แชร์

ตอนที่9 จัดการให้นาง1

ผู้เขียน: LiHong
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-12-01 21:48:45

“สามีที่ดีย่อมจงรักภักดีเพียงร่างกายภรรยา...”

ไม่ว่าชาติก่อนหรือชาตินี้ เขารู้สึกหวงเนื้อตัวอย่างยิ่ง

หญิงเดียวที่ได้รับสิทธิ์ในสัมผัสพิเศษย่อมมีเพียงหนึ่งในใต้หล้า

จ้าวซือหง

ค่ำคืนนี้ผู้คนในจวนเฉินต่างเข้าสู่นิทรา ทุกเรือนจึงเงียบสงบ ไร้คลื่นลมอันใดเฉกทุกราตรีที่ผ่านมา

ทว่าใครเล่าจะรู้ล่วงหน้าว่าคลื่นลมที่แสนเงียบสงัดนี้ จะกลับกลายเป็นพายุพัดโหมรุนแรงเมื่อใด

เฉินเจียหมิงเดินเข้าเรือนตน พาร่างสูงสง่าก้าวเท้าเอื่อยเฉื่อยเข้าห้องด้านใน

ใต้แสงเทียนเรืองรอง ชายหนุ่มเห็นเงาร่างอรชรรำไร เป็นสาวใช้นางน้อยน่าตางดงามรูปร่างสะโอดสะองผู้หนึ่ง

สองแขนของเฉินเจียหมิงกางออกให้สาวใช้ปรนนิบัติผลัดเสื้อผ้า ระหว่างที่สายคาดเอวกำลังถูกเรียวนิ้วเล็กปลด ชายหนุ่มก้มหน้าลง เพ่งพิศเจ้าของพวงแก้มแดงเรื่อยิ้มๆ

“หลายวันแล้ว ร่างกายเจ้าหายบอบช้ำหรือยัง?”

เมื่อได้ยินคำถามทุ้มนุ่มทรงเสน่ห์แฝงความห่วงใย สาวใช้ยิ่งหน้าแดงก่ำ หลงใหลผู้เป็นนายมากขึ้นทบทวี ปฏิเสธมิได้เลยว่าคุณชายเฉินกร้าวแกร่งและเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของเอกบุรุษปานใด

“เรียนคุณชาย บ่าว...บ่าวหายดีแล้วเจ้าค่ะ”

เฉินเจียหมิงยิ้มอ่อน “หายดีแล้ว แสดงว่าคืนนี้..
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • จอมใจจอมมาร   ตอนที่17 อยากเห็นหน้า2

    “คนรักของหลงเอ๋อร์เป็นใคร?”วิญญาณสาวคลี่ยิ้มกว้าง“คนรักของนางเป็นรัชทายาทแห่งจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ นามว่า หลี่ซื่อหมิน ท่านห้ามรังแกเขา” หงซือกวนเอ่ยอีกครั้งอย่างดื้อดึงในแบบที่ไม่เคยเป็น “หากข้าได้เขามาเป็นประมุขสำนักหมื่นโลกันตร์ ทุกสิ่งถือว่าจบสิ้น ข้าย่อมตายตามเจ้าไปได้ หลินเอ๋อร์” เหม่ยหลินส่ายหน้าน้อยๆ รอยยิ้มงดงามยังคงประดับมุมปาก “ยังไม่ถึงเวลาของท่าน”“ได้อย่างไร”“เรื่องของหลงเอ๋อร์มิได้ง่ายดายปานนั้น”“ข้าจะทำทุกทางให้เขามารับตำแหน่งประมุข ต่อให้จับหลงเอ๋อร์เป็นตัวประกัน ข้าก็ยอม”เหม่ยหลินถึงกับหลุดหัวเราะเสียงใสกับชายผู้สุขุมเยือกเย็นเสมอมา แต่กลับเอาแต่ใจได้อย่างร้ายกาจ“ภายภาคหน้า ท่านยังจะมีหลานชายคนสำคัญ เขาต้องการท่าน เขาคือผู้สืบทอดสำนักหมื่นโลกันตร์ที่แท้จริง”เสียงหวานกังวานใสเอ่ยอีกครา “รอก่อนเถิด ให้ข้าพาหลานสะใภ้จากศตวรรษที่21มา ถึงยามนั้นท่านกับข้าก็จะได้อยู่ด้วยกัน”เส้นเสียงแตกพร่าไม่ยินยอม “มันนานเกินไป” เหม่ยหลินส่ายหน้าน้อยๆ เรียกขานกัน “พี่หง... สามีข้าต้องไม่ดื้อกับภรรยา” นางยิ้มกว้างยามเอ่ย ประกายในดวงตาพราวระยับ ทั้งงดงามทั้งซุกซน “พลังแห่งจิตวิญ

  • จอมใจจอมมาร   ตอนที่17 อยากเห็นหน้า1

    “คนรักของหลงเอ๋อร์เป็นใคร?”วิญญาณสาวคลี่ยิ้มกว้าง“คนรักของนางเป็นรัชทายาทแห่งจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ นามว่า หลี่ซื่อหมิน ท่านห้ามรังแกเขา” หงซือกวนเอ่ยอีกครั้งอย่างดื้อดึงในแบบที่ไม่เคยเป็น “หากข้าได้เขามาเป็นประมุขสำนักหมื่นโลกันตร์ ทุกสิ่งถือว่าจบสิ้น ข้าย่อมตายตามเจ้าไปได้ หลินเอ๋อร์” เหม่ยหลินส่ายหน้าน้อยๆ รอยยิ้มงดงามยังคงประดับมุมปาก “ยังไม่ถึงเวลาของท่าน”“ได้อย่างไร”“เรื่องของหลงเอ๋อร์มิได้ง่ายดายปานนั้น”“ข้าจะทำทุกทางให้เขามารับตำแหน่งประมุข ต่อให้จับหลงเอ๋อร์เป็นตัวประกัน ข้าก็ยอม”เหม่ยหลินถึงกับหลุดหัวเราะเสียงใสกับชายผู้สุขุมเยือกเย็นเสมอมา แต่กลับเอาแต่ใจได้อย่างร้ายกาจ“ภายภาคหน้า ท่านยังจะมีหลานชายคนสำคัญ เขาต้องการท่าน เขาคือผู้สืบทอดสำนักหมื่นโลกันตร์ที่แท้จริง”เสียงหวานกังวานใสเอ่ยอีกครา “รอก่อนเถิด ให้ข้าพาหลานสะใภ้จากศตวรรษที่21มา ถึงยามนั้นท่านกับข้าก็จะได้อยู่ด้วยกัน”เส้นเสียงแตกพร่าไม่ยินยอม “มันนานเกินไป” เหม่ยหลินส่ายหน้าน้อยๆ เรียกขานกัน “พี่หง... สามีข้าต้องไม่ดื้อกับภรรยา” นางยิ้มกว้างยามเอ่ย ประกายในดวงตาพราวระยับ ทั้งงดงามทั้งซุกซน “พลังแห่งจิตวิญ

  • จอมใจจอมมาร   ตอนที่16 เร่งรัด2

    เมื่อในห้องเหลือเพียงสองคน จ้าวซือหงจึงลืมตา พยักหน้าให้ลูกน้องคนสนิทรายงานหยางมู่จึงเปิดจดหมายเปล่งเสียงทุ้มต่ำฉะฉานขึงขัง“คุณหนูไป๋ไม่ยินดีกับงานมงคลจึงแอบหนีจากจวน เคราะห์ร้ายถูกคุณชายเฉินที่เดินเตร็ดเตร่ยามราตรีพบเห็น เขาลอบติดตามกระทั่งเข้าไปในห้องพักของโรงเตี๊ยมหมายรวบรัดนาง องครักษ์เงาที่ท่านอ๋องสั่งให้คอยติดตามคุ้มครองคุณหนูไป๋ยังไม่ทันเข้าช่วยเหลือ กลับเห็นนางดึงมีดออกจากใต้หมอนแทงคุณชายเฉินไปหนึ่งแผลจนสลบเหมือด”ยิ่งอ่านหยางมู่ยิ่งกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น แอบชำเลืองมองนายเหนือหัวเป็นระยะๆมิคาดจะเห็นแค่ดวงตาคมเฉี่ยวหรี่ลงอย่างอันตราย รอบกายแผ่ซ่านกลิ่นอายสังหารออกมาอย่างเข้มข้น กระนั้นผู้เป็นนายเพียงโบกมือให้เขารายงานต่อไป คล้ายรับรู้อยู่แล้วว่าสตรีของตนเป็นคนเช่นใด เรื่องที่คุณหนูไป๋กระทำลงไปออกจะไม่เหมาะสมและสุ่มเสี่ยงเหลือเกิน นางถึงขั้นกล้าหนีสมรสพระราชทาน โชคดียิ่งนักที่นางสามารถเอาตัวรอดได้“ยามนี้คุณหนูไป๋ถูกส่งตัวกลับจวนไป๋อย่างปลอดภัย ส่วนคุณชายเฉินถูกส่งตัวกลับจวนเฉินเช่นกัน เรื่องคืนนั้นล้วนเป็นความลับไม่มีผู้ใดล่วงรู้พ่ะย่ะค่ะ”“สั่งคนของเราให้จัดการเฉินเจีย

  • จอมใจจอมมาร   ตอนที่16 เร่งรัด1

    “พวกนางน่าเบื่อ มีเพียงเจ้าที่ข้าคะนึงหาเฝ้าฝันถึง”คิดถึงเพราะไม่ได้ครอบครองน่ะสิ!ไป๋เว่ยซินยิ่งดิ้นสุดแรงขัดขืนสุดชีวิต“เจ้าจะขัดขืนไปไย ในเมื่อเราเคยเป็นคนรักกัน”“แต่เจ้าก็ไม่มีสิทธิ์ล่วงเกินโดยที่คนเขาไปเต็มใจ”“ข้าไม่สน”“เจ้าคนชั่ว!” ไป๋เว่ยซินออกแรงปัดป้องทุกทาง เมื่อเฉินเจียหมิงยื่นหน้าตามติดประชิดอย่างหื่นกระหาย เขาทำตัวคล้ายคนถูกวางยามากระนั้นกำลังจะอ้าปากกรีดร้องให้คนมาช่วย พลันคิดได้ว่าการอยู่กับชายผู้นี้สองต่อสองในโรงเตี๊ยมยามดึกดื่น ทั้งยังอยู่บนเตียงนอนในสภาพหมิ่นเหม่ ต่อให้ไม่ถูกย่ำยีย่อมต้องถูกจับแต่งงานกับเขาอยู่ดีซึ่งนางไม่อาจยอม...ไป๋เว่ยซินจึงหยุดดิ้น ฝ่ามือน้อยๆ ลอบล้วงเข้าไปที่ใต้หมอนอย่างเชื่องช้าเฉินเจียหมิงยังคงยกยิ้มกรุ้มกริ่มแววตาโหยหา “เว่ยซิน เจ้ายอมข้าแล้ว? เจ้ายังรักข้าอยู่ ถูกต้องไหม? หืม”ลมหายใจร้อนผ่าวรินรดใบหูขาว กลางกายยิ่งเหยียดขยายแข็งขึงจนกล้ามเนื้อทุกส่วนขมวดเกร็งปวดตึง ท้องน้อยปวดหนึบรวดร้าว เนื้อตัวของเฉินเจียหมิงสั่นเทา เขาก้มหน้าสูดดมความหอมหวานที่ซอกคอนางอย่างรักใคร่“เว่ยซิน ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน เป็นของข้าเถิด...”ชายแดนฝั่ง

  • จอมใจจอมมาร   ตอนที่16 เร่งรัด1

    ชายหนุ่มสวมเสื้อผ้าลวกๆ สะบัดแขนเสื้อเดินจากไป ไม่ยอมรับความผิดของตน และไม่ยอมทนจนสิ้นแรงเด็ดขาดราตรียังคงมืดสลัว ในหัวยังคงมีภาพของใครบางคนใครคนนั้นคือคนที่เฉินเจียหมิงรักใคร่ด้วยใจจริง หากแต่มิอาจครอบครองดังปรารถนาทุกอย่างผิดพลาดที่ใด ทำไมถึงคลาดเคลื่อนไปหมดชายหนุ่มให้รู้สึกคิดถึงสตรีผู้เป็นรักแรกพบสุดหัวใจไป๋เว่ยซินผู้เรียบร้อยอ่อนหวาน นางเป็นสตรีผู้งดงามทั้งกายใจ เขาทำนางหลุดมือไปอย่างน่าเสียดายเหลือเกินคิดแล้วก็ยิ่งทำใจมิได้ เมื่อได้ตระหนักรู้ซึ้งแล้วว่าแท้จริงชินอ๋องมิใช่แค่สหายของไป๋เว่ยซิน หากแต่พระองค์กลับหมายมาดในตัวนาง ถึงขั้นมีสมรสพระราชทานตัดหน้า เขาที่คิดหย่าขาดเพื่อแต่งงานใหม่กับนางจึงเป็นโมฆะแววตาเฉินเจียหมิงฉายแววอาดูร ยิ่งคิดว่าหมดสิทธิ์ในตัวไป๋เว่ยซินแล้วโดยสิ้นเชิงก็ยิ่งเผยความเจ็บปวดชอกช้ำทั้งกายใจ มิรู้ว่าตัวเขาเดินออกมาจากจวนเฉินตั้งแต่เมื่อใด รู้ตัวอีกทีก็มายืนอยู่หน้าประตูจวนไป๋แล้วแน่นอนว่าชายหนุ่มไม่อาจเข้าไปหานางในดวงใจได้ทางประตูใหญ่ เขาจึงหมุนกายเดินไปเรื่อยๆ จนถึงประตูข้าง เผื่อมีวาสนาลอบเข้าไปหานางสักคราเฉินเจียหมิงเลือกประตูข้างตรงมุมอับท้ายจว

  • จอมใจจอมมาร   ตอนที่15 สมรสพระราชทาน2

    อาทิตย์อัสดง ค่ำคืนมาเยือน ไป๋เว่ยซินผู้มาจากศตรวรรษที่21 ผู้ไม่สันทัดการยินยอมคลุมถุงชนเฉกกุลสตรีในยุคสมัยนี้จึงตัดสินใจหนี นับว่าโชคดีที่ไป๋เว่ยซินคนเก่าเป็นคนอ่อนหวาน เรียบร้อยนุ่มนวลและหัวอ่อน ไม่เคยขัดคำสั่งใครเลยสักครา ต่อให้ผู้นั้นเป็นพี่ป้าน้าอามิใช่บิดามารดาก็ตาม ดังนั้น เรื่องที่ไป๋เว่ยซินคนนี้คิดต่อต้านถึงขั้นคิดหนี ย่อมไม่มีใครคาดถึง บ่าวไพร่เวรยามตรึงกำลังอันใดจึงไม่มีทางสะดวกอย่างยิ่งห่อผ้าถูกแอบเตรียมเอาไว้อย่างดี หญิงสาวห่มผ้ามิดชิดทั้งลำตัวถึงลำคอแสร้งหลับสนิทเพื่อให้สาวใช้ตายใจ เมื่อคำนวณเวลาคาดว่าทุกเรือนดับเทียนแล้วนางจึงลุกขึ้นมาสวมเสื้อผ้าสีฟ้าเทาของเสี่ยวฉงที่นางลอบขโมยมา ทุกเส้นทางถูกสำรวจไว้อย่างดี ทางหนีทีไล่ถูกจดจำไว้ขึ้นใจ ใช้เวลาไม่นาน นางก็สามารถออกมาจากจวนไป๋ได้ทางประตูข้างมุมอับท้ายจวนค่ำคืนอากาศเย็น เหมาะแก่การพักผ่อนในที่อบอุ่นทว่าเรือนหนึ่ง ชายหญิงคู่หนึ่งกลับไม่ยอมนอน เอาแต่สร้างความอบอุ่นถึงขั้นกรุ่นร้อนบนเตียงกว้างเสียงครวญครางเกิดขึ้นเนิ่นนาน เรียวขาพวกเขาเกาะเกี่ยวรัดรึง เอวสอบขยับขึ้นลง ส่งตัวตนเข้าออกรุนแรงจนสะโพกกลมกลึงสั่น

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status