แชร์

#ชดใช้ให้รัก_Ep.5

ผู้เขียน: แสงเทียน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-19 00:17:50

#ชดใช้ให้รัก_Ep.5

นาย

ผมมีเหตุผลของผมและผมก็คิดมันดีและถี่ถ้วนแล้ว...ตอนแรกผมไม่ได้อยากจะเป็นหมอหรอก ผมแค่มาเรียนและกลับไปใช้ชีวิตที่ประเทศไทย

อยากอยู่ใกล้ครอบครัว ใกล้พี่นุ่น...แต่ตอนนี้ความคิดมันเปลี่ยนไปแล้ว กอปรกับอยากเป็นหมอด้วย เรียนที่ไทยน่าจะดีกว่า ประหยัดกว่าเยอะ

ผมลงสมัครสอบออนไลน์และไปสอบตอนกลับประเทศไทยล่าสุด ซึ่งผมไม่ได้บอกบี๋หรอก เพราะรู้ว่าถ้าบอก...จะเป็นยังไง

แต่ใกล้เข้ามาแล้ว ก็คงต้องบอก พอบอกจะงี่เง่า งอแง ตามสไตล์ ซึ่งเธอเป็นกับทุกคนนะ ไม่ว่าตะวันหรืออาทิตย์ แต่กับผมนี่หนักหน่อย หนักไม่เอาใครเลย...แต่เดี๋ยวก็หาย

วันนี้เรานัดกันที่ผับเพื่อเลี้ยงส่งผมก่อน จริง ๆ อีกเดือนหนึ่งถึงจะเดินทางแต่เพื่อนทยอยกลับบ้านกันหมดแล้ว จึงเลี้ยงกันวันนี้ คนมามากหน้าหลายตา รู้จักบ้างไม่รู้จักบ้าง ก็มั่ว ๆ กันไป ตามประสาคนที่มีคนรู้จักเยอะ

"มองหาใคร?" อาทิตย์ถามผมที่ชะเง้อคอมองหน้าร้าน

"เดี๋ยวมันก็มา...ไม่พลาดหรอก" ผมทำเฉย ๆ

"ก็ขอให้มึงโชคดีนะ..." ตะวัน อาทิตย์ ยกแก้วขึ้นมาชนกับผม ๆ ชนกลับแล้วดื่มหมดแก้ว

"ไม่ต้องห่วงทางนี้...จะดูแลอย่างดี" ตะวันเอ่ยเบา ๆ แต่มันก็ทำให้ผมและอาทิตย์ได้ยิน

ตะวันกับอาทิตย์ หน้าตาคล้ายกันจนบางทีคนอื่นแยกไม่ออก ต้องดูที่สีผม อาทิตย์จะผมออกแดง ๆ แต่งตัวเซอร์ ๆ

ตะวันผมดำ แต่งตัวเรียบโก้ เหมือนไม่ใช่พี่น้องกัน รวมถึงนิสัย ตะวันจะเงียบขรึมพูดน้อย ส่วนอาทิตย์ตรงข้ามกันหมด...

"มึงคิดอะไรกับบี๋หรือเปล่า..." ตะวันเอ่ยถามผมทันทีที่อาทิตย์เดินออกไป

"ถามทำไม?" ผมถามกลับ

"เปล่าหรอก...กูแค่ถามดู" และมันก็ลุกออกไปอยู่กับพวกสาว ๆ สักพัก 'นาเดีย' เพื่อนร่วมชั้นเดินเข้ามาทักและทิ้งตัวนั่งลงข้างผม ตัวแทบจะเกยขึ้นมาบนตัก ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะของเคย ๆ กันอยู่

"กลับไทยแล้ว...อย่าลืมคิดถึงเดียนะ" เธอเอามือลูบไปตาม

สันกรามผมและกระซิบข้างหู ก่อนจะบดเบียดร่างกายที่นุ่งน้อยห่มน้อยเข้ามาใกล้ชิดผม ๆ ไม่ได้ตอบอะไร ยกยิ้มและมองหน้าเธอแว็บหนึ่งและกระดกเหล้าดื่ม

"คุณไม่เคยสนใจเดียเลยนะ ตั้งแต่วันนั้น...เดียรอคุณทุกวัน" ผมหัวเราะเบา ๆ เธอเอามือโอบคอผมลากลูบลงที่แผงหน้าอกช้า ๆ

"รอทำไม..." เธอหัวเราะและจูบมาที่มุมปากผม

"ก็เดียติดใจคุณ..." เธอบดปากจูบเข้ามาก่อนจะมานั่งคร่อม มือหนึ่งล็อกคออีกมือล้วงไปในกางเกงยีนของผม เธอสอดลิ้นร้อนมาอย่างคนช่ำชองและรู้งาน ผมยกตัวเธอให้นั่งพอดีล็อกแต่เหมือนกระโปรงเธอจะแคบไป

"เราไปต่อในห้องน้ำได้ไหม?" เธอที่ถอนจูบออก เอ่ยบอกผมอย่างไร้ยางอาย

"ผมไม่กินของซ้ำ...ไม่รู้เหรอ?" ผมกระซิบข้างหูเธอ ๆ หัวเราะและเอียงคอมองหน้าผม

"มาลองดูไหม...ว่าคืนนี้คุณจะกินของซ้ำหรือเปล่า" และเธอก็พุ่งเข้ามาจูบผม ๆ ไม่ได้ตั้งตัวเหล้ากระฉอกออกจากแก้ว

ผมวางแก้วเหล้าลงและจูบปากเธอกลับไป เราแลกลิ้นกันอย่างดุเดือด เธอเป็นงาน รู้งาน...เธอเอามือผมไปวางไว้ที่หน้าอกของเธอ ผมบีบเคล้นอย่างมันมือ

"ไอ้นาย ๆ" ผมที่จูบกับเธออยู่มองไปทางด้านที่ไอ้อาทิตย์ชี้! ความฉิบหายกำลังมา!

"ลงไปและนั่งเงียบ ๆ"

"ปึก!!" ผมเหลือบตาไปมองคนที่มาใหม่ ดูแต่งตัวจะไปล่อเสือล่อตะเข้ ที่ไหน! เสื้อนี่บางเฉียบ! หน้าอกหน้าใจก็ไม่ใช่น้อย ๆ กางเกงบ้าอะไรขาดขนาดนั้น

"ไอ้นายเมียมา!" อาทิตย์เอ่ยแซวเธอที่กำลังทำหน้าง้ำงอ ผมก็หัวร้อนเหมือนกัน บอกกี่รอบแล้วเรื่องชุด!

"ไม่ใช่เมีย" เธอเอ่ยสวนทันควัน! ผมเลยแกล้งคุยกับนาเดีย ปั่นประสาทคนเล่นและชวนกันออกมาเต้นรำ ดูสิเธอจะทนได้สักเท่าไร!

"ไฮ! เลดี้!" สักพักเธอมาขยับบด ๆ ยั่ว ๆ เอวอยู่ข้าง ๆ และมีไอ้ฝรั่งหน้าจืดที่ชื่อ เดม่อน มาทัก! ผมกัดฟันกรอดและหันหลังให้เธอกลัวจะทนไม่ไหวตะบันหน้าไอ้ฝรั่งนี่และลากบี๋กลับบ้าน งานเลี้ยงคงพังหมด!!

"ไฮ! เดม่อน" ผมที่เงี่ยหูฟัง ๆ จากเสียงบี๋เมามากแล้วแน่ ๆ และเมาทีไรได้เรื่องทุกที!

ผมจึงขยับตัวออกจากนาเดียและหมุนตัวกลับไป จังหวะที่มองไปคือไอ้เดม่อนจับเอวบี๋และดึงเข้าหาตัว จนหน้าอกเธอติดหน้าอกมันและโน้มลงเหมือนกำลังจะจูบ!!

"อุ๊ย!" เธอร้องตกใจทันทีที่ผมดึงตัวเธอมา มือจับสะโพกเธอไว้ เธอหัวเราะและมองหน้าผมอย่างผู้ชนะ!

"คิดจะทำอะไร?" ผมกระซิบถามข้างหู ขณะที่เราเต้นเพลงช้ากันอยู่

"ก็แค่เต้น..." เธอคล้องคอและบดเบียดตัวเข้าหา มองมาด้วยสายตาหยาดเยิ้มขยับชิดเข้ามาใกล้ เธอตัวเล็กกว่าผมมาก หน้าอกหยุ่นนุ่มเมื่อแนบชิดกับแผงอกที่ใส่แค่เสื้อยืดตัวบางของผม...ทำให้รู้เลยว่าเธอโนบรา!

"ถอยออกไปหน่อยบี๋...กูก็เป็นผู้ชาย" เธอหัวเราะกัดปากเอียงคอมองผม

"แล้วไงอะ" ผมหลับตาลงไม่อยากสบตาเธอ ปกติเธอไม่เคยทำแบบนี้กับผมเลย

จนผ่านไปสักพักเพื่อนก็ชวนกินต่อเธอก็ยกหมดกี่แก้วต่อกี่แก้ว จนผมไม่กล้าที่จะกินต่อ ผมที่ลากเธอเข้าเอวไปด้วยทุกที่เพราะเธอไม่ยอมปล่อยผมเลย จนสุดท้ายสลบคาอก!

"แดกกี่รอบภาระกูทุกรอบ!!" ผมที่แบกเธอขึ้นหลังเอ่ยพูดกับคนที่ไม่รู้สติ

"เอิ๊ก นายยย เป็นของบี๋เหอะ เอิ๊ก"

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ชดใช้ให้รัก   บทส่งท้าย

    บทส่งท้ายเบบี๋เราตั้งชื่อลูกว่า 'พะพาย' จะได้คล้องจองกับพ่อเขา นายกับพาย ไหน ๆ หน้าก็เหมือนกันอยู่แล้ว ชื่อก็เหมือนกันไปด้วยเลย! จะว่าประชดก็ใช่แหละ!เหมือนแต่หน้านิสัยไม่ต้องนะ แค่พ่อคนเดียวก็เหนื่อยแล้วถ้าคูณสองแม่ตายพอดี"นายไปทำงานได้แล้ว...สายแล้วนะ" ฉันที่ตื่นมาหาใครไม่เจอเลยสักคน รีบล้างหน้าและลงตามพ่อลูกมา"ขออีกแป๊บหนึ่งนะ" ฉันถอนหายใจมองเขาที่ตระกองกอดลูกไว้แนบอก"วันนี้ขอหยุดได้ไหม?" ฉันส่ายหัว"เฮ้อ...รักแม่มากแล้วนะ ยังมารักลูกมากอีก" เขาอุ้มยัยหนูส่งมาให้ฉัน"พะพายอยู่กับคุณแม่นะคะ ป่าป๊าจะไปทำงานหาเงินให้หนู และจะรีบกลับมาอย่างไวเลยค่ะ""แอ้ ๆ ๆ" ฉันยิ้มกับความสปอยล์กันและกันของพ่อลูกคู่นี้"3 เดือนรู้เรื่องไปหมด" ฉันจับขาลูกไปแตะหน้าพ่อเขาที่ก้มลงมาจูบ ๆ ฟัด ๆ ขาป้อม ๆ ของลูก"ออกไปส่งหน่อยสิ...หรือคุณไปทำงานกับผมไหม?" ฉันอยากจะบ้าตาย"ไปทำงานได้แล้ว!!" เขากระทืบเท้าและยืนมองหน้ากดดันฉันอยู่แบบนั้น แต่สุดท้ายเขาก็คว้ากุญแจรถและเดินออกไป ฉันเดินตามไปส่งพร้อมทั้งเอามือเล็ก ๆ ของลูกโบกส่งไปให้เขา ฉันยืนมองจนรถลับตาก็พาลูกเข้าบ้าน"แอ้ ๆ" ฉันอุ้มลูกเข้าเต้าเอาหลังพิงพนัก

  • ชดใช้ให้รัก   #ชดใช้ให้รัก_EP.43

    #ชดใช้ให้รัก_EP.43เบบี๋ฉันมองคนตัวโตที่สูงเกือบเท่าวงกบประตู ทำหน้ากระเง้ากระงอด งอนฉันอยู่ไกล ๆ บนเก้าอี้ในห้องรับรอง เพราะฉันกำลังรับรองลูกค้าคนสำคัญเป็นลูกค้าคนแรกที่ฉันตัดเสื้อให้...เขาชื่อ 'วิสกี้' ลูกครึ่งสวีเดน-ญี่ปุ่น ทำธุรกิจส่งออก อายุมากกว่าฉัน 5 ปี และเป็นผู้ชายที่เสน่ห์แรงพอตัวจริง ๆ เขาเป็นลูกค้าประจำของอาจารย์ที่ฉันจับพลัดจับผลูได้มีโอกาสไปช่วยงานตัดชุดให้เขา หลังจากได้เจอกันบ่อย ๆ เราก็สนิทกันเนื่องจากเขาเป็นคนที่เฟรนด์ลี่มาก อาจารย์ก็เลยยกลูกค้าคนนี้ให้และกำชับนักหนาว่า 'อย่าปล่อยให้หลุดมือ'"ไม่เจอแค่ไม่กี่เดือนคุณดูเปลี่ยนไปนะเบบี๋" เขาพูดและหัวเราะน้อย ๆ"ฉันดูอ้วนใช่ไหมคะ?""ใช่! คุณอ้วนมากเลย โดยเฉพาะตรงนี้!" เขาชี้นิ้วมาที่หน้าท้อง ฉันหัวเราะเสียงดัง"นั่นสามีคุณเหรอ?" ฉันพยักหน้า"เขาทำหน้าเหมือนจะกินหัวผมแล้ว..." เขาก้มลงมากระซิบใกล้ ๆ ฉันหันไปมองและเราก็หัวเราะ"เขามักจะเป็นแบบนี้ค่ะ เด็กหวงของ" ฉันเอามือป้องปากกระซิบบอก"ผมเชื่อ...ดูจากสายตาเขาสิ" จริงประกายไฟแทบจะลั่นเปรี๊ยะออกมา! เขายกแขนให้ฉันวัดช่วงอก เหมือนเรากำลังโอบกันอยู่ กึก! ฉันหันไปมองเขาที่วาง

  • ชดใช้ให้รัก   #ชดใช้ให้รัก_EP.42

    #ชดใช้ให้รัก_EP.42เบบี๋"อ้วน ๆ ๆ ๆ ตื่นได้แล้ววว" ฉันเอามือปัดป่ายอะไรที่มาโดนหน้า"จะนอนนน" เสียงหัวเราะดังใกล้ ๆ หูพร้อมกับอะไรคม ๆ เป็นตอ ๆ ถูไถอยู่บนใบหน้าฉัน ๆ ตกใจลืมตาขึ้นดู ภาพเมื่อคืนฉายชัด...เขาลอยหน้าลอยตานอนคร่อมร่างฉันอยู่"เบบี๋ ฮ่า ๆ ๆ" ฉันหันหน้าหนีและดันอกเขาไว้ โอ๊ยตาบ้านี่!!"ออกไป ทับลูก!" เขินจะตายอยู่แล้ว!!"คืนดีกันแล้วนะ!" เขาเอ่ยและเอาคางมาวางที่หน้าอกฉัน"ออกไป!" ฉันดันหน้าเขาให้ออกห่าง"ไม่ออกหรอก หืม" เขาก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอฉัน"อย่า! อึดอัดดด อื้อออ" เขาประคองหน้าและกดจูบไปทั่วหน้า"ถอยปวดฉี่" เขาลุกขึ้นฉันค่อย ๆ เอามือชันตัวขึ้น แต่มันไม่ขึ้นเพราะติดท้อง!"ตลกอะ มาผมช่วย" เขาหัวเราะและลุกขึ้นดึงมือรวบเอวให้ลุกนั่ง"ตลกอะไร! ลองมาท้องดูจะได้ตลกไม่ออก!" ฉันแหวไปและห้อยขาลงข้างเตียง"เท้าบวมหรือเปล่า" ฉันพยักหน้า"เดี๋ยวสักพักก็ดี แบบนี้แหละตอนตื่น""ผมขอโทษนะ...ที่ทำให้คุณต้องลำบาก"".............." ฉันไม่ตอบแต่ลุกขึ้นและเดินไปจะเข้าห้องน้ำ"ผมช่วยอาบ" ฉันยกมือห้าม"โนเวย์!" เขายิ้มกริ่มซ้อนตัวเข้าข้างหลังและดันตัวฉันให้เข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะถอดชุดนอนฉันออ

  • ชดใช้ให้รัก   #ชดใช้ให้รัก_EP.41

    #ชดใช้ให้รัก_EP.41นาย"พรุ่งนี้ผมจะไปจัดการเรื่องที่โรงพักนะ" ผมเอ่ยบอกเธอทันทีที่วางสายกับผู้กำกับ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาปลายเตียง เธอพยักหน้ารับและมองหน้าผมนิ่ง"..............." ผมรู้แหละว่าเธอจะถามว่าทำไมผมไม่ออกจากห้องเธอสักที"ก๊อก ๆ" เธอเอ่ยบอกให้คนที่เคาะประตูเข้ามาได้"คุณนายคะ...หะ...ห้องน้ำท่อระบายน้ำตันทั้งบ้านเลยค่ะ เมื่อกี้หมีไปล้างห้องน้ำให้ น้ำมันไม่ยอมลง เลยลงไปตรวจดูข้างล่าง ๆ ก็เป็นค่ะ" แม่บ้านเอ่ยบอกเธอและผม"อ้าวเหรอ! เรียกช่างหรือยัง!" ผมเอ่ยถามอย่างตกใจ ผมตกใจมากเกินไปไหมไม่รู้!"บอกแล้ว ๆ ค่ะ ตะ...แต่ช่างไม่ว่างค่ะ จะมาซ่อมได้อาทิตย์หน้าเลยค่ะ" เธอเอ่ยบอกและก้มหน้านิ่ง บี๋ขมวดคิ้วและมองหน้าผม ๆ ก้มหน้าหนี"อื้ม...ห้องฉันไม่เป็นนะ ห้องพวกเธอล่ะ" หมีส่ายหัว"เป็นเฉพาะห้องคุณนายและห้องอื่นเหรอ?" เธอเอ่ยถาม ผมแกล้งกดโทรศัพท์ ใจเต้นตึ้กตั้ก"ค่ะ" หมีตอบ ๆ ให้มันเต็มปากเต็มคำหน่อย!!"งั้นก็ให้คุณนายไปอาบน้ำห้องลุงละกัน" ผมอ้าปากค้าง จะให้ผมไปอาบน้ำห้องลุงคนขับรถเนี่ยนะ! ใจร้ายเกินไปแล้ว!"มะ...ไม่ได้ค่ะ! ลุงนอนแล้วค่ะ!" ผมเม้มปากแน่นก้มหน้ามองหน้าจอโทรศัพท์อยู่แ

  • ชดใช้ให้รัก   #ชดใช้ให้รัก_EP.40

    #ชดใช้ให้รัก_EP.40เบบี๋'ถอยไปค่ะ!!' ฉันเอ่ยบอกทันที! ได้คืบจะเอาศอก เดี๋ยวนี้เผลอเป็นไม่ได้ ตอดนิดตอดหน่อย จับนู่น แตะนี่ เมื่อวานก่อนมาลูบก้นฉันทีหนึ่ง โดนหยิกเนื้อแทบขาด...นี่ไม่เข็ด!"ตัวหอมจัง...ฟืด" เขาทำท่าสูดอากาศเข้าไป จมูกนี่บานเชียว!"โรคจิต!" เขาหัวเราะและกดจูบมาที่ต้นแขน"ลูกครับบบ! คุณพ่อหอมมากสุดก็ได้แค่แขนนี่แหละนะ คุณแม่เขาไม่ยอมให้คุณพ่อหอมเลย!" เขาเอามือมาลูบหน้าท้องฉันและเอ่ยบอกลูกในท้อง"อุ๊ย!" ฉันจับท้องแทบไม่ทันก็เจ้าตัวเล็กน่ะสิ! เข้าข้างพ่อเขา!"เข้าข้างกันเหรอ!" ฉันเอ่ยลอย ๆ พลางร้องซี้ดซ้าด เตะซะท้องโย้เลย!"เตะคุณแม่ซะแรงเลย ท้องเบี้ยวหมดแล้วเนี่ย!" เขาหัวเราะและป้องปากกระซิบใกล้ท้องฉัน"ไปทำงานได้แล้ว มัวแต่ล้อเล่นกันอยู่นั่นแหละค่ะ ไป ๆ" เขาไม่ยอมลุกไป เอามือลูบวน ๆ ท้องอยู่แบบนั้น"ผมรักคุณนะบี๋...รักลูกด้วย" เขาเอ่ยบอกและมองหน้าฉัน ๆ ไม่ได้ตอบอะไร เขามักจะพูดแบบนี้แทบทุกวัน"ขอหอมแก้มทีหนึ่งได้ไหม...จะไม่รบกวนแล้ว" ฉันนั่งอยู่ที่โซฟาด้านบน มีเขานั่งอยู่ที่พื้นด้านล่างเอ่ยพูดและยืดตัวขึ้น ยื่นหน้ามาใกล้"หลายเดือนแล้วนะ...ขอหอมทีเดียวจะเป็นพระคุณ" เขาเอ

  • ชดใช้ให้รัก   #ชดใช้ให้รัก_EP.39

    #ชดใช้ให้รัก_EP.39นายตอนนี้ผมก็แทรกซึมไปทุกรายละเอียดในชีวิตเธอ ไม่ว่าเธอจะร้ายกับผมแค่ไหน ผมก็ยิ้มรับและอดทน...ทุกคนที่รู้เรื่องก็ต่างให้กำลังใจและบอกว่า 'ที่มึงโดน ยังน้อยไป' ผมก็ได้แต่หวังเล็ก ๆ ว่าจะมีสักวันที่เธอจะใจอ่อน ยอมลืมเรื่องราวร้าย ๆ ที่ผมทำไว้...และมาเริ่มต้นกันใหม่ แต่ดูแล้ว...น่าจะยาก!#ไนต์คลับ"เป็นไง" ตะวันเอ่ยถามทันทีที่เจอหน้าผม"เหมือนเดิม..." ผมตอบและยกแก้วขึ้นดื่ม ผมก็ยังดื่มอยู่ตลอดแต่ไม่ได้ดื่มมากเหมือนเมื่อก่อน หอมปากหอมคอ และก็กลับบ้าน ไม่อยากให้เธอห่วง"ก็ต้องใช้เวลาแหละ" ผมพยักหน้า"ใกล้คลอดแล้วสิ...เหวี่ยงสะบัดเลยไหม?" อาทิตย์เอ่ยถามกลั้วเสียงหัวเราะ เพราะทุกคนล้วน เคยเห็นอภินิหารของเธอไปแล้ว"หนัก" ผมตอบแค่นั้นและหัวเราะ ยิ่งท้องแก่ยิ่งร้ายมาก ล่าสุดขัดใจเรื่องของกินเนี่ย ขนของผมให้ออกมานอนนอกบ้าน ปิดล็อกสั่งเด็กห้ามเปิด ผมต้องโทรหาแม่เธอให้มาเคลียร์ผมไม่ยอมออกไปหรอก! เพราะถ้ายอมออกไปไม่รู้จะได้กลับเข้ามาอีกเมื่อไหร่! จะนอนข้างนอกก็ไม่ได้ ยุงจะหามเอา!!"แล้วที่ไปคุยกับแม่บี๋ แม่ท่านว่าไหม?" ผมพยักหน้า ใช่! ผมไปยอมรับผิดกับท่านมาเพราะบอกตรง ๆ ผมมืดทุ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status