รับผิดชอบ NC+

วาโย....

เขาถอดถอนนิ้วมือออกมาอย่างช้าๆ และแทรกขาของตัวเองเข้าไปอยู่กลางหว่างขาของเธอ เขาใช้มือดันเรียวขาของเธอให้แยกออกจากกันและค่อยๆ สอดตัวตนเข้าไปในกายสาวของเธออย่างช้าๆ มันคับแน่นไปหมด แทบจะดันไม่เข้า จนเขาแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว

"แน่นมากอ่ะ โยเข้าไปแทบไม่ได้ อืมมมม"

"อื้ออออ มันเจ็บ"

"เจ็บแป๊บเดียวนะ เดี๋ยวโยจะทำให้มีความสุข เชื่อใจโยนะครับ"

เขาพูดพร้อมกับก้มลงจูบเธออย่างอ่อนโยนเพื่อดึงความสนใจของคนใต้ร่าง เธอจูบตอบเขาอย่างดูดดื่ม มือเรียวโอบกอดลำคอของเขาเอาไว้ ก่อนที่เขาจะแทรกตัวตนเข้าไปพรวดเดียวทั้งลำ

"อื้ออออออ เอ็บบบบบ" (อื้อออ เจ็บบบ)

เธอกรีดร้องออกมาขณะที่เขายังคงมอบจูบให้กับเธอเมื่อเขาพาตัวตนเข้าไปหาความอ่อนนุ่มของเธอจนสุดทาง เขาหยุดการกระทำอย่างเอาไว้ก่อนเพื่อให้ช่องทางรักของเธอได้ปรับตัวให้เข้ากับตัวตนของเขา

เขารู้สึกได้ถึงน้ำตาของเธอที่ไหลออกมาในขณะที่เขาก้มลงไปจูบเธอ อาจจะเพราะเป็นครั้งแรกของเธอ เธอถึงเจ็บจนต้องร้องไห้ ถามว่าสงสารไหม เขาสงสารเธอสิ แต่จะให้เขาหยุดตอนนี้เขาคงทำไม่ได้

"โยขอโทษนะครับที่รัก" เขาจูบลงบนหน้าผากของเธออย่างแผ่วเบา เป็นการปลอบใจจนเธอนเำตาเธอหยุดไหล เขายิ้มให้กับเธอก่อนจะเริ่มความรุนแรงอีกครั้ง

พั่บ พั่บ พั่บ

"อ๊าาาาส์ เสียวสุดๆ อื้มมมม แน่นมากเลยครับที่รักของโย"

เขากระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างรุนแรง อาจเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ในร่างกายทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ ถึงได้ทำรุนแรงกับคนใต้ร่าง

"อื้อออ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ เจ็บ เราเจ็บ"

"เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว เชื่อโยนะครับ"

เขาพูดไปกระแทกไป

"ไม่ไหวแล้ว อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายย "

และเธอก็เสร็จล่วงหน้าไปก่อน ส่วนเขายังคงดำเนินกิจกรรมต่อไป เพราะยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จง่ายๆ

พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ" เสียงครวญครางของคนใต้ร่างยังคงดังเข้ามาในหูอยู่เรื่อยๆเขายังคงกระแทกเข้ากระแทกออกอยู่แบบนั้น เปลี่ยนท่าไปเรื่อยๆ ตลอดทั้งคืน

เช้าวันต่อมา

"ฮือ ฮือ ฮือ"

เสียงสะอื้นร้องไห้ของใครสักคนดังเข้ามาในหูขณะที่เขากำลังหลับ เขาพยายามที่จะปรับสายตาเพื่อจะโฟกัสไปที่ต้นเสียงนั้น อาการปวดหัวเริ่มเข้ามาอีก สงสัยมะคืนเขาคงจะดื่มหนักไปหน่อย  ใช้เวลาสักพักเขาก็ลุกขึ้นนั่งพิงพนักหัวเตียงและหันไปเจอกับใครคนหนึ่งทีนั่งอยู่บนเตียงนอนเตียงเดียวกับเขาในตอนนี้ และด้วยสภาพที่ดูล่อแหลมด้วยกันทั้งคู่ทำให้ไม่ต้องเดาเลยว่าเกิดอะไรขึ้น

"นี่มันเรื่องเหี้ยไรวะ"

เขาตกใจมากเพราะคนที่นั่งร้องไห้อยู่ตอนนี้คือ น้ำใส คนที่เรียนร่วมคณะของเขานั่นเอง และด้วยสภาพร่างกายของเธอที่มีเพียงผ้าห่มคลุมไว้ถึงหน้าอก มันปิดบังร่องรอยบนร่างกายของเธอไม่ได้ทั้งหมด ตามลำคอ ตามเนินอกของเธอ มันเป็นรอยดูดแดงช้ำเต็มไปหมด ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าใครทำแต่เขาก็ยัง งง กับตัวเองอยู่ว่ามาอยู่กับเธอในห้องนี้ได้ยังไง

"ฉันมาอยู่นี่ได้ยังไง" นั่นคือคำถามแรกที่เขาถามออกไป

"ฮือ ฮึก ฮึก " เธอยังคงสะอึกสะอื้นอยู่แบบนั้นจนเขาเริ่มรำคาญ ตอบก็ไม่ยอมตอบ เอาแต่ร้องไห้อยู่นั่น

"จะร้องอีกนานมั้ยวะ!!! แม่งเอ้ยยยยยยย"

น้ำใส....

เขาดูหงุดหงิดมากเมื่อยังไม่ได้รับคำตอบแล้วเธอจะบอกเขาได้ยังไงว่าเธอเป็นคนพาเขาเข้ามาเอง เธอมีอะไรกับเขาไปแล้วด้วย เพราะนั่นคือสิ่งที่เธอต้องการให้มันเกิด เธอต้องการให้เขารับผิดชอบกับเรื่องนี้อยู่แล้ว เพราะมันจะเป็นหนทางเดียวที่ทำได้ เธอจึงจำใจต้องโกหกออกไป

"เมื่อคืน โยเมามาก แล้ว....โยก็เข้ามาในห้องเรา แล้วโยก็......"

"................."

"โยเข้ามา เอ่อ เข้ามาบอกเรา โยบอกว่าชอบเรา แล้ว เรา ก็มีอะไรกัน"

"ไม่อ่ะ ไม่จริง เธอโกหก ฉันจะบอกชอบเธอได้ยังไง ฉันไม่เคยคิดอะไรกับเธอ ฉันไม่เชื่อหรอกนะ กับสิ่งที่เธอพูด"

"โยจะไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร แต่หลักฐานทุกอย่างมันก็ปรากฏอยู่ให้เห็นอยู่แล้ว"

เธอฝืนตัวลุกขึ้นยืน และมองไปที่คราบเลือด และคราบอะไรต่างๆ ที่เปรอะอยู่บนที่นอน เขาเองก็ดูตกใจไม่น้อยกับสิ่งที่เห็นและคงปฎิเสธไม่ได้

"และอีกอย่าง เมื่อคืน โยไม่ได้ป้องกัน"

"เธอต้องการอะไร"

"โย ต้องรับผิดชอบเรา"

"รับผิดชอบ??? "