LOGINมือเรียวคว้าเอาหมอนข้างใบยาวมากอดไว้แน่น ราวกับกำลังไขว่คว้าหาความอบอุ่นจากเรือนกายของบุรุษเพศที่สามารถทำให้หล่อนอบอุ่นจนร้อนได้ ยิ่งกอดหมอน… ยิ่งทรมาน ก่อนพลิกกายนอนหงาย สอดนิ้วกรีดเข้ามาชำแรกในรอยแยกของพูทุเรียนสีชมพู ประกบกันแน่นอยู่ระหว่างง่ามขา “อ๊อย… ” คุณหนูเสียว แต่กระแทกนิ้วได้สักพักก็สะบัดใบหน้าอย่างเสียอารมณ์ เมื่อดุ้นนิ้วของตัวเองนั้นเล็กเกินกว่าจะเติมเต็มให้หายงุ่นง่าน หล่อนสอดมือข้างหนึ่งเข้าใต้ชายเสื้อ บีบบี้หัวนมตัวเองไปพลาง มืออีกข้างกระแทกนิ้วเข้าใส่ร่องสวาทฟิตแน่นเป็นจังหวะ หากสุดท้ายกลับค้นพบว่ายิ่งทำยิ่งทรมาน อารมณ์ ‘อยาก’ ที่กำลังพลุ่งพล่านขึ้นมารุนแรงขนาดนี้… ดาริการู้ดีว่าต้องมีคนช่วย
View Moreความลับ
ของคุณหนู
ผู้เขียน : อาลีจันโด
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
‘ดาริกา’ คุณหนูผู้สูงส่ง
ชื่อของหล่อนแปลว่า ‘ดวงดาว’
ลอยสูงอยู่บนฟากฟ้าไกลเกินชายใดหมายเอื้อม
หากในมุมมืดของคุณหนู ‘ดาริกา’
ใครจะรู้บ้างว่า…
หล่อนแอบมั่วกามาราวกับกรวดดิน
******
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
ความลับ
ของคุณหนู
“เอ็งห้ามบอกเรื่องนี้ให้ใครรู้เป็นอันขาด”
ป้าแจ่ม แม่บ้านและหัวหน้าคนรับใช้ที่ทำงานอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ของท่าน ‘เจ้าสัวธนา’ มานานหลายปี ยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากตัวเอง หลังจาก ‘แหว๋ว’ สาวใช้อีกคนเล่าให้ฟังว่าแอบไปเห็นความลับของคุณหนู ‘ดาริกา’ เข้าโดยบังเอิญ
“จ้ะป้า… เรื่องแบบนี้ฉันไม่กล้าบอกใครหรอก ว่าแต่ไอ้พวกนั้นเถอะ… กลัวว่าไม่ใครก็ใครสักคนจะปากโป้งขึ้นมาสักวัน”
แหว๋วห่วง
“กูว่าไม่มีใครกล้าพูดหรอกนะ… มึงคิดดูสิ ในเมื่อพวกมันทำงานอยู่ในบ้านหลังนี้อย่างสุขสบาย เงินเดือนก็ไม่น้อย งานก็ไม่หนัก… แล้วยังได้... เอ่อ… ถ้าไอ้พวกนี้ฉลาดมันจะแอบกินกันเงียบๆ กินนานๆ… มึงว่าป่ะ”
ป้าแจ่มแสดงความเห็น
“เออ… ก็จริงอย่างที่ป้าว่า”
แหว๋วพยักหน้าเห็นด้วย
“เรื่องที่เกิดขึ้นนี้กูว่ามันเป็นเวรกรรมนะ… ”
ป้าแจ่มทำเสียงเศร้า
“เวรกรรมยังไงหรือป้า”
คำพูดของป้าแจ่มสร้างความสงสัยให้แหว๋วที่เพิ่งเข้ามาทำงานในคฤหาสน์หลังนี้ได้ไม่นาน จึงไม่รู้เรื่องราวในอดีตที่ผ่านมา
“ก็เวรกรรมจากสิ่งที่เจ้าสัวธนา พ่อของคุณหนูดาริกาทำเอาไว้เมื่อในอดีตน่ะสิ เจ้าสัวเป็นผู้ชายมักมากในกาม เมื่อก่อนไม่ว่าลูกเขาเมียใครถ้าแกชอบ แกจับเอาทำเมียหมด ไม่เว้นแม้แต่ลูกเมียคนสวน ยาม คนขับรถ”
“โห… จริงเหรอป้า มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ”
แหว๋วทำหน้าตกใจ ไม่อยากจะเชื่อ
“ก็เออสิวะ… อย่างที่กูบอก เจ้าสัวธนาคนนี้ราคะแรง ตัณหากลับ มักมากในกาม คนใช้ในบ้านใครสวยโดนล่อหมด”
“โห… แบบนี้แสดงว่าขาวๆ อวบๆ อย่างป้านี่ก็ไม่รอดใช่ป่ะ”
แหว๋วทำทีเป็นรู้ทัน
“อีนังบ้าเดี๋ยวกูถีบโครม… ”
ป้าแจ่มตีแขนแหว๋วดังเพียะ นิ่งคิดนานเป็นครู่แล้วตอบว่า
“ใช่… กูก็ไม่รอด”
“แหม… แค่เนี๊ย คิดนานนะป้า”
แหว๋วอดขำไม่ได้
“ก็เออสิวะ… เรื่องแบบนี้มันสมควรเอามาพูดซะที่ไหน ใครรู้เข้าก็อาย… มึงก็เหมือนกัน ถ้ามึงมาทำงานที่นี่เมื่อห้าปีก่อนหน้า รับรองว่ามึงก็โดน นับว่าโชคดีที่มึงมาทำงานในยุคที่เจ้าสัวเริ่มหมดไฟแล้ว… หรือมึงอยาก”
“บ้าน่ะป้า งั้นฉันควรจะดีใจใช่ไหม ที่มาทำงานตอนเจ้าสัวหมดไฟแล้ว”
“ก็เออสิวะ… เจ้าสัวชอบเจาะไข่แดงสาวๆ แต่ก็ไม่เคยเอาผู้หญิงคนไหนมาเชิดหน้าชูตา นอกจากคุณหญิงมาลีแม่ของคุณหนูดาริกาคนเดียวเท่านั้น”
ในเวลาต่อมา
ตอนใกล้ค่ำของวันเดียวกันนี้
“ฝนตกแล้วค่ะหนูดา…รีบเข้าห้องเถอะค่ะ เดี๋ยวไม่สบายนะคะ”
“ไม่ไหวแล้วคุณหนูครับ... ขอลุงกระแทกนะครับ” ลุงแสงอยากสอดใส่ รีบผลักศีรษะของคุณหนูห่างออกมาจากหว่างขา ดาริกาไม่รอรี รีบขยับขึ้นมานั่งคุกเข่าตรงขอบเตียง หันก้นอวบขาวแอ่นเด้งขึ้นมารอกระเด้า “แม่คุณเอ๊ย… วันนี้เป็นบุญของไอ้แสงเหลือเกิน… น่ากระแทกชะมัด”ลุงแสงตาโต ทำราวกับว่าเหตุการณ์ในครั้งนี้น่าจะเกิดขึ้นในความฝัน มากกว่าจะเป็นความจริง แกจ้องมองร่องสวาทของคุณหนู ทั้งอวบทั้งขาว ทะลักเป็นพูออกมาจากง่ามขาทางด้านหลัง โอบล้อมไว้ด้วยเส้นขนดกดำ เห็นแล้วอยากอยากกระหน่ำท่อนเอ็นเข้าใส่ให้มิดดุ้น “เอาสิคะ… เอาหนูแรงๆ… ” คุณหนูยื่นมือมาหยิบถุงยางอยามัยที่ซ่อนเอาไว้ในลิ้นชักหัวเตียง ยื่นให้ลุงแสงที่ยืนมองเรือนร่างของหล่อนอย่างนึกกลัดมัน แกคงอยากขยี้สวาทเต็มที่ลุงแสงบีบเคล้นส่วนปลายถอกทู่ของแท่งเอ็น ไล้ลูบจนล้ำหล่อลื่นใสๆ กระปริบไหลเป็นยางเยิ้ม อาบเลื่อมปลายจรวด“น่าเสียบมาก”แกรีบฉีกถุงยางสวมอาวุธประจำกาย คุณหนูส่ายก้นแอ่นยั่ว ทว่าลุงแสงก็ยังไม่สอดใส่ เพราะว่าร่องสวาทที่เห็นอยู่ตรงหน้านี้ช่างน่าเบิร์นเหลือเกิน สายเบิร์นอย่างแกไม่พลาดแน่ๆลุงแสงรีบดันสะโพกคุณหนู แ
ดวงตาของคนสวนเบิกโพลง จ้องสองเต้ามหึมาทะลักออกมาอวดความอะร้าอร่ามตรงหน้าและในขณะที่ลุงแสงกำลังตะลึงมองปทุมถันเต่งตึง คุณหนูก็เอื้อมมือมาโอบใบหน้าครึ้มเครา รั้งเข้ามาบดเคล้าริมฝีปากเข้าหากันดูดดื่มด้วยริมฝีปากที่ผนึกแน่นเข้าหากัน ลุงแสงลีลาร้ายเหลือ แกประกบริมฝีปากเข้าหากลีบปากอ่อนนุ่มของคุณหนูอย่างโหยหา สอดลิ้นแทรกกลีบปากเข้ามาร้อยรัดลิ้นของคุณหนูจนหล่อนร้องครางอู้อี้ในลำคอเพราะเสียวซ่าน“อ๊า… ”คุณหนูคราง ไม่คิดว่าผู้ชายอายุรุ่นราวคราวพ่ออย่างลุงแสงจะเร่าร้อนขนาดนี้ พอโดนริมฝีปากปรกไปด้วยแพหนวดสีดำดกหนาของแกประกบจูบเร่าร้อน ก็อ่อนระทวย หวามไหวถึงขั้นดูดลิ้นกันนัวเนียอยู่นานเป็นครู่ลีลาการจูบของสุงแสงทำเอาคุณหนูดาริการ้องคราง รู้สึกตื่นเต้น มีอารมณ์กับกลิ่นเหงื่อไคลของคนสวน ใครจะเชื่อว่ากลิ่นใบจากและยาเส้นจากลมหายใจร้อนผ่าวที่รินรดลงบนทรวงอกอวบใหญ่ จะทำให้รู้สึกหวามไหวมีอารมณ์เหลือเกิน“น่าดูดมากครับ... อู้ว… แม่เจ้าโว้ย”ลุงแสงตาวาวมองสองเต้า ใหญ่มากจนดูอวบคัดราวกับนมแม่ลูกอ่อน แกก้มลงจูบฟัดปทุมสาวเมามัน กดหนวดเคราปักทิ่มครูดถากพุ่มทรวงอวบใหญ่ ทั้งจูบทั้งไซ้อย่างโหยหา เหมือนโคแก่
สรรพางค์สาว แค่มองเป้าของแก หัวนมของคุณหนูก็แข็งตั้งขึ้นมาเป็นเม็ด ชูชันแทงอยู่ใต้ชุดนอนบางๆ “กล้ามใหญ่จุง… ” คุณหนูเอามือแตะกล้ามแขนของลุงแสงอีกครั้ง “ครับ… ไม่ใช่แค่แขนนะครับที่ใหญ่… อย่างอื่นของผมก็ใหญ่ครับ” ที่ลุงแสงกล้าพูด ก็เพราะแอบรู้ความลับมาจากไอ้เจมส์คนขับรถที่เผลอเอาเรื่องลับๆ กับคุณหนูมาเปิดเผย ลุงแสงนึกในใจ… ว่าวันนี้คงถึงทีกูบ้าง“ลุงกำลังจะบอกว่าตรงนี้ใช่ไหมคะ… ที่ว่าใหญ่”ดาริกาทาบฝ่ามือสองข้างลงบนกล้ามอก มีเส้นขนสีดำแผ่กระจายไปทั่ว“ไม่ใช่ตรงนี้ครับ… ต่ำลงไปอีกครับ” ลุงแสงรีบบอก คุณหนูเล่นด้วย ค่อยๆ ไล้ลูบฝ่ามือลงมาที่กล้ามท้อง ซิกแพคเป็นลูกเป็นลอนน่าลูบไล้“ที่ว่าใหญ่… ตรงนี้ใช่ไหมคะ”คุณหนูถามพลางเหลือบมองใบหน้าลุงแสงที่อยู่ในอาการตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด“ไม่ใช่ครับ… ต่ำลงไปอีกครับ… อูย… ”สิ้นคำพูดของคนสวน คุณหนูกระชากปมกางเกงขาก๊วยที่ขัดกันไว้เพียงหลวมๆ ร่วงลงมากองอยู่ที่เท้าของลุงแสง“โห… ”ดาริกายกมือขึ้นปิดปาก มันใหญ่มาก รีบรั้งข้อมือลุงแสงมานั่งที่ขอบเตียงแล้วทรุดร่างลงนั่งคุกเข่าให้กับความปรารถนามืดดำของตัวเองคุณหนูเอื้อม
ป้าแจ่มถาม หลังจากยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู“ป้า… ‘ไอ้เจมส์’ อยู่ไหม”ดาริกาถามถึงคนขับรถ ไอ้เจมส์เป็นหนุ่มวัยฉกรรจ์ เป็นลูกผสมระหว่างอีสาน-เยอรมัน เพราะว่าพ่อของมันมาจากแฟร้งค์เฟิร์ต พบรักและแต่งงานกับแม่ซึ่งเป็นคนเมืองดอกบัวงามอุบลราชธานีไอ้เจมส์หน้าตาหล่อเพราะเป็นลูกครึ่ง โครงสร้างร่างกายกำยำและอะไรๆ ที่ ‘ใหญ่’ ก็เพราะว่าได้พันธุกรรมพ่อมาทั้งนั้น“ตอนนี้ไอ้เจมส์ไม่อยู่ค่ะคุณหนู เพิ่งขับรถพาเจ้าสัวออกไปข้างนอกเมื่อสักครู่ค่ะ”ป้าแจ่มบอก“ตอนนี้คุณพ่อไม่อยู่ใช่ไหม”มีความดีใจในน้ำเสียงของดาริกา“ค่ะ… เจ้าสัวไม่อยู่”“แล้วตอนนี้ลุงแสงอยู่ใช่ไหม… ป้าช่วยตามให้ที”“เอ่อ… มีอะไรจะใช้ไอ้แสงหรือคะคุณหนู”ป้าแจ่มถามทั้งที่พอจะรู้“อ่างล้างหน้าตันจ้ะป้า… สงสัยท่อมีปัญหา บอกให้ลุงแสงขึ้นมาซ่อมให้ที”สั่งแล้วคุณหนูก็วางสาย ป้าแจ่มได้แต่ถอนใจแรง ทำไงได้… จำต้องเดินออกมาตามลุงแสงที่เรือนพักคนใช้ท้ายสวน เพราะมันเป็นความประสงค์ของลูกสาวนาย“ไอ้แสง… คุณหนูให้มาตาม”ป้าแจ่มตะโกนเรียกลุงแสงด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก แต่จะทำยังไงได้ เพราะเรื่องทั้งหมดเกิดจากคุณหนู“มีอะไรรึน้องแจ่มคนสวย”ลุงแสงเดินออกมาในสภาพก