29: ลูกค้าประจำ [3]

“ไป๋เหลียนเจ้ามาแล้วหรือ พวกเราคิดถึงเจ้าใจจะขาดอยู่แล้ว” อวิ๋นซีมาถึงก่อนใคร ดีใจที่ได้เจอไป๋เหลียนเร็วกว่าที่คิด ของที่นางซื้อไปแม้จะยังใช้ไม่หมด แต่มันก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อทั้งคุณภาพและราคามันดีเสียจนอยากจะซื้อเก็บไว้เยอะ ๆ โดยเฉพาะครีมน้ำหอมที่ว่ามันช่วยให้นางเรียกแขกได้มากทีเดียว

“น้องสาวในที่สุดเจ้าก็มา” ลู่ฮวาเข้ามาเป็นคนที่สอง ร้องวี้ดว้ายทันทีเมื่อเห็นไป๋เหลียน นางแทบจะกระโดดกอดอีกฝ่ายด้วยความดีใจราวกับได้เจอผู้มีพระคุณ ช่วยให้ชีวิตนางได้เกิดใหม่อีกครั้ง

“ไป๋เหลียนพี่สาวมาแล้ว คราวนี้ข้าขอที่อยู่เจ้าด้วยนะ ข้าไม่รอเจ้ามาหาเองแล้วพวกเราจะเป็นฝ่ายไปหาเจ้าเองดีกว่า” จูถิงมาเป็นคนที่สาม รู้สึกว่าการรอให้ไป๋เหลียนมาหาไม่ค่อยจะทันใจนัก มิสู้รู้ที่อยู่อยากจดหมายหรือไปหาเมื่อไรก็ได้มิต้องรออย่างไร้จุดหมาย

“คารวะพี่สาวทั้งสาม เกิดอะไรขึ้นหรือเจ้าคะ เหตุใดถึงได้อยากเจอข้านัก” เพิ่งจะพบกันเมื่อสี่วันก่อนแท้ ๆ ของที่ขายก็ไม่น่าจะใช้หมดอย่างต่ำก็ต้องใช้เวลาเป็นเดือน

“ก็ไอ้ที่เรียกว่าครีมน้ำหอมที่เจ้าให้มาน่ะสิ ใช้ดีมาก นี่ก็ใกล้จะหมดแล้วกลัวว่าถ้ารอถึงวันนัดจะไม่พอใช้น่ะ”

“อะไรกันเจ้าคะพี่จูถิง พวกท่านใช้ไปมากแค่ไหนกัน แค่สี่วันจะหมดขวดแล้วหรือเจ้าคะ” จะไม่ให้ตกใจได้อย่างไร คนปกติทาทั่วตัวหนึ่งขวดใช้ได้เป็นเดือน แต่นี่พวกนางบอกว่ากลัวจะหมดก่อน นี่ทาหรืออาบกันแน่

“ใช่แล้ว เป็นเพราะครีมน้ำหอมของเจ้า ตอนนี้ทำให้พวกเราสามคนกลายเป็นดาวเด่นไปแล้ว เจ้าเหมือนเทพธิดามาโปรด เป็นตัวนำโชคของพวกเราจริง ๆ” อวิ๋นซีปิดปากหัวเราะอย่างมีจริตจะก้าน แค่ชั่วข้ามคืนตนและน้องสาวทั้งสองชื่อเสียงกระฉ่อนไปทั่วทั้งเมือง ต่างก็ได้ฉายาคณิกาตัวหอมธิดาแห่งเทพบุปผา ผู้ใดจะไม่ดีใจกันเล่า

“เจ้ามีเยอะหรือไม่แพงแค่ไหนข้าก็จะซื้อ ครั้งนี้ข้าทุ่มสุดตัว” ลู่ฮวายกถุงเงินถุงใหญ่ขึ้นมาวางไว้ตรงหน้าไป๋เหลียน เงินแค่นี้อีกไม่กี่วันนางก็ได้คืนมาแล้วจะเสียดายไปไย

“ไม่ต้องเป็นห่วงเจ้าค่ะ ข้ามีเท่าที่พี่สาวต้องการเชียว ที่สำคัญมิได้มีแค่กลิ่นเดียวนะเจ้าคะ เชิญพวกท่านลองเลือกที่ถูกใจได้ตามใจชอบ”

“จริงหรือ ดียิ่ง เช่นนั้นเอามาเลย” สามสาวคณิกาพูดขึ้นพร้อมกัน พวกนางตั้งตารอจะได้เลือกซื้อไม่ไหว รับรองเลยว่าครั้งนี้จะกักตุนไว้ให้เยอะเชียว

เพื่อบดบังสายตาทุกคนไป๋เหลียนทำทีเปิดผ้าคลุมควานหาของในกระบุง ความจริงแล้วนางกำลังเก็บขวดครีมน้ำหอมใส่กระเป๋าผ้า หยิบเอาทุกยี่ห้อที่รู้จักเพื่อให้พี่สาวทั้งสามได้เลือกหากลิ่นที่ตนชอบ เมื่อได้ของครบนางจึงยกกระเป๋าผ้าขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะนำครีมน้ำหอมตัวอย่างออกมาเรียงรายตรงหน้าคนทั้งสาม

“นี่คือขวดทดลอง เชิญพวกท่านเลือกกลิ่นที่ชอบได้ตามความต้องการเลยเจ้าค่ะ”

เลือกให้เยอะ ๆ เลยนะ บ่อเงินบ่อทองของข้า ไป๋เหลียนนั่งยิ้มตาหยีเมื่อเหล่าลูกค้าประจำของนางต่างยื้อแย่งกันให้วุ่น นอกจากวันนี้นางจะได้กอบโกยเงินจากลูกค้าขาประจำแล้ว คณิกาดาวเด่นทั้งสามยังแนะนำหญิงคณิกาคนอื่นให้รู้จักตามสัญญาที่เคยพูดไว้เมื่อคราวก่อน เพื่อแลกกับส่วนลดที่พวกนางจะได้รับ

กระนั้นก็มีข้อแม้ว่าขอไว้เฉพาะครีมน้ำหอมให้เก็บเป็นความลับ เพราะกว่าพวกนางจะมาถึงจุดนี้มันช่างยากเย็นแสนเข็ญ หากคณิกาคนอื่นทำเช่นพวกตนบ้างก็คงไม่พ้นจะเบียดพวกนางตกกระป๋องอีกคราเป็นแน่

ไป๋เหลียนนั้นไม่มีปัญหากับเรื่องที่ถูกร้องขอ ทั้งเห็นใจเสียด้วยซ้ำที่ต้องแลกอะไรหลาย ๆ อย่างเพื่อเอาชีวิตรอด ด้วยความถูกชะตาจึงยอมรับปากไม่ขายให้ผู้ใด  

แม้คำขอร้องของคณิกาทั้งสามจะเห็นแก่ตัวไปสักหน่อย แต่ไป๋เหลียนก็ยอมรับปาก หากเป็นผู้อื่นเมื่อเห็นช่องทางทำเงินก็คงจะต้องรีบกอบโกย แต่ไป๋เหลียนกลับไม่ทำ นั่นเท่ากับว่านางได้ซื้อใจ อวิ๋นซี ลู่ฮวา จูถิง คณิกาดาวเด่นไปแล้วทั้งใจ

ที่สำคัญหากไม่ได้พบไป๋เหลียนในวันนั้น พวกนางก็อาจจะเป็นได้แค่คณิกาชั้นต่ำ ไม่ว่าแขกคนนั้นจะเลวตบตีแค่ไหนก็ต้องทนในเมื่อรับเงินมาแล้ว ทว่าตอนนี้มิได้เป็นเช่นนั้น พวกนางสามารถเลือกรับแขกได้ มีวันหยุดประจำเดือน ทั้งยังได้สิทธิพิเศษหลาย ๆ อย่างในหอคณิกาอย่างที่เคยใฝ่ฝัน

นับแต่นี้จะถือว่าเป็นมิตรที่ดีต่อกัน นอกจากจะช่วยหาลูกค้าให้แล้ว หากไป๋เหลียนมีเรื่องขอให้ช่วยพวกนางจะไม่มีทางปฏิเสธอย่างแน่นอน