บทที่ 58

ภาพที่เห็นช่างเย้ายวนใจชายหนุ่มจนอยากจะกลืนคนลงไปทั้งเป็นเสียตอนนี้ แต่เขายังอดกลั้นเอาไว้ พุ่งเข้าไปเล้าโลมตามตำรารักที่เคยอ่านเอาไว้พร้อมพรัก เฝ้าจินตนาการว่าจะมีสักวันหนึ่งได้ทำรักให้กับหญิงสาวอันเป็นที่รัก ทำให้นางมีความสุขด้วยมือของตนเอง

“อ๊า” มือหนากวาดวาดลูบไล้ไปทั่วร่าง ทิ้งร่องรอยจาง ๆ เอาไว้ บีบคั้นปั้นแต่งราวกับนักปั้นเครื่องเคลือบรู้จังหวะกะหนักเบา ทำเอาใจคนโดนปั้นวาบหวิวขนลุกพรึ่บ

“อาหรง ข้าไม่ไหวแล้ว อือ~” หนิงอันไม่เคยรู้สึกดีขนาดนี้มาก่อน รีบผลักมือของชายหนุ่มลงไปยังจุดสงวนของตนเองเพื่อเร่งให้เขาช่วยทำให้ ทำยังไงก็ได้เพื่อปลดปล่อยอารมณ์วาบหวามนี้เสียที

“ได้ ข้าจะพาอาอันขึ้นสวรรค์” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฎที่มุมปาก นึกขอบคุณพ่อครัวที่เอาสุราอย่างอ่อนมาให้หญิงสาว นางจึงไม่เมาหลับไปก่อนเหมือนทุกครั้งที่เคยกินเหล้ากับตนในชีวิตที่สอง

“อือ อ๊า ข้ารู้สึกแปลก ๆ ตรงนั้น รู้สึกดีเหลือเกิน” ทันทีที่มือหนาตะปบลงบนเนินเนื้อ นางก็แอ่นอกเชิดขึ้นราวกับคันศรในทันที

ชุนหรงใช้นิ้วเขี่ยติ่งไตเหนือกลีบดอกไม้อย่างเบามือ เว้นจังหวะหนักเบาด้วยความชำนาญ เขาฝึก