เมนูใหม่ ๒

ทุกคนต่างช่วยกันขนกล้วยกลับเหลาอาหารจนเต็มสองมือ เมื่อมาถึงที่ร้านก็ยามซื่อ (คือ 09.00 - 10.59 น.) กำหนดเวลาเริ่มทำงานของพนักงานในร้านต่างเริ่มปัดกวาดเช็ดถูพื้น โต๊ะ เก้าอี้ และแม่ครัวก็รีบทำตามออร์เดอร์ที่ได้รับมาจากยอดสั่งจองเมื่อวานนี้ ฟางหรงเมื่อเห็นเด็ก ๆ มากันแล้วและยังถือกล้วยมาอีก

"ได้กล้วยมาเยอะแยะพวกเจ้าจะเอาไปทำอะไรกัน?"

"ท่านพ่อ เหมยเอ๋อร์บอกว่าจะทำอาหารแบบใหม่ให้กินขอรับ"

"ใช่เจ้าค่ะ ข้าจะดูว่าฮุ่ยเหมยจะเอากล้วยดิบมาทำอะไร"

ลี่จูกล่าวกับฟางหรง ทำให้ทุกคนในร้านก็อยากรู้เหมือนกัน

"งั้นพวกเรามาช่วยกันทำกันเถอะเจ้าค่ะ"

ฮุ่ยเหมยเอ่ยบอกกับทุกคนและบอกให้ทุกคนปอกเปลือกกล้วยทั้งดิบและสุกไว้ใส่จาน จากนั้นทุกคนก็เริ่มช่วยกันทำจนปอกเปลือกเสร็จแล้ว ฮุ่ยเหมยจึงบอกขั้นตอนต่อไปทันที

"จากนั้นผ่าครึ่งกล้วยดิบและนำไปปิ้งจนสุกได้ที่ก็กินได้แล้วเจ้าค่ะ"

"อืม เดี๋ยวพี่จะไปปิ้งให้"

"คุณชายเดี๋ยวข้าช่วยท่านปิ้งเองขอรับ"

เย่วเทียนที่ทำความสะอาดร้านเสร็จก็อาสาช่วยอีกแรง

"รายการต่อไปคือแกงกล้วยดิบใส่เนื้อเจ้าค่ะ"

เมื่อเด็กน้อยเอ่ยขึ้นทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า

'หืม มันนำไปแกงได้ด้วยหรือเนี่ย'

และฮุ่ยเหมยก็บอกวัตถุดิบที่ใช้ในการทำ ท่านพ่อจึงเป็นคนไปซื้อเนื้อสดกับมะพร้าวที่เป็นตัวเอกในการทำมา ฮุ่ยเหมยจึงขอท่านพ่อไปด้วย ท่านพ่อตกลงและทั้งสองคนก็เดินไปไม่ไกลก็ถึงร้านขายเนื้อหมู

"เชิญสั่งได้เลยนายท่าน ชั่งละ 40 อีแปะขอรับ"

"อืม ข้าเอา 2 ชั่ง"

"ได้ขอรับนายท่าน"

ฮุ่ยเหมยจึงคิดว่าทำไมท่านพ่อจึงไม่ค่อยซื้อเนื้อหมูมากินเพราะมันแพงมากนี่เองและเมื่อเห็นมันหมูก็คิดว่าจะทำกล้วยทอดด้วยจึงให้ท่านพ่อซื้อมันหมูไปด้วย

"ท่านพ่อซื้อมันหมูไปด้วยเจ้าค่ะ"

"หืม จะเอามันไปทำอะไรหรือลูก"

"ข้าจะทอดกล้วยทอดเจ้าค่ะ"

"อืมได้ ๆ เถ้าแก่ท่านขายมันหมูหรือไม่"

"ข้าไม่ขายหรอกพ่อหนุ่ม นี่ นี่มีเยอะเลยถ้าอยากได้ข้าให้เจ้า"

เถ้าแก่ชี้ไปที่แข่งใส่มันหมูที่มีหลายเข่ง

"งั้นข้าขอซื้อจากท่านแล้วกันนะ"

"อ้อ ได้ ๆ"

"เดี๋ยวท่านไปส่งที่เหลาอาหารฮว๋าหงด้วยนะขอรับ"

"ตกลง ๆ ข้าจะไปทานอาหารที่นั่นอยู่พอดี"

"จริงหรือเถ้าแก่ ข้าเป็นเจ้าของร้านที่นั่นวันนี้ที่ร้านมีเมนูใหม่ด้วยนะขอรับ"

"โอ้ จริงรึข้าจะไปอย่างแน่นอน"

และท่านพ่อก็จ่ายเงินให้เถ้าแก่เป็นจำนวน 100 อีแปะและเดินออกมาซื้อมะพร้าว

ในร้านขายผลไม้ส่วนมากมีแต่มะพร้าวอ่อนทั้งนั้น ฮุ่ยเหมยจึงถามเจ้าของร้านว่ามีมะพร้าวแก่หรือไม่

"เถ้าแก่มีมะพร้าวแก่หรือไม่เจ้าคะ"

"มี มีเยอะเลยแม่หนูถ้าอยากได้ข้าคิดแค่ลูกละ 2 อีแปะเท่านั้น"

"งั้นข้าซื้อมะพร้าวแก่ 2 ลูกมะพร้าวอ่อน 2 ลูกเจ้าค่ะ"

"อ้อได้ ๆ เชิญเลือกได้เลย" ฮุ่ยเหมยจึงเลือกมะพร้าวไป 4 ลูกและท่านพ่อก็จ่ายเงินกับเถ้าแก่และเดินกลับร้าน

เมื่อมาถึงหนิงหลงก็กำลังชิมกล้วยปิ้งที่ปิ้งเสร็จแล้ว เมื่อเห็นน้องสาวมาแล้วก็เอ่ยขึ้นด้วยความดีใจว่า

"เหมยเอ๋อร์มันกินได้รสชาติพอใช้ได้เลยทีเดียว"

"ถ้าอยากอร่อยกว่านี้ต้องกินกับน้ำจิ้มสูตรเด็ดเจ้าค่ะ"

"จริงหรือ งั้นต้องทำอย่างไรบ้าง"

"อย่างแรกคือปอกมะพร้าวอ่อนและแก่ทั้งสองลูกแล้วขูดมะพร้าวให้ข้าก่อนเจ้าค่ะ"

"ได้ ๆ งั้นพวกเราเข้าครัวไปช่วยกันทำดีหรือไม่"

"เจ้าค่ะ/ขอรับ ท่านพ่อ"

และก็พากันเข้าครัวทำน้ำจิ้มกล้วยปิ้งมะพร้าวอ่อน

ทั้งสามคนก็เข้ามาในครัวที่แม่ครัวกำลังทำอาหารตามออร์เดอร์ที่ได้รับอย่างขะมักเขม้น เมื่อเห็นทั้งสามคนเข้ามาในครัวซิงเยียนจึงเอ่ยถามขึ้น

“นี่เข้ามาในครัวมีลูกค้ามากันแล้วหรือเนี่ย”

“อ้อ ยังหรอกพวกข้ามาทำอาหาร”

“อ้อ ถ้าอย่างงั้นข้าขอไปทำอาหารต่อละ”

“เชิญ เชิญ”

ท่านพ่อกับหนิงหลงช่วยกันปอกมะพร้าวตามที่เด็กน้อยบอกจนเสร็จ และก็มีเสียงเรียกจากผู้ช่วยแม่ครัวว่า

“นายท่านขอรับร้านขายเนื้อหมู นำมันหมูมาส่งขอรับ”

“อ้อ มาแล้วรึ เอาเข้ามาเลย ๆ”

และพนักงานก็ช่วยกันขนมันหมูเข้ามาในครัวที่มีมากถึง 10 เข่ง ท่านพ่อก็ไม่คิดว่าเถ้าแก่จะให้มาเยอะขนาดนี้แล้วคิดว่าถ้ามันกินไม่ได้คงต้องตีก้นลูกสาวตัวน้อยแล้วละทีนี้

“เหมยเอ๋อร์ แล้วเจ้าจะเอามาทำอะไร”

“เอามันมาทอดเจ้าค่ะ ข้าจะเอาน้ำมันหมูมาทอดอาหารเจ้าค่ะ และกากหมูมาทานกับส้มตำได้ด้วยนะเจ้าคะ”

“จริงหรือ งั้นพ่อจะไปก่อไฟและทอดให้เจ้า”

“เจ้าค่ะ ข้าจะซอยหมูและทุบกระเทียมไว้ให้นะเจ้าคะ”

“แล้วพี่ล่ะเหมยเอ๋อร์”

“ท่านก็ขูดมะพร้าวไงเจ้าคะ”

“อ้อได้ ให้พี่กินด้วยนะ”

“ให้กินแน่นอนเจ้าค่ะ”

“ได้ ๆ พี่จะรีบขูดมะพร้าวให้”

และทุกคนก็ทำหน้าที่ได้รับมอบหมาย เมื่อท่านพ่อทอดไปเรื่อย ๆ เริ่มใกล้ ๆ กรอบแห้งแล้วให้ใส่กระเทียมทุบตามลงไป

“ท่านพ่อเจียวจนหมูเป็นสีเหลืองทอง กรอบกำลังดีและกระเทียมเหลืองกรอบไปพร้อม ๆ กัน และระวังอย่าให้กระเทียมไหม้นะเจ้าค่ะ แล้วให้รีบตักขึ้นสะเด็ดน้ำมันทันทีเลยเจ้าค่ะ เมื่อสะเด็ดน้ำมันแล้วโรยเกลือเล็กน้อย คลุกเคล้าให้ทั่วก็เป็นอันเสร็จเจ้าค่ะ”

ฟางหรงทอดเสร็จก็นำใส่ถ้วยใบขนาดกลางส่วนน้ำมันก็เทแยกเอาไว้ใช้นำใส่ไว้ในไห ฮุ่ยเหมยจึงหยิบมาเป่าให้เย็นและหยิบเข้าปากก็พบว่ากรอบอร่อยรสชาติใช้ได้

และฟางหรงก็นำมากินบ้างก็พบว่ามันกรอบอร่อยมาก และนำไปกินกับส้มตำที่บอกแม่ครัวทำไว้ให้จานหนึ่งก็พบว่ามันกินอร่อยเข้ากันไม่ต่างจากไก่ย่างเลย

“เดี๋ยวพ่อนำไปขายด้วยดีหรือไม่”

“ดีเจ้าค่ะท่านพ่อ จะขายเท่าไหร่ดีเจ้าคะ”

“จานละ 10 อีแปะแล้วกัน”

“ดีเจ้าค่ะ ขายไม่แพงทุกคนก็จะมาซื้อร้านเราเยอะ ๆ เจ้าค่ะ”

“ดี ดี ดีเหมยเอ๋อร์เจ้าคือตัวนำโชคจริง ๆ ลูกรัก”

ฟางหรงคว้าเอาเด็กน้อยมากอดด้วยความซาบซึ้งใจและดีใจที่ตัวเองช่างรู้ความยิ่งนัก

“ไหน ๆ ข้ากินด้วยสิ”

เสียงหนิงหลงเอ่ยขึ้นเมื่อตนขูดมะพร้าวเสร็จแล้ว เมื่อเห็นพี่ชายมาแล้วจึงหยิบไปให้พี่ชายชิมคำหนึ่ง

“นี่เจ้าค่ะ”

“อืมรสชาติกรอบอร่อยยิ่ง ข้าชอบมากเหมยเอ๋อร์”

“ถ้าชอบก็กินเยอะ ๆ เจ้าค่ะ ท่านขูดมะพร้าวเสร็จแล้วหรือไม่"

“อ้อ เสร็จแล้วเหมยเอ๋อร์”

หนิงหลงเอยตอบและท่านพ่อก็ขอตัวออกไปทำงานเมื่อใกล้ถึงเวลาเปิดร้านแล้วเหลือแค่หนิงหลงกับฮุ่ยเหมย เมื่อจะถึงเวลาเริ่มเปิดร้านแล้ว ลี่จูจึงมาหาเพื่อนที่ในครัวและช่วยกันทำเมนูใหม่ที่ก่อนหน้านั้นทุกคนค้นพบว่ากล้วยดิบนำมาทำกินได้ และลี่จูก็นั่งกินอยู่ข้างนอกกับเหล่าพนักงานและท่านพ่อ เมื่อรู้ว่ากล้วยดิบกินได้จึงให้พนักงานไปขนกันมาหลายสิบเข่งเลยทีเดียว

“ต่อไปข้าจะทำน้ำจิ้มกล้วยปิ้งให้ทานเจ้าค่ะ”

“งั้นข้าจะมาเป็นผู้ช่วยให้พวกเจ้าด้วยคน”

“ตกลง งั้นมาเริ่มกันเลย” และเด็กน้อยก็เอ่ยบอกวิธีการทำ

“นำหม้อขึ้นตั้งไฟใส่น้ำกะทิลงไป ตามด้วยน้ำตาล แป้งข้าวโพดและจากนั้นคนให้เข้ากันใช้ไฟอ่อน ค่อย ๆ เคี่ยวไปเรื่อย ๆ เจ้าค่ะ ประมาณ 1 เค่อ”

เด็กน้อยทั้งสามและผู้ช่วยแม่ครัวก็มาช่วยเด็กน้อยทำด้วยเริ่มตั้งหม้อขึ้นไฟตามที่คุณหนูน้อยบอก

"เมื่อเคี่ยวจนได้ที่แล้วใส่เนื้อมะพร้าวอ่อนลงไปเจ้าค่ะ แล้วคนให้เข้ากัน รอจนเดือดอีกครั้ง ทำการปิดไฟพักทิ้งไว้ให้เย็น

นำกล้วยที่ทับแล้วจัดลงใส่จาน ราดด้วยน้ำจิ้มมะพร้าวอ่อน ตกแต่งให้สวยงาม แค่นี้ก็เป็นอันเสร็จเมนูของหวานอันใหม่ของเรา"

เมื่อทำเสร็จแล้วฮุ่ยเหมยก็ให้ผู้ช่วยแม่ครัวนำไปให้ทุกท่านได้ชิม แม่ครัวที่กำลังทำอาหารก็ได้ชิมเป็นกลุ่มแรกก็พบว่าหวานอร่อยมาก วันนี้พบว่าได้กินแต่ของอร่อยจริง ๆ และนำไปให้ท่านพ่อชิมและลุงหานที่กำลังรับออร์เดอร์จากลูกค้า

"ท่านพ่อทานกล้วยปิ้งราดน้ำจิ้มมะพร้าวอ่อนเจ้าค่ะ"

"ทำกันเสร็จแล้วหรือลูก"

"ใช่เจ้าค่ะ"

เมื่อนำให้ท่านพ่อชิมแล้วหนิงหลงก็เป็นคนเอาไปให้ท่านแม่ได้ชิม เมื่อท่านพ่อกับท่านแม่ได้ชิมพบว่าหวานอร่อยมากจึงให้เป็นเมนูของหวานของเหลาอาหารฮว๋าหงของเรา

เมนูต่อไปคือรายการที่กล่าวมาข้างต้นว่าจะทำคือ แกงกล้วยดิบใส่เนื้อเหมือนว่าทุกคนได้กินกล้วยปิ้งก็เหมือนจะลืมเมนูนี้ไป

"พี่ใหญ่ พี่ลี่จูไปทำเมนูต่อไปกันเถอะ"

"ยังมีอีกหรือเนี่ย"

ลี่จูเอ่ยถามขณะกินกล้วยปิ้งไปด้วยความอร่อย

"ใช่แล้วเจ้าค่ะ"

เมื่อลี่จูได้ยินว่ามีเมนูใหม่ก็รีบเดินเข้าครัวทันทีกับฮุ่ยเหมย

"อย่างแรกคือเตรียมวัตถุดิบเจ้าค่ะ"

ฮุ่ยเหมยเอ่ยบอกกับลี่จูและผู้ช่วยแม่ครัวตอนนี้หนิงหลงต้องไปเป็นคนขายกล้วยปิ้งที่ยอดสั่งซื้อเริ่มเยอะขึ้นเรื่อย ๆ จึงไม่ได้มาทำด้วยกัน

"เหมยเอ๋อร์พี่ต้องไปช่วยท่านพ่อขายกล้วยปิ้งนะ พี่คงไม่ได้อยู่ช่วย"

"ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ข้าทำกับลี่จูและผู้ช่วยก็ได้เจ้าค่ะ"

จากนั้นก็ช่วยกันเตรียมวัตถุดิบมีอะไรบ้างเช่นเนื้อ 1 ชั่ง กล้วยน้ำว้าดิบ 6 ผล หัวกะทิ 1 ถ้วยตวง หางกะทิ 3 ถ้วยตวง น้ำปลา 2 ช้อนโต๊ะ น้ำตาล 2 ช้อนโต๊ะ ใบมะกรูด 3 ใบ วัตถุดิบพริกแกงมีพริกขี้หนูสด 30 เม็ด พริกไทยเม็ด 1 ช้อนชา หอมแดงหั่น 2 ช้อนโต๊ะ กระเทียมหั่น 2 ช้อนโต๊ะ ข่าหั่น 1 ช้อนโต๊ะ ตะไคร้ซอย 3 ช้อนโต๊ะ ขมิ้นหั่น 1 ช้อนโต๊ะ เกลือ 2 ช้อนชา

และเมื่อเตรียมวัตถุดิบเสร็จก็เริ่มทำอาหารเลยโดยผู้ช่วยแม่ครัวเป็นคนทำฮุ่ยเหมยเป็นคนบอก ลี่จูช่วยหยิบวัตถุดิบให้

"วิธีทำโขลกพริกแกงหั่นเครื่องสมุนไพรที่จะให้สำหรับโขลกพริกแกง เป็นชิ้นเล็ก ๆ ใส่เครื่องสมุนไพรที่หั่นไว้ลงในครก โขลกให้ละเอียดเสร็จแล้วก็ขั้นตอนต่อไปคือแกงเจ้าค่ะ ตั้งกระทะ ใช้ไฟกลาง ใส่หัวกะทิลงไปเคี่ยวจนแตกมัน ตามด้วยพริกแกงที่โขลกไว้ ผัดจนส่งกลิ่นหอม

ใส่เนื้อลงไปผัดกับพริกแกง ตามด้วยใส่กล้วยน้ำว้าดิบหั่นชิ้น ผัดให้เข้ากัน ปรุงรสด้วย น้ำปลา น้ำตาลปี๊บ แล้วเติมหางกะทิลงไป

ตั้งไฟอ่อน เคี่ยวให้เข้าเนื้อ ประมาณ 1 เค่อ ฉีกใบมะกรูดใส่ลงไปก็เป็นอันเสร็จ นำมากินได้เจ้าค่ะ"

เมื่อได้ลองชิมก็พบว่ารสชาติเข้มข้นจัดจ้านจากพริกแกงตำเอง หอมเครื่องสมุนไพรเต็ม ๆ กล้วยดิบมัน ๆ เนื้อแน่น ๆ

ทุกคนล้วนชื่นชอบกันมากจนตอนนี้ได้เสนอขายให้กับลูกค้าลูกค้าล้วนชื่นชอบกันมากและยังมีกล้วยปิ้งกับกากหมูที่อร่อยไม่แพ้กัน

ในครัวล้วนวุ่นวายกับการทำอาหารใหม่ที่มียอดสั่งซื้อมากเป็นพิเศษ ท่านพ่อได้ให้คนงานมาช่วยกันทำอีกสองคนในครัว

ฮุ่ยเหมยกับลี่จูก็ช่วยกันปอกกล้วยจนมือมีแต่ยางกล้วยไปหมด และมีบางขั้นตอนที่ผู้ช่วยยังไม่เข้าใจก็จะคอยถามคุณหนูน้อยอยู่ตลอด

ทำให้ผู้ช่วยค่อยๆ ทำอร่อยขึ้นจนตอนนี้เป็นพ่อครัวเต็มตัวแล้วที่คอยทำเมนูกล้วยเป็นหลักให้กับเหลาอาหารทำให้เขาดีใจมากเพราะค่าแรงจะได้เพิ่มขึ้น

ตอนนี้ร้านอาหารคนเข้าเยอะกว่าเมื่อวานมากเพราะเมนูใหม่ที่แสนอร่อยและถูกมากทำให้ทุกคนล้วนอยากมากินที่นี่

แม้ต้องรอนานก็ต้องอดทนรอเลยทีเดียว และฮุ่ยเหมยยังจะเสนอเมนูต่อไปที่ชอบทานอีกด้วยเนื่องจากต้องทำเมนูกล้วย ๆ

ทำให้ต้องเอาไว้วันหลังแล้วกันเพราะตอนนี้ทุกคนยุ่งกันมากแม้กระทั่งเด็กน้อยก็ล้วนช่วยงานกันอย่างเต็มที่