Semua Bab ช้อนทองของเชฟเชนทร์ (Omegaverse): Bab 1 - Bab 10

 CW: มีการกล่าวถึง คำหยาบคาย    “รู้ใช่ไหมว่าประธานไม่อยากให้ผมแต่งออก” “เชื่อมือกระผมได้เลยครับ คุณหนูนรินทร์ ผมจะหาคนที่เหมาะสมกว่ามาให้เอง” ทนายควบตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวโค้งศีรษะน้อมรับคำนายน้อยแห่งตระกูลด้วยความยินดี ก่อนส่งยิ้มหวานไปทางอดีตคู่หมั้นที่คุณหนูนรินทร์เรียกมาตบหน้ากลางสี่แยก คุณหนูของเขานี่ช่างมีอารมณ์ขันเสียจริง สมแล้วที่ชื่นชมติดตามเป็นแฟนคลับมาตลอด “เรียกมาแล้วพูดแบบนี้ พี่เสียใจนะครับ” “นั่นไม่ใช่เรื่องที่ผมต้องรู้ ธุระของเราจบแล้ว เชิญครับ” ว่าแล้วคุณหนูโอเมก้าจึงจรดปลายนิ้วชี้ไปยังบานประตูทางออกห้องผู้อำนวยการ ทำเอาธนินที่นั่งไขว่ห้างถอนหายใจเฮือกใหญ่กับความดื้อรั้น หลายครั้งแล้วที่คนน้องปฏิเสธการนัดเดต หรือแม้แต่การเข้าพบส่วนตัว เข้าใจว่าไม่ต้องการแต่งงานออก แต่โอเมก้าตัวเล็ก ๆ ในบริษัทใหญ่โต

“สวัสดีครับ ผมนรินทร์ โสภณวิจิตร”“ผมราเชนทร์ ธรรมคุณครับ คุณหนูสนใจทานขนมไหมครับ ผมทำเตรียมไว้”“ขอบคุณมากครับ”นรินทร์ถูกเชิญให้มานั่งยังโต๊ะมุมหนึ่งของร้าน ซึ่งมองออกไปเห็นถนนและวิวไร่นาได้อย่างชัดเจน ตลอดทางมานี้เขาเองก็คิดว่ามีร้านอาหารที่เปิดในที่ร้างผู้คนยังมีลูกค้าแวะมาได้อยู่อีกหรือ แต่ดูจากรีวิวในแผนที่ก็มียอดผู้ชมไม่ใช่น้อย ไม่น่ามาตั้งในที่ห่างไกลแบบนี้เลยจริง ๆคิดแล้วก็พลางเหลือบตามองเจ้าของร้านร่างสูงในครัวที่กำลังตักนู่นตักนี่ในถ้วย ปกติเขาไม่กินมื้อเย็นเพราะมันเสียเวลา ส่วนมื้อเช้ากับมื้อเที่ยงก็เน้นกินเป็นขนมปังกับน้ำชงโปรตีนไม่ก็กาแฟ แต่มาหาว่าที่หัวหน้าเชฟประจำแผนกทั้งทีจะไม่ลองชิมฝีมือเจ้าตัวหน่อยคงไม่เหมาะ“มาแล้วครับ อินทนิลครับ”“มันเยอะ...ไปรึเปล่าครับ” นึกว่าจะเป็นอาหารฝรั่งเศสเสียอีก“คุณหนูทานน้อยเกินไปต่างหาก”วิลเลี่ยมที่เดินตามเข้ามาทักคุณหนูตัวเล็ก ในฐานะคนสนิทอย่างเขา คอยจ้ำจี้จ้ำไชให้คุณหนูทานอาหารให้ครบห้าหมู่ตลอด แต่เจ้าตัวไม่เคยทำได้เลยสักครั้งเพราะกินข้าวไปไม่เกินห้าคำก็อิ่

CW: มีการกล่าวถึง คำหยาบคาย เมื่อก้าวเท้าออกจากลิฟต์ส่วนตัวเสียงเงียบสงัดจึงครอบคลุมทุกโสตประสาท ราวกับก้าวเข้าสู่อีกโลกหนึ่งที่ตัดขาดจากความวุ่นวายเบื้องล่าง เพนต์เฮาส์แห่งนี้ตั้งอยู่บนยอดตึกระฟ้าใจกลางเมืองทอดตัวสูงเสียดฟ้า ทิ้งให้เสียงจอแจของท้องถนนเป็นเพียงเสียงกระซิบแผ่วเบาที่ไกลออกไป ทุกรายละเอียดภายในถูกรังสรรค์ขึ้นด้วยความประณีตและรสนิยมอันเลิศหรู พื้นหินอ่อนขัดมันวาวสะท้อนแสงไฟจากโคมระย้าคริสตัลที่ห้อยระย้าจากเพดานสูง เฟอร์นิเชอร์ แต่ละชิ้นบ่งบอกถึงความประณีตและงานฝีมือชั้นสูง...แล้วชนชั้นไพร่อย่างไอ้ราเชนทร์มาทำอะไรที่นี่!...อ้อ...ลืมไป เขาขายตัวเองมาทำหน้าที่สามีให้คุณหนูตระกูลโสภณวิจิตรนี่เอง“ครัวอยู่ตรงนั้น ผมไม่ใช้อยู่แล้ว ใช้ได้ตามสบายครับ”“ครับ”ราเชนทร์ยืนกุมมือด้วยความกริ่งเกรง เหลือบตามองไปทางไหนก็มีแต่ของราคาแพง แล้วลูกตาสีตาสาอย่างเขาหากทำอะไรตกแตก ไม่วายโดนตัดอวัยวะไปขายแลกเงินคืนเลยหรือ

“นอนด้วยกันทั้งที่ยังไม่แต่งงานมันจะดูไม่ดีนะครับคุณหนู”“ฝ่ายสื่อลงข่าวว่าเราอยู่ด้วยกันมาสักพักแล้ว ดังนั้นไม่เป็นไรครับ”นรินทร์วางงานลงแล้วจิ้มขนมปังจุ่มชีสเข้าปากอย่างไม่เป็นเดือดเป็นร้อน ส่วนราเชนทร์กลับกระอักกระอ่วนจนไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกปั่นป่วนมวลท้องออกมาอย่างไรจริงอยู่ที่จุดประสงค์ของการแต่งงานในมุมคุณหนูคือสามีที่ไม่มีอำนาจต่อรองภายใน และทายาทสืบสกุล แต่เขาไม่คิดว่าคุณหนูจะยอมมานอนร่วมเตียงกับชนชั้นไพร่อย่างตัวเอง คิดว่าจะเหมือนในละครที่เจ้าคุณพ่อบังคับขู่เข็ญลูกสาวให้นอนกับชายที่ไม่ได้รักเสียอีก“คุณหนู...ไม่กลัวผมทำอะไรเหรอครับ ผมเป็นอัลฟ่านะ”“ทำอะไรครับ?”“เซ็กซ์น่ะครับ...”ราเชนทร์หน้าแดงเขินม้วนจนเสียงแผ่ว หากเป็นที่ฝรั่งเศสสมัยยังแรดคงพูดได้ไม่อายปากเพราะตอนนี้อยู่ไทย แถมคู่สนทนายังเป็นคุณหนูผู้สูงส่งอีก“ทำไปเถอะครับ ผมต้องมีลูกนะ”“ทั้งที่ผอมขนาดนี้น่ะนะ?”“ผมไม่ได้ผอมสักหน่อย”เป็นครั้งแรกที่ราเชนทร์โดนคุณหนูขมวดคิ้วใส่ แต่เมื่อจับคู่กับตากลม ๆ แก้มป่อง ๆ แล้วความโกรธนั้นไม่ได้ทำให

“ผมเป็นโอเมก้า หวังว่าคุณราเชนทร์จะไม่รังเกียจนะครับ”“ไม่เลยครับ สมัยนี้แล้ว”“ผมรู้สึกโชคดีมากเลยครับที่ได้คุณราเชนทร์มาช่วย หน้าร้อนแบบนี้งานยุ่งมากเลยครับ”“ก็ไฮซีซั่นนี่ครับ”พวกเขาสนทนาสัพเพเหระ ระหว่างการนำทางขึ้นลิฟต์ไปยังครัวเจ้าตัวก็อธิบายสัดส่วนของโรงแรม เมื่อเข้าถึงส่วนหลังบ้านครัวฝรั่งเศสจึงอธิบายลึกมากขึ้นที่นี่ไม่ได้มีแผนกอาหารฝรั่งเศสครบวงจรตั้งแต่แรก แต่ค่อย ๆ หาคนมาเติมเรื่อย ๆ เพราะความต้องการสูงมาตลอด คุณกานต์จึงดีใจน้ำตาซึม เพราะก่อนเขามาก็เป็นเจ้าตัวที่รับผิดชอบงานส่วนอื่นที่ยังไม่มีคน แถมยิ่งรู้ว่าเขาจบจากสถาบันที่เชี่ยวชาญด้านนี้ยิ่งร้องไห้โฮ เริ่มสงสัยขึ้นมาแล้วว่าต้องทรงงานหนักขนาดไหนถึงทำรุ่นพี่ร้องไห้ได้“กานต์!! ใครทำอะไรเราน่ะ!”จู่ ๆ เมื่อเดินมาถึงครัวใน เสียงทุ้มก็ดังลั่นมาแต่ไกล ทว่าราเชนทร์ไม่ได้ตกใจเท่าไรนักเพราะคุณกานต์เปรยมาล่วงหน้าแล้วว่าหนึ่งในเพื่อนร่วมงานหรือ Chef de Partie แผนกปิ้งย่างเป็นสามีตัวเอง ‘ถึงเขาจะขี้โวยวายไปบ้าง แต่อย่าถือโทษโกรธเขาเลยนะ’ แต่มาแนวนี้ไม่น่าใช่คำว่า ‘บ้าง’ แล้วกระมั