทันที เมื่อเอวาเดินลงมาจนถึงชั้นล่างเรียบร้อยแล้ว

“แล้วห้องอาหารมันอยู่ตรงไหนล่ะ” หญิงสาวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง

“ตามผมมาครับ” บอดี้การ์ดตัวใหญ่เอ่ย ก่อนที่เขาจะเดินนำหญิงสาวไป

เอวาก้าวเดินตามบอดี้การ์ดชุดดำมาเรื่อยๆ จนกระทั่งหญิงสาวเดินเข้ามาในห้องอาหารที่มีราฟาเอลนั่งทานอาหารเช้าอยู่คนเดียวตรงหัวโต๊ะ

“ทำไมลงมาสภาพนี้” มาเฟียหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตสีดำสนิทหันมามองหญิงสาวพลางเอ่ยถาม ใบหน้าหล่อเหลาขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความรู้สึกไม่ชอบใจสักเท่าไหร่

“ฉันไม่มีเสื้อผ้าใส่” หญิงสาวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

“กลับขึ้นไป! ฉันจะให้คนเอาขึ้นไปให้ที่ห้อง” ชายหนุ่มบอกกล่าวหญิงสาวด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

เอวามองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาแข็งกร้าว จากนั้นเธอก็หันหลังกลับและสะบัดตัวเดินหนีออกมาจากตรงนั้นด้วยท่าทางที่แสดงออกชัดเจนว่าเธอเองก็ไม่ค่อยพอใจชายหนุ่มสักเท่าไหร่

หญิงสาวกลับขึ้นมาในห้องอย่างรวดเร็ว เอวาทิ้งตัวนั่งลงบนที่นอนนุ่มเมื่อเธอกลับเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว ซึ่งเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมา เอวาจึงลุกขึ้นจากที่นอนและเดินตรงไปเปิดประตูห้องนอนเพื่อดูว่าใครเป็นคนเคาะประตูห้องนอนของเธอ

“ดิฉันเอาเสื้อผ้ามาให้ค่ะ” สาวใช้ที่ดูอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเอวาเอ่ยขึ้นมา ในมือของสาวใช้มีถุงขนาดใหญ่หนึ่งใบสีดำสนิทที่เธอถือเอาไว้อยู่

“ขอบคุณ” เอวาบอกกล่าวกับสาวใช้ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนลงมาเล็กน้อย ซึ่งแตกต่างจากเวลาที่เธอตอบกลับลูกน้องร่างใหญ่ของราฟาเอล สปายสาวอยู่กับน้องและดูแลน้องสาวมาตั้งแต่ที่เธอยังเด็ก เธอจึงมีความอ่อนโยนกับเด็กผู้หญิงเป็นพิเศษ มือบางเอื้อมไปรับถุงสีดำมา ก่อนที่เอวาจะปิดประตูห้องลงอย่างแผ่วเบา 

ร่างอรชรเอาถุงสีดำมาตรงที่นอนนุ่มนิ่มแล้วยกถุงขึ้นมาเพื่อเทของข้างในออกมาดู เอวาพบว่าในถุงมีเสื้อผ้าอยู่ประมาณสี่ชุดกับชุดชั้นในและกางเกงในสีดำอีกสี่ชุด เสื้อผ้าส่วนใหญ่เป็นสีดำ กางเกงยีนขายาวกับเสื้อกล้าม อีกทั้งยังมีรองเท้าผ้าใบสีดำอยู่อีกหนึ่งคู่ 

เอวาไม่รอช้า มือบางเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดและดึงรั้งเสื้อเชิ้ตออกจากร่างอวบอิ่มอย่างรวดเร็ว 

หญิงสาวหยิบชุดขึ้นมาสวมใส่ลวกๆ เธอใช้เวลาไม่นานสักเท่าไหร่ในการแต่งตัวของเธอ ร่างอรชรเดินไปที่โต๊ะเครื่องสำอางทันทีที่เธอแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ยังดีที่คนรับใช้จัดเตรียมข้าวของเครื่องใช้เอาไว้ให้เธอทุกอย่างแล้ว มือเล็กเอื้อมไปหยิบหนังยาวเส้นสีดำขึ้นมารัดเรือนผมยาวสลวยรวบตึงเอาไว้กลางหัว ก่อนที่เธอจะเดินออกมาจากห้องนอนด้วยท่าทางมั่นคงมาดมั่นทันที

ราฟาเอลยืนอยู่ตรงหน้าประตูของคฤหาสน์เพื่อรอหญิงสาวพร้อมกับบอดี้การ์ดร่างกำยำหลายคน เรียวแขนแกร่งยกขึ้นมาดูนาฬิการาคาหลายล้านอยู่ชั่วครู่ 

เอวาเดินลงมาจากชั้นสองและตรงมายังประตูของคฤหาสน์ ชายหนุ่มตวัดสายตาหันไปมองหญิงสาวที่กำลังเดินเข้ามาใกล้ๆ เขา โลกทั้งใบเหมือนหยุดหมุนไปชั่วขณะในจังหวะที่หญิงสาวสวมเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงขายาวรัดรูปสีดำเดินกรีดกรายตรงมาหามาเฟียหนุ่ม 

ราฟาเอลรู้สึกว่าเธอดูสวยและทรงพลังอย่างบอกไม่ถูก ถึงแม้ว่าใบหน้าของเธอจะไม่ได้แต่งเติมด้วยเครื่องสำอางเลย ทว่ามันกลับดูสวยสดอย่างเป็นธรรมชาติ อีกทั้งเรือนผมยาวสลวยที่ถูกมัดรวบตึงกลางศีรษะของหญิงสาวที่เคลื่อนไปมาตามจังหวะการย่างก้าวของเธออีก ทุกอย่างที่อยู่บนเรือนร่างอรชรนั้น มันช่างดูสวยสดและน่าค้นหาจริงๆ

ชายหนุ่มเผลอไหลไปกับความสวยสดอย่างเป็นธรรมชาติของเอวาอยู่ชั่วขณะ จนกระทั่งหญิงสาวเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของชายหนุ่ม เขาจึงหลุดออกจากห้วงภวังคจิตทันที

“ชักช้า” ราฟาเอลกระแทกเสียงใส่หญิงสาว ก่อนที่เขาจะใช้สองมือล้วงกระเป๋าและหันหลังเดินออกไปจากคฤหาสน์

เอวามองชายหนุ่มอย่างไม่ใส่ใจกับคำพูดของเขาสักเท่าไหร่ จากนั้นหญิงสาวก็ก้าวเดินตามชายหนุ่มไปติดๆ 

ทั้งสองคนขึ้นมายังรถยนต์คันหรูโดยมีลูกานั่งอยู่เบาะหน้ากับบอดี้การ์ดชุดดำอีกหนึ่งคนที่นั่งประจำตำแหน่งคนขับอยู่ เหล่าบรรดาบอดี้การ์ดคนอื่นๆ พากันไปประจำที่รถของตัวเอง จากนั้นขบวนรถยนต์คันหรูมูลค่าหลายล้านก็ทยอยขับเคลื่อนกันออกมาจากคฤหาสน์สุดหรูหราใหญ่โต โดยที่รถของมาเฟียหนุ่มขับอยู่ตรงกลางของขบวน

เวลาผ่านพ้นไปเป็นชั่วโมง พวกเขาขับรถผ่านเส้นทางที่เป็นป่าใหญ่มาจนถึงในเมืองหลวงที่มีตึกอาคารสูงเสียดฟ้า อีกทั้งยังผ่านหอไอเฟลขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านและมีนักท่องเที่ยวมากมายกำลังหลั่งไหลเข้าไปเที่ยวชมความงดงามของหอไอเฟลอยู่

ขบวนรถยนต์คันสีดำเงาเคลื่อนตัวไปตามท้องถนนเรื่อยๆ จนกระทั่งพวกเขามาถึงกาสิโนใหญ่กลางเมืองแห่งหนึ่งที่ตกแต่งได้อย่างหรูหราตั้งแต่ภายนอกของตัวอาคาร ขบวนรถขับเคลื่อนเข้าไปจอดในลานจอดรถวีไอพีที่มีรถสีดำจอดอยู่อีกประมาณสี่ถึงห้าคัน 

ราฟาเอลไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาเลยสักคำ ระหว่างทางที่พวกเขานั่งอยู่บนรถกับหญิงสาวเพราะชายหนุ่มมัวแต่ครุ่นคิดเกี่ยวกับงานที่ต้องปรึกษาหารือกับเพื่อนในวันนี้

เมื่อขบวนรถหรูจอดสนิทลงเรียบร้อยแล้ว ราฟาเอลลงจากรถทันที ตามมาด้วยเอวาที่ค่อยๆ ลงจากรถมา หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆ เพื่อสำรวจและจดจำทุกๆ อย่างเอาไว้ในสมองของเธอ

“รีบๆ เดินหน่อย” ราฟาเอลหันหลังกลับมาบอกกล่าวกับหญิงสาวด้วยน้ำเสียงเข้มดุดัน เอวาจึงตวัดสายตามามองหน้าชายหนุ่มพลางก้าวเดินตามมาเฟียหนุ่มไปติดๆ ด้วยใบหน้านิ่งเรียบ

ภายในกาสิโนถูกตกแต่งอย่างหรูหราเหมาะสำหรับเหล่าบรรดามหาเศรษฐีที่อยากมาเล่นสนุกที่นี่ ซึ่งแน่นอนว่าลูกค้าที่มาใช้บริการที่นี่ส่วนใหญ่เป็นมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยทั้งในและนอกประเทศกันทั้งนั้น

ตอนนี้เป็นช่วงสายของวันแต่ผู้มาใช้บริการก็ยังคงหนาแน่น ที่แห่งนี้มาทุกอย่างรวบรวมเอาไว้ให้อย่างสะดวกสบาย ไม่ว่าจะเป็นกาสิโนที่มีครบทุกอย่างสำหรับผีพนันหรือผับบาร์ขนาดเล็กที่มีไว้ให้ผีพนันพักดื่มกินกัน อีกทั้งยังมีห้องพักไว้ให้เผื่อลูกค้าเมาหรือไม่สามารถกลับบ้านได้

ราฟาเอลเดินนำลูกน้องมาจนถึงลิฟต์หรู ลูกาเดินไปกดลิฟต์ให้เจ้านาย ก่อนที่พวกเขาจะอัดเข้าไปในลิฟต์หรูตัวใหญ่ทั้งหมด เวลาผ่านไปไม่นานสักเท่าไหร่ พวกเขาก็ขึ้นมาจนถึงชั้นบนสุดของกาสิโน 

มาเฟียหนุ่มเดินนำทุกคนออกมาจากลิฟต์หรูด้วยท่าทางน่าเกรงขาม เขาเดินไปจนถึงหน้าห้องที่มีประตูสีดำบานใหญ่ ที่มีบอดี้การ์ดของลูเซียนยืนอยู่ประมาณสี่คน เหล่าบรรดาชายชุดดำก้มหัวให้ราฟาเอลอย่างพร้อมเพรียงกัน มือหนาเอื้อมมือไปเปิดประตูทันที 

“รออยู่หน้าห้อง” ราฟาเอลไม่ลืมที่จะหันมาบอกกล่าวกับหญิงสาว ก่อนที่เขาจะหันมาบอกกล่าวกับลูกาต่อ 

“เฝ้าเธอไว้ให้ดี”