67

“เอ่อ...ให้มะเฟืองยืนตรงนั้นก็ได้นี่ป๊า มามะ...ตัวจิ๋วจะนั่งเป็นเพื่อนเอง” กรุณาไม่รู้ต้นสายปลายเหตุใดๆ เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างระหว่างที่เธอหนีขึ้นไปอยู่บนภู หญิงสาวแค่อยากคลี่คลายสถานการณ์มึนตึง เธอจึงเดินไปนั่งลงข้างบิดา แล้วบีบนวดท่านเอาอกเอาใจ การุณย์ยอมนิ่งนิ่งให้ลูกสาวบีบนวด ทว่าสายตาคมดุจ้องมองคนหัวดื้อตลอดเวลา เห็นเขายอมหน่อย ชักได้ใจ คืนนี้คงต้องสั่งสอนกันให้รู้กันบ้างว่าใครเป็นใคร

การุณย์บังคับมะเฟืองกลับบ้านด้วยตั้งแต่เที่ยง ทั้งที่หญิงสาวโวยวายหาว่าเขาพากลับเร็วกว่าปกติ แต่คนอยากกลับบ้านก็ไม่สน เขาลากตัวเธอออกไปด้วยจนได้

ห้องคนไข้เงียบลงทันทีที่สองหนุ่มสาวต่างวัยออกไปแล้ว มะไฟมองหน้ากรุณายิ้มๆ เมื่อเห็นเธอมองประตูที่ปิดลงด้วยความสงสัย

“เป็นอะไร ทำไมทำหน้าอย่างนั้น” 

“เอ่อ...” กรุณาไม่รู้ว่าจะพูดมันออกมาดีไหม เธอสงสัย แต่สิ่งที่สงสัยก็เป็นเรื่องที่ไม่น่าพูดสักเท่าไร ยิ่งกับสามีของเธอ เขาเป็นพี่ชายของมะเฟือง ถ้าสิ่งที่เธอคิด