เมนูใหม่ 3

ยามเซิน (คือ 15.00 - 16.59 น.) ยามนี้ลูกค้าจะไม่เยอะเหมือนยามอู๋หรือตอนเที่ยงทำให้ฮุ่ยเหมยกับลี่จูมีเวลาพักเหนื่อยและปล่อยให้เป็นหน้าที่พนักงานทำต่อไป

"เหนื่อยมากเลยฮุ่ยเหมย"

"ข้าก็ไม่ต่างกัน"

เด็กน้อยทั้งสองต่างเมื่อยล้าโดยเฉพาะที่บ่าและหลังที่ปวด กว่าจะล้างมือให้ยางกล้วยออกก็ต้องใช้เวลาไปมากเลยทีเดียว

ทั้งสองคนจึงเดินมาที่โต๊ะรับออร์เดอร์ที่ท่านพ่อกับลุงหานยังคงทำงานไม่หยุดพัก แม้ว่าตอนนี้จะเลยยามอู๋แล้วก็ยังคงมีคนมาซื้ออาหารอยู่เรื่อย ๆ โดยเฉพาะกล้วยปิ้งกับกากหมูและปิ้งหอยที่ขายราคาถูก ทำให้มีลูกค้ายืนต่อแถวยาวเหยียด

"ท่านพ่อข้ายังไม่เห็นท่านพักกินข้าวเลยเจ้าค่ะ"

เสียงฮุ่ยเหมยเอ่ยขึ้นเมื่อยังไม่เห็นท่านพ่อพักทานข้าวเลย

"ใช่เจ้าค่ะท่านพ่อ" ลี่จูเอ่ยขึ้นบอกท่านพ่อของตนเช่นกัน

"ตอนนี้ยังมีลูกค้าอยู่เลยลูก" ฟางหรงเอ่ยตอบลูกสาว

"งั้นให้พวกข้ารับรายการจากลูกค้าเองเจ้าค่ะ" ฮุ่ยเหมยอาสาที่จะทำงานแทนท่านพ่อ

"ลูกจะทำได้หรือเหมยเอ๋อร์ ลูกยังเขียนหนังสือไม่ได้เลย"

"นั่นสิเหมยเอ๋อร์" หนิงหลงเอ่ยขึ้น

"งั้นแบ่งกันไปพักทีละคนเถอะเจ้าค่ะ"

"อืม งั้นเจ้าไปก่อนเถอะฟางหรง ข้าจะอยู่กับเด็ก ๆ เอง"

ลุงหานเอ่ยขึ้นให้ท่านพ่อไปพักกินข้าวก่อน

"งั้นเอาตามนี้ข้าจะรีบไปรีบมานะ"

"อืมตกลง ๆ"

เมื่อตกลงกันได้เด็ก ๆ ก็ช่วยกันขายของที่ตอนนี้ลูกค้าจะสั่งกล้วยปิ้งเยอะมากและยังมีลูกค้าเข้ามาสั่งอยู่เรื่อย ๆ ส่วนพวกอาหารอย่างอื่นลูกค้าก็เริ่มน้อยลง ทุกคนล้วนช่วยงานกันอย่างคล่องแคล่วแม้ว่าจะเป็นแค่เด็กน้อยก็สามารถขายได้ไม่แพ้ผู้ใหญ่เลยทีเดียว

"แม่นางกล้วยปิ้งรับ 2 ห่อนะเจ้าคะ"

"ใช่แล้ว"

"ได้แล้วจ้า ทั้งหมด 40 อีแปะเจ้าค่ะ"

เมื่อเห็นว่าเด็ก ๆ สามารถทำได้อาจจะทำได้ดีกว่าผู้ใหญ่บางคนเสียอีก ที่ตอนนี้กำลังเรียกลูกค้า ขายสินค้ากันอย่างขะมักเขม้น และเป็นที่น่าเอ็นดูมากสำหรับผู้คนที่มาซื้อของที่เหลาอาหารแห่งนี้ ลุงหานจึงขอตัวไปพักมาข้าวและปล่อยให้เด็ก ๆ ขายของที่ตอนนี้ฟางหรงกำลังเดินมา

"งั้นลุงขอตัวก่อนนะ จูเอ๋อร์พ่อไปก่อนนะ"

"เจ้าค่ะ"

"ขอรับ"

"เจ้าค่ะ"

เด็กน้อยทั้งสามเอ่ยตอบและฟางหรงก็เดินมารับออร์เดอร์จากลูกค้าต่อ

"เป็นยังไงกันบ้างเด็ก ๆ"

"สบายมากเจ้าค่ะ"

"ดีมาก ๆ"

ทุกคนทำงานจนถึงยามโหย่วที่เป็นเวลาปิดร้านแล้วยังคงมีลูกค้าเข้ามาต่อแถวซื้อสินค้าอยู่เรื่อย ๆ ท่านพ่อจึงหยุดรับออร์เดอร์และให้สั่งจองไว้ก่อน และให้พนักงานกลับหมู่บ้านไปก่อนที่เหลือจึงให้เป็นหน้าที่ของครอบครัวหลินที่ทำความสะอาดต่อที่เหลือ และจ่ายค่าแรงให้เพิ่มคนละ 20 อีแปะ

วันนี้ครอบครัวหลินจึงค้างอยู่ที่นี่ ฟางหรง หนิงหลง เย่วเทียน เยว่ฉี ทั้งสี่คนชวนกันทำความสะอาดร้าน ใช้เวลาประมาณเกือบครึ่งชั่วยามก็ช่วยกันทำจนเสร็จ ทางด้านฮุ่ยเหมยกับลี่หลินก็ช่วยกันทำอาหารเย็นจากวัตถุดิบที่มีอยู่ในร้าน

เมื่อนึกขึ้นได้ว่ายังมีเมนูใหม่ที่ยังไม่ได้นำเสนอ จึงบอกให้ท่านแม่ทำให้กินคือ กล้วยทอด กล้วยบวชชี กับผัดกะเพราหมูสับไข่ดาว

"ท่านแม่ข้ายังมีอาหารใหม่มานำเสนอเจ้าค่ะ"

"อะไรรึเหมยเอ๋อร์" ลี่หลินที่กำลังทำปลานึ่งมะนาวหันมามองลูกสาวที่บอกว่ามีเมนูใหม่มานำเสนอ

"มีกล้วยทอด กล้วยบวชชี ผัดกะเพราหมูสับไข่ดาวเจ้าค่ะ"

"หืม อาหารแต่ละชื่อช่างแปลกประหลาดยิ่งนัก"

"ข้ารับรองว่าท่านแม่จะต้องชอบแน่นอนเจ้าค่ะ"

"งั้น แม่จะทำให้เจ้ากินเอง"

"เย้ ท่านแม่ดีที่สุดเจ้าค่ะ"

หลังจากนั้นทั้งสองแม่ลูกก็เริ่มกันทำอาหารเมื่อลี่หลินทำปลานึ่งมะนาวเสร็จแล้ว อาหารเย็นวันนี้เหลือแค่เมนูปลาเท่านั้นเพราะอย่างอื่นขายดีมากจนหมด เหลือเนื้อหมูประมาณครึ่งชั่งจึงคิดว่าจะลองทำผัดกะเพราเป็นอย่างแรกให้ได้ทุกคนชิม

"อย่างแรกผัดกะเพราเจ้าค่ะ"

ลี่หลินสับหมูสับกับเตรียมวัตถุดิบเรียบร้อยและจากนั้นลูกสาวก็บอกวิธีทำ

"นำพริกกับกระเทียมไปโขลกพอหยาบ ตั้งไฟใส่น้ำมัน พอน้ำมันร้อนใส่พริกและหอมที่โขลกลงไปผัดสักครู่ ตามด้วยหมูสับผัดพอสุก ตามด้วยเครื่องปรุง น้ำปลา น้ำตาล ผัดให้เข้ากัน ใส่น้ำนิดหน่อย ผัดต่ออีกนิด ใช้ไฟแรงใส่ใบกะเพราผัดให้เข้ากัน ตักใส่จานเป็นอันเสร็จเจ้าค่ะ"

"หืม หอมอร่อยมากเหมยเอ๋อร์" เมื่อทำเสร็จก็ส่งกลิ่นหอมยั่วน้ำลายยิ่งนักทำให้หนิงหลงเดินเข้ามาในครัวดูว่าทั้งสองคนกำลังทำอะไรกิน ก็พบว่าเป็นอาหารที่ตนยังไม่เคยกิน แค่ดมกลิ่นก็รู้ว่าต้องอร่อยแน่ ๆ

"พี่หนิงหลงลองชิมดูเจ้าค่ะ"

"อืม รสชาติอร่อยหอมใบกะเพรายิ่งนัก"

"จะอร่อยกว่านี้ถ้ากินกับไข่ดาวเจ้าค่ะ"

"จริงรึเหมยเอ๋อร์"

"ใช่เจ้าค่ะ"

"งั้นเรามาทำกันเลยลูก" ลี่หลินลองชิมดูแล้วก็พบว่าอร่อยมากยิ่งนักจึงรีบทำเมนูต่อไปทันที

"ท่านแม่ตั้งกระทะและเทน้ำมันลงไปก่อนเจ้าค่ะ"

ลี่หลินก็รีบตั้งกระทะทันทีและเทน้ำมันลงไปตามที่ลูกสาวตัวน้อยบอก

"เมื่อน้ำมันร้อนก็ตอกไข่ไก่ลงไปเจ้าค่ะ รอจนสุกเหลืองและพลิกกับให้สุกพอดีก็เป็นอันเสร็จเจ้าค่ะ"

"นำน้ำปลาเยาะลงไปกินกับไข่ดาวก็จะทำให้อร่อยยิ่งขึ้นเจ้าค่ะ"

เมื่อทอดเสร็จก็นำมากินตามที่ลูกสาวบอกก็พบว่าอร่อยเข้ากันยิ่งนักจึงทอดไข่ดาวให้พอดีกับจำนวนคน แล้วก็เริ่มทอดกล้วยทอดเป็นเมนูต่อไปและทั้งสามก็ช่วยกันเตรียมวัตถุดิบมีดังนี้คือ แป้งข้าวเจ้า น้ำตาล หัวกะทิ (คั้นโดยผสมน้ำนิดหน่อย) เนื้อมะพร้าวขูด (เหลือจากคั้นกะทิ) งาขาวดิบ เกลือ ใบเตย (ใส่ตอนทอด)

"วิธีทำมีดังนี้เจ้าค่ะ นำแป้งข้าวเจ้า และหัวกะทิ ใส่ลงในถ้วยผสม แล้วคนพอเข้ากัน คนให้ส่วนผสมเข้ากันดี จนแป้งเนียนเป็นเนื้อเดียวกัน

ใส่น้ำตาลและเกลือตามลงไป จากนั้นคนให้น้ำตาลละลาย

จากนั้นใส่เนื้อมะพร้าวขูด และงาขาวลงไป แล้วคนให้ส่วนผสมเข้ากันดี และน้ำตาลละลายจนหมดนำ

นำกล้วยน้ำว้ามาปอกเปลือกและหั่นครึ่งทางยาว

ตั้งกระทะใส่น้ำมันให้ท่วม ใช้ไฟกลาง นำกล้วยมาชุบแป้ง แล้วนำลงไปทอดในน้ำที่ร้อน โดยใส่กระทะทีละชิ้น เมื่อใส่กล้วยเรียบร้อย ให้ใส่ใบเตยตามลงไป เพื่อเพิ่มความหอมให้กล้วย

คอยคนเป็นระยะ เพื่อให้กล้วยเป็นสีเสมอกัน และไม่ให้กล้วยไหม้

พอกล้วยเริ่มเป็นสีเหลืองตามต้องการ ให้นำขึ้นจากกระทะ มาพักสะเด็ดน้ำมัน จนกล้วยเริ่มเย็นลงจะค่อย ๆ กรอบขึ้นเจ้าค่ะ"

ทำเสร็จแล้วทิ้งไว้สักพักรอให้มันเย็น จากนั้นก็ให้ท่านแม่ทำเมนูต่อไปคือ กล้วยบวชชีนั่นเอง

"รอให้มันเย็นก่อนค่อยกินนะเจ้าค่ะพี่หนิงหลง" เมื่อเห็นแววตาพี่ชายมองไปที่กล้วยทอดด้วยความอยากกิน ตอนนี้พึ่งทำเสร็จมันยังร้อนอยู่จึงเตือนพี่ชายไว้ก่อน

"อาหารรายการต่อไปคือกล้วยบวชชีเจ้าค่ะ"

"ชื่อแปลกยิ่งนักเหมยเอ๋อร์" ท่านแม่เอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินชื่อ

"ใช่เหมยเอ๋อร์ กล้วยมันจะไปบวชชีได้รึ" หนิงหลงเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินชื่ออาหารแปลก ของน้องสาว

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ท่านรอทานเลยเจ้าค่ะ รับรองว่าหวานอร่อยมาก"

และก็บอกให้ท่านแม่เตรียมวัตถุดิบมีดังนี้คือกล้วยน้ำว้า หัวกะทิ หางกะทิ ใบเตย 2 ใบ น้ำตาลและก็เกลือเมื่อเตรียมวัตถุดิบเสร็จแล้วจึงบอกวิธีการทำแก่ท่านแม่

"วิธีทำ นำกล้วยน้ำว้าไปนึ่งในน้ำเดือดประมาณ 3-5 นาที หรือจนกระทั่งผิวของกล้วยน้ำว้าเริ่มแตกออก แล้วปิดไฟ นำออกมาปอกเปลือก และหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ พอดีคำเจ้าค่ะ"

จากนั้นท่านแม่ก็ทำตามที่ลูกสาวบอกอย่างรวดเร็ว

"จากนั้นก็นำหางกะทิไปต้มในหม้อ ใส่ใบเตยลงไปเพื่อเพิ่มความหอม เมื่อเดือดแล้วก็ใส่ น้ำตาล และเกลือ คนให้ละลายดีแล้วใส่กล้วยที่หั่นไว้แล้วลงไป

เมื่อกะทิเริ่มเดือดอีกครั้งใส่หัวกะทิลงไป และปล่อยทิ้งไว้ให้เดือดอีกประมาณ 3 นาที และเป็นอันเสร็จเจ้าค่ะ"

เมื่อทำเสร็จก็ยกออกไปข้างนอกให้ทุกคนได้ทาน ฟางหรงเมื่อเห็นอาหารใหม่ก็เอ่ยถามขึ้น

"อาหารพวกนี้นี่คืออะไรบ้างน้องหญิง"

"อ้อ อาหารพวกนี้เป็นอาหารใหม่ของเหมยเอ๋อร์นะสิ"

"มีผัดกะเพราหมูสับ นี่คือกล้วยทอดและสุดท้ายกล้วยบวชชีเจ้าค่ะ"

"โอ้ อาหารชื่อช่างแปลกยิ่งนักแต่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าต้องอร่อยแน่ ๆ งั้นเริ่มทานกันเถอะ"

ฟางหรงเอ่ยขึ้นและเริ่มจับตะเกียบทานเป็นคนแรก

"อร่อยมาก นี่ก็รสชาติกรอบหวานอร่อย อืม อร่อยทั้งหมดเลย"

เมื่อฟางหรงได้กินก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับตักกินอย่างรวดเร็วและก็เกิดการแย่งชิงอาหารกับลูกชายตัวน้อยเป็นประจำ

"ท่านพ่อเหลือไว้ให้ข้ากินด้วยขอรับ"

ตอนนี้ที่แม้ว่าแต่ก่อนจะผอมแห้งก็เริ่มมีน้ำมีนวลขึ้นโดยเฉพาะสองพี่น้องฝาแฝดที่รีบกินกันอย่างรวดเร็วเพราะว่าแต่ละมื้อเป็นมื้ออร่อยสำหรับพวกตนเป็นอย่างมาก

'ขอบคุณสวรรค์ที่ส่งคนใจดีมาช่วยพวกข้า'

ทั้งสองพี่น้องหันมาสบตากันและคิดในใจ