ログイン“ไอ้!...”
งับ! / งับ!
“อื้อออออ เจ็บ!!” ริมฝีปากหยักของไบรอันต์และเซนกัดเข้ามาที่ยอดปทุมของพริบพราวอย่างแรงจนเธอรู้สึกเจ็บ ก่อนที่มาเฟียหนุ่มทั้งสองคนจะส่งลิ้นร้อนตวัดเลียเม็ดทับทิบของฉันอย่างหื่นกระหายโดยที่หญิงสาวไม่ได้ให้ความร่วมมือเลย
“อึก..อ๊า..ปะ...ปล่อย..” พริบพราวพยายามสกัดกั้นเสียงน่าอายไว้ เมื่อร่างกายของเธอมันกำลังตอบสนองสิ่งเร้าได้เป็นอย่างดี
ขาเรียวสวยทั้งสองข้างถูกแยกออกจากกันด้วยต้นขาใหญ่ของเซน ก่อนที่เขาจะลากฝ่ามือหนาลงไปทักทายกลีบแคมอวบเบาๆ แล้วใช้นิ้วแยกตรงกลาง ก่อนจะแปรเปลี่ยนออกแรงบดขยี้กลีบนั้นอย่างแรงจนมันบิดเบี้ยว
“อือ!! เจ็บนะไอ้บ้าเซน” พริบพราวดิ้นพล่านเมื่อนิ้วแกร่ง พยายามจะแทรกนิ้วเข้าไปสำรวจในช่องทางรักเธอ
“อย่าดิ้น!!” เซนผละใบหน้าออกจากเต้าอวบใหญ่ มือหนาพยายามแหกขาเรียวสวยออกว้าง ตั้งท่าจะแทรกนิ้วร้ายเข้าไปในรูสวาทที่คับแคบ
“ปล่อยนะไอ้โรคจิต อื้ออออ!!!” เซนประกบริมฝีปากหยักลงไปแนบชิดกับปากเล็กที่พ่นคำด่าออกมาไม่หยุด เรียวลิ้นสากตวัดเรียวลิ้นเล็กอย่างหื่นกระหายราวกับกำลังทำโทษ
ไบรอันต์ผละใบหน้าหล่อออกจากเต้านมใหญ่ และใช้มือหนาล้วงไปจับใต้รักแร้ของหญิงสาวให้ลุกนั่งขึ้นตักแกร่ง และสอดแขนแกร่งเข้าไปที่ใต้ข้อพับเรียวขาสวยทั้งสองข้างจากทางด้านหลังให้แยกออกจากกันด้วยความรวดเร็วจนพริบพราวตั้งตัวไม่ทัน จนทำให้ริมฝีปากบางเป็นอิสระจากเซน
“ปล่อยพราวนะ ฮึก....” น้ำที่เก็บซ่อนไว้เหมือนมันกำลังจะไหลออกมา เมื่อตอนนี้ขาสวยของเธอถูกแหกออกจากกันจนกว้างเผยให้เห็นดอกไม้งามสีแดงเจ๋สู่สายตาของเซน โดยที่ไบรอันต์ใช้วิธีชะโงกใบหน้าจากทางด้านหลังมามอง
“สวย...” เซนหลุดคำชมออกมาอย่างไม่รู้ตัว ตาคมจ้องมองดอกไม้งามตรงหน้าที่มีสีแดงสด และกลีบกุหลาบที่ปิดสนิท มันช่างน่าหลงใหลและน่าลิ้มลอง ต่างจากที่เขาเคยเห็นมา
“นี่อย่ามองกันนะ ไอ้คนเลว ไอ้พวกบ้ากาม!” พริบพราวพยายามดีดดิ้นอีกครั้ง เมื่อฝ่ามือหนาของเซนเลื่อนมาสัมผัสที่กลีบดอกไม้งามของเธอ และไบรอันต์ตั้งใจบดเบียดแก่นกายใหญ่เข้าที่ก้นงอนงามของเธอ
จึก!
“กรี๊ดดดดดด!!!” พริบพราวกรีดร้องด้วยความเจ็บ อีกครั้งเมื่อนิ้วร้อนของเซนแทรกตัวเข้ามาในช่องทางรักที่คับแคบของเธอทีเดียวถึงสองนิ้ว จนทำให้เลือดบริสุทธิ์ไหลออกมา
แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ
“ฮึก....ฮือ...พราวเจ็บนะ ไอ้ชั่ว!! อื้อ!!!” น้ำตาที่กลั่นเก็บไว้ก็ไหลออกมาเป็นทางเมื่อเซนชักนิ้วเข้าออกในรูสวาทเธออย่างรุนแรงโดย ก่อนที่เซนจะโน้มใบหน้าประกบจูบปากอย่างดูดดื่มจนเธอแถมจะไม่มีอากาศหายใจ
กึก!
พริบพราวตัดสินใจกัดเรียวลิ้นสากอย่างแรงเพื่อหวังให้เซนหยุดการกระทำที่ป่าเถื่อนนี้ลง และมันก็เป็นผลเขาถอดริมฝีปากและถอดนิ้วร้ายออกมา
"หึ...ฉันชอบนะความกล้าของเธอ และฉัน....ก็ชอบปราบม้าพยศอย่างเธอด้วยสิ" เซนพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้มพลางใช้นิ้วโป้งเช็ดรอยเลือดที่ริมฝีปาก
“.....พะ...พราว..ขอโทษ...” แต่พริบพราวมองใบหน้าของเซนด้วยแววตาที่สั่นระริก เพราะเธอไม่ได้มองว่ารอยยิ้มของเซนเป็นรอยยิ้มที่จริงใจเลย มันกลับกลายเป็นรอยยิ้มที่กำลังต้องการจะฆ่าเธอมากกว่า
“ไม่เป็นไรๆ มันเป็นแบบนี้ก็ดีนะ....” เซนจับท่อนเอ็นใหญ่ถูไถไปกับช่องทางรักอย่างช้าๆ
“อึก...ขะ..ขอโทษ...” พริบพราวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ พอเอาเข้าจริงๆ เธอก้รู้สึกกลัว เพราะนี้ไม่ใช่การสมยอมแต่มันคือการข่มขืน
“เพราะฉัน...จะได้ไม่ต้องออมแรง!!”
ปึกก!!!!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!” พริบพราวกรีดร้องจนคอสั่นเกร็ง เมื่อเซนอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!
“อือ!!! มันเจ็บนะ พราวเจ็บ กรี๊ดด!!” หญิงสาวร้องออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อคนตัวโตตอกอัดเข้าในกายฉันอย่างแรงอีกหลายที จนหัวสั่นคลอน มันไม่เห็นจะเสียว หรือ มีความสุขเหมือนในหนังที่ฉันดูเลย ตอนนี้ฉันรู้สึกทรมานมันอัดแน่นจะฉันหายใจแทบไม่ออก
“ซี๊ดดดดด!! แน่นชิบ!! อย่าเกร็ง!!” เซนสบถออกมาเพราะเขาส่งท่อนเอ็นเข้าไปได้เพียงครึ่งลำเท่านั้น ภายในกายหญิงสาวก็บีบรัดท่อนเอ็นเขาจนเข้าแทบปริแตกอยู่แล้ว
ปึกก!! ปึกก!! ปึกก!!
“อ้าส์...เสียวฉิxหาย...” เซนกดเสียงต่ำคำรามออกมาอย่างอดกลั้น จ้องมองเลือดบริสุทธิ์ที่ชโลมแก่นกายใหญ่ออกมาเป็นสาย
“ฮึกฮืออออออออ พราวเจ็บ” หยาดน้ำตาไหลอาบแก้มนวลราวเขื่อนแตก ตอนนี้เธอเจ็บปวดและหมดเรี่ยวแรงที่จะสู้แล้ว
ไบรอันต์ปล่อยตัวหญิงสาวให้นอนราบ เป็นเซนที่จับเรียวขาสวยให้แหกกว้างไว้แทน และออกเริ่มออกแรงสะบัดเอวสอบโดยไม่รอให้พริบพราวได้ปรับตัว
ปั่ก...ปั่ก...ปั่ก...ปั่ก
“พราวจะตายไหม ฮือๆๆ”
“ซี๊ด...ฉันไม่ปล่อยให้เธอตายหรอกนะ~” เซนรวบขาสวยให้ยกขึ้นชี้ฟ้าด้วยมือหนาเพียงข้างเดียวจนก้นสวยลอยเหนือเตียงนุ่ม พร้อมถาโถมแรงกายกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกจนกลีบแคมอวบปลิ้นผลุบโผล่
ตั่บ!....ตั่บ!....ตั่บ!....
"ฟิตฉิบ!!! ซี๊ดดดดด!!"เซนสบถไม่ขาดปาก เพราะรูสวาทของเธอนั่นกำลังกลืนกินท่อนเอ็นใหญ่เขาจนแทบจะขาด เขารู้สึกพึ่งพอใจกับร่องสวาทเธอเสียเลยเกิน
เลือดบริสุทธิ์ของหญิงสาวกระเซ็นไปจนทั่วหน้าท้องแกร่งตามจังหวะดุเดือดเอวสอบของเซน จนเธอได้กลิ่นคาวอบอวลจนแทบเวียนหัว
งั่บ!
"กรี๊ดดดดดดดด"เสียงกรีดร้องดังขึ้นอีกครั้งจนนับไม่ถ้วน เมื่อฟันคมกัดเข้าที่เรียวขาสวยเต็มแรงพลางหมุนควงท่อนเอ็นใหญ่ในร่องหลืบหญิงสาวจนแทบหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว พริบพราวพยายามมข่มความเจ็บปวดนี้ไว้ซึ่งไม่รู้ว่ามันจะจบลงที่เมื่อไหร่
"ฉันชอบเสียงกรีดร้องของเธอนะ...มันเร้าใจดี..."เซนเอ่ยขึ้นเสียงเย็นด้วยแววตาที่เจ้าเล่ห์
"อึก...พะ..พราว..เจ็บ ฮือออออ"
“หยุดร้อง แล้วอมมันซะ!” ไบรอันต์ชักรูดท่อนเอ็นใหญ่เพื่อเตรียมความพร้อม ก่อนจะเอาดุ้นนั้นตีไปที่แก้มนวลแรงๆ จึงทำให้พริบพราวหันกลับมาจ้องมองท่อนเอ็นใหญ่ที่ลอยเหนืออยู่ใบหน้าของเธอจนได้กลิ่นของบุรุษชาย
“ฮึก...มะ..ไม่”
“และถ้าครั้งนี้เธอกัดมัน ฉันรับรองว่าฉันจะยัดปลายกระบอกปืนเข้าไปในปากและร่องของเธอแทน” ไบรอันต์
“อึก...” พริบพราวมองท่อนเอ็นตรงหน้าปริบๆ อย่างประประมวลผล ตอนนี้เธอทั้งกลัวแล้วทำตัวไม่ถูกเลย
“และครั้งนี้ฉันไม่ได้ขู่ อ้าปาก!!” ไบรอันต์ตวาดขึ้นเสียงดังซ้ำจนให้หญิงสาวตกใจ และเผลอขมิบท่อนเอ็นใหญ่ของเซนแรงๆ จนมาเฟียหนุ่มต้องร้องออกมา
“โอ้วว!!! เอ็นกูจะขาดแล้ว!!!” เซนสบถคำหยาบออกมาเสียงดังอย่างทรมาน
หลายวันต่อมา...@07.30น.พริบพราวที่อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วยืนมองดูมาเฟียหนุ่มสองคนที่ยังคงนอนหลับใหลบนเตียงนอนใหญ่ ซึ่งเวลาพวกเขาหลับเธอมองว่าพวกเขาเหมือนกับเด็กหนุ่มหล่อที่ไม่มีพิษมีภัยอะไรเลย แต่เพียงแค่พวกเขาลืมตาขึ้นมาร่างของเด็กหนุ่มน้อยก็กลายเป็นปีศาจตัวใหญ่ได้เลยจุ๊บ..จุ๊บ..“กู๊ดมอร์นิ่ง คิสค่ะ” หญิงสาวก้าวขึ้นไปบนเตียงนอนประทับริมฝีปากเล็กที่ปากหยักของไบรอันต์และเซนสลับไปมาจุ๊บ..จุ๊บ.. จุ๊บ..จุ๊บ..“ตื่นได้แล้วนะคะ” เมื่อไม่ได้รับเสียงตอบรับเธอจึงก้มลงไปจูบซ้ำๆ อีกหลายครั้ง อย่างต้องการรบกวนการนอนของทั้งสองคน“อือ....กวนอะไรแต่เช้า” ไบรอันต์“คิก...คิก...”“อารมณ์ไหนเนี่ยที่รัก ปกติไม่ตื่นเช้าขนาดนี้นะ” เซนลืมตามองสำรวจเรือนร่างของหญิงสาวที่แต่งหน้าและอยู่ในชุดสวยพร้อมออกไปข้างนอก“ตอนนี้น้ำฉันหมดตัวแล้วนะ ถ้าจะเอาต่อก็ไปขอไอ้เซนแล้วกัน” ไบรอันต์พูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆอย่างต้องการพักผ่อน“งื้ออ อะไรกันคะเฮีย พราวไม่ได้จะปลุกมาทำเรื่องอย่างว่าสักหน่อย”“หรืออยากได้ของอะไรอีก เฮียบอกแล้วไงว่าใช้บัตรไปรูดได้เลย” เซน“งื้ออออ อันนี้ก็ไม่ใช่อีกค่ะ วันนี้...พราวจะไปร่วมบริจาค
ไบรอันต์ประทับริมฝีปาก ครอบลงที่ช่องทางรักให้พอดี ก่อนสูบลมดูดน้ำแข็งออกมาแรงๆ จนน้ำแข็งหลุดเข้าปากของเขา“อึก...อ๊า!!!” หญิงสาวสั่นสะท้านเพราะแรงดูดของไบรอันต์ทำให้กลีบกุหลาบของเธอแทบหลุดติดปากมาเฟียหนุ่มไปด้วย จนมือบางเผลอยกขึ้นมาจับเส้นผมสีเทาสว่างไว้ด้วยความเสียวซ่าน“เสียวใช่ไหม...” ไบรอันต์เอ่ยถามพลางเขี้ยวน้ำแข็งโชว์หญิงสาวที่ตอนนี้ใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย“สะ..เสียวค่ะ และยะ..เย็นด้วย”“ขอกินน้ำแข็งอีกก้อนนะ”พรวด....สูดดดด!! บ๊อกก!!“อึก!!! อ๊า!!!” เสียงหวานครวญครางสุดเสียง มือเล็กกำเส้นผมลงแน่นขึ้น เมื่อไบรอันต์ดูดร่องหลืบของเธอเต็มแรง และแยงลิ้นแข็งไปในรูของเธอ ซึ่งนี่เป็นความเสียวแปลกใหม่ที่เธอพึ่งเคยได้รับตั่บ!!!!“กรี๊ดดดดดดด!” ไม่ทันที่พริบพราวจะพักเสียงเธอก็ต้องร้องออกมาอีกครั้งเมื่อไบรอันต์ กระโดดขึ้นมาบนโซฟาและกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้ามาในร่องสาวอย่างแรง จนท่อนเอ็นแทบจะแทรกเข้าไปเป็นเนื้อเดียวกับร่องหลืบของหญิงสาว ทำให้โซฟาตัวใหญ่แทบเลื่อนถไหลแต่โชคดีที่มีร่างหนาของเซนนั่นยืนค้ำไว้ให้“อ้าส์!!”ตั่บ!! ตั่บ!! ตั่บ!!ไบรอันต์นั่งยองยกดอกไม้งามให้แอ่นขึ้นมาเพื่อความถนั
หลายเดือนต่อมา....@โกดังลับ“เฮียว่าพราวจะเรียนจบไหมคะ” พริบพราวที่อยู่ในชุดนักศึกษาซบอกแกร่งของเซนอย่างออดอ้อนหวังเอาใจชายหนุ่ม“ถ้าเฮียเซ็นเอกสารฝึกงานของพราวผ่าน มันก็ต้องจบสิ”“งื้ออออ แล้วเฮีย...จะเซ็นให้พราวจบไหมคะ” นิ้วเล็กไล่ไต่ขึ้นลงบนอกแกร่งอย่างยั่วยวน เพราะช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา เธอได้เข้ามาฝึกงานที่บริษัทฯยาของเซนอย่างที่เขาเคยชวนเธอไว้“เฮียไม่อยากเซนให้หนูผ่านเลย ยังอยากให้หนูมาฝึกงานกับเฮียต่อ เฮียจะได้จับหนูกระแทกที่ห้องทำงานได้ทุกวัน...”“งื้อออ...ให้น้องน้อยของพราวพักบ้างเถอะค่ะ”“หึๆ” เซนหัวเราะในลำคอ เมื่อคำพูดและแววตาของหญิงสาวมันสวนทางกัน“ว๊ายยยย” พริบพราวส่งเสียงร้องตกใจเมื่ออยู่ๆ ร่างของเธอก็ถูกอุ้มให้ขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งของคนขี้อิจฉาอีกคนหนึ่ง“ฉันก็เซ็นผ่านฝึกงานให้เธอเรียนจบได้เหมือนกันนะ” ไบรอันต์“จริงเหรอคะ เฮียไบร์ท...อย่าหลอกพราวนะคะ” พริบพราวคล้องแขนเล็กไว้ที่ลำคอหนาพลางมองตาแป๋วราวกับลูกแมวน้อย“จริงสิ...แต่มันก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนิดหน่อยนะ”“เอ๊ะ..อะไรเหรอคะ อะไรเอ่ยข้อแลกเปลี่ยน พราวรู้สึกลุ้นจังเลยค่ะ” พริบพราวเหยียดยิ้มมุมปากสีแดงสดอย่างมีจร
เช้าวันต่อมา....@บ้านอำนาจการจัดงานหมั้นที่เรียบหรู ทุกอย่างถูกเนรมิตในช่วงข้ามคืน ตอนนี้พริบพราวกำลังนั่งลงที่พื้นเช่นเดียวกับไบรอันต์และเซน ท่ามกลางพ่อแม่ของทั้งสามคนเพื่อทำพิธีการสู่ขอให้สมบูรณ์แบบ ซึ่งวันนี้มีแค่คนสำคัญและเพื่อนสนิทของทั้งสองฝ่ายเท่านั้นที่ได้มาร่วมงานเป็นสักขีพยานในวันนี้ด้วยทุกอย่างดำเนินไปอย่างเลื่อนๆจนทั้งสามคนได้แลกและแหวนหมั้นที่จัดทำขึ้นไว้เมื่อวานเป็นการเสร็จเรียบร้อย ใบหน้าสวยเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุขไม่ต่างจากทั้งสองมาเฟียหนุ่มที่มีความสุขเช่นเดียวกัน“ขอบคุณ คุณอำนาจมากนะคะ ที่ยอมยกลูกสาวให้ลูกของดิฉัน” ดาราริน แม่ของเซนเอ่ยขึ้นหลังจากที่จบพิธีที่สำคัญ และร่วมถ่ายรูปรวมกันแล้วเรียบร้อย“ผมขอฝากลูกสาวคนเดียวของของผมไว้ด้วยนะครับ อาจจะแสบซนไปบ้างต้องขอโทษล่วงหน้าไว้ก่อนเลย” อำนาจ“ยินดีมากค่ะคุณอำนาจ หนูพราวน่ารักและสวยมากเลยนะคะ แสบๆแบบนี้นี่แหละคะถึงจะเอาลูกชายที่บ้านอยู่ ” ไพลิน แม่ของไบรอันต์ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มหวานพลางหันมามองใบหน้าลูกสะใภ้ของตัวเองด้วยความภูมิใจ“ขอบคุณนะคะคุณแม่ ที่เอ็นดูหนู ”"แม่อยากได้ลูกสาวน่ารักๆแบบนี้มานานมากแล้ว ม
@บ้านอำนาจ “ฮัลโหล...แม่....คุณแม่อยู่ไหมคะ คุณแม๊!” พริบพราวเดินตรงเข้าในบ้านทันทีที่จองรถเสร็จ ตอนแรกคนสวนไม่ยอมเปิดประตูรั้วให้เธอ เพราะวันนี้เธอดันขับรถยนต์คันใหม่มา“อะ..คุณหนู กลับมาบ้านไม่บอกกันเลยนะคะ”“ป้าอุ่น คุณแม่อยู่ไหม”“อยู่ค่ ตะ..ตอน..น”“มีอะไรกัน...เสียงแกนี้ร้องโหยหวนร้องเรียกหาฉันอะไรขนาดนั้น” ผกาเดินออกมาจากห้องครัวหลังได้ยินเสียตะโกนโหวกเหวกของลูกสาว“แม่! พราวมีเรื่องมาบอกแล้วคุณพ่อล่ะคะ”“นี่แกเรียกฉันมาเพื่อมาถามถึงพ่อแกหรอกเหรอ พ่อแกอยู่ในห้องทำงาน”“ก็พราวอยากเล่าให้พ่อกับแม่ฟังพร้อมกันนี่คะ”“แกเป็นอะไร ทำไมดูร้อนรนรีบๆ ยังไงก็ไม่รู้” ผกาสังเกตอาการของลูกสาวตัวเองที่ดูผิดแปลกไปจากทุกวัน“ไปหาพ่อกันค่ะ”“รอก่อนคุณพ่อแกพึ่งเข้าห้องไป อย่างพึ่งไปกวนคุณพ่อกำลังงานยุ่ง มีอะไรแกก็เล่าให้ฉันฟังก่อนแล้วกัน” ผกาจูงมือลูกสาวตัวเองไปนั่งที่โซฟาหรูพลางถอดผ้ากันเปื้อนออกให้อุ่นคนรับใช้ภายในบ้านพริบพราวTalk…ฉันลังเลอยู่นิดก่อนจะตัดสินใจ บอกความจริงกับท่านก่อน ซึ่งคิดไปคิดมามันก็ดีนะบอกแม่ก่อน เพื่อท่านจะได้ช่วยคิดช่วยพูดกับพ่ออีกที“แม่ค่ะ จะมีมาเฟียมาขอหนูหมั้นพรุ่งน
“ก็ได้ค่ะเฮีย...” พริบพราววางแหวนเพชรในมือข้างซ้ายลง และกำลังจะสวมแหวนที่อยู่ในมือขวาของเธอลงบนนิ้วกลางข้างซ้าย แต่ทว่ากลับมีมือหนายกขึ้นมาจับมือของเธอไว้ราวกับไม่พอใจอะไรบางอย่าง“ไม่ใช่นิ้วนี้” ไบรอันต์จับมือหญิงสาวขึ้น พลางหยิบแหวนเพชรออกจากมือของหญิงสาวมาไว้ที่มือหนาของตัวเองพริบพราวถึงกับเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อของไบรอันต์ เพราะตำแหน่งในการใส่แหวนที่เขาต้องการคือนิ้วนางข้างซ้าย...“เฮียไบร์ท...คะ...คือมัน...”“ถูกแล้วต้องสวมข้างซ้ายสิ” เซนเอ่ยสบทบไบรอันต์ทันทีดวงตาสวยมองผู้ชายตรงหน้าทั้งสองคนด้วยแววตาที่สั่นระริก ยิ่งเห็นเซนหยิบแหวนเพชรอีกวงขึ้นมาสวมเตรียมสวมใส่ให้เธอ เธอก็รู้ได้ในทันทีว่าพวกเขากำลังจะตีตราจองชีวิตและหัวใจของเธอ“นี่มันคือแหวนและตัวแทนของเฮีย” ไบรอันต์“และนี่ก็แหวนของเฮีย ชีวิตของเฮียมันฝากกับพราวนะ” เซนน้ำตาแห่งความสุขมันเอ่อล้นขึ้นมาดื้อๆ เธอมองดูแหวนเพชรทีละวงค่อยๆ สวมเข้าไปที่นิ้วนางข้างซ้ายอย่างช้าๆ ก่อนที่สัมผัสอันอบอุ่นจะเกิดขึ้นบนมือของเธอ...เซนจูบหลังมือของหญิงสาวข้างกายอย่างนุ่มนวลแล้วเงยหน้ามองเธอพร้อมส่งรอยยิ้มพิมพ์ใจ ส่วนไบร์อันต์ก็ไม่น้อยหน้าตา







