แชร์

ห้ามพูด

ผู้เขียน: otata
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-26 14:44:20

"เลิกงานแล้วออกไปกินข้าวกับป้าไหม วันนี้เดี๋ยวป้าเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย" ป้าดวงถามธามกับแทนด้วยนํ้าเสียงที่เอ็นดู เพราะว่าทั้งคู่ทำงานถูกใจเธอมาก หลังจากที่แทนทำงานมาได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว

"ไปครับ ผมไปด้วย ป้าดวงเลี้ยงทั้งที" ธามตอบโดยที่ไม่ต้องคิด เพราะว่าเขาไม่ได้ออกไปนอกสถานที่ของโรงแรมเลย ตั้งแต่ที่แทนมาอยู่กับเขา เพราะเขาเองก็นึกกลัวว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับตัวเองด้วย

"ผมก็ไปด้วยครับ" แทนเองก็ตอบโดยที่ไม่คิดเหมือนกัน

"ผมไปด้วยป้าดวง อย่าลำเอียงสิ ลูกน้องไม่ได้มีแค่สองคนนะครับ" ปอนด์ยื่นหน้าเข้าไปพูดใกล้ๆกับใบหน้าของป้าดวง

"ไอ้ปอนด์...มึงจะยื่นหน้าเข้ามาทำไมเนี่ย ใครจะไปก็ไป กูก็เลี้ยงลูกน้องทุกคนนั่นแหละ ใครจะไปด้วยบอกมา" ป้าดวงหันไปถามทุกคน เพราะเธอกลัวว่าลูกน้องคนอื่นจะเสียใจเอา

"ไอ้แทน...มึงจะบ้าเหรอ มึงจะออกไปได้ยังไงวะ มันอันตราย" ธามกระซิบแทนเสียงเบา ในขณะที่ป้าดวงหันไปถามคนอื่นๆอยู่

"พวกมันไปแล้วมั้ง มันเงียบไปเป็นอาทิตย์แล้วนะเว้ย ไปเถอะ กูเบื่อว่ะ แอบอยู่แต่ห้องล้างจานกับหอพักเนี่ย พวกมันคงจะคิดว่ากูไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วแหละ นะมึง...มึงก็เห็น ว่าไม่มีใครมาแอบดูแล้ว" แทนกระซ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คนของมาเฟียตัวร้าย   พิเศษ ที่พึ่งทางจิตใจ

    "เราไปนอนตรงนั้นกันไหม มึงอยากรู้ไม่ใช่เหรอ ว่าตอนที่กูอยู่กับหลวงตา กูนอนที่ไหน" แทนถามไอ้ยักษ์อย่างประจบเอาใจ ในขณะที่ไอ้ยักษ์ยืนทำหน้านิ่งอยู่ เพราะว่าสรุปแล้ว ได้มานอนที่วัดป่าบนสันเขาสมใจเขา ซึ่งที่นอนไม่ใช่ปัญหา เพราะว่าเมสันให้ลูกน้องไปซื้อเต็นท์มาให้ครบจำนวนคน พร้อมกับที่นอนด้วย และถ้าไม่ใช้แล้ว ก็ยกให้กับทางวัด เพื่อเอาไว้ให้คนที่มาทำบุญ หรือใครที่อยากจะมาพักได้ใช้กัน ความคิดนี้ ธามกระซิบเสนอเมสัน ด้วยความที่ธามอยากจะค้างที่นี่แล้วเมสันไม่ยอม เพราะว่าเมสันเองก็อยากจะอยู่กับธามเป็นการส่วนตัว ก็เลยออกมาอย่างที่เห็น และที่สำคัญมากไปกว่านั้น ไอ้ยักษ์กลัวว่าเขาจะงอน มันก็เลยตามใจเขา แต่ก็ยังมาทำหน้าบึ้งใส่เขาอยู่"แล้วอาบนํ้าที่ไหน" ไซรับถามเสียงเรียบ นอนที่นี่เขาไม่ได้อะไรหรอก เขานอนที่ไหนก็ได้ ขอให้มีเมียอยู่ด้วย แต่ที่เขาทำหน้านิ่ง เพราะว่าเขาอยากให้เมียเอาไจเท่านั้นเอง"เลยป่ารกตรงนั้นไปหน่อยมีนํ้าตกเล็กๆอยู่ จะเรียกว่าลำธารก็ได้ แต่วันนี้มันเย็นแล้ว เราแค่ล้างหน้าแปรงฟันก็พอนะ กูหนาว" แทนบอกกับไอ้ยักษ์เสียงอ้อน ในขณะที่ตอนนี้ธามกับเมสัน กำลังเดินเล่นรอบๆบริเวณวัดกันอยู่ เพราะ

  • คนของมาเฟียตัวร้าย   พิเศษ แสดงว่ามึงทำอะไรมา

    "มึงเอาเจลหล่อลื่นมาไหมวะ กูจะทนไม่ไหวแล้วนะ อู๊ย...ย เบาๆ กูจะแตก" แทนพูดเสียงกระเส่า ในขณะที่ไอ้ยักษ์นั่งคุกเข่า แล้วใช้ปากอมท่อนเอ็นให้เขา ริมฝีปากหนาเม้มปากรูดท่อนเอ็นเข้าออกยํ้าๆอยู่อย่างเป็นจังหวะ จนเขาแทบจะแตกคาปากของมัน"เดี๋ยวสิ อย่าเพิ่งใจร้อนเมีย งั้บ...อื้ม" ไซรับเงยหน้าขึ้นไปบอกกับแทน ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงมาสนใจกับท่อนเอ็นที่อยู่ตรงหน้าของเขาต่อ"ยักษ์...อู้ว กูเสียว อ่า...พอก่อน กูอยากเสร็จพร้อมกับมึง แล้วก็ด้วยของมึง" แทนจับแก้มของคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าขาของเขา ให้เงยหน้าขึ้นมามองเขา ทั้งคู่สบตากันนิ่ง ก่อนที่พวกเขาจะยิ้มอย่างรู้กัน"ทำไมวันนี้มึงน่ารักจังแทน หือ...อ จุ๊บ!!" ไซรับลุกขึ้นไปจุ๊บปากของแทนด้วยความมันเขี้ยว ทั้งคู่จูบปากกันอย่างดูดดื่มอีกครั้ง ในขณะที่มือของเขาก็เอื้อมไปหยิบเจลหล่อลื่น ในลิ้นชักทางด้านหลังของแทน เจลหล่อลื่นที่เขาพกไปด้วยทุกที่ เพราะว่าเขามีอารมณ์อยากจะกินเมียได้ตลอดเวลา แล้วเมียของเขาก็ขี้อ่อยด้วยสิ เขาบีบเจลหล่อลื่นตรงร่องหลืบลึกทางด้านหลังของแทน ในขณะที่แทนยังนั่งอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง แล้วชันเข่าอ้าขาขึ้นข้างหนึ่ง"อื้อ...ยักษ์ มึงจะไ

  • คนของมาเฟียตัวร้าย   พิเศษ น่ารักขนาดนี้

    "กูบอกว่าไม่อยากไปเที่ยวป่าเที่ยวเขา มึงก็ยังจะพากูไปอีกจนได้ แล้วมึงก็ไม่บอกกูก่อนด้วยนะ" แทนบ่นเบาๆ โดยที่เขายังนอนเอาหน้าควํ่าอยู่กับหมอน"กูอยากไปกราบหลวงตา ไหนมึงสัญญาไง ว่าจะพากูไปเตะฟุตบอลกับพวกเด็กวัด" ไซรับพูดพร้อมกับลูบหัวของคนที่งอแงกับเขาอยู่เบาๆไปด้วย ในขณะที่เขานั่งอยู่บนขอบเตียง ในห้องพักของโรงแรม ที่เขาเป็นเจ้าของที่จังหวัดเชียงใหม่"มึงก็ต้องพากูไปเที่ยวที่อื่นก่อนดิ๊ ไม่ใช่พามาที่นี่เลย" แทนเงยหน้าขึ้นไปเถียง ก่อนที่เขาจะเอาหน้าลงไปแนบกับหมอนใหม่อีกครั้ง"ไหนๆก็มาถึงที่นี่แล้ว มึงก็พากูไปก่อนนะแทน แล้วหลังจากนี้ มึงอยากจะไปเที่ยวที่ไหน กูจะพามึงไปทุกที่เลย" ไซรับพูดอย่างเอาใจ เพราะเหมือนว่าแทนจะโกรธเขามากจริงๆ ที่เขาไม่ได้บอกแทนก่อน ความที่เขาอยากจะเซอร์ไพรส์ เขาก็เลยอุ้มแทนขึ้นเครื่องบินเหมาลำมากลางดึกเลย พอตื่นเช้าขึ้นมา เขาก็เลยโดนงอแงอย่างที่เห็น "มึงไม่ต้องมาพูดเลย แล้วเมื่อไหร่มึงจะเลิก นิสัยที่ชอบอุ้มกูไปไหนมาไหนเนี่ย เห็นว่าตัวเองตัวใหญ่กว่า อุ้มกูได้ก็อุ้มอย่างเดียวเลย" แทนลุกขึ้นมานั่ง หลังจากที่เขาบ่นจนพอใจแล้ว"หายโกรธรึยังครับ หายโกรธได้แล้ว" ไซรับถามพร

  • คนของมาเฟียตัวร้าย   พูดดังๆก็ได้

    "เป็นไงมึง ไปเที่ยวสนุกไหม ไปสะนานเลยนะ กูคิดว่ามึงลืมเพื่อนอย่างกูแล้วสะอีก" แทนทักเพื่อนทันที ที่เพื่อนเดินเข้ามาในห้องอาหารของโรงแรม ในอาทิตย์ต่อมา หลังจากที่ไอ้ยักษ์พาเขาไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือ ที่โรงแรมหรูริมแม่นํ้าเจ้าพระยา เวลาก็ผ่านมาเป็นอาทิตย์แล้ว และตอนนี้อาการป่วยของเขาก็หายแล้ว เหลือแค่แผลที่โดนยิงเท่านั้น ที่ยังหายไม่สนิทนัก หมอบอกว่าต้องใช้เวลา กว่าที่มันจะหายสนิท ตอนนี้เขาก็ใช้ชีวิตได้อย่างปกติแล้ว แต่จะเรียกว่าปกติเหมือนคนอื่นๆก็คงจะไม่ใช่ เพราะว่าเขาไม่ได้ไปไหนมาไหน อย่างที่ใจอยากจะไปได้ ถ้าเขาจะไปไหน เขาจะต้องบอกไอ้ยักษ์ที่เป็นแฟนของเขาก่อน ซึ่งมันก็จะไปกับเขาทุกที่ที่เขาอยากจะไป แต่ถ้าไอ้ยักษ์ติดงานสำคัญไปด้วยไม่ได้ เขาเองก็จะไม่ได้ไป ต้องให้มันเสร็จงานก่อน เพราะว่ามันไม่ปล่อยให้เขาห่างสายตาของมันเลย มีวันนี้แหละ ที่มันให้เขาลงมากินก๋วยเตี๋ยวเรือก่อน เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่เปิดร้านวันแรก แล้วก็เป็นไปตามอย่างที่ไอ้ยักษ์พูด พอเขาบอกว่าก๋วยเตี๋ยวเรืออร่อย มันก็ให้คนของมันเซ็นสัญญา ให้เขามาเปิดร้านที่โรงแรมของมันเลย เพื่อที่ว่าเขาจะได้เลิกบ่น ว่าอยากจะกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปาก

  • คนของมาเฟียตัวร้าย   คนสำคัญของกู

    "จะพากูไปไหนวะ ทำไมถึงให้กูแต่งตัวหล่อขนาดนี้ กูหล่อว่ะ" แทนถามด้วยความอยากรู้ปนตื่นเต้น สายตาของเขามองไปที่กระจกอยู่ตลอดเวลา พร้อมกับยิ้มอย่างพอใจในความหล่อของตัวเองไปด้วย หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมาในช่วงสิบเอ็ดโมง แล้วอาการของเขาดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ไอ้ยักษ์ก็ดูอารมณ์ขึ้น ไอ้ยักษ์ให้เขาใส่เสื้อโปโลสีนํ้าเงินเข้มกับกางเกงยีนส์สีซีดพอดีตัว ส่วนตัวของไอ้ยักษ์เองใส่เสื้อโปโลสีดำกับกางเกงยีนส์สีเข้มพอดีตัวคล้ายกัน แต่ทว่า...แต่งตัวก็คล้ายกัน ทำไมไอ้ยักษ์มันดูหล่อเท่ห์กว่าเขาเยอะเลยวะ หรืออาจจะเป็นเพราะว่ามันเป็นลูกครึ่ง ตัวของมันสูงใหญ่ ใส่แล้วก็เลยดูหล่อเท่ห์ คงใช่แหละเนาะ เขาเองก็ไม่ได้แย่ ถึงจะหล่อไม่เท่าไอ้ยักษ์ก็เถอะ แค่ตอนนี้เขายังไม่หายดี เขาก็เลยยังดูหน้าซีดอยู่"เมียบ่นว่าอยากกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย กูก็เลยจะพาออกไปกิน" ไซรับตอบด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย พร้อมกับจัดทรงผมของตัวเองไปด้วย"จะไปกินก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอย...!! แค่หน้าปากซอย มึงต้องแต่งหล่อขนาดนี้เลยเหรอยักษ์ มึงแต่งตัวยังกับจะไปเดินแบบที่ปารีสเลยนะ ใช่เหรอวะ" แทนถามพร้อมกับมองไอ้ยักษ์ตั้งแต่หัวจรดเท้า อย่างไม่ค่อยอยากจะเชื่อนั

  • คนของมาเฟียตัวร้าย   งื้อ...น่ารัก

    "แทน...แทนตื่นขึ้นมากินข้าวกินยาก่อน ลุกไหวไหม แทนลุกมากินข้าวก่อนคนดี เดี๋ยวจะเลยเวลากินยานะ" ไซรับปลุกคนที่นอนไม่ยอมตื่นด้วยนํ้าเสียงที่อ่อนโยน เขาต้องปลุก เพราะเขากลัวว่าจะเลยเวลากินยาของคนป่วย"อื้อ...พี่โต๋ออกไปก่อน ผมขอนอนต่ออีกหน่อย" "พี่โต๋...? แทน!! แทนลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ ใครคือพี่โต๋ แทน!!" ไซรับเรียกพร้อมกับเขย่าตัวของแทนอย่างแรง ด้วยความที่เขาอยากจะรู้เดี๋ยวนี้ให้ได้ ว่าใครคือพี่โต๋ ในขณะที่แทนก็ปัดมือของเขาออก ไม่ยอมให้เขาจับตัว"หื้อ...ใครอ่ะ ยักษ์...อะไรของมึงเนี่ย กูจะนอน" แทนถามพร้อมกับปัดมือของไอ้ยักษ์ออกไปด้วย โดยที่เขายังไม่ลืมตาด้วยซํ้า "แทน...ใครคือพี่โต๋ ตอบมาแทน!!" ไซรับถามด้วยนํ้าเสียงที่เริ่มไม่พอใจ ทั้งที่แทนยังไม่ได้ลืมตาด้วยซํ้า "อื้อ...โอ๊ะๆ ยักษ์...ทำไมกูเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมดเลยวะ" แทนลืมตาขึ้นมาพร้อมกับพยายามขยับตัวไปด้วย แต่ก็ขยับตัวด้วยความยากลำบาก ด้วยความที่เขากินยาแล้วนอน เขาก็เลยนอนนาน แล้วก็นอนท่าเดียวตลอดทั้งคืน ทำให้เส้นของเขายึด บวกกับผ่านกิจกรรมที่หนักหน่วงมา ทำให้ร่างกายของเขาปวดร้าวไปหมด"แทน...ตอบมา!!" ไซรับสั่งเสียงดุ พร้อมกับอุ้มแท

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status