18. ยาพรางเสน่ห์ 2

เมื่อไปถึงที่ดินดังกล่าวก็เป็นอย่างที่พีรายุคาดไว้ พื้นที่แถบนี้เป็นบริเวณที่พัฒนาต่อได้ยากเพราะเป็นแถบสวนและไร่ของชาวบ้าน รวมถึงเป็นเขตที่นิยมค้าขายของเก่ากันอย่างเป็นล่ำเป็นสัน มีร้านค้าของเก่าอยู่ถึงสิบกว่าร้านบริเวณนี้ คงจะหานักธุรกิจเข้ามาพัฒนาที่ดินแถบนี้ให้เจริญได้ยาก

แต่ถึงกระนั้น พีรายุก็ตกลงที่จะซื้อไว้เพราะจินดาราอยากได้นักหนา โดยจะนัดโอนกันในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า

“จิ๊ดริดของเก่า” พีรายุพึมพำออกมาอย่างต้องมนต์สะกด

“ชื่อแปลกจัง ดูตล๊กตลก ว่าไหมคะพี” จินดาราเบะปากให้กับร้านรับซื้อของเก่าขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ข้างทางระหว่างนั่งรถกลับจากดูที่ดิน

พีรายุยังคงนิ่งเงียบ เขามองดูป้ายร้านที่อยู่ฝั่งตรงข้ามอย่างเหม่อลอย

“วรรณ” ชายหนุ่มพึมพำออกมาเสียงเบา

“คุณว่าอะไรนะคะ” จินดาราเอียงหน้ามาถาม

“วรรณ!” พีรายุตะโกนเสียงดังลั่นรถก่อนหักพวงมาลัยรถเข้าข้างทางอย่างกะทันหัน และพยายามเปิดประตูรถเพื่อจะเดินข้ามไปอีกฝั่งให้ได้

“คุณจะทำอะไรคะ!” จินดาราพยายามยื้อแขนชายหนุ่มเอาไว้ไม่ให้เขาเปิดประตูออกไปได้ ขณะที่สีหน้าของเธอเผยถึงความตระหนกสุดขีด

“ปล่อย! เธอขึ้นมานั่งรถฉันได้ยังไง ปล่อยเดี๋ยวนี้” พีรายุสะบัดแขนอย่างแรงจนหลุดจากการเกาะกุม

จินดาราหันรีหันขวาง จนมาเจอท่อนไม้ยาวขนาดศอกที่พกติดรถไว้เสมอ เธอรีบหยิบมันขึ้นมาและฟาดไปตรงท้ายทอยของพีรายุอย่างแรงตามที่อิทธิไกรเคยสอนไว้

พีรายุหมดสติในทันที

จินดารารีบเปิดประตูลงจากรถเนื้อตัวสั่น หญิงสาวก้มลงมองพีรายุที่หมดสติตรงเบาะคนขับอีกครั้งอย่างวิตกก่อนออกแรงลากเขาให้มานั่งที่ฝั่งผู้โดยสารอย่างทุลักทุเล หลังจากนั้นก็เดินอ้อมไปยังฝั่งคนขับและเปิดประตูขึ้นไปนั่ง

เมื่อขึ้นไปนั่ง เธอรีบหยิบขวดยาขนาดเล็กที่พกติดกระเป๋าออกมาแล้วใช้ไซริงค์ดูดยาขึ้นมาครึ่งหลอดก่อนฉีดเข้าปากพีรายุไปอย่างช้า ๆ เมื่อดูจนแน่ใจแล้วว่ายาลงคอเขาไปเรียบร้อย เธอจึงขับรถออกจากบริเวณนั้นไปอย่างอกสั่นขวัญแขวน

“จิน ผมเป็นอะไรไป ทำไมปวดคอ ปวดตัวไปหมด” พีรายุที่ลืมตาตื่นขึ้นมาในอีกสองชั่วโมงให้หลังได้ถามภรรยาด้วยเสียงอ่อนระโหย

จินดาราถอนหายใจพรูอย่างโล่งใจ “คุณหมดสติในรถค่ะ ตอนจินพาคุณขึ้นบ้านคงเผลอไปกระแทกอะไรเข้า ไปหาหมอดีไหมคะ”

“ไม่เป็นไร แค่ปวดหนึบ ๆ เท่านั้น” เขาคว้ามือของจินดารามากุมไว้ “ลำบากคุณแย่เลย ขอบคุณนะจ๊ะที่ดูแลผมอย่างดี”

“คุณเป็นสามีจินนี่คะ คุณนอนพักสักงีบเถอะ จินจะให้เด็กต้มข้าวต้มเอาไว้ แล้วตอนขากลับจินจะซื้อเป็ดย่างร้านโปรดมาให้ด้วยดีไหม”

เขายื้อมือเธอเอาไว้ “คุณจะไปไหน ไม่เอา อยู่กับผมที่บ้านเถอะ”

“มีงานค้างที่บริษัทต้องจัดการอีกนิดหน่อยค่ะ อย่างอแง นอนดี ๆ จะได้หายไว ๆ อย่าทำให้จินกังวลสิคะ”

“ตกลงจ้ะ รีบไปรีบกลับนะ ผมคิดถึง”

จินดารารับคำและจุมพิตที่ริมฝีปากเขาหนึ่งครั้งก่อนเดินออกจากห้องไปด้วยสีหน้าและแววตาเย็นเยียบ

จินดาราเหยียบคันเร่งจนแทบจะมิดไมล์ จุดหมายของเธอก็คือบ้านกลางเก่ากลางใหม่นอกเมืองหลังนั้น

และอิทธิไกรมายืนรอเธออยู่หน้าบ้านเหมือนทุกครั้งเช่นกัน

“ทำไมยาพรางเสน่ห์ถึงหมดฤทธิ์ไวขึ้น ทั้งที่มันควรจะมีฤทธิ์สี่สิบแปดชั่วโมง คุณลดคุณภาพของยาใช่ไหม ทำให้พีพร่ำเพ้อถึงเมียเก่าได้อีก” หญิงสาวโวยวายเสียงดังเมื่อเข้ามาอยู่ในที่รโหฐานกันสองคน

อิทธิไกรนิ่วหน้าอย่างไม่พอใจ “บางทีเขาอาจรักเมียเก่ามากกว่าที่เราคิด จิตใต้สำนึกถึงต้านฤทธิ์ยาออกมา”

“นี่คุณหมายความว่าพีมีใจให้กับนังวรรณมากกว่าฉันงั้นหรือ”

“คุณก็น่าจะรู้ตัวดีนี่”

จินดาราปัดแจกันดอกไม้บนแท่นไหว้เทวรูปจนตกแตกกระจาย

“จะว่าไปก็เหลือเชื่อนะที่คนหายหน้าไปนานหลายปีแบบผู้หญิงคนนั้นยังเอาชนะผู้หญิงที่นอนแบท่าเสนอตัวบนเตียงอยู่ทุกวันได้” อิทธิไกรว่าประชด

จินดารากำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ คนแบบเธอจะไม่ยอมให้ลูกสาวของฆาตกรแบบวรรณารีเอาชนะได้เป็นอันขาด

“ต้องทำยังไงถึงจะทำให้พีอยู่ใต้อำนาจฉันนานเหมือนเดิม”

“คงต้องใช้ยาเพิ่มเป็นสองเท่า แต่คุณก็รู้ใช่ไหมว่าต้องแลกกับอะไรเพื่อให้ได้ยาเพิ่มจากผม” อิทธิไกรแสยะยิ้มมุมปาก

จินดารากัดริมฝีปากตัวเองจนแน่น เธอเซ็นเช็คให้มือไม้สั่น หลังจากนั้นก็จำใจเดินตามอิทธิไกรเข้าห้องนอนไป และในอีกสองชั่วโมงให้หลัง จินดาราได้ขับรถออกจากบ้านอิทธิไกรด้วยสภาพเสื้อผ้ายับย่นเหมือนเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา ประกายตาเธอเผยถึงแววเกลียดชังและรังเกียจจนถึงที่สุด

แต่อย่างไรก็ต้องทน เด็กที่กำพร้าพ่อแบบเธอต้องทนให้ได้เพื่อชีวิตที่ดีของตัวเอง

พ่อของจินดาราเป็นคนสนิทของพ่อวรรณารี แต่ต้องมาตายเพราะพ่อของวรรณารีขับรถชนตอนเมา

เพราะอยู่กับพ่อเพียงลำพังมาตั้งแต่เด็ก พ่อของวรรณารีจึงตัดสินใจรับจินดารามาเลี้ยงดูเหมือนลูก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่อาจลบความแค้นในใจจินดาราได้ เธอต้องการแก้แค้นครอบครัวนี้ให้สาสมกับความเจ็บปวดในใจที่เธอได้รับ

น่าเสียดายที่พ่อของวรรณารีชิงหัวใจวายตายไปเสียก่อน วรรณารีจึงเป็นเป้าหมายของเธอแทน แต่ผู้หญิงคนนั้นโชคดีมาตั้งแต่เกิด แม้จะเสียพ่อไปแต่เธอก็มีคู่หมั้นหนุ่มหล่อมาคอยโอบอุ้มต่อ

พีรายุ ผู้ชายที่เธอประทับใจตั้งแต่แรกพบ

เธอมั่นใจว่าสวยกว่าวรรณารี แล้วยังเก่งกว่าทุกด้านทั้งการเรียนรวมถึงความเป็นแม่บ้านแม่เรือน แต่พีรายุก็ไม่เคยเหลียวแลเธอเลยสักครั้ง เขาจะรับรู้ไหมว่าเธอทรมานใจแค่ไหนในวันเข้าหอของทั้งคู่

แล้วโชคก็เข้าข้างจินดารา เธอมีโอกาสได้เจออิทธิไกร เพื่อนเก่าสมัยมัธยมซึ่งผันตัวไปเป็นหมอแก้กรรมชื่อเสียงโด่งดัง รับสะเดาะเคราะห์ให้กับผู้ที่สนใจ

อิทธิไกรเสนอตัวช่วยเหลือโดยจะมอบยาพรางเสน่ห์ให้ แต่ต้องแลกกับสิ่งตอบแทนที่น่ารังเกียจ ซึ่งจินดาราก็ไม่คิดปฏิเสธ เพื่อให้ได้สิ่งที่เธอปรารถนา ไม่ว่าอะไรเธอยอมทั้งนั้น