Share

บทที่ 302

“ได้เวลาแล้ว พวกเจ้ารีบลงเรือกันเถอะ เจ้าลาย ฉงฉง ฉงต้า กับเจ้าพวกนั้นไปรอเจ้าอยู่บนเรือนานแล้ว” อานไท่พูดขึ้น พลางพยักพเยิดหน้าไปทางสัตว์ร้ายทั้งเจ็ดตัวที่ไม่ยอมอยู่ในป่าตามเดิม

“เจ้าค่ะ/ขอรับ ขอลาก่อนท่านปู่ไท่ ท่านอาจารย์ อาจารย์หญิง และพวกเจ้าทุกคนด้วยจงอยู่ที่นี่กันอย่างให้สบายนะ” ส
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 302

    “ได้เวลาแล้ว พวกเจ้ารีบลงเรือกันเถอะ เจ้าลาย ฉงฉง ฉงต้า กับเจ้าพวกนั้นไปรอเจ้าอยู่บนเรือนานแล้ว” อานไท่พูดขึ้น พลางพยักพเยิดหน้าไปทางสัตว์ร้ายทั้งเจ็ดตัวที่ไม่ยอมอยู่ในป่าตามเดิม “เจ้าค่ะ/ขอรับ ขอลาก่อนท่านปู่ไท่ ท่านอาจารย์ อาจารย์หญิง และพวกเจ้าทุกคนด้วยจงอยู่ที่นี่กันอย่างให้สบายนะ” ส

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 301

    เหตุการณ์ที่กุ้ยเฮยทำลงไปนั้นได้เป็นการตอกย้ำว่าหนิงอันเป็นเซียนมากขึ้น เนื่องจากมีทหารหลายคนเห็นและได้นำเรื่องนี้มาพูดปากต่อปาก ส่วนชายชั่วคนนั้นเมื่อหนิงอันต้องการให้มันตกนรกทั้งเป็น มีหรือที่เหลียนเซียวมู่ตงจะกล้าปล่อยผ่าน “คุณชายรองหลาง ท่านช่วยทำเป็นว่าไม่เห็นชายคนนั้นได้หรือไม่” เห

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 300

    “เสือ!” คราวนี้คนที่อยู่ด้วยกันต่างพากันวิ่งหนีวนไปมาราวแมลงวันหัวขาดเมื่อเห็นร่างอันใหญ่โตของเสือโคร่งตัวใหญ่ หลี่จงที่หลบอยู่แต่ในบ้านของตนรู้สึกรำคาญเสียงดังที่เจ้าตัวได้ยิน ดังนั้นจึงได้เดินออกมา ครั้นแล้วดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ “มันอยู่นั่น” เจ้าสามพูดขึ้น

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 299

    “ไปสิ พาเจ้าพวกนั้นไปด้วย” เหลียนเซียวมู่ตงเดินเอามือไพล่หลังก้าวเท้าเข้ามาอย่างสง่างาม ทั้งสองพี่น้องหลางกำลังจะทำการเคารพเขาแต่ชายหนุ่มบอกปัดออกมา “ไม่ต้องหรอก พวกเรารีบไปกันเถอะ อันอันเจ้าจะขี่จงเซ่อไปเองหรือจะไปกับข้า” “ข้าจะขี่จงเซ่อไปเอง ว่าแต่หากเราไปบอกเจ้าพวกนั้นจะเป

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 298

    “ถึงจะเป็นอย่างนั้นข้าก็ต้องเป็นคนวางแผนเองเพื่อให้งานออกมาดีที่สุด” เหลียนเซียวมู่ตงพูดขึ้นอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้หนิงอันเองก็เข้าใจได้เนื่องจากชายหนุ่มตรงหน้าเป็นพวกเอาจริงเอาจัง “ถ้าอย่างนั้นเรื่องที่ข้านำมาปรึกษาท่านก็อย่าเอามาใส่ใจเลย เอาไว้ข้าจะนำไปบอกพี่รองหลางเองก็แล้วกัน” หนิงอันพ

  • ข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต   บทที่ 297

    เมื่อหนิงอันรับรู้เรื่องนี้มาจากฉีเยว่ เด็กสาวก็ได้หานิ่งนอนใจ เจ้าตัวจึงได้ขี่จงเซ่อไปหาเหลียนเซียวมู่ตงยังจวนของเขา โดยให้หมิงหมิงคอยอยู่เป็นเพื่อนกับฉีเยว่ที่ไร่ พ่อบ้านของจวนกั๋วกง รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่เห็น หนิงอันมาหานายน้อย ดังนั้นชายวัยกลางคนจึงรีบเดินไปรายงานผู้เป็นนายที่

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status