LOGINShare
บทที่44
Last Updated:
2025-08-12 14:04:51
Latest chapter
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่46
“เธอลองคิดดูสิ เธอเป็นนักศึกษาฝึกงานได้เงินวันละไม่กี่ร้อย รับงานฉันซะ ชีวิตเธอจะได้ง่ายขึ้น”“คุณ..” ขนิษฐาถึงกับพูดไม่ออกในใจเจ็บช้ำสุดแสน แม้จะพยายามหลอกตนเองว่าพี่เขาแค่ไม่รู้ว่าหล่อนเป็นน้องสาวแท้ๆ พี่เขาเลยดูถูก ทว่าประสบการณ์จากชาติที่แล้วราวกับภาพหลอนที่ย้ำกับหล่อนว่าถึงพี่เขารู้..พี่เขาก็คงเลือกทำแบบเดิม“ธาม ปิ่นว่ามันไม่ใช่แล้วนะ สิ่งที่ธามทำมันคือการแทรกแซงการทำงานของปิ่น!”“เหอะ งั้นถ้าน้องเขารับเงิน ปิ่นต้องให้ยัยรินเป็นนางแบบหลักตกลงไหม?” ธามไทกอดอกต่อรองอย่างเป็นต่อแน่ล่ะ ก็แค่นักศึกษาบ้านจน เงินเก็บก็คงไม่มี มีคนมาเสนอเงินแสนให้ทำไมจะไม่รับปิ่นรักได้แต่ฮึดฮัด ในใจก็พาลโกรธไปยังคนต้นเรื่อง ทำไมหล่อนจะไม่รู้ว่าที่คู่หมั้นเข้ามาป่วนงานหล่อนขนาดนี้ ก็คงไม่พ้นน้องสาวตัวแสบไปร้องห่มร้องไห้ปานจะขาดใจให้เขาช่วยประธานสาวทำได้เพียงเม้มปากแน่น ก่อนจะหันไปถามนักศึกษาฝึกงานที่หล่อนถูกชะตาตั้งแต่แรกพบ“น้องว่ายังไง ถ้าไม่อยากทำก็บอกฉันได้นะ”“ค่ะ น้องตกลง” คนหน้าหวานตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ดวงตายาวรีคู่สวยวาวโรจน์เต็มไปด้วยความสะใจเมื่อเห็นคนเป็นพี่ชายแท้ๆ หน้าซีดลงทันควัน ปาก
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่45
“แต่ธามว่าถ้าคุณย่าน้อยรู้ว่าน้องรินได้เป็นนางแบบหลัก ท่านต้องพอใจแน่นอน”“เหอะ ถ้าคุณท่านอยากให้น้องรินเป็นจริงคงบอกปิ่นตั้งแต่แรกแล้วค่ะ”“นี่ ปิ่นคิดจะขัดใจธามเหรอ?” ไฮโซหนุ่มชักจะไม่พอใจ เสียงที่ใช้จึงดังขึ้นโดยไม่สนใจว่ามีใครในห้องที่ยืนฟังอยู่ปิ่นรักเองก็ดูเหมือนจะเคยชินกับสถานการณ์ เจ้าหล่อนเพียงยักไหล่ พลางพูดแบบไม่ใส่ใจว่า“ทำไมล่ะ? ปิ่นก็แค่พูดความจริง ถ้าคุณท่านอยากให้น้องรินมาเป็นนางแบบ ท่านคงบอกปิ่นแต่แรกแล้ว แต่เพราะท่านไม่ได้ต้องการไง ถึงให้ปิ่นจัดการเองได้ทั้งหมด”“ปิ่น!!”“เฮ้อ พอเถอะธาม ปิ่นขี้เกียจทะเลาะกับธามแล้ว ถึงธามจะพูดยังไงก็ตาม ปิ่นตัดสินใจให้น้องเป็นนางแบบหลัก” ท่านประธานสาวตัดบท พลางทำท่าคล้ายจะไล่คู่หมั้นออกจากห้องเสียอย่างงั้น“ปิ่น ธามถามจริงเถอะ ปิ่นอคติอะไรกับน้องรินหนักหนา”“อ้าว ทำไมธามมาว่าปิ่นอคติล่ะ?” คิ้วเรียวได้รูปเริ่มขมวดเข้าหากันตั้งแต่เล็กจนโตเธอกับคู่หมั้นแทบไม่เคยทะเลาะกัน ถ้าจะมีก็มาจากสารตั้งต้นที่ชื่อ ‘ธาริน’ ทุกครั้งไป“ก็ปิ่นอคติจริงๆ นี่นา คิดดูสิ งานประมูลกุศลปีก่อนๆ ก็ใช้แต่พวกลูกหลานไฮโซ แต่พอปีนี้น้องรินอายุครบยี่สิบ ปิ่นกลับไ
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่44
ภายในห้องทำงานของท่านประธานบริษัทปิ่นรักถูกตกแต่งด้วยโทนขาวน้ำตาล หน้าต่างเป็นกระจกบานใหญ่ตามสมัยนิยม บรรยากาศภายในห้องค่อนข้างผ่อนคลายกว่าห้องประธานทั่วไปคุณปิ่นรักเวลานี้อยู่ในชุดสูทสีชมพูส่งเสริมให้เจ้าตัวดูสง่าภาคภูมิ ขนิษฐาส่งยิ้มให้..สายตาเต็มไปด้วยความชื่นชม ก่อนรอยยิ้มที่ว่าจะแข็งค้างเมื่อเห็น 'ใคร' อีกคนยืนอยู่ด้วย‘ธามไท’ พี่ชายที่แท้จริงของหล่อนนั่นเองพี่ชายในภพชาติที่แล้ว ผู้ไม่เคยนับว่าหล่อนเป็นน้องสาวแม้เพียงแต่ครั้งเดียว ใจดวงเล็กของคนหน้าหวานเริ่มสั่นเดิมวันนี้หล่อนยังไม่ทันได้เตรียมใจมาพบเขา และที่สำคัญชายที่ว่าดันเป็นหนึ่งในคนที่สร้างความทรงจำแย่ๆ ทิ้งไว้ไม่น้อย‘ฉันขอประกาศให้ทุกคนรู้ไว้ตรงนี้ น้องสาวฉันมีคนเดียวคือธาริน!’'ผู้หญิงขายตัวแบบเธอ ไม่คู่ควรเป็นลูกสาวตระกูลวรรณศิลป์'“ธาม นี่ไงน้อง..คนที่ปิ่นเล่าให้ฟัง น้องสวยใช่ไหมล่ะ?” ปิ่นรักแนะนำนักศึกษาสาวด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีขนิษฐาหลุบตาลงพร้อมกับยกมือไหว้ในฐานะเป็นผู้น้อยกว่า จึงไม่ทันเห็นสายตาสำรวจของชายตรงหน้า“อืม ก็หน้าตาดีนะ” เสียงทุ้มสุภาพกล่าวขึ้น ก่อนจะเอ่ยแย้งด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดขัดใจ“แต่..ธามว่า เด็ก
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่43
ขนิษฐาถึงกับหัวเราะ ทีตอนแรกหล่อนโทรหาตั้งหลายสายไม่รับ แต่พอลูกสาวคนดีแท้กหาทีเดียวพิมพ์ข้อความด่าอย่างไวแล้วอีกอย่างถ้าหล่อนจะแอ๊บแบ๊วแล้วจะทำไม ก็อยากรู้เหมือนกันว่ายัยนุชจรีจะทำอะไรหล่อนได้Nong : น้องก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นลิ้งก์พนัน พอดีเพื่อนที่คณะแนะนำให้แชร์ลิ้งก์ ถ้ามีคนกดก็จะได้ค่านายหน้าNUCH : ตอแหล!!เชษฐา : เฮ้ย ยัยน้องลิ้งก์ที่แกส่งมาแตกเลยว่ะ เดี๋ยวถ้าพี่ชายเล่นได้เยอะจะพาไปเลี้ยงข้าวนะคำตอบของพี่ชายเสเพลเล่นเอากลุ่มไลน์ครอบครัวร้อนฉ่าพ่อมานพ : แตกคืออะไรวะ ไอ้เชษฐเชษฐาสุดหล่อ : หมายถึงได้เงินไงพ่อ เดี๋ยวพ่อกลับมาฉันจะสอนพ่อเล่นนะ เล่นง่ายมากพ่อมานพ : เออๆ กูจะรีบกลับบ้านเรื่องพนันขอให้บอกตัวพ่อลงเอง!!ขนิษฐาหลุดหัวเราะอารมณ์ดี หล่อนไม่รู้หรอกว่าเว็บที่ส่งไปจะแจกเงินไหม..ก็แค่เสิร์ชหาเว็บมั่วๆ ก่อนจะกดส่งที่สำคัญลอจิกเว็บพวกนี้ คนโง่ๆ อย่างหล่อนยังรู้เลยว่า 'แจกก่อน เอาคืนทีหลัง'ยิ่งได้เยอะ เสียเยอะ ยิ่งอยากเอาคืนยิ่งเสียหนัก หล่อนอยากรู้นักว่าธารินจะ 'แบกครอบครัวจอมปลอม' ได้ถึงไหนแต่ที่แน่ๆ สถานการณ์จะบีบให้เจ้าหล่อนต้องเบียดเบียนคนในตระกูล 'วรรณศิลป์' แน่นอน
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่42
ตึ้งเสียงข้อความไลน์ดังขึ้นอีกครั้ง ดวงตายาวรีเหลือบมองพลางสงสัยว่าเขาจะสั่งอะไรอีก ทว่าข้อความกลับมาจากชายอีกคนPittiya : วันนี้ห้าโมงเจอกันที่วัดนะขนิษฐาถึงกับเบิกตากว้างนี่มันคำบอกเล่าหรือคำสั่ง?นิสัยเผด็จการแทบจะเหมือนกันเป๊ะ แถมสถานการณ์ตอนนี้เหมือนจะแปลกๆ จนหล่อนเองก็อธิบายไม่ถูกหรือนี่จะเรียกว่า 'รถไฟชนกัน?'ไม่สิ..รถไฟชนกันมันคือสถานการณ์นอกใจแฟนหรือเปล่า?แต่หล่อนกับคุณชินไม่ได้เป็นอะไรกัน? จะเรียกว่าแฟนก็คงไม่ได้เราแค่เป็น ‘สามีภรรยา’ ในนามเฉยๆ เราไม่ได้ ‘รัก’ กัน ถึงแม้ในอดีตหล่อนจะรักเขาฝ่ายเดียวก็เถอะทว่าสามัญสำนึกส่วนดีดันเตือนเป็นเสียงระฆังในหัวแม้จะไม่รัก..หรือทุกอย่างเป็นเพียงแค่เรื่อง ‘สมมติ’ แต่ ‘ทะเบียนสมรส’ นั้นคือเรื่องจริง หล่อนปฏิเสธตรงส่วนนี้ไม่ได้ อีกทั้งประโยคที่สามีในนามตอบกลับครอบครัวก็ราวจะก้องอยู่ในหัวไม่คลาย'ทะเบียนสมรสแบบนี้ แสดงความจริงจังพอไหมครับ?'คนหน้าหวานจึงตัดสินใจพิมพ์ตอบชายหนุ่มอีกคนไปว่าNong : ขอโทษนะคะ คุณพิทต่อไปฉันไปเจอคุณไม่ได้แล้วละค่ะหลังข้อความขึ้นว่า ‘อ่าน’ เนิ่นนาน เขายังคงไม่ตอบ จนหญิงสาวคิดเอาเองว่าเขาคงเข้าใจ..ความสัมพ
คนในความลับ ที่คุณ(ไม่)เคยรัก บทที่41
ทำไมจะไม่รู้ล่ะ เพราะตำแหน่งผู้สืบทอดตระกูลหลานชายจึงหาสาวมาควง แต่รอบนี้เหมือนชินณธรดูจะไม่พอใจขึ้นแล้ว เขาย้อนถามเสียงเย็น“ทำไมอารองคิดว่าผมไม่จริงจังล่ะครับ?”“อย่าคิดว่าอาไม่รู้นะ ว่านายคิดอะไรอยู่”“อ้อ ผมก็พึ่งรู้นะครับ ว่าอารองเกิดเป็นพยาธิในลำไส้ของผมถึงได้รู้ดีไปเสียทุกอย่าง” คำตำหนิไม่ไว้หน้า พาให้ใบหน้าชายวัยเกษียณขึ้นสีด้วยความอับอาย ลูกหลานบางคนถึงกับป้องปากแอบหัวเราะ“เหอะ ระดับแก ผู้หญิงดีๆ มีตั้งมากมาย ที่แกไม่เลือกเพราะกลัวปัญหาตอนบอกเลิกทีหลังใช่ไหมล่ะ?” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้ทัน เพราะพวกผู้ดีระดับเดียวกัน ถ้าเผลอดองกันเมื่อไร คงตัดทิ้งได้ยาก สู้จ้างพวกไม่มีหัวนอนปลายเท้านั้นง่ายกว่า“ไม่เห็นจะเกี่ยวเลยครับ แล้วอีกอย่างผู้หญิงดีๆ ที่อารองพูดถึงหมายความว่ายังไงครับ?” ชินณธรพูด พลางแกว่งแก้วไวน์ในมือ ดวงตาคมกริบหรี่ลงเต็มไปด้วยความหยามหยัน“ผมว่าคำว่า ‘ดีๆ’ ของเราสองคนคงไม่ตรงกัน สำหรับผมแล้วขนิษฐาดีมาก ดีเกินกว่าที่ผมคิดไว้เสียอีก”“แกคิดว่าพวกฉันจะเชื่อเหรอว่าแกคบกับผู้หญิงคนนี้จริงจัง” อาสามแย้งด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ หลานชายคนโตจึงพยักพเยิดไปยังเลขาชาย ไอแพดที
