ซ่อนรักจอมพล

บทนำ

จอมพล X เกรซ

ยายจ๋า ผู้มีพระคุณของเกรซล้มป่วย ภาระทั้งหมดในบ้าน เกรซจึงเป็นผู้ดูแล ไหนจะค่าเทอม ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเงินกู้ และค่ารักษาพยาบาลของยาย จำนวนสองแสนบาท ทำให้เกรซต้องคิดหาเงินมาจ่าย จนได้เจอกับเจ๊หงส์โดยบังเอิญ และจำได้ว่าเจ๊หงส์เคยให้นามบัตรชวนเธอไปทำงานด้วย

ยังไม่ทันจะได้ถามว่างานอะไร เกรซก็รีบเอ่ยปากตกลง แต่เมื่อไปถึงหน้างานจริง เกรซกลับต้องสงสัย และถามจนได้รู้ว่า มันคืองานขายบริการทางเพศ เกรซจึงรีบปฏิเสธทันที

แต่เจ๊หงส์ก็ยังเซ้าซี้และเอาเรื่องเงินมาเล้าโลม บอกยอมแค่คืนเดียวจะให้เงินสองแสน ด้วยความใจอ่อนและอยากได้เงิน เกรซจึงยอมตกลง และจุดนี้คือสิ่งที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอด

»———⚝———«

(ชีวิตของเด็กกำพร้า)

ช่วงเวลาเย็น แดดอุ่นส่องลอดผ่านต้นไม้ใหญ่ หน้าประตูบ้านสองชั้นครึ่งปูนครึ่งไม้เงียบสงบ แต่รอบๆ กลับเต็มไปด้วยสีสันของดอกไม้ที่บานสะพรั่ง ปลูกตกแต่งสวยงามเพื่อเอาไว้ขาย

ต้นไม้หลากชนิดถูกจัดวางอย่างตั้งใจราวกับเจ้าของบ้านดูแลมันทุกวัน ใกล้รั้วมีแปลงผักเล็กๆ และไม้เลื้อยเก่าๆ ที่แตกใบออกดอกห้อยระย้าไหวเบาๆ ตามแรงลม กลิ่นหอมจางๆ ลอยมากับอากาศ เหมือนบ้านนี้มีชีวิตของมันเอง

ครืด ครืด

เสียงขูดมะพร้าวดังขึ้น หญิงชราผมขาวโพลน ใบหน้าเหี่ยวย่น รูปร่างผอมบาง กำลังนั่งก้มหน้าขูดมะพร้าว เพื่อใช้ทำขนม อยู่ในโรงครัวเล็กๆ แยกออกจากตัวบ้าน กลิ่นหอมของดอกมะลิรวมถึงดอกนมแมว ที่ลอยอยู่ในขันน้ำส่งกลิ่นหอมฟุ้งเตะจมูก

“ยาย หนูกลับมาแล้วค่ะ^^” เสียงใสแจ๋วของเด็กสาวอายุสิบแปดเอ่ยพร้อมกับเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ หญิงชราผู้เป็นยาย สองแขนเรียวเล็กโอบกอดเอวบางของยายจ๋า ทางด้านหลังพลันซบแก้มนิ่มๆ ออดอ้อน

“เป็นไงลูก เรียนเหนื่อยเหรอ ถึงมาอ้อนยายแบบนี้”

ดวงตาสีจางมองหลานสาวด้วยความรักและเอ็นดู สองมือเหี่ยวย่นวางมะพร้าวลงในกาละมังเล็กๆ แล้วจึงค่อยๆ หันไปหาเด็กสาว พลันใช้ฝ่ามือหยาบ ซึ่งผ่านการทำงาน ปลูกผัก ขายของจนแข็งเป็นดัง ลูบเรือนผมของหลานสาวเบาๆ

“ไม่เหนื่อยเลยค่ะยาย เกรซแค่คิดถึงยาย เลยอยากจะกอดยายให้หายคิดถึงค่ะ”

เด็กสาวเผยรอยยิ้มปริ่ม ทว่าแววตาใสๆ กลับเก็บซ่อนความทุกข์ใจบางอย่างเอาไว้ แขนเล็กๆ กระชับกอดยาย พลางเงยใบหน้าขึ้นมองใบหน้าของยายจ๋าด้วยรอยยิ้มสดใส

“ปากหวานจริงๆ นะเรา มาเหนื่อยๆ ลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าสิลูก แล้วมากินขนม ยายเก็บไว้ให้ หิวแล้วใช่ไหมล่ะ”

ยายจ๋าเอ่ยถามอย่างรู้ใจ ใบหน้าเล็กๆ จึงพยักเบาๆ แล้วหอมแก้มยายจ๋าหนึ่งฟอด ก่อนจะค่อยๆ ลุกขึ้น เดินเข้าไปในบ้าน เพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเหมือนทุกๆ วัน

ส่วนยายจ๋าก็ลงมือทำขนมต่อ เพราะพรุ่งนี้ตอนเช้าจะต้องเอาออกขายตั้งแต่ฟ้าไม่สาง เพื่อหาเงินมาเป็นค่าเทอมให้เกรซ และค่าใช้จ่ายในบ้าน

“แค่กแค่ก” คุณยายไอเบาๆ มือเหี่ยวย่นรีบยกขึ้นป้องปิดริมฝีปาก เพราะอายุที่ย่างเลขแปด ไหนจะอาการป่วยเรื้อรังที่ขาดการรักษามานานแรมปี ทำให้สุขภาพของคุณยายไม่สู้ดีนัก

ในวัยแปดสิบ ยายจ๋ายังคงทำงานอย่างหนักเพื่อเลี้ยงดูหลานสาวเพียงคนเดียวที่มีอยู่ คุณยายต้องดิ้นรนกับความยากจนในชีวิต แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่า เกรซเป็นเพียงแค่เด็กที่เก็บมาเลี้ยง ทว่าความรักที่ยายจ๋ามีต่อหลานตัวน้อย ก็ไม่ลดลงเลย

»—⚝—«

บนห้องนอนของเกรซ ร่างเล็กในชุดนักเรียนนั่งอยู่ปลายเตียงนอน สีหน้าเคร่งเครียด ในมือถือกระดาษสีขาว มีรอยยับ เพราะถูกเปิดอ่านหลายครั้ง จนเสียรูปทรงเดิม ไม่เหมือนตอนที่ได้รับมาจากครูประจำชั้น

“จะทำยังไงดีนะ ถ้าบอกยายว่าทางโรงเรียนทวงค่าเทอมแล้ว ยายจะต้องเครียดอีกแน่เลย”

นี่คือเรื่องที่ฉันกลัดกลุ้มใจอย่างมาก เพราะตอนนี้ยายต้องทำงานหนักจนแทบไม่มีเวลาพักผ่อน เพื่อหาเงิน ไหนจะค่าอาหาร ค่าน้ำ ค่าไฟ และค่าเงินที่ยืมเจ๊สร้อยมาครั้งก่อน ก็ยังไม่ส่ง หากฉันบอกยายเรื่องค่าเทอมอีก ยายคงเครียดหนักขึ้นไปอีก จะทำยังไงดีนะ เกรซ คิดสิคิด!