Share

28. ชอบเธอไปทั้งตัว [NC18+]

Author: Lastlatte.
last update Last Updated: 2025-11-04 21:54:24

ในทุกครั้งที่จะมีความสัมพันธ์ทางกายกัน ธนัทมักจะชอบเอ่ยขออนุญาตอยู่เสมอเป็นเหมือนการถามความยินยอม แม้ว่าส่วนใหญ่จะเปลื้องผ้าเหลือแต่ตัวเปลือยๆกันแล้วก็ตาม แต่ก็นับว่าเป็นความน่ารักของเจ้าตัวที่ทำให้เขาแอบประทับใจ

“ครับ” ณดลตอบตกลง

ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดดูดดึงยอดอกของณดลทั้งสองข้างจนมันชุ่มไปด้วยหยาดน้ำสีใสแถมยังตั้งชูชันขึ้นอย่างน่าอาย แต่เขากลับกลายเป็นคนลามกที่ชอบให้ธนัทให้ลิ้นห่อแล้วดูดดึงมันเล่น และเพียงแค่นั้นส่วนกลางกายของเขาก็เริ่มแข็งมีอารมณ์ขึ้นมา

“แค่ดูดนมเธอก็แข็งซะแล้วหมีน้อย” ธนัทเอ่ยแซวด้วยความเอ็นดูก่อนจะลากลิ้นขยับลงมาจนถึงท่อนเอ็นอวบ

“อ๊าา…อื้ออ บ...แบบนี้”

“อื้ออ…อ่ะอ่าา” ณดลร้องครางพลางแอ่นสะโพกสู้ริมฝีปากของธนัทที่กำลังครอบครองท่อนเอ็นของเขาเข้าไป

“อืมม…อึกก”

“อื้ออ…อ่ะอ้าา…ส...เสียวนะครับ”

“อืม…จ๊วบบ…แผล่บๆ…แผล่บ” ธนัทถอนริมฝีปากออกแล้วใช้มือกำท่อนเอ็นไว้ ก่อนจะเปลี่ยนมารัวลิ้นที่ส่วนหัวแดงจนณดลครางเสียงดังกระเส้า สองมือหนาที่เขาเฝ้าถนอมช่วยบำรุงจนเริ่มกลับมานิ่มขึ้นจิกลงบนหัวของเขาเพื่อระบายความเสียว

“อื้ออ...เสียว…อ่าา…คุณธนัทอื้อออ” สะโพกมนส่ายร่าไปมา ก่อนจะกดหัวของธนัทลงจนท่อนเอ็นของณดลกระแทกลึกเข้าไปถึงคอ

“อึกก…อ่อก…อืมม” ธนัทแอบตกใจเล็กน้อยกับอาการของณดลแต่แบบนี้ก็ทำให้ณดลดูร้อนแรงขึ้นไปอีก

“อ่ะ…อ้าาาส์” ณดลกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมา

“อืม…หวาน” ธนัทกลืนลงคออย่างไม่รังเกียจแถมยังเอ่ยชมรสชาติของมัน

“กลืนทำไมครับ”

“น้ำเมียทำไมจะกลืนไม่ได้” เป็นคำตอบที่ทำเอาคนถามเขินหน้าแดง

“ให้ผมใช้ปากไหมครับ”

“ฉันกลัวว่าจะรุนแรงจนทำเธอสำลัก ใช้ตรงนี้ดีกว่ามันน่าจะรับมือกับความต้องการที่กำลังพุ่งพล่านของฉันในตอนนี้ได้มากกว่า” ซองถุงยางถูกฉีกออกแล้วสวมลงที่ท่อนเอ็นของธนัทและณดลอย่างรวดเร็ว แล้วตามมาด้วยเจลหล่อลื่นที่บีบชะโลมและป้ายลงที่ช่องทางสีสวยที่กำลังขมิบระรัวรออยู่

“เข้ามาเลยครับ ไม่ต้องเตรียมหรอก”

“ไม่ได้เดี๋ยวเธอจะเจ็บ เหวออ!” ธนัทร้องเสียงหลงเมื่อถูกณดลพลิกขึ้นมาเป็นฝ่ายขึ้นคร่อม บั้นท้ายบดเบียดกับท่อนเอ็นของธนัทไปมาราวกับกำลังยั่ว สะโพกมนยกขึ้นแล้วค่อยๆกดตัวลงให้ช่องทางสีสวยกลืนกินเจ้าท่อนเอ็นที่ตั้งลำพร้อมออกรบเข้าไป

“อื้ออ...แน่น”

“อืมม...โคตรเอ็กซ์เมียใครวะ” ใบหน้าของณดลเหยเกด้วยความเสียวแล้วคับแน่น เมื่อเขากดตัวลงจนสุดส่วนหัวของท่อนเอ็นกระแทกโดนที่จุดเสียวกระสันภายในช่องทางของเขาพอดี

“ม…เมียคุณธนัท อ๊า!! แกล้งผม” เพราะณดลตอบได้ถูกใจ ธนัทเลยกระแทกสะโพกสวนขึ้นเพื่อให้รางวัล หน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อนูนขึ้นเมื่อส่วนหัวของท่อนเอ็นกระแทกเข้าไปลึกกว่าตอนแรก

“ชอบให้แกล้งไหม” ธนัทถาม

“ช...ชอบครับ” ณดลตอบพร้อมกับเริ่มเป็นฝ่ายขยับตัวขึ้นลง เมื่อช่องทางของเขาเริ่มคุ้นเคยกับท่อนเอ็นที่ขยายตัวพองโตเต็มที่

“ไม่ต้องขยับ…แต่ขย่มเลยค่ะคนดี”

สิ้นเสียงของธนัทร่างกายของณดลก็ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะโดยที่คนใต้ร่างคอยกระแทกสะโพกสวนจนณดลร้องครางเสียงหวานลั่นห้อง เขาเสียวมวนท้องน้อยจนแทบคลั่งไหนจะมือของธนัทที่บีบเคล้นตามส่วนต่างๆ ก่อนจะวางลงจับที่เอวของเขาไว้

“อ้ะๆๆๆ…อ้าาๆๆ…คุณธนัทอ่าาๆๆ”

“อ่าาณดล….ขย่มแรงๆเลยคนดี…”

สวบๆ…ปั่บๆๆ…ปั่บๆๆ

“อื้อๆๆ…ลึกมากอ่าาๆ” ณดลขย่มขึ้นลงจนเกิดเป็นเสียงน่าอาย โชคดีที่ก่อนหน้านี้ธนัทเคยบอกไว้ว่าห้องนอนเป็นห้องเก็บเสียงต่อให้ครางดังแค่ไหนก็ไม่มีใครได้ยิน

“เสียวไหมคะ…”

“เสียวมาก…อะๆๆ….คุณธนัทด...ดีไหมครับ”

“ดีมากเลยคนดี ขย่มเก่งมากเลยค่ะ” ธนัทเอ่ยชมเสียงหวานยิ่งทำให้ณดลรู้สึกดีและเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น แม้จะเหนื่อยแต่มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากยิ่งเห็นสีหน้าของธนัทที่ดูพึงพอใจก็ยิ่งอยากให้เขาปรนเปรออีกฝ่ายไปจนถึงฝั่งฝัน

“อ่ะๆๆ….อื้อ แฮ่ก…เสียว…อ้ะๆๆ” นิ้วเรียวของธนัทเคล้นคลึงลูบวนยอดอกที่ชูชันของณดลเล่นไปมายิ่งเพิ่มความรู้สึกเสียวซ่านให้กับณดล

“ดูสิ หัวนมของเธอมันสู้นิ้วฉันขนาดไหน” ธนัทดันตัวขึ้นมาแล้วใช้ลิ้นตวัดหยอกแล้วห่อลิ้นดูดดึงมันเล่นอย่างชอบใจ

“อือๆๆ…เสียวทั้งบนทั้งล่างอ่าา แฮ่กๆ” ณดลเริ่มผ่อนจังหวะลงเปลี่ยนมาเป็นการบดสะโพกหมุนควงเอวไปมาแทนเพื่อพักเหนื่อย

“ฉันช่วยให้เสียวข้างหน้าด้วย” ธนัทใช้มือจับที่ท่อนเอ็นของณดลที่ตั้งลำชี้อยู่พร้อมขยับขึ้นลงไปมา

“อื้ออ…ม..ไม่ไหว…คุณธนัทอย่าจับนะครับ…อ่ะๆๆ…อื้อ…”

“ทำไมจับไม่ได้เหรอ ทั้งที่เมื่อกี้ฉันพึ่งอมให้แท้ๆ” ธนัทยิ้มเจ้าเล่ห์ในขณะที่มือก็เร่งจังหวะในการชัก

“ย…อย่าอื้ออ…อ้ะๆๆ….คุณธนัท” ธนัทพลิกกลับมาเป็นฝ่ายคุมเกม

“ว่าไงคะ” ธนัทขานรับ

“อื้อ…แกล้งอ่ะๆๆ…”

“ผัวหยอกเมียไงคนดี”

สวบๆๆ…ปั่บๆๆ…สวบบ

“อื้ออ…แรงๆเลยครับ ผมอยากเสร็จแล้วอื้อๆ”

“อ่าาห์ ได้เลย…” ธนัทกระแทกสะโพกเข้าสุดออกสุดสะโพกมนเด้งรับสัมผัสอย่างเต็มใจ

“อ้ะๆ…อื้อจะ…จะแล้ว”

“จะอะไร หืมม”

“จะต…แตกอ่ะอื้อออ!!” ไม่ทันขาดคำณดลก็กระตุกเกร็งแล้วปลดปล่อยออกมา

“รอฉันด้วยสิ”

ปั่บ…ปั่บๆๆ…ปั่บบ

“ณดล…อ่าห์ รักเธอนะ” ธนัทกระแทกสะโพกต่ออีกไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยตามออกมาพร้อมกับพูดคำหวานหยอดอีกฝ่าย

“ผมก็รักคุณครับ” ณดลตอบก่อนที่ทั้งสองจะมองสบตาแล้วประกบริมฝีปากลงอย่างรู้กัน สองลิ้นเกี่ยวตวัดหยอกเย้าเนื้อกายที่เบียดเสียดกันไปมาสุ่มให้ไฟราคะให้กลับมาติดขึ้นอีกครั้ง แต่เพื่อความสะดวกธนัทจึงจำเป็นต้องถอนจูบออกแล้วถอดถุงยางเปลี่ยนให้กับตัวเองแล้วณดล ก่อนที่จะเริ่มบรรเลงบทรักกันต่อ

หลังจากที่ตีตราสร้างรอยสีกุหลาบไว้ทั่วแผ่นอกของณดลจนพึงพอใจแล้วธนัทก็จับร่างหนาให้คว่ำหน้าลง แล้วรั้งสะโพกขึ้นให้ลอยเด่น ช่องทางสีสวยชุ่มฉ่ำไปด้วยเจลหล่อลื่นที่ทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี ท่อนเอ็นค่อยๆถูกกดเข้าไปจนสุดลำภายในของณดลตอดขมิบระรัวจนธนัทอดใจไม่ไว้ที่จะฟาดมือลงตีบั้นท้ายนิ่มเบา

“อ้ะ!” ณดลส่งเสียงร้องออกมาพร้อมกับแรงขมิบตอดที่เพิ่มมากขึ้น

“อ่าา…อย่าตอดแบบนี้สิเดี๋ยวฉันก็แตกพอดี ที่รัก” สรรพนามใหม่ถูกเอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อธนัททาบตัวลงมาแนบสนิทกับแผ่นหลังพร้อมความรู้สึกเจ็บจิ๊ดเบาๆบริเวณหลังคอที่ธนัทฝากรอยเขี้ยวไว้

“อื้ออ…” ณดลเจ็บแต่ก็ชอบจึงยอมปล่อยให้อีกฝ่ายได้ทำตามอำเภอใจ

“เจ็บรึเปล่าฉันเผลอกัดแรงไป” ธนัทถาม

“ช…ชอบครับ อ้ะ!”

“ฉันก็ชอบ…ชอบเธอไปทั้งตัวเลย จะขยับแล้วนะ” ธนัทดันตัวเองขึ้นแล้วเริ่มขยับสะโพกซอยเข้าออกเป็นจังหวะ

“อืออ…ท่านี้ก็ลึกอ่ะอ่าา” ณดลครางอย่างชอบใจ

“ชอบลึกๆเหรอ”

“ลึกๆ…แรงๆอ่ะอ่าา…เสียวดีครับ”

“อ่าา…ฉันก็เสียวแทบบ้า เธอตอดรัดฉันไม่หยุดเลยอ่าา” ท่อนเอ็นกระแทกเข้าที่จุดกระสันระรัวจนณดลเชิดหน้าร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำไมเซ็กครั้งนี้ถึงได้เสียวสะท้านจนเขาแทบคุมสติตัวเองไม่ได้ขนาดนี้

ปั่บ…ปั่บๆๆ…ปั่บบ

“อ๊าๆๆ…อื้ออ้ะๆๆ…อ่าาเสียว…”

“ซี๊ดด คนดีตอดฉันเก่งเกินไปแล้วนะ”

เพี๊ยะ!

ฝ่ามือหนาฟาดลงที่บั้นท้ายของณดลอีกครั้งจนเกิดเป็นรอยมือแดง ยิ่งณดลสะดุ้งก็ยิ่งทำให้ภายในตอดรัดมากกว่าเดิม

“อ้ะๆๆ…อื้อ...อ๊าๆๆ…ค...คุณธนัทแรงดี…จังอ้ะๆๆ”

“อ่าา…ฉันจะคลั่งแล้วทำไมเธอน่าเอาขนาดนี้นะ” ธนัทถามสองมือจับรั้งเอวของณดลไว้ก่อนจะซอยสะโพกถี่ยิบจนณดลตัวโยกไปตามจังหวะ

“อ่ะอ่าา..ผมก็รู้สึกอ่าแฮ่กก…รู้สึกดีมากๆ อ้ะๆๆ”

“ซี๊ดด…รักเธอนะ…”

“อื้ออ…รักครับ…รักผมแรงๆเลยนะครับ”

สวบๆๆ…สวบบ!

“อ้ะอ๊าาา อ้ะๆแฮ่กก…”

“ใกล้แล้ว…อ่า…ฉันใกล้แล้ว”

“อือๆ...อ้ะอ่ะ...อ๊าาาส์/อ่าาาห์” ร่างกายของทั้งสองกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน ธนัททิ้งตัวนอนทับบนตัวของณดลอย่าหมดแรง แต่ปากกลับยังคลอเคลียอยู่กับซอกคอไปมาพลางสูดดมกลิ่นสบู่อ่อนๆที่เจ้าตัวชอบใช้ไปด้วย

“รอยเต็มคอรึยังครับ” ณดลถามพลางหัวเราะ

“อยากทำให้เต็มเหมือนกันแต่กลัวว่าเธอจะเขินเวลาที่ต้องไปทำงาน” ธนัทกระซิบข้างหูทำให้ณดลหดคอหนี

“จั๊กจี้นะครับ” ณดลหัวเราะ ส่วนธนัทก็แกล้งเป่าลมใส่

“หมีน้อยของฉันน่ารักจัง…หิวน้ำไหมฉันหยิบให้”

“นิดหน่อยครับ”

“เธอครางไม่หยุดแบบนั้นก็ต้องหิวน้ำเป็นธรรดา โอ๊ยย!” ธนัทถอนท่อนเอ็นออกก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นเล็กที่หัวเตียงและหยิบขวดน้ำออกมาเทใส่แก้วให้ณดล แต่ก็โดนอุ้งมือหมีตีเข้าที่ไหล่เบาๆ

“ผมไม่ได้ตีแรงเลยครับ” ณดลว่าเพราะธนัทเล่นใหญ่ร้องโอดครวญเสียงดัง

“ฮ่าๆ รู้ทันซะแล้วอดอ้อนให้เธอโอ๋ๆเลย”

“อยากอ้อนก็อ้อนสิครับไม่เห็นต้องหาข้ออ้างอะไรเลย” ณดลบอดพร้อมกับยกน้ำขึ้นมาจิบ

“งั้นขออ้อนอีกสองรอบได้ไหมครับ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คุณธนัทครับ ผมว่ามันแปลกๆ (เคะกล้าม)   29. ความสุขในชีวิต [End]

    ณดลสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เกิดขึ้นในที่ทำงาน หลังจากที่เขาตัดสินใจใช้สถานะแฟนกับธนัทอย่างเป็นทางการ จากทุกครั้งที่เวลาเดินผ่านเอาเอกสารไปให้เขามักจะถูกเหล่าพนักงานมองเหยียดหรือไม่ก็หันไปพูดซุบซิบนินทา หนักหน่อยก็พูดว่าขึ้นมาลอยๆซึ่งเขาก็ทำได้เพียงปล่อยผ่านไป แต่ปัจจุบันกลายเป็นว่าคนพวกนั้นต่างพากันส่งยิ้มมาให้เขาแม้จะเป็นรอยยิ้มแห้งๆก็ตาม บางคนเมื่อก่อนเดินแทบจะชนเหมือนกับว่ามองไม่เห็น ตอนนี้กลับก้มหัวให้เขาแล้วรีบเดินไปและที่สำคัญไม่มีใครใช้ประโยคและน้ำเสียงที่พูดดูถูกหรือจิกหัวใช้เหมือนก่อนหน้านี้กับเขาอีกเลย คนที่จะไขข้อสงสัยได้ก็มีเพียงแค่คุณแฟนของเขาที่กำลังนั่งทำงานอยู่ “คุณธนัทครับ ผมมีอะไรอยากถาม” “ว่าไงครับที่รัก” ธนัทตอบรับเสียงหวานพร้อมสรรพนามที่ทำเอาณดลจั๊กจี้ทุกครั้งที่ได้ยิน “ต้องเป็นฝีมือของคุณแน่ๆเลยใช่ไหมครับ ที่ทำให้คนอื่นมีท่าทางแปลกๆกับผม พวกเขาดูเกร็งแล้วก็ไม่แกล้งผมเหมือนเมื่อก่อน” “ฉันทำอะไร…ไม่ได้ทำอะไรเลย” ธนัทปฏิเสธ “ไม่เชื่อครับ บอกผมมาเลยนะถ้าไม่ยอมบอก ไม่ให้นอนกอด” ณดลพูดขู่ “พวกนั้นคงเห็นโพสต์ของฉันละมั้ง” ธนัทขยับเก้าอี้เลื่อนมาอยู

  • คุณธนัทครับ ผมว่ามันแปลกๆ (เคะกล้าม)   28. ชอบเธอไปทั้งตัว [NC18+]

    ในทุกครั้งที่จะมีความสัมพันธ์ทางกายกัน ธนัทมักจะชอบเอ่ยขออนุญาตอยู่เสมอเป็นเหมือนการถามความยินยอม แม้ว่าส่วนใหญ่จะเปลื้องผ้าเหลือแต่ตัวเปลือยๆกันแล้วก็ตาม แต่ก็นับว่าเป็นความน่ารักของเจ้าตัวที่ทำให้เขาแอบประทับใจ “ครับ” ณดลตอบตกลง ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดดูดดึงยอดอกของณดลทั้งสองข้างจนมันชุ่มไปด้วยหยาดน้ำสีใสแถมยังตั้งชูชันขึ้นอย่างน่าอาย แต่เขากลับกลายเป็นคนลามกที่ชอบให้ธนัทให้ลิ้นห่อแล้วดูดดึงมันเล่น และเพียงแค่นั้นส่วนกลางกายของเขาก็เริ่มแข็งมีอารมณ์ขึ้นมา “แค่ดูดนมเธอก็แข็งซะแล้วหมีน้อย” ธนัทเอ่ยแซวด้วยความเอ็นดูก่อนจะลากลิ้นขยับลงมาจนถึงท่อนเอ็นอวบ “อ๊าา…อื้ออ บ...แบบนี้” “อื้ออ…อ่ะอ่าา” ณดลร้องครางพลางแอ่นสะโพกสู้ริมฝีปากของธนัทที่กำลังครอบครองท่อนเอ็นของเขาเข้าไป “อืมม…อึกก” “อื้ออ…อ่ะอ้าา…ส...เสียวนะครับ” “อืม…จ๊วบบ…แผล่บๆ…แผล่บ” ธนัทถอนริมฝีปากออกแล้วใช้มือกำท่อนเอ็นไว้ ก่อนจะเปลี่ยนมารัวลิ้นที่ส่วนหัวแดงจนณดลครางเสียงดังกระเส้า สองมือหนาที่เขาเฝ้าถนอมช่วยบำรุงจนเริ่มกลับมานิ่มขึ้นจิกลงบนหัวของเขาเพื่อระบายความเสียว “อื้ออ...เสียว…อ่าา…คุณธนัทอื้อออ” สะโพกมนส่ายร่าไปมา ก่อ

  • คุณธนัทครับ ผมว่ามันแปลกๆ (เคะกล้าม)   27. คำสารภาพของคนปากแข็ง

    ณดลเข้าไปให้ปากคำเป็นเวลากว่าสองชั่วโมงก่อนจะถูกปล่อยตัวออกมา โดยที่ทางเจ้าหน้าที่นำตัวของผู้ต้องหาทั้งสี่เขาฝากขังไว้ก่อน เนื่องจากมีพฤติกรรมที่ดูอันตรายพยายามที่จะเข้ามาทำร้ายผู้เสียหาย “เป็นไงบ้าง” เป็นภวิตาที่เอ่ยถาม ส่วนธนัทที่ถึงแม้จะเป็นห่วงแต่ก็แค่มองมาเฉยๆไม่ได้พูดอะไร “ผมเล่าเรื่องทุกอย่างที่ถูกกระทำให้ทางตำรวจหมดแล้วครับ เล่าทุกอย่างเลย…” ณดลบอก “กลับได้แล้วใช่ไหม” ภวิตาถาม ณดลพยักหน้าหงึกๆเป็นคำตอบ “งั้นกลับกันเถอะ นี่ก็เก๊กหน้านิ่งอยู่ได้” ภวิตาหันไปบ่นลูกชายของตัวเอง “อารมณ์ไม่ดีครับ” ธนัทตอบมาสั้นๆ “ขอโทษครับ” ณดลบอกแต่ธนัททำเมิน “ทำทรงไปงั้นแหละ เชื่อแม่” ภวิตาพูดให้กำลังใจณดลที่ทำหน้าเหมือนหมีหงอยอยู่ “คุยกันดีๆ แม่ไปพักก่อน” เมื่อกลับมาถึงบ้านภวิตาก็รีบปลีกตัวออกไปเพื่อให้ลูกทั้งสองได้ปรับความเข้าใจกัน “จะกลับห้องตัวเองหรือจะขึ้นไปห้องฉัน” ธนัทถามโดยที่ไม่แม้แต่จะชายตามอง “ขออนุญาตไปห้องของคุณได้ไหมครับ” “งั้นก็ตามมา” ธนัทเดินนำขึ้นไปที่ห้องโดยที่ไม่ได้เดินรอเหมือนอย่างทุกที “ขอโทษครับ/เธอไม่เชื่อใจฉันเหรอ” ทั้งสองพูดออกมาพร้อมกันทันทีที่เข้ามาในห้อง “เ

  • คุณธนัทครับ ผมว่ามันแปลกๆ (เคะกล้าม)   26. เพราะไว้ใจคนผิด

    “วันนี้มันไม่อยู่เหรอวะ” ป้าสายบัวพูดขึ้นเมื่อยืนเคาะประตูห้องของณดลมาพักใหญ่แต่ไม่มีใครออกมาเปิดประตูให้ “มันหลบอยู่เปล่า ก็ป้าเล่นไปขู่จะแทงตามันอ่ะ” กระแตพูด “จริงๆตัวมันก็ใหญ่นะแต่เสือกใจเซาะกลัวพวกเราซะงั้น” กระถินพูดขึ้นเพราะณดลตัวใหญ่กว่าแค่ตบพวกเธอทีเดียวน่าจะหลับไปหลายวัน “ก็ดีแล้วที่มันใจเซาะเราจะได้ไถเงินมันได้ แถมยังได้กินของดีๆที่คุณเขาซื้อมาให้มันอีก ถึงว่าไม่มาแดกข้าวที่โรงครัวเลยเพราะติดหรูกินแต่อาหารดีๆนี่เอง” “พวกมึงมาทำอะไรที่หน้าห้องไอ้ณดล!” เสียงของตาทองที่ตะโกนถามทำเอาสามสาวสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ป้าสายบัวรีบพูดกระซิบให้ทำตัวให้เป็นปกติ “เอ้า! กูถามไม่ตอบหูตึงกันแล้วรึไง” ตาทองพูด “ทำอะไร กูไม่ได้ทำอะไร แค่มาดูไอ้ณดลมันเป็นยังไงบ้าง” ป้าสายบัวตอบ “คนอย่างมึงน่ะเหรอจะมาดูดำดูดีไอ้ณดล” ตาทองไม่เชื่อคำพูดของอีกฝ่าย “ทำไม กูก็อยากรู้ว่ามันเป็นยังไงบ้าง เห็นวันนี้เงียบๆไม่มีใครเอาอะไรมาให้มัน กลัวมันจะอดตาย” “มันไปทำงานกับคุณธนัทแล้ว” “อ่อ งั้นกลับไปทำงานกันต่อเถอะพวกเรา” สามสาวที่ได้คำตอบก็แยกย้ายกลับไปทำงานที่โรงครัวต่อ แต่ตาทองยังคงสงสัยและรู้สึกแปลกใจ

  • คุณธนัทครับ ผมว่ามันแปลกๆ (เคะกล้าม)   25. คำโกหก

    “เรียกอีกทีเอาแบบไม่เกร็ง” ภวิตาบอกพร้อมยิ้มให้ด้วยความเอ็นดู “เอ่อ…เกร็งครับ” ณดลยอมรับออกมาตรงๆ “ค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีกว่าครับแม่ ณดลยังคงปรับตัวไม่ทัน” ธนัทช่วยพูด “ก็ได้ๆ ตอนนี้ก็เรียกตามที่สะดวกใจไปก่อนแล้วกัน สนิทกันขึ้นเมื่อไหร่ค่อยเรียกแม่” ภวิตารับฟังก่อนจะพาเปลี่ยนเรื่องด้วยการเอาขนมที่เธอซื้อมาฝากมาป้อนให้ณดล “อร่อยมากเลยครับ” “อร่อยก็กินเยอะๆ ถ้าชอบเดี๋ยวแม่เหมามาให้” ภวิตาเริ่มแทนตัวเองว่าแม่เพื่อละลายพฤติกรรมระหว่างกัน “เกรงใจครับ แค่นี้ก็ดีใจมากๆแล้วครับ” “ไม่ต้องเกรงใจกันหรอก เราคนกันเอง” ยิ่งบอกว่าคนกันเองณดลยิ่งรู้สึกเกร็ง แผลของณดลไม่มีอาการติดเชื้อและค่อยๆแห้งทำให้หมออนุญาตให้กลับบ้านได้โดยนัดวันที่จะตัดไหมอีกที มีแค่ดวงตาข้างซ้ายที่ยังไม่หายดีทำให้ยังไม่สามารถกลับไปทำงานได้ เขาจึงขอย้ายกลับมาที่ห้องพักของตัวเองเพื่อให้สะดวกและง่ายต่อการใช้ชีวิตระหว่างที่ธนัทต้องไปทำงาน โดยมีตาทองคอยช่วยเอาอาหารมาให้เพราะภวิตาต้องไปช่วยงานธนัทแทนณดล ก๊อก ก๊อก “ครับๆ ตาทองเหรอครับ…เมื่อกี้พี่ตุ่นเอาข้าวมาให้ผมแล้วนะครับ” ณดลค่อยๆเดินมาเปิดประตูให้เพราะคิดว่าเป็นตาทองที่มาหา

  • คุณธนัทครับ ผมว่ามันแปลกๆ (เคะกล้าม)   24. เรียนรู้และเริ่มต้นใหม่

    “ฉันพูดจาไม่ดีกับณดลไว้มาก ไม่รู้เลยว่าเขาต้องผ่านอะไรมาบ้าง…ฉัน” ภวิตาที่เริ่มสำนึกคิดได้พูดออกมา “คุณหญิงไม่รู้ไม่ผิดครับ แต่ที่ผิดคือการไปพูดจาดูถูกทำร้ายจิตใจกัน ถ้าเราเป็นเหมือนมันแล้วโดนพูดแบบนั้นใส่เป็นผมคงเสียใจไม่น้อยเลยครับ มันเป็นแบบนั้นก็นับว่าโชคร้ายแล้วเราอย่าไปทำตัวใจร้ายบั่นทอนใจมันเลยนะครับ” ภวิตาพยักหน้ารับฟังในสิ่งที่ตาทองพูด “อีกอย่างที่ผมอยากจะบอกคือเราอย่าไปตัดสินคนที่รูปลักษณ์ภายนอก ต้องศึกษาเนื้อในของเขาก่อนแล้วค่อยตัดสินว่าคนนั้นเป็นยังไง และไม่ใช่เอาแต่เชื่อคำพูดยุยงของคนอื่น ลองได้มารู้จักเจ้าณดลก่อนแล้วคุณหญิงก็จะเข้าใจว่าทำไมคุณธนัทถึงเลือกมัน” ตาทองพูดสอน “ฉันเข้าใจแล้ว…ฉันเอาแต่คิดว่าสิ่งที่ฉันเลือกมันคือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก แต่จริงๆสิ่งที่ฉันควรสนใจมากกว่านั้นคือความสุขของเขา ถ้าเขาอยู่กับใครแล้วมีความสุขฉันก็ควรสนับสนุนเขาในฐานะแม่ ฉันผิดเองที่เอาแต่เชื่อคำพูดของคนอื่นแล้วตัดสินณดลจากสิ่งที่ได้ยิน” ภวิตานั่งคิดทบทวนตัวเองสักพักก่อนจะพูดออกมา ที่ผ่านมาเธอไม่ชอบณดลเพราะฟังคำของป้าชม้อยแม่บ้านคนสนิทที่คอยโทรรายงาน ซึ่งแน่นอนว่ามีแต่เรื่องไม่ดีที่ณ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status