Share

บทที่ 7 ใจหวิว

last update Last Updated: 2025-10-01 11:00:08

CW: มีการกล่าวถึง คำหยาบคาย


“เรื่องทัวร์สาขาแพร่ผมได้ยินว่ามีปัญหา คุยกับผู้ใหญ่บ้านได้รึยังครับ”

[ติดต่อได้แล้วครับ แต่เขาไม่ค่อยอยากให้มีนักท่องเที่ยวเข้าไปเท่าไหร่]

“รบกวนแชร์แผนงานตัวที่คุณมอบให้ผู้ใหญ่ขึ้นหน้าจอทีครับ”

หัวข้อการประชุมในครั้งนี้คือการอัปเดตโครงการทัวร์ที่แต่ละสาขาทำร่วมกับชุมชนใกล้เคียงเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวในประเทศ ติดก็เพียงมีบางหมู่บ้านที่ยังไม่ยอมเปิดรับนักท่องเที่ยวเพราะเกรงว่าจะไปสร้างความวุ่นวายเสียหาย ดังนั้นพวกเขาจึงต้องเฝ้าดูอยู่เรื่อย ๆ โดยเฉพาะส่วนที่ยังมีปัญหา

“ปกติโทรคุยใช่ไหมครับ ผมแนะนำให้ลงพื้นที่ แล้วก็ปรับคำในเอกสารให้เข้าใจง่ายขึ้น เดี๋ยวผมส่งตัวอย่างของทีมจังหวัดอื่น ๆ ให้ไม่เกินเที่ยงครับ”

[ผอ.คะ ชลบุรีติดเรื่องถนนที่กำลังก่อสร้าง...]

พวกเขาเริ่มประชุมได้หนึ่งชั่วโมง และคุณราเชนทร์ก็พึ่งกลับมาจากการซื้อของตามคาด แต่นี่ก็สักพักแล้วกลับไม่ได้ยินเสียงในครัวดังที่เจ้าตัวว่าเอาไว้เลย ไม่รู้ว่าเปลี่ยนใจไม่ทำอาหารแล้วหรือเปล่า

ผ่านไปอีกราวครึ่งชั่วโมงของทานเล่นที่สัญญาว่าจะเอามาให้ก็ยังไม่มา สงสัยคงไม่ทำแล้วจริง ๆ ช่างมันเถอะ อย่างไรเขาก็อิ่มมาตั้งแต่ซุปครีมเห็ดแล้ว

‘ขอเข้าไปนะครับ’ ไม่นานประโยคนั้นมาพร้อมเสียงเคาะประตูสองครั้ง เมื่อบานไม้เปิดออกจึงปรากฏเป็นร่างสูงของว่าที่สามีเดินถือจานบางอย่างเข้ามา ทว่านรินทร์ซึ่งต้องจดจ่อสมาธิกับหน้าจอจึงไม่สามารถคุยกับราเชนทร์ได้อย่างเป็นกิจจะลักษณะ เมื่อสบโอกาสนรินทร์จึงเงยหน้ามองผู้มาใหม่ก่อนจะก้มลงมองขนมในจาน

ผลไม้เคลือบช็อกโกแลตครับ ถ้าไม่พอส่งข้อความมาขอเพิ่มได้นะ’

คุณราเชนทร์กล่าวกระซิบแล้วจึงรีบวิ่งเท้าเบาออกไปจากห้องทั้ง ๆ ที่ยังเปิดประตูทิ้งเอาไว้ ก่อนที่ไม่นานจะวิ่งกุลีกุจอมาปิดประตูให้ พึ่งรู้จักกันได้ไม่นานแท้ ๆ ทำไมถึงใจดีกับคนอื่นจังนะ มีจุดประสงค์แอบแฝงหรือเปล่า

ขณะฟังเพื่อนร่วมงานออกความคิดเห็นกันไปกันมา นรินทร์ที่คาดว่าต้องฟังไปอีกสักพักจึงเอื้อมมือหยิบมาดูใกล้ ๆ บางชิ้นเขาพอเดาได้ว่าเป็นกล้วยฝาน ส่วนชิ้นอื่น ๆ ล้วนถูกหั่นเป็นลูกเต๋าขนาดใกล้เคียงกัน พอมีช็อกโกแลตเคลือบทับจึงไม่รู้

ยามหยิบขึ้นมาสัมผัสปลายนิ้วรับรู้ได้ถึงความเย็นเล็กน้อย เมื่อกัดคำแรก เสียงกรุบ’ เบาๆ ของชั้นช็อกโกแลตที่แตกออกเป็นชิ้นเล็กจึงดังขึ้น ทันใดนั้นรสชาติเปรี้ยวอมหวานของสตรอว์เบอร์รีก็ฟุ้งทั่วปาก ทำเอาอยากกินเรื่อย ๆ ว่าในจานจะมีผลไม้ประเภทใดบ้าง

คุณหนูนั่งประชุมไปเรื่อย ๆ พอปากว่างก็หยิบขนมเข้าปากเคี้ยวหงุบ ๆ จนเหล่าพนักงานที่เห็นต่างยกยิ้มใจอิ่มฟูไปตาม ๆ กันเพราะนาน ๆ ทีจะเห็นท่านผู้อำนวยการโอเมก้ามีสีหน้าผ่อนคลายแบบนี้

กินไปกินมาก็หมดจาน สรุปว่าในจานนั้นมีทั้งกล้วย สตรอว์เบอร์รี แอปเปิล กีวี แล้วก็แคนตาลูป พอหั่นเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วกินเพลินมากเสียจนรู้ตัวอีกทีก็หมดจนได้ แต่ถ้าส่งข้อความไปตอนนี้ทั้งที่เข้าช่วงสรุปการประชุมแล้วคงแปลกน่าดู ไว้หลังส่งไฟล์เสร็จค่อยไปขอเพิ่มตอนออกไปก็แล้วกัน

นรินทร์วันนี้ไม่มีเหตุให้ต้องเข้าบริษัทหรือไปออกงานที่ไหน ดังนั้นนอกจากประชุมออนไลน์ช่วงเช้าก็ไม่มีอะไรมากมายแล้ว ได้วันพักตรงกับวันที่คุณราเชนทร์เข้าบ้าน ช่างเหมาะเจาะเหลือเกิน แล้วต่อจากนี้เขาว่าจะกลับมานอนบ้านมากขึ้น เพื่อทำความรู้จักว่าที่สามีและผลิตทายาท

เจ้าของเพนต์เฮาส์หรูปิดแล็ปท็อปลงก่อนจะดึงสายชาร์จออก เตรียมย้ายที่ทำงานไปทำสบาย ๆ บนโซฟา เพราะเมื่อครู่จากที่ประชุมมีเอกสารบางส่วนที่ต้องการคอมเมนต์จากเขาแต่ไม่ทันเวลา

ร่างเล็กในชุดตัวโคร่งเดินถืออุปกรณ์ทำงานและจานเปล่าออกจากห้องส่วนตัว เมียงมองหาเชฟหนุ่มจนได้ยินเสียงก๊อกแก๊กแว่วมาจากครัวชั้นล่าง นรินทร์จึงเดินลงบันไดด้วยความระมัดระวังจนมาถึงชั้นสองของบ้าน

“เที่ยงแล้ว มากินข้าวกันเถอะครับ”

“อือ...ขอบคุณนะครับ”

“คุณหนูขอบคุณผมทุกครั้งเลย ดีใจจัง”

“กลิ่นอะไรน่ะ”

“ชีสครับ ผมทำฟองดูว์ คุณหนูหยิบจานรอได้เลยครับ เดี๋ยวผมหั่นขนมปังแฮมไส้กรอกแป๊บเดียว”

“แต่ผมพึ่งกินขนมไปนะ”

“ขนมก็ส่วนขนมสิครับ”

เมื่อวานซืนยังไม่พอใจ หัวฟัดหัวเหวี่ยงเรื่องที่ทำงานใหม่อยู่เลย แปลกคนจริง ๆ

นรินทร์คิดพลางเดินไปเก็บจานแล้ววกกลับไปใจกลางบ้านเพื่อเตรียมสถานที่ทำงานต่อ กระนั้นเมื่อดูเวลาก็เที่ยงพอดิบพอดี ปกติแล้วเขาจะรีบหาโปรตีนอัดแท่งมากินให้อิ่ม ๆ ไป แต่ตอนนี้ยังไม่หิวเลย ต้องเป็นเพราะซุปเห็ดเมื่อเช้าเป็นแน่

คิดไปท่านผอ.เปิดหน้าจอขึ้นมาตรวจไฟล์พิมพ์คอมเมนต์งานจากแผนกลูกค้าสัมพันธ์ ส่วนฝ่ายห้องพักเองก็มีแจ้งว่าระบบหลังบ้านล่มเป็นพัก ๆ ต้องเซ็นอนุมัติงบโดยเร็วแล้วให้ฝ่ายไอทีรับผิดชอบต่อ

นั่งพิมพ์เอกสารไปไม่ทันไรไอควันสีขาวจางก็ลอยเฉียดหน้าจอ คุณราเชนทร์ยกถาดฟองดูว์มาวางไว้บนโต๊ะเสียแล้ว

“พักก่อนเถอะครับ กินข้าวกัน”

“คุณเก็บเสื้อผ้าเข้าตู้แล้วใช่ไหมครับ?”

“ส่วนใหญ่ครับ”

“คุณนอนฝั่งหน้าต่างได้ไหม”

“ผมนอนตรงไหนก็ได้-ครับ?”

“ผมถามว่าคุณนอนฝั่งหน้าต่างได้ไหมครับ”

“เราต้องนอนเตียงเดียวกันเหรอครับ!?”

“ใช่ครับ”

ตายห่า ไอ้ราเชนทร์ อัลฟ่ากับโอเมก้านอนร่วมห้องกัน ร่างกายกูจะไม่ขยับไปเองใช่ไหมวะ นึกว่าจะมีเวลาเตรียมใจมากกว่านี้เสียอีก!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ช้อนทองของเชฟเชนทร์ (Omegaverse)   บทที่ 71 Mon père & Ma mère (จบบริบูรณ์)

    “ณิชา! แด๊ดดี๊มารับแล้วนะคะ”ว่าแล้วเจ้าของชื่อตัวเล็กก็วางมือจากของเล่น วิ่งแถด ๆ ไปกอดผู้เป็นบิดาด้วยความคิดถึง ก่อนที่เด็กหญิงจะเดินเตาะแตะไปสวัสดีทีเชอร์ หยิบกระเป๋าเป้มาสะพายพร้อมเดินทางกลับบ้านแสงยามเย็นสาดส่องเข้ามายังอาคารเรียนชั้นอนุบาลของโรงเรียนนานาชาติ ไม่ว่าจะเป็นลานกรีฑา สระว่ายน้ำ หรือสนามเด็กเล่นล้วนถูกย้อมไปด้วยสีส้มจากดวงอาทิตย์ บริเวณทางเดินหน้าห้องเรียนมีเพียงสองพ่อลูกเดินจูงมือมุ่งหน้าไปยังลานจอดรถ ถึงกระนั้นเด็กหญิงผู้สดใสกลับไม่ได้ต้องการดื่มด่ำกับความสงบนั้นด้วยเหตุผลประการใหญ่“แด๊ดดี๊มาสายตั้งหนึ่งนาทีนะคะ”“แด๊ดขอโทษ... พี่อนาสตาเซียเขาเสียนิดหน่อยค่ะ”“พี่อนาสตาเซียแก่แล้ว แด๊ดดี๊ไม่ขอให้มามี้ซื้อให้ใหม่ล่ะคะ”ลูกสาวตัวเล็กเอื้อนเอ่ยเป็นเสียงเจื้อยแจ้วกับบิดาด้วยความงอนเล็กน้อย ส่วนเจ้าของ ‘พี่อนาสตาเซีย’ ที่มีนามว่าราเชนทร์กลับได้แต่รู้สึกผิดพลางสวมหมวกนิรภัยให้ลูกสาวคนสวย เผอิญว่าระหว่างทางลืมว่าน้ำมันใกล้หมด ผลที่ได้คือการที่ล้อหยุดหมุนกลางทาง ท้ายที่สุดจึงต้องเข็นมอเตอร์ไซค์ลงทางด่วนแวะเข้าปั

  • ช้อนทองของเชฟเชนทร์ (Omegaverse)   บทที่ 70 รักนะ

    “คุณปู่จะพักที่นี่ไปตลอดเลยก็ได้นะครับ”“แบบนั้นมันจะรบกวนหนูรินทร์เอาน่ะสิ”คุณปู่วัยชราที่เพิ่งออกจากโรงพยาบาลได้ไม่นาน นั่งพิงพนักอย่างอ่อนแรงเล็กน้อย ใบหน้าของท่านยังคงมีร่องรอยความอ่อนเพลียจากการพักฟื้น แต่ดวงตากลับฉายแววเอื้อเอ็นดูอย่างเห็นได้ชัด แม้เสื้อผ้าที่สวมใส่ดูหลวมโคร่งบ่งบอกถึงน้ำหนักที่ลดลงไปบ้าง แต่ท่าทีโดยรวมยังคงแข็งแรงดีหลานสะใภ้อย่างนรินทร์ในตอนนี้อาจอำนวยความสะดวกให้ท่านไม่ได้มาก เพราะตั้งครรภ์มาเข้าเดือนที่เจ็ดแล้ว แต่ท่านเองก็ไม่ถือสาอะไร“ผมว่าเชนทร์ต้องดีใจมากแน่ ๆ ครับ”“ฮ่า ๆ มันจะจริงเหรอ?”ชัยวัฒน์กลั้วหัวเราะในลำคอ ตอนมาเยี่ยมเขาที่โรงพยาบาลใคร ๆ ก็ดูออกว่าหลานเขามันหวงเมียอย่างกับอะไรดี ขนาดพยาบาลเบต้าเข้าใกล้ยังมองเขม่น ต่อให้เขาเป็นปู่แท้ ๆ แต่กลับกันถ้าให้สวมบทบาทเป็นหลาน เขาก็ลำบากใจหากมีผู้หลักผู้ใหญ่มาร่วมชายคา“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมเช่าคอนโดใกล้ ๆ ให้ คุณปู่จะได้เดินทางสะดวก ดีไหมครับ?”“ไม่ต้องหรอกจ้ะ ปู่กลับไปนอนร้านก็ได้”“ตอนนี้ร้านกำลังปรับปรุง เกรงว่าจะไม่สะดวกครับ”แม้

  • ช้อนทองของเชฟเชนทร์ (Omegaverse)   บทที่ 69 เห่อที่หนึ่ง

    ในห้องครัวขนาดพอเหมาะ ณ โรงแรมโฮเต็ล-เลอ-ลัวที่อบอวลด้วยกลิ่นหอมของเครื่องเทศและคาวปลา แฝดชายสามคนครัวในเครื่องแบบสีขาวสะอาดกำลังนั่งสุมหัวอยู่ยังมุมหนึ่งของห้องด้วยสีหน้าเคร่งเครียด กระซิบกระซาบถึงพฤติกรรมของหัวหน้างานที่ผิดแผกไป“พวกมึงว่าลูกพี่เขาโดนของรึเปล่าวะ” เขตเปรยถามเหล่าน้อง“กูว่าเขาก็เป็นแบบนี้ของเขาทุกวันนะ” เขื่อนค้านตาใส ด้วยว่าหัวหน้าเขาก็หน้าบานทุกครั้งที่ท่านผอ. แวะมาหา“ไม่หรอก กูเห็นด้วยกับไอ้เขต” ขุนคนกลางสนับสนุนคนพี่ เนื่องจากคราวนี้ลูกพี่ราเชนทร์พอว่างจากงานก็เปิดโทรศัพท์ขึ้นมายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ต่างจากปกติที่จะไม่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถี่ขนาดนี้ว่าแล้วทั้งสามก็หันคอกลับไปมองปัวส์ซงนิเอร์หัวหน้าแผนกเป็นตาเดียว แล้วถึงพบว่าพี่แกหยิบมือถือขึ้นมาฉีกยิ้มใส่อีกแล้ว คนไม่มองว่าโดนของเข้าก็ให้มันรู้ไปทันใดนั้นก็มีสัญญาณออร์เดอร์เข้า พวกเขาทั้งสามจึงต้องรีบวิ่งกลับเข้าที่พร้อมเป็นลูกมือหัวหน้าแผนกผู้เคร่งครัด โดยในขณะที่เจ้าขุนกำลังเตรียมแป้งทำทะเลทอด ก็เกิดสนอกสนใจประเด็นเกี่ยวกับหัวหน้า“ลูกพี่ เมื่อกี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไร

  • ช้อนทองของเชฟเชนทร์ (Omegaverse)   บทที่ 68 แพ้ท้อง แพ้เธอ

    “ฮึก... นรินทร์...ฮึก...พ่อ...ฮึก...ฟื้ด! ฮือ...”รณภพพอทราบเรื่องจากราโชค ก็หิ้วเมียขึ้นรถขับตรงมายังเพนต์เฮาส์ของลูกชายคนเล็ก พร้อมสิ่งของเสื้อผ้าสมัยเด็กที่นรินทร์เคยใช้ เพื่อนำมาตัดเป็นผ้าพกนำโชคสำหรับหลานตัวน้อยที่กำลังจะเกิดในอีกเก้าเดือนข้างหน้าเมื่อมาถึงทั้งสองก็เข้าประคบประหงมว่าที่คุณแม่ โดยเฉพาะคุณตาซึ่งร้องไห้ขี้มูกโป่งซาบซึ้งจนภรรยาอย่างน้ำนนท์ต้องหยิบทิชชูไปวางบนตัก“ผมนึกว่าคุณพ่อจะมาเยี่ยมพรุ่งนี้...”“จริง ๆ ป๊าก็คิดอย่างนั้นแหละจ้ะ แต่พ่อเขาไม่ยอม”น้ำนนท์กล่าวอย่างละเหี่ยใจ ทั้งที่วิดีโอคอลเอาก็ยังได้ ไม่เห็นต้องถ่อมารบกวนลูกดึก ๆ ดื่น ๆ แต่เอาเถอะ อย่างไรผัวเขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยคบกันแรก ๆ แล้วส่วนราเชนทร์นึกขึ้นได้ว่าตัวเองมีขนมต้อนรับเป็นทาร์ตส้มที่พึ่งทำสด ๆ เมื่อเย็นวันนี้ จึงนำมาวางตรงกลางให้สมาชิกหยิบไปชิม เมื่อราวหลายชั่วโมงก่อนนรินทร์ยังเป็นกังวลหนักอยู่เลย แต่พอมาตอนนี้คงไม่เป็นไรแล้วเพราะที่ปรึกษามาเยือนถึงบ้าน ว่าแล้วสามีอัลฟ่าจึงเข้าไปกระซิบข้างหูภรรยาให้เล่าเรื่องหนักใจ ในขณะที่เขาขอปลีกตัวมา

  • ช้อนทองของเชฟเชนทร์ (Omegaverse)   บทที่ 67 แปรปรวน

    “ยินดีกับการตั้งครรภ์ครับคุณหนู”นายแพทย์ประจำตัวกล่าวแสดงความยินดีน้ำตาคลอ เพราะเขาเองก็เอ็นดูคุณหนูเหมือนลูกเหมือนหลาน เห็นเจ้าตัวไปได้ดีกับคู่ชีวิต และกำลังจะมีโซ่ทองคล้องใจก็ยิ่งปลาบปลื้มส่วนราเชนทร์ตอนนี้นั่งยิ้มปากแทบฉีกไปถึงหู มองที่ตรวจครรภ์ทั้งสามอันที่ขึ้นสองขีดด้วยความภาคภูมิใจ ผ่านมาราวสองเดือนกว่าในที่สุดพวกเขาก็จะได้มีเจ้าตัวเล็กมาวิ่งเล่นในบ้านเสียที ว่าแล้วก็โอบเอวภรรยาที่ดูจะอึ้งกับผลลัพธ์ตรงหน้าตามตรงนรินทร์ไม่ทราบเสียด้วยซ้ำว่าคุณหมอขอตัวกลับไปตอนไหน เพียงแต่จู่ ๆ ความเครียดก็เข้าปะทะ ความรู้สึกหนักอึ้งบีบรัดทรวงอกจนหายใจติดขัด ความเงียบก้องอยู่ในหูจนแทบจะกลบเสียงรอบข้างทั้งหมด ความตื่นเต้นและความดีใจที่ควรจะมีในช่วงเวลาเช่นนี้กลับถูกกลืนหายไปจนสิ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุเขากลัว กลัวว่าเก้าเดือนต่อจากนี้ร่างกายตัวเองอาจจะไม่พร้อมรับกับท้องที่ค่อย ๆ โตขึ้น ภาระงานในอนาคตไม่ว่าจะการสัมมนา หรือการประชุมทั่วไปเขาที่อุ้มท้องเด็กคนนี้อยู่จะสามารถจัดการมันได้ดีหรือเปล่า กรณีที่วิลเลี่ยมหรือสามีไม่อยู่ตรงนั้น เขาไม่มั่นใจเลย

  • ช้อนทองของเชฟเชนทร์ (Omegaverse)   บทที่ 66 กลิ่นเฉพาะตัว

    CW: มีการกล่าวถึงเนื้อหาล่อแหลมทางเพศ“นรินทร์วันนี้ก็น่ารักอีกแล้วนะครับ!”“เชนทร์หยุดพูดได้แล้ว ผมอายนะ”อัลฟ่าตัวโย่งโผเข้ากอดศรีภรรยาตัวกลมด้วยความตื้นตันใจ เพราะวันนี้นรินทร์ยอมสละเวลาอันมีค่า เอากล่องข้าวลงมาคืนเองกับมือ หลังจากที่ไม่ได้ทำมานาน เนื่องจากท่านผู้อำนวยการคนสวยของเขามักงานล้นมือช่างน่ายินดีจนเขาอยากจะยืนกอดนรินทร์โชว์แขกเหรื่อกันเลยทีเดียว ทว่ากลับต้องถูกห้ามปรามไว้เสียก่อนเพราะนรินทร์ไม่ชอบการแสดงออกในที่สาธารณะ“อายอะไร ตอนนี้เราอยู่ที่บ้านแล้วนี่”“เฮ้อ...ยอมก็ได้ครับ”“เย่!!”ราเชนทร์เมื่อได้รับอนุญาตก็จับอุ้มโอเมก้าตัวเล็ก ที่วันนี้ก็ยังเลือกเสื้อผ้าได้อย่างมีสไตล์เช่นเคย ใครจะไปรู้ว่าคุณหนูของเขานอกจากจะเข้ากับริบบิ้นแล้ว ยังเข้ากับพวกเสื้อคอจีนด้วย ยิ่งทำจากเนื้อผ้าสีขาวภรรยาของเขายิ่งดูบริสุทธิ์ผุดผ่องเข้าไปใหญ่สามียิ้มหน้าบานหอบพาคุณภรรยามาคลอเคลียบนโซฟาที่ป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status