ตอนที่ 21 คืนแห่งความผิดพลาด

ตอนที่ 21 คืนแห่งความผิดพลาด

บนรถที่กำลังมุ่งหน้ากลับบ้าน ลลินรู้ดีว่าค่ำคืนนี้อาจเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญในชีวิตคู่ของเธออีกครั้ง เธอมองเสี้ยวหน้าเคร่งขรึมของธามแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ เธอรู้ว่าเขาเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ เขาแสดงออกอย่างชัดเจนว่ารักและแคร์ความรู้สึกของเธอมากแค่ไหน

แต่ภาพมื้อเย็นอันแสนโหดร้ายที่คฤหาสน์ในวันนั้น มันได้สร้างบาดแผลลึกเกินกว่าจะลบเลือน

รถจอดสนิทที่หน้าบ้านหลังเดิมที่เคยให้ความรู้สึกอบอุ่น แต่คืนนี้กลับดูอ้างว้างอย่างน่าประหลาด

“คุณ...ไม่เข้าบ้านเหรอคะ” เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าเขายังไม่มีทีท่าว่าจะดับเครื่องยนต์

“ยังก่อนครับ” เขาตอบโดยไม่หันมาสบตา “คืนนี้ผมคงกลับดึก อยากไปหาที่นั่งดื่มเงียบๆ สักหน่อย”

หัวใจของลลินเจ็บแปลบ เธอรู้ว่าเขากำลังเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น เขาเพียงแค่ขับรถมาส่งเธอที่หน้าประตูบ้าน แล้วก็เคลื่อนรถออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้เธอมองตามไฟท้ายรถจนลับสายตาไปพร้อมกับความรู้สึกผิดที่เกาะกุมหัวใจ

ธามขับรถมาอย่างไร้จุดหมาย จนมาหยุดอยู่ที่คลับหรูในโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่นี่มีความเป็นส่วนตัวและเงียบสงบพอที่เขาจะได้อยู่กับตัวเอง เขาเลือกที่นั่งมุมในสุด สั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่แรงที่สุด แล้วปล่อยให้ความคิดจมดิ่งลงสู่ความมืดมิด ทุกอย่างมันวนเวียนตอกย้ำว่าเขาเป็นสามีที่ล้มเหลวแค่ไหน

เขานั่งดื่มอยู่คนเดียวเงียบๆ จนกระทั่งมีใครบางคนทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้างๆ

“บังเอิญจังเลยค่ะธาม ไม่คิดว่าจะมาเจอคุณที่นี่”

ปาริฉัตรในชุดเดรสรัดรูปสีแดงเพลิงเอ่ยทักด้วยรอยยิ้มที่ดูเป็นมิตรและห่วงใย เธอสวมบทบาทเพื่อนผู้แสนดีได้อย่างแนบเนียน “ดูคุณเครียดๆ นะคะ มีเรื่องไม่สบายใจเหรอ ระบายให้ปาริฟังได้นะ”

และธามก็ติดกับ...เขาเริ่มระบายความอัดอั้นตันใจทั้งหมดออกมา ปาริฉัตรทำเพียงนั่งรับฟังอย่างตั้งใจ พยักหน้าเห็นใจ และคอยส่งสัญญาณให้บาร์เทนเดอร์เติมเหล้าให้เขาในแก้ว เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ในที่สุดสติของธามก็ดับวูบลง ฟุบหน้าลงกับเคาน์เตอร์บาร์

รอยยิ้มแห่งผู้ชนะปรากฏขึ้นบนใบหน้าสวยของปาริฉัตร “คราวนี้...คุณหนีฉันไม่พ้นแน่ค่ะธาม” เธอเรียกพนักงานเสิร์ฟชายร่างกำยำที่เธอเตรียมการไว้แล้ว ให้ช่วยพยุงร่างที่ไร้สติของธาม...ตรงไปยังห้องพักสุดหรูที่เธอเปิดรอไว้ที่ชั้นบนของโรงแรม

ในเวลาเดียวกัน ที่บ้านของแสงและสร้อย

คีรินทร์ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก ภาพทุกอย่างรอบตัวพร่าเลือนราวกับมีหมอกหนามาบดบัง สติของเขายังคงมึนงงและไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้เต็มที่ ความร้อนรุ่มที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ยังคงแผ่ซ่านอยู่ทั่วร่าง ปลุกเร้าสัญชาตญาณดิบที่เขาไม่เคยต้องการ

“พี่คีรินทร์...เป็นอะไรรึเปล่าคะ”

เสียงหวานของลิษาดังขึ้นข้างๆ เขาหันไปมอง และเห็นว่าเธอก็อยู่ในสภาพที่ไม่ต่างกัน ดวงตาหวานเยิ้มดูเลื่อนลอย ใบหน้าแดงก่ำ

ทั้งสองคนถูกพ่อแม่ของลิษาผลักให้เข้ามาอยู่ในห้องนอนเดียวกันตามแผนการที่วางไว้ และเมื่อชายหนุ่มหญิงสาวที่แทบจะครองสติไม่ได้มาอยู่ด้วยกันตามลำพังในห้องที่ปิดล็อก สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นจึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ความสัมพันธ์ทางกายที่เกิดขึ้นอย่างขาดสติและปราศจากความยินยอมอย่างแท้จริง ได้ดำเนินไปตามแผนการอันเจ้าเล่ห์ของผู้ใหญ่ทั้งสองคน

ลลินนั่งรอธามอยู่ที่โซฟาในห้องนั่งเล่นที่มืดสนิท มีเพียงแสงไฟจากโคมไฟดวงเล็กที่เปิดทิ้งไว้เป็นเพื่อน เข็มนาฬิกาบนผนังบอกเวลาตีสาม...เขาบอกว่าจะกลับดึก แต่นี่มันไม่ใช่แค่ดึกแล้ว

เธอยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูเป็นครั้งที่ร้อย แชทไลน์ระหว่างเธอกับเขายังคงว่างเปล่า ไม่มีข้อความ ไม่มีสายที่ไม่ได้รับ เธอพยายามข่มตาหลับ แต่ก็ทำไม่ได้ ความกังวลและความคิดฟุ้งซ่านตีกันมั่วไปหมดในหัว

ทันใดนั้นเอง...

ติ๊ง!

เสียงแจ้งเตือนไลน์ที่ดังขึ้นมาในความเงียบ ทำให้หัวใจของลลินกระตุกวูบ เธอรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูด้วยความหวัง...ชื่อไลน์ของ ‘ธาม’ ปรากฏขึ้นมาจริงๆ

แต่สิ่งที่ถูกส่งมา...กลับไม่ใช่ข้อความที่บอกว่าเขากำลังจะกลับบ้าน

มันเป็นรูปภาพ...

ภาพถ่ายที่บาดลึกและทำลายทุกเศษเสี้ยวความหวังในใจของเธอจนหมดสิ้น ในรูปนั้นคือธามที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงนอนของโรงแรมที่ไม่คุ้นตา และข้างๆ กายของเขา...คือปาริฉัตรในชุดคลุมอาบน้ำที่เผยให้เห็นไหล่ขาวเนียน เธอกำลังยิ้มให้กล้อง...เป็นรอยยิ้มของผู้ชนะ

โทรศัพท์มือถือร่วงหล่นจากมือของลลิน กระแทกลงบนพื้น เธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน หูของเธออื้ออึงไปหมด ลมหายใจติดขัดอยู่ในลำคอ ความเจ็บปวดแล่นปราดเข้าโจมตีหัวใจอย่างรุนแรงจนเธอต้องยกมือกุมหน้าอกตัวเองไว้

น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ทะลักออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เสียงร้องไห้ที่ไร้ซึ่งการควบคุมดังออกมาจากลำคออย่างน่าเวทนา

เธอนึกว่าเขาไปดื่มเหล้าคนเดียว...แต่เปล่าเลย เขาอยู่กับปาริฉัตร...พวกเขาสองคนอยู่ด้วยกันในโรงแรม

ติ๊ง!

เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้ง เธอก้มลงไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูด้วยมือที่สั่นเทา ข้อความสั้นๆ ถูกส่งตามหลังรูปภาพนั้นมา...จากไลน์ของธาม

‘เธอรู้แล้วใช่ไหม...ว่าเขาเลือกใคร’

ข้อความนั้นชัดเจน ชัดเจนยิ่งกว่าคำพูดใดๆ มันถูกส่งมาจากโทรศัพท์ของเขา ไม่ว่าเขาจะส่งเองหรือปาริฉัตรเป็นคนส่ง...ผลลัพธ์มันก็ไม่ต่างกัน

เขาเลือกแล้ว...เขาเลือกปาริฉัตร

ลลินหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา...มันไม่แปลกเลยสักนิดที่เขาจะเลือกผู้หญิงคนนั้น คนที่เพียบพร้อมและเหมาะสมกับเขาทุกอย่าง คนที่เป็นรักแรก และอาจจะเป็นรักเดียวในใจของเขามาตลอด