บทที่ 153

มิส ลาน่า โทมัส นั้นสวยมาก แต่เธอก็เข้มงวดมากด้วย รูปถ่ายของเธอจากมุมต่าง ๆ นับสิบรูปนั้นแสดงเรือนร่างอันไร้ที่ติของเธอ

แล้วจีเซลล์ต้องการอะไรกัน? รูปของลาน่าพวกนี้มันอะไร?

เวร! ในขณะที่รูปเหล่านั้นอยู่ คนบางคนที่อยู่รอบเขาก็เห็นรูปด้วยเช่นกัน และตามมาด้วยเสียงตะโกนของเคนท์ "มาดูนี่เร็ว! แดร์ริลกำลังดูรูปสาวฮอตด้วย ฮ่าฮ่า นี่มันน่าขยะแขยงนะ อย่างน้อยก็ไปทำในที่ลับตาสิ!"

หญิงสาวเกือบทั้งหมดมองแดร์ริลด้วยความโกรธเมื่อได้ยินแบบนั้น สตรีทุกคนดูหมิ่นชายที่น่ารังเกียจ

แดร์ริลรู้สึกอาย เขาปิดมือถือทันทีแล้วแกล้งมองไปรอบ ๆ ในขณะที่พยายามจัดการบรรยากาศน่าอึดอัดไปด้วย

จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นพร้อมกับคิ้วที่ขมวดแน่น

"แกทำอะไร? เป็นบ้าเหรอ?" เคนท์ตะโกน

แดร์ริลไม่ได้ตอบ เขามองไปตรงหน้ากำแพงถ้ำจากนั้นก็เดินไปทางออกของถ้ำ เขาถอนหายใจแล้วกล่าว "มีบางอย่างไม่ปกติเกี่ยวกับถ้ำนี้"

ลิลี่และแด๊กซ์รู้สึกจนปัญญา เขาพูดถึงอะไร? ถ้ำนี้มันมีปัญหาอะไร?

แดร์ริลชี้ไปที่อ่าวตรงข้ามถ้ำห่างออกไปหลายร้อยไมล์แล้วกล่าวอย่างช้า ๆ "ถ้าเรามองจากที่นี่ไปถึงอ่าวตรงหน้าที่เราแข่งว่ายน้ำกัน ไม่คิดว่ามันดูเหมือนมังกรหลับเหร