บทที่ 194

ฟู่ซือเหยียนนิ่งอึ้งอยู่กับที่

นานมาก เขาก็ยังไม่อาจแสดงปฏิกิริยาออกมาได้

รายละเอียดมากมายที่ผ่านมา ในเวลานี้ ได้ปรากฏขึ้นในหัวเขาทีละฉาก ๆ อย่างรวดเร็ว

เขานึกถึงคืนส่งท้ายปีเก่านั้น เธอบอกว่าเธอไม่สบาย แต่เขานึกว่าเธออารมณ์เสีย จึงไม่ได้สนใจ…

พอมานึกดูตอนนี้ ตอนนั้นก็น่าจะท้องแล้ว

อีกทั้งหลายครั้งต่อมา เมื่อฟู่ซืออวี่เข้าใกล้เธอ เธอล้วนปกป้องท้องตามจิตใต้สำนึก…

มือถือสั่นอยู่ในกระเป๋า ฟู่ซือเหยียนรู้ว่าเป็นโจวอวี๋ชูที่โทรมา แต่เวลานี้เขาไม่อยากสนใจ

เขาก้าวฝีเท้าอันหนักอึ้ง เดินไปทางห้องฉุกเฉินทีละก้าว ๆ

ฉินเยี่ยนเฉิงตามอยู่ด้านหลังเขา

เมื่อมาถึงหน้าห้องฉุกเฉิน ฉินเยี่ยนเฉิงถึงค่อยพูดว่า “การแท้งครั้งนั้นทำร้ายเธอค่อนข้างมาก ที่ผ่านมาร่างกายไม่ฟื้นตัวเลย นายดูสิครั้งนั้นที่กานาเธอล้มป่วยทันทีที่ลงเครื่องไม่ใช่เหรอ? ตอนนั้นฉันก็รู้สึกแปลกแล้ว”

ฟู่ซือเหยียนจ้อง ‘ห้องฉุกเฉิน’ อักษรสีแดงสามตัวตาไม่กะพริบ

นานมาก เขาเม้มริมฝีปากแล้วถอนหายใจหนึ่งที ราวกับยอมรับคำอธิบายของฉินเยี่ยนเฉิงแล้ว

เขาถาม “ในเมื่อเด็กไม่อยู่นานแล้ว ทำไมครั้งนี้เธอถึงปวดท้องและมีเลือดออกกะทันหันอีกล่ะ?”

“อั