Share

ไม่ใช่แค่ใครสักคน 4

Penulis: Priyada
last update Terakhir Diperbarui: 2024-10-16 15:40:46

น้ำเสียงหื่นกระหายแว่วขึ้น สายตาที่จดจ้องมองไปยังหญิงสาวตรงหน้าราวกับเธอเป็นอาหารมื้อพิเศษ ลำกายสะบั้นความเป็นพี่น้องสิ้น กระแทกกระทั้นเข้าไปจนเสียงครางของอีกฝ่ายแผดก้องแล้วเหือดหาย เรี่ยวแรงที่สมสะถูกฟัดเหวี่ยงจนแตกกระจายไม่เป็นชิ้นดี

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“ซี้ดดดดสสส์ อ๊า.....เสียวววว ซี้ดดดดดดด”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

สองแขนของมินตราพยายามป่ายปัดหาที่ประคองตัว ทว่าแรงกระแทกที่โหมกระหน่ำทำเอาเธอไม่สามารถควบคุมอะไรได้เลยสักอย่าง ความกำหนัดของคนตรงหน้าราวกับตายอดตายอยากในกายสาวมาแสนนาน หายใจหอบเฮือกไม่หยุด แม้มันจะรู้สึกทุกข์ทรมาน แต่มันกลับกลายเป็นห้วงแห่งความสุขที่น่าเหลือเชื่อ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อ๊า...เสียว..เสียวพะ พี่...อ๊ะ คะ คีตะ อ๊ายยย...ซี้ดดด”

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

เมื่อต่อต้านไม่ได้ ก็ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามกระแสอย่างเต็มที่ มินตราขมิบเกร็งร่างกาย ช่องทางสีหวานถูกกระแทกจนขึ้นสีเรื่อ กระนั้นเธอขยังคงเว้าวอนให้อีกฝ่ายตอกกระหน่ำเข้ามาอย่างเต็มที่ เพราะอย่างไรเสีย มันก็ไม่มีใครตายเพราะโดนเอาหรอก ซ้ำชายหนุ่มคนนี้ก็ยังมีทั้งของดีและลีลาที่เหลือร้าย...เธอชื่นชอบมันเหลือเกิน

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

สองมือเริ่มลูบไล้ก่อนจับประสานแน่น ร่างกายของคีตะแอ่นเร้ากระแทกเข้าไม่หยุด ยิ่งได้มองเห็นเรือนร่างอันเต็มไปด้วยส่วนเว้าโค้งและเม็ดเหงื่อที่ผุดพรายพราวแสงก่อนสาดกระเซ็นฟุ้งกลางอากาศ พร้อมกับการตอบสนองของร่างกายอันพริ้มเพรา เขายิ่งหิวกระหาย

“อืมมมม ซี้ดดดดดด”

เสียงครางของมินตราเริ่มเบาลง ร่างกายของเธอทั้งเหนื่อยและอ่อนล้า หรี่ตามองคนตรงหน้าที่ยังคงแสดงความหรรษาอยู่บนเรือนกายของเธอก่อนเริ่มเร่งจังหวะมากขึ้น

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

พั่บ! พั่บ! พั่บ!

“อะ...น้องมินครับ...พี่ จะแตกแล้ว...อูยยย...” คีตะกัดฟันแน่น สีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเสียวซ่าน ปล่อยมือที่จับประสานแล้วคว้าเอวน้องสาวดึงเข้าไปพร้อมกระแทกจนสุดลำ “อ๊ะ อา...ซี้ดดด...น้องมิน พี่...อือออ แตกแล้ว อืมมม...”

ร่างกายพี่ชายกระตุกเกร็ง ลำกายกระแทกย้ำเข้ามาราวกับปรารถนาให้น้ำกามที่ได้ปลดปล่อยออกมานับครั้งไม่ถ้วนนั้นกระฉอกลึกเข้าไปสุดโพรงสวาทที่ยังคงตอดรัดอยู่ไม่คลาย...

ครั้นได้ปลดปล่อยร่างกายก็เบาสบายราวกับล่องลอยบนปุยเมฆ คีตะหลับตายิ้มกริ่ม โถมตัวลงทับกอดเกยน้องสาวอยู่อย่างนั้น ลมหายใจร้อนผ่าวรินรดร่างกายของเธอ มินตรายกมือโอบกอดอีกฝ่ายแล้วลูบไล้ร่างกายด้วยความเสน่หา ไม่คิดเลยว่ารสชาติสวาทของพี่ชายฝาแฝดผู้พี่คนนี้จะเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน...

“ไว้วันหลังพี่ขอเอา...อีกได้ไหมครับ?”

มิตรายิ้มยั่ว “ถ้าอยากก็บอกกันสิ”

สองคนมองหน้ากันก่อนเริ่มจุมพิตอย่างดูดดื่มอีกครั้งโดยไม่มีใครสนใจเลยว่า ที่นอกประตูมุมหนึ่งซึ่งถูกผ้าม่านปิดเร้นเอาไว้ กีตาร์จะมองคนทั้งสองคนอยู่นานแล้ว และตอนนี้ เขาเองก็ทนไม่ไหว ปลดปล่อยน้ำกามจากลำกายราดรดบานประตูด้วยความอิจฉาและความกำหนัดที่พลุ่งพล่านเกินจะอดทน สายตาขึ้งโกรธจ้องมองดูน้ำกามที่ไหลหยดลงพื้น ทั้ง ๆ ที่มันควรจะได้เข้าไปในร่างกายของน้องสาวเหมือนกับที่พี่คีตะทำอยู่ มือยังคงกำแน่น แก่นกายแข็งขืนจนเจ็บไปหมด อีกทั้งยังเจ็บใจที่ไม่คิดเลยว่าพี่ชายตัวเองกับน้องสาวจะทำอะไรที่มันผิดบาปขนาดนี้ในบ้านที่เขาเองก็ยังมีตัวตนอยู่

และแน่นอนว่าเรื่องนี้เขาจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • คุณพี่ขาเชิญเข้ามาสิคะ   บทส่งท้าย

    “อ๊ะ อ๊ายยย...”เธอร้องลั่น สั่นเกร็งไปทั้งตัว เจลหล่อลื่นทำให้สัมผัสในช่องทางที่ไม่ควรนั้นลื่นไหลมากกว่าที่เป็น และทางกีตาร์เองก็ยิ่งกระแทกเข้าออกถี่รัวอยู่เช่นนั้น มันทำให้เวลานี้มินตราราวกับรู้สึกว่าแท่งเนื้อของทั้งสองคนกำลังเสียดสีบดเบียดกันอยู่ในร่างกายของเธอโดยพร้อมเพียง“อ๊ะ อ๊า อ๊า จะ จุก..อื๊อออ...ซี้ดดด”มินตราพยายามดีดดิ้น แต่เมื่อกีตาร์ที่รู้แล้วว่าอีกฝ่ายกำลังทำอะไร เขาจึงกอดร่างกายของเธอให้แนบชิดเอาไว้เช่นเดิม แล้วปล่อยให้พี่ชายได้ทะลวงเข้าไปในรูเสียวข้างเคียงอย่างเต็มที่ สองกายตอกกระแทกร่างกายของมินตราอย่างต่อเนื่อง เสียงครางดังสอดประสานกันเป็นหนึ่งเดียว มินตราในอ้อมกอดกีตาร์ตัวสั่นระริก เธอเม้มปากแน่นระคนกับส่งเสียงครางออกมาเรื่อย ๆหญิงสาวทั้งเสียว แล้วก็ทั้งจุก วินาทีนี้รู้สึกเหมือนช่องทางทั้งสองราวกับจะฉีกขาดออกเพราะแรงกระแทกอันมหาศาล สองมือเธอกำแน่น ซุกหน้าลงกับแผงอกแกร่งของแฝดน้องยิ่งกว่าเดิม ดวงตาเคลิบเคลิ้มเหลือกลอย น้ำตาระคนน้ำลายไหลเยิ้มเพราะไม่สามารถจัดการกับความรู้สึกอันแปลกใหม่ในยามนี้ได้ยิ่งเธอขมิบเกร็ง ไม่ว่าช่องทางไหนก็ยิ่งตอดรัดลำกายที่สอดใส่เข้ามาทั้ง

  • คุณพี่ขาเชิญเข้ามาสิคะ   ได้โปรดอนุญาตให้ฉันเป็นผู้พ่ายแพ้ 3 nc

    “พี่จ๋า...มาเลยค่ะ อยากทำอะไรกับมินก็ทำได้เลยนะคะ”คีตะส่ายหน้า “ไม่เอาสิมิน...เรียกพี่สองคนว่าผัวได้แล้ว เพราะหลังจากนี้เราทั้งคู่จะเป็นผัวที่ดีที่สุดให้มินเอง”ไม่พูดเปล่า คีตะจัดการแทรกร่างกายเข้าไปที่ระหว่างเรียวขาของเธอพร้อมกับจับดุ้นอันแข็งขืนจนเจ็บหนึบไปทั้งลำสอดใส่เข้าไปในร่างกายของเธอทันทีสวบ!!!“อ๊างงงงงง”เสียงร้องครางดังลั่นขึ้นมา วินาทีที่สองคนสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกัน ร่างกายของมินตราตอบรับพี่ชายด้วยการตอดรัดอย่างแนบแน่น ส่วนสวาทดันลึกเข้ามาจนสุดโคน จนร่างกายอันบอบบางแอ่นขึ้นเหนือพื้น ตอบสนองกับความสุขสมโดยที่ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ เอ่ยขึ้นมา“ซี้ดดด...แน่นกว่าทุกทีเลยนะเมียจ๋า อา...” มือสอดจับกระชับที่เอวบางเอาไว้แล้วกระชากร่างกายของเธอเข้าใส่พร้อมกับตอกสะโพกกระแทกย้ำเข้าจนสุดความยาว“อ๊ะ อ๊า...พะ พี่...อ๊ะ ผะ ผัว ผัวขา...ซี้ดดด” มินตราหลับตาแน่น ลูบไล้หน้าท้องของอีกฝ่ายไม่เป็นจังหวะ มือสั่นระริกกรีดกราย “ระ แรง ๆ เลยค่ะ แรง ๆ เลย อ๊ะ อ๊า อ๊า..ยะ อยากได้ แรง ๆ อื๊อออ...”สีหน้าของมินตราแดงเรื่อ อาจจะทั้งเมาด้วยทั้งเสียวระคนกันไป คีตะมองเธอด้วยความลุ่มหลง แล้วขยับสะโ

  • คุณพี่ขาเชิญเข้ามาสิคะ   ได้โปรดอนุญาตให้ฉันเป็นผู้พ่ายแพ้ 2 nc

    มินตราเพิ่งรู้เมื่อประโยคสุดท้ายของพี่ชายสิ้นสุดลงภายนอกที่เป็นกำแพงหนา หากภายในกลับบอบบางราวกับหยดน้ำหนึ่งหยดที่อ่อนไหวและไร้รูปลักษณ์ ที่ผ่านมาเธอคิดมาเสมอว่าเธอแข็งแกร่ง แต่ความจริงแล้วจุดอ่อนของเธอที่เกิดขึ้นในวินาทีนี้อย่างชัดเจนก็คือ ความเข้าใจเธอแค่...อยากได้รับความเข้าใจจากใครสักคนในเรื่องที่ไม่อาจจะบอกใครได้มินตราทิ้งตัวนั่งที่ปลายเตียง ยกมือปิดหน้าร้องไห้อยู่ครู่หนึ่ง สองแฝดไม่แม้แต่จะห้าม เขายืนมองเธอไม่ห่างกระทั่งเสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวหยุดลงไปแล้วเงยหน้าขึ้นสบตากัน“มิน...เคยโดนข่มขืน”ความรู้สึกมากมายของเธอพรั่งพรูออกมาพร้อมกับทำนบน้ำตาที่พังทลายอีกหน มินตราไม่รู้ว่าสองแฝดตรงหน้าอยากจะฟังเรื่องราวของเธอหรือเปล่า แต่เธออยากที่จะเล่า อยากที่จะปลดปล่อยมันออกไป แม้การกล่าวถึงจะเป็นการนำพาให้ย้อนกลับไปในช่วงเวลาดั่งขุมนรกนั้นอีกครั้งหนึ่งไม่มีการสอดแทรก สองพี่น้องนั่งฟังเธอจนถึงวินาทีสุดท้ายที่เรื่องราวแห่งความอัปยศซึ่งฝังรากลึกในร่างกายของเธอถูกเล่าออกจนหมดลง สัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดของมินตราที่พยายามจะกระชากเอารากแห่งความทรงจำนั้นให้หลุดพ้นไปจากตัวเธอ“ยังอยากจะเรียนรู้

  • คุณพี่ขาเชิญเข้ามาสิคะ   ได้โปรดอนุญาตให้ฉันเป็นผู้พ่ายแพ้ 1

    ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วจนไม่มีจังหวะได้ตั้งเนื้อตั้งตัว ในเสี้ยววินาทีที่เธอเห็นพี่ชายทั้งสองตรงหน้า วินมอเตอร์ไซค์คนนั้นก็กำลังคว้ากระชากร่างกายของเธอไปหมายที่จะจัดการทุกอย่างให้เสร็จสรรพอีกครั้ง แต่เพราะว่าเขาไม่รู้จักพี่ชายฝาแฝดของเธอ นั่นจึงทำให้ทั้งคีตะและกีตาร์จัดการกระหน่ำทั้งหมัดเท้าเข่าศอกใส่เสียจนต้องวิ่งหนีไป สุดท้ายแล้ว มินตราก็ถูกพาขึ้นมาบนห้อง พร้อมกับผู้สืบสวนทั้งสองคนที่อยู่ตรงหน้า“มีอะไรที่เราสองคนไม่รู้อีกไหม” คีตะจับจ้อง สีหน้าเรียบเฉย ต่างจากคนที่เคยรู้จัก“ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนั้น” แฝดน้องสำทับมินตราที่นั่งอยู่ตรงหน้าคู่แฝดสีหน้าไม่สู้ดีนัก เธอทั้งอยากจะขอบคุณ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกชื่นชอบในการที่ต้องถูกเค้นเพื่อตอบคำถามอะไรแบบนี้ เธอไม่ใช่ผู้ที่ต้องอธิบายตัวเองกับใครทั้งนั้น“มันเป็นเรื่องปกติ แล้วก็ไม่ต้องถามอีก มินไม่ได้ขอให้พี่ช่วยแบบนั้น เกิดโดนตำรวจลากคอขึ้นมารับผิดชอบกันเองนะ” มินตรากอดอก สีหน้าหงุดหงิด “แล้วก็ มินว่ามินไม่ได้มีหน้าที่จะตอบอะไร นี่มันชีวิตของมิน...ก็แค่นั่นแหละ”“แล้วเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเราล่ะ” คีตะย้อนถาม “มันก็แค่ส่วนหนึ่งของชีวิตมินหรือเป

  • คุณพี่ขาเชิญเข้ามาสิคะ   ความพ่ายแพ้ของผู้ชนะ 2 nc

    “พี่คนสวย...ให้ผมไปส่งที่ไหนดีครับ”มินตรายิ้มยั่ว “โรงแรม...อุ๊ย หอพักของพี่ค่ะ พี่เมาขนาดนี้ ส่งถึงห้องเลยได้ไหมคะ”แค่เพียงสบตา หนุ่มมอเตอร์ไซค์รับจ้างก็รู้แล้วว่าปลายทางที่เธอต้องการให้เขาไปส่งมันคือที่ไหนกันแน่ แต่น่าเสียดายที่สุดท้ายแล้วเขาไม่สามารถรักษาคำพูดด้วยการพาเธอนั้นไปถึงห้องได้อย่างที่ผู้โดยสารต้องการ......“ซี้ดดด...อา พี่ครับ...พี่ผมเสียวลำจังเลยครับ อูยยย...”ชายหนุ่มหลับตาพริ้ม ปล่อยอารมณ์ไปตามเสียงดูดดุนอันหยาบโลนที่เกิดขึ้น ณ ความเป็นชายของเขารถมอเตอร์ไซค์ถูกนำมาจอดที่ซอกตึก มันเป็นทางลัดที่ในยามค่ำคืนไม่มีใครสัญจร หากเป็นเวลากลางวันที่นี่คือทางลัดที่จะออกไปยังป้ายรถเมล์ที่ใกล้ที่สุดได้ ชายหนุ่มยืนพิงมอเตอร์ไซค์ที่จอดชิดกำแพง กางเกงยีนถูกดึงลงไปเพียงเข่า พร้อมกับมินตราที่นั่งลงไปปรนเปรอความสุขสมให้เขาด้วยปากของเธอรสเหล้าเคล้ากับรสชาติของท่อนเอ็นดุ้นใหญ่ทำให้อารมณ์ของเธอนั้นพุ่งทะยาน มินตราล่อลวงเขามาตั้งแต่ตอนที่ขึ้นซ้อนท้ายแล้วด้วยซ้ำ จากมือที่กอดเอว ลดต่ำลงไปเรื่อย ๆ เนินอกอวบอิ่มชิดแผ่นหลังของเขามาตลอดทาง จนกระทั่งตอนที่มือของเธอลวนลามลงไปยังจุดสงวนของคนขับ แ

  • คุณพี่ขาเชิญเข้ามาสิคะ   ความพ่ายแพ้ของผู้ชนะ 1

    มินตรารู้เห็นอยู่แล้ว ว่าพี่กล้ามมีภรรยา เธอรู้อยู่แก่ใจ แต่เพราะรูปร่างและหน้าตาที่ถูกตาต้องใจจึงทำให้เธอลองที่จะโปรยเสน่ห์ใส่เขา แต่ก็ไม่คิดว่าทุกอย่างมันจะง่ายถึงเพียงนี้ ครั้งแรกที่เจอกัน เขาสวมแหวนอยู่ที่นิ้วนางซ้าย เธอเห็นแต่ก็แค่เมินเฉย หากแต่อีกครั้งที่เขาเข้ามาหาเธอและเสพสมกามาร่วมกันในห้องของตัวเอง เขาไม่มีอะไรสวมใส่อยู่ มีเพียงร่องรอยของการสวมแหวน...นั่นหมายถึงว่าเธอเป็นผู้ชนะหรือเปล่านะ?วันนี้ที่เธอออกมาตรงระเบียงหลังห้อง หญิงสาวคนหนึ่งกำลังสะบัดผ้าเพื่อตากอยู่ มินตราหันไปสบตากับเธอแล้วส่งยิ้มให้ นึกเย้ยหยันในใจว่าหญิงคนนี้ช่างโง่เขลา ไม่รู้เลยจริง ๆ เหรอ ว่าสามีของเธอเพิ่งมาเอากับฉัน...ในบ่ายวันเดียวกัน เธอบังเอิญเจอกับพี่กล้ามที่ร้านสะดวกซื้อแถวหอพัก มินตราเข้าไปทักทายทันที“สวัสดีค่ะพี่กล้าม มาซื้ออะไรเหรอ”“เอ่อ...” กล้ามสีหน้าซีดเผือด ท่าทีดูเหมือนไม่อยากจะต่อบทสนทนากับเธอด้วย จนกระทั่งผู้หญิงที่เขาเรียกเธอว่าภรรยาเดินมา และเป็นฝ่ายทักมินตราเสียเอง“อ้าว...น้องข้างห้องนี่เอง เพิ่งมาอยู่ใช่ไหมจ๊ะ เป็นยังไงบ้าง”“ก็...” วูบหนึ่ง สายตาของเธอหันไปมองกล้าม แล้ววกกลับมาท

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status