Share

ห้าปีผ่านไป

last update Last Updated: 2025-05-31 18:09:06

ธีรัชมองเธออย่างสมเพช ใบหน้าคมสันเคยอ่อนโยน กลับแข็งกร้าวจนน่ากลัว

“ฉันเคยคิดว่าเธอเป็นคนที่สำคัญที่สุด เพราะฉันติดหนี้ชีวิตเธอ…” เขาหัวเราะเบา ๆ ทว่าเต็มไปด้วยความขมขื่น “แต่ที่จริง ฉันใช้ชีวิตอยู่กับคำโกหกมาตลอด”

“พี่ธีรัช ฟังพิมพ์ก่อน...”

“พอแล้ว!!”

เสียงตวาดดังก้องไปทั่วห้อง ราวกับฟ้าผ่า

พิมพ์นาราสะดุ้ง เธอไม่เคยได้ยินเขาตะคอกด้วยน้ำเสียงแบบนี้มาก่อน

“ฉันทนกับคำโกหกของเธอมานานเกินไปแล้ว! เธอใส่ร้ายมินตรา ทำให้ฉันเกลียดเธอ ทำให้ฉันทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า…”

เสียงเขาเริ่มสั่นเล็กน้อย แววตาวาวด้วยน้ำตาที่ถูกกลืนไว้

“ทั้ง ๆ ที่มินตราคือคนที่ช่วยชีวิตฉัน ทั้ง ๆ ที่ฉันควรจะทะนุถนอมเธอคนนั้น...”

พิมพ์นาราหน้าซีดเผือด ความลับที่เธอพยายามปกปิดมาทั้งชีวิต วันนี้มันถูกเปิดเผยจนหมด

“พี่ธีรัช... พิมพ์ขอโทษ…” เธอยื่นมือออกไปหาเขา น้ำตาคลอเบ้า

“พิมพ์แค่... แค่รักพี่ พิมพ์แค่กลัวว่าพี่จะไม่เลือกพิมพ์…”

“แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรไปทำลายชีวิตของมินตรา?” เขาถามด้วยน้ำเสียงเรียบแต่รุนแรง

“เธอเคยเห็นบ้างไหมว่าเธอทำให้คนที่ได้ชื่อว่าเพื่อนสนิทเจ็บแค่ไหน?”

พิมพ์นารานิ่งงันไปโดยสิ้นเชิง เธอไม่มีคำแก้ตัวใด ๆ ทั้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ตราบาปหัวใจ   ครอบครัวที่สมบูรณ์

    เช้าวันนี้ เมืองเล็กๆ ยังสงบนิ่งเหมือนทุกวันแสงแดดอ่อนสาดลอดผ่านหน้าต่างบ้าน เสียงนกร้องเบาๆ คล้ายจะกล่อมโลกให้สงบ แต่ภายในหัวใจของมินตรากลับไม่มีสิ่งใดสงบเลยวันนี้...ธีรัชจะกลับกรุงเทพฯ มันควรเป็นเรื่องดีใช่ไหม?ผู้ชายที่เคยทำให้เธอเสียใจ กำลังจะจากไปจากชีวิตเธออีกครั้งเขาจะกลับไปสู่อีกโลกหนึ่ง โลกของอำนาจ เงินตรา และผู้คนที่อยู่สูงเกินเอื้อมโลกที่ไม่มีที่สำหรับเธอ หรือธีโอแต่ทำไม... หัวใจของเธอกลับปวดหนึบเหมือนถูกบีบคั้นอย่างหนัก?ธีรัชยืนอยู่หน้าบ้าน รอเธอรถคันหรูของเขาจอดนิ่งอยู่ริมทาง แสงสะท้อนจากฝากระโปรงราวกับมันเองก็ลังเล เขามองเธอสายตานั้นไม่ใช่สายตาของคนที่กำลังจะเดินจากไป แต่มันคือสายตาของคนที่ยังรอคอยโอกาสครั้งที่สองจากเธออยู่“พี่กำลังจะไปแล้วนะ”เสียงของธีรัชแผ่วเบา แต่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย“แต่ก่อนจะไป พี่มีเรื่องอยากบอกมินอีกครั้ง”“ไม่ต้องพูดหรอกค่ะ”“แต่พี่อยากพูด”ธีรัชมองไปที่ดวงตาของมินตราอย่างแน่วแน่ เหมือนจะใช้ดวงตาพูดแทนหัวใจ“พี่ขอโทษ”คำเพียงคำเดียว แต่ทำให้หัวใจของมินตราสั่นไหวอีกครั้ง“พี่ขอโทษสำหรับทุกอย่างที่พี่เคยทำ พี่ทำให้มินเสียใจ พ

  • ตราบาปหัวใจ   เสียสละ

    เสียงหัวเราะของเด็กชายดังก้องไปทั่วถนนหน้าบ้าน แววตาเปล่งประกายของธีโอบ่งบอกถึงความสุขล้นหัวใจ เขาวิ่งไปรอบสนามหญ้าด้วยท่าทางทะเล้น กางแขนสองข้างออกเหมือนเครื่องบินเล็ก ๆ พร้อมส่งเสียง “วู้ววว” อย่างร่าเริง“ลูก! อย่าวิ่งเร็วนะ เดี๋ยวล้ม!”มินตราตะโกนขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเล็กน้อย ส่วนธีรัชที่ยืนเคียงข้าง ทำเพียงหัวเราะเบา ๆ แล้วหันไปแกล้งแหย่เธออย่างอารมณ์ดี “เด็กผู้ชายก็ต้องซนแบบนี้แหละ ไม่ต้องห่วงนักหรอก”มินตราเหลือบมองเขา ริมฝีปากเม้มแน่นในความไม่เห็นด้วย ก่อนที่เธอจะทันได้เอ่ยสิ่งใดออกมา ทุกอย่างก็พลิกผันในพริบตาเสียงหัวเราะของธีโอยังไม่ทันจางหาย ร่างเล็กกลับวิ่งพรวดออกจากสนามหญ้า ล้ำเข้าไปยังถนนหน้าบ้านโดยไม่รู้ตัวแล้วในเสี้ยววินาทีนั้น...เสียงเครื่องยนต์คำรามแว่วมา รถยนต์สีดำพุ่งออกจากหัวมุมถนนด้วยความเร็ว“ธีโอ!!”เสียงของมินตราแหลมสูง สะท้านออกมาจากความตกใจและความกลัวสุดขั้วหัวใจเธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน ขาแข็งทื่อ ไม่อาจขยับได้แม้แต่นิ้วเดียว ส่วนธีรัชที่ได้สติกลับพุ่งตัวออกไปทันทีโดยไม่ลังเลแม้เสี้ยววินาทีร่างสูงของเขาโอบลูกชายเข้ามากอดแน่น แล้วหมุนตัวล้มกลิ้งออก

  • ตราบาปหัวใจ   ไม่ให้โอกาส

    เช้าวันใหม่เริ่มต้น แต่หัวใจของมินตรายังหนักอึ้งไม่ต่างจากคืนที่ผ่านมาเธอเดินไปที่ประตูบ้านอย่างลังเล เพราะรู้ดีว่าใครกำลังยืนรออยู่ข้างนอก และเมื่อเธอเปิดประตูออก สิ่งแรกที่เห็นคือชายร่างสูงในเสื้อยืดกับกางเกงยีนส์ธรรมดาธีรัชเขายืนอยู่ตรงนั้น เหมือนเมื่อวาน เหมือนวันก่อน และอีกหลายวันก่อนหน้านั้นในมือของเขาเต็มไปด้วยถุงของเล่นหลากสี มินตราขมวดคิ้ว ความรู้สึกในใจเธอสับสนปนเปกันไปหมด“อะไร?”น้ำเสียงเธอเย็นชา ใจจริงแล้วเธอไม่ต้องการให้เขาเข้ามายุ่งเกี่ยวกับชีวิตของลูกแม้แต่นิดเดียว“ของเล่นให้ลูกเรา”ไม่รอคำตอบ ธีรัชเดินผ่านเธอเข้าไปในบ้านสายตาเขาหยุดลงที่เด็กชายตัวเล็ก ๆ ซึ่งกำลังมองเขาด้วยดวงตาใสซื่อธีโอ...ลูกชายของเขาและมินตราเด็กชายลังเลเล็กน้อย ก่อนจะค่อย ๆ เดินเข้าหาเขา“อันนี้ของธีโอเหรอครับ?”ธีรัชย่อตัวลงให้ระดับสายตาเท่ากัน แล้วยื่นของเล่นให้“ใช่ ของธีโอทั้งหมดเลย”ธีโอมองหน้าเขานิ่ง ๆ เหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่างแล้วจู่ ๆ ก็ยิ้มกว้างออกมา ก่อนจะคว้าของเล่นมากอดไว้แน่นธีรัชรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างเติมเต็มในหัวใจเขาไม่ได้คิดจะใช้ของเล่นซื้อใจลูก ไม่ได้อยากแสดงตัวว่า

  • ตราบาปหัวใจ   ขอโอกาส

    "พี่ธีรัช!?"เสียงของมินตราดังก้องท่ามกลางความเงียบสงบ ร่างของหญิงสาวยืนนิ่ง ดวงตาเบิกกว้าง หัวใจเต้นแรงราวกับจะหลุดออกมาจากอกห้าปีเต็มที่เธอหายไปจากชีวิตเขา ห้าปีที่เธอพยายามลืม ทุกอย่าง และวันนี้ โชคชะตาก็พาเธอกลับมายืนอยู่ตรงหน้าเขาอีกครั้งธีรัชยืนนิ่ง ร่างสูงสง่าภายใต้แสงแดดอ่อน ดวงตาคมจ้องมองเธอและเด็กชายที่ยืนอยู่ข้างกายอย่างไม่ละสายตา ใบหน้าเขาแข็งทื่อ แต่ในแววตานั้นกลับสั่นไหวไม่ใช่แค่ตกใจ แต่ลึกไปกว่านั้น มันมีทั้งความสับสน คำถาม ความเจ็บปวด และ...ความโหยหา"กลับไปกับพี่" เขาพูดขึ้น เสียงของเขาไม่ได้เข้มแข็งเหมือนเคย มันเต็มไปด้วยความเว้าวอนมินตรากระชับมือที่จับลูกแน่นขึ้น เธอส่ายหน้าทันที“ฉันไม่กลับ”ธีรัชขมวดคิ้ว “ทำไม?”“เพราะมินไม่มีเหตุผลอะไรจะต้องกลับไป!”“มิน...”เขามองเด็กชายตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างเธอ ธีโอหันมามองแม่แล้วซุกตัวแน่น ใบหน้าเล็กๆ ซบลงที่ท้องของเธอ มินตราก้มลงลูบศีรษะลูกเบาๆ“อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ พี่ธีรัช มินใช้เวลาห้าปีเต็มๆ เพื่อสร้างชีวิตใหม่ที่ไม่มีพี่ พี่ไม่รู้หรอกว่าทุกวันมันยากแค่ไหน มินไม่มีใครเลย มีแค่ธีโอ...”เสียงของเธอสั่น แต่ก็ไม่ยอมให้หยดน้ำ

  • ตราบาปหัวใจ   แม่ชื่อมินตรา

    เมืองเล็กริมทะเลชื่อ “บ้านหินทราย” กำลังกลายเป็นเป้าหมายของการลงทุนครั้งใหม่ โครงการอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์จากบริษัทใหญ่ในเมืองหลวงกำลังจะปักหมุดที่นื่เนื่องจากกำลังได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวสายธรรมชาติและเป็นเมืองเป้าหมายของโปรเจกต์ล่าสุดจากบริษัทสื่อยักษ์ใหญ่ “Akarin Media Group” และซีอีโอคือเขา “ธีรัช”หลังจากที่บริษัทสื่อดิจิทัลของเขาขยายโปรเจกต์ใหม่ร่วมกับกรมการท่องเที่ยว เมืองเล็กๆ แห่งนี้จึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของแคมเปญ ‘เสน่ห์เมืองริมฝั่งฟ้า’ ที่เขาเป็นหัวเรือใหญ่ในการวางคอนเซปต์ทั้งหมดเขาเป็นบอสใหญ่ เป็นคนเลือกทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่มีสิ่งเดียวที่เขาไม่ได้เลือก... คือความรู้สึกในอก ที่เริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่เขาก้าวเท้าเข้าสู่เมืองนี้ ความรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีลางสังหรณ์ว่าสิ่งที่เขาฝังกลบไว้นานเกือบห้าปีกำลังจะเวียนกลับมาอีกครั้งหนึ่งเขาเดินริมถนนเลียบชายฝั่ง สวมเสื้อเชิ้ตพับแขน กับกางเกงแสล็คสีเข้ม ดูไม่เป็นทางการเท่าไรนักสำหรับบอสใหญ่ของบริษัทที่มีเครือข่ายสื่อครอบคลุมทั้งรายการโทรทัศน์ออนไลน์ แมกกาซีนท่องเที่ยว และช่องสารคดีระดับประเทศ"ที่นี่มีศักยภาพดี…เหมาะแก่การถ่

  • ตราบาปหัวใจ   มินตราและธีโอ

    เมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้จัก ไม่มีใครจำเธอได้มินตราใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เงียบๆ มาเกือบห้าปีแล้วมันไม่ใช่ที่ที่เธอเคยฝันว่าจะมาอยู่ ไม่ได้อบอุ่นเหมือนบ้านที่เคยรู้จัก แต่ที่นี่… ไม่มีใครถามว่าเธอเป็นใคร ไม่มีใครพูดถึงชื่อเขาให้ได้ยิน ไม่มีคนของเขามากวยใจ และนั่นก็มากพอแล้วทุกวันของมินตราเริ่มต้นในร้านเบเกอรี่เล็กๆ ข้างสถานีรถไฟ เธอทำขนม ชงกาแฟ ล้างถาด เตรียมของขายในตอนเช้า และปิดร้านตอนบ่าย แม้เงินที่ได้มาจะไม่มาก แต่เธอไม่เคยบ่นเพราะอย่างน้อย เธอไม่ต้องก้มหน้าให้ใครมาด่าว่าหรือรังแกอีกมินตราไม่ได้มีบ้านสวยงามเช่นอดีต ไม่มีเสื้อผ้าแพงๆใส่ ไม่มีโต๊ะอาหารยาวเหยียดหรือโคมไฟระย้า เธอมีแค่ห้องเช่าเล็กๆ ที่พอวางเตียงหนึ่งตัว โต๊ะตัวเล็ก และตู้เสื้อผ้าเก่าๆ หนึ่งใบ แต่ทุกอย่างในนั้นกลับสะอาด เรียบร้อย และยังดูปลอดภัยสิ่งเดียวที่มีค่าที่สุดในชีวิตของเธอในตอนนี้คือเสียงเล็กๆ ที่ดังขึ้นในยามเช้าหรือหลังเลิกงาน“แม่ครับ~”มินตราหันกลับไป เด็กชายตัวเล็กกำลังวิ่งเข้ามาหาเด็กวัยสี่ขวบผิวขาวจัด ผมยุ่งเล็กน้อยจากการนอนกลางวัน ดวงตากลมโต เหมือนใครบางคนในอดีต ที่เธอไม่อยากพูดถึงอีก“ครับ ธ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status