Share

บทที่ 33

last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-10 12:59:44

บทที่ 33

รังสิมันต์กลับมาในตอนเย็นพร้อมกับผู้หญิงอีกคน จันทริกาจำได้ว่าเป็นคนที่เขาคุยด้วยในวันที่เขาพาเธอไปลาออกจากมหาวิทยาลัย

“เรียบร้อยไหม” รังสิมันต์ถามสั้นๆ ห้วนๆ

“ค่ะ” จันทริกาเองก็ตอบสั้นๆ เช่นกัน

“งั้นไปกันครับน้องสา”

รังสิมันต์กุมมือสาวสวยที่เดินมาด้วย จากนั้นก็พากันเดินตรงไปยังโต๊ะอาหารที่จันทริกาจัดไว้อย่างสวยงาม เขานั่งหัวโต๊ะ ส่วนสะบันงานั่งที่เก้าอี้ด้านซ้ายมือของเขา โดยที่จันทริกาเดินตามเข้ามาเงียบๆ เผื่อว่าเขาจะต้องการอะไรเพิ่มเติมอีก

“เธอตามมาทำไม?” เขาหันไปถามเจ้าของร่างบางที่เดินตามเข้ามา

“ตามมาดู เผื่อว่าคุณจะต้องการอะไรเพิ่ม”

“สิ่งที่ฉันต้องการคือ ให้เธอไปให้พ้นเดี๋ยวนี้”

“เอ่อ...ค่ะ...”

จันทริการับคำสั้นๆ สีหน้าเจื่อนๆ ก่อนจะรีบกลับเข้าห้องตัวเองตามที่ถูกไล่ โดยมีตาคู่คมมองตามอย่างค่อนข้างจะหงุดหงิด

รังสิมันต์กลบเกลื่อนความรู้สึกของตัวเองอย่างรวดเร็วด้วยการคว้ารีโมตมาเปิดเพลงในท่วงทำนองแว่วหวานโรแมนติก จุดเทียนและเดินไปปิดไฟ เพื่อให้แสงเทียนทำหน้าที่ของมัน ไวน์ราคาแพงถูกรินใส่แก้วสองแก้ว จากนั้นมันก็ถูกยกขึ้นชนกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะต่างคนต่างดื่ม

“น้องสาโอเคไหมครับกับการเลี้ยงอาหารแบบนี้” รังสิมันต์ถามพลางตักอาหารใส่จานให้กับสะบันงาอย่างเอาใจ น้ำเสียงผิดกับที่คุยกับจันทริกาลิบลับ

“ชอบสิคะ ชอบมากด้วย บรรยากาศเหมือนดินเนอร์ในโรงแรมหรูๆ เลยค่ะ”

“พี่ไม่ชอบโรงแรม พี่ว่ามันไม่เป็นส่วนตัว”

“สาก็ชอบอะไรที่เป็นส่วนตัวเหมือนกันค่ะ”

“เต้นรำกับพี่สักเพลงไหมครับ”

“ถ้าเป็นพี่ตะวันหลายๆ เพลงก็ได้ค่ะ”

เมื่อสะบันงาไม่ปฏิเสธ แถมยังส่งสายตามาอย่างหวานเชื่อม รังสิมันต์จึงลุกขึ้น ขยับมาใกล้หญิงสาว แล้วจูงมือเธอออกไปยืนกอดตระกอง ก่อนจะขยับตามจังหวะเพลงไปด้วยกัน

“พี่ตะวันนี่เป็นคนโรแมนติกจังนะคะ อยากรู้จังว่าพี่ตะวันโรแมนติกแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่า”

“ไม่ครับ เฉพาะบางคน”

“แล้วตอนนี้มีกี่คนคะที่พี่ตะวันโรแมนติกด้วย”

“ไม่ตอบครับ ความลับ”

สะบันงาช้อนตามาขึ้นมองค้อนๆ รังสิมันต์เองก็มองตอบกลับมา ทำให้หญิงสาวกลั้นยิ้มเอาไว้ไม่อยู่ สะบันงายอมรับว่าผู้ชายที่กำลังกอดตัวเองเต้นรำอยู่นี้เป็นคนที่น่าค้นหาและมีเสน่ห์มากมายเหลือเกิน เธออยากจะรู้ยิ่งนักว่าใครจะเป็นผู้หญิงโชคดี ได้ครอบครองผู้ชายเพอร์เฟกต์คนนี้ต่อจากภรรยาที่เสียชีวิตไปแล้วของเขา เขาไม่ยอมบอกว่าตอนนี้เขาคบผู้หญิงอยู่กี่คน แต่สะบันงาเชื่อแน่ๆ ว่าหนึ่งในตัวเลือกของเขาก็น่าจะมีเธออยู่ด้วย ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่พามาที่บ้านและเต้นรำด้วยกันอย่างสนิทสนมแบบนี้หรอก

หญิงสาวเกิดอาการหวามหวิว การยืนเบียดชิดขณะเต้นรำด้วยกัน ทำให้เธอรู้ว่าอะไรๆ หลายอย่างที่อยู่ภายใต้อาภรณ์ราคาแพงของรังสิมันต์นั้น ช่างแน่นตึงและบ่งบอกถึงความเป็นผู้ชายเต็มตัวของเขา จนเธอใคร่รู้อีกว่าหากเขาโจนจ้วงใส่เธอด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี มันจะให้ความรู้สึกที่วิเศษแค่ไหน

“พี่ตะวันเมื่อยหรือยังคะ” สะบันงาช้อนสายตาขึ้นถามเขาเมื่อคิดบางอย่างได้และมุ่งมั่นว่าจะทำมันให้สำเร็จ ถ้าเธอโง่ปล่อยโอกาสแบบนี้ให้หลุดลอยไปก็บ้าเต็มทีแล้ว

“ทำไมครับ น้องสาเมื่อยแล้วเหรอ”

“เปล่าค่ะ ที่สาถามก็เพราะถ้าพี่ตะวันเมื่อย สาจะได้นวดให้ไงคะ”

“อืม...น่าสนใจนะ งั้นพี่รีบเมื่อยดีกว่า”

“ถ้าเมื่อยก็ไปนั่งสิคะ เดี๋ยวสาจะนวดให้”

“ครับ”

รังสิมันต์ทำตัวเป็นเด็กว่าง่าย ไปนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมของตัวเอง ส่วนสะบันงาไปยืนซ้อนหลัง แล้ววางมือลงบนไหล่ของเขา ก่อนจะเริ่มลงน้ำหนักหนักสลับเบา แต่เธอรู้ดีว่าการทำเช่นนั้นนอกจากจะทำให้เขาสบายแล้ว ยังเป็นการปลุกเร้าให้รังสิมันต์เกิดอารมณ์บางอย่างด้วย

ขณะที่ปล่อยให้ผู้หญิงอีกคนนวด สมองก็คิดบางอย่างออก รังสิมันต์จึงหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาแล้วกดโทร.ออกทันที

“ฉันกับคุณสะบันงาทานอาหารเรียบร้อยแล้ว เธอมาเก็บโต๊ะเลย”

เขาพูดแค่ประโยคเดียวก็วางสาย ไม่นานร่างบางของคนที่ถูกสั่งก็เดินมาที่โต๊ะอาหาร จันทริกาชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นสิ่งที่รังสิมันต์กับสะบันงาปฏิบัติต่อกัน แต่เธอมองแค่แวบเดียวก็รีบหลุบตาแล้วรีบเก็บจานออกไปจากโต๊ะอย่างรู้ตัวดีว่า ตัวเองเป็นส่วนเกินของสถานที่นั้น และไม่มีสิทธิ์มอง ไม่มีสิทธิ์คิด ไม่มีสิทธิ์รู้สึกใดๆ นอกจากทำหน้าที่ของตัวเองตามคำสั่งและความต้องการของรังสิมันต์เท่านั้นอ

“พี่ว่าน้องสาน่าจะเมื่อยแล้ว ให้พี่นวดให้บ้างดีกว่านะครับ” ปากพูดกับผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านหลัง แต่ตากลับมองเขม็งไปยังผู้หญิงอีกคนที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บโต๊ะอยู่

“พี่ตะวันพูดเล่นหรือเปล่าคะ” สะบันงาโน้มหน้าลงมากระซิบถาม

“พี่จริงจังครับ”

“งั้นก็ตกลงค่ะ แต่สาไม่อยากนั่งนะคะ อยากนอนให้พี่ตะวันนวดจะได้สบายตัวที่สุด”

“ตกลงครับ งั้นเราไปกันเลยนะ”

ว่าแล้วรังสิมันต์ก็ลุกขึ้นแล้วขยับมากุมมือของสะบันงา ตระกองกอดกันเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง โดยที่จันทริกาแอบมองตามอย่างอดไม่ได้

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ตะวันพ่ายจันทร์   บทที่ 41

    บทที่ 41รถที่สมรรถสูงสมราคาแล่นฉิวเข้ามาในที่จอดประจำโดยใช้เวลาไม่นานนัก รังสิมันต์ก้าวลงจากรถแล้วสั่งให้จันทริกาเดินไปหาหัวหน้าแม่บ้านที่ห้องล็อกเกอร์ ส่วนตัวเองตรงขึ้นไปยังห้องทำงานเพราะเมื่อวานนี้ทราบแล้วว่าห้องล็อกเกอร์อยู่ตรงไหน จันทริกาจึงไปหาหัวหน้าแม่บ้านที่นั่นโดยไม่ต้องมีใครพาไป หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จเธอได้รับมอบหมายให้ทำความสะอาดห้องน้ำที่ชั้นสามและชั้นสี่เช่นเดิม หญิงสาวพยายามมองหาคนในบ้านที่รังสิมันต์ให้มาทำงานที่นี่ ทว่าก็ไม่ได้พบใคร เพราะทุกคนอยู่ในแผนกอาหารสดกันหมด เธอจึงได้แต่ทำหน้าที่ของตัวเองโดยไม่มีโอกาสได้พูดคุยทักทายกับใครเลย ร่างเล็กบางที่กำลังหิ้วถังน้ำและไม้ถูพื้นเข้าไปห้องน้ำ ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัวเองตกเป็นเป้าสายตาของรังสิมันต์อยู่แทบจะทุกย่างก้าว เพียงแต่วันนี้เขายืนมองอยู่ไกลๆ ไม่ได้เข้ามาคุมแจอยู่ข้างในเหมือนเมื่อวาน หลังจากที่เข้าไปทำความสะอาดห้องน้ำชั้นสามเสร็จ จันทริกาถืออุปกรณ์ทั้งหมดออกมาด้านนอก เตรียมจะไปทำความสะอาดที่ห้องน้ำชั้นสี่ต่อ แต่เธอต้องหันหลังกลับไปมอง เมื่อมีใครบางคนเรียกชื่อเธออย่างคุ้นเคย

  • ตะวันพ่ายจันทร์   บทที่ 40

    บทที่ 40เวลาเกือบสี่ทุ่ม กว่าที่รังสิมันต์กับปรัชญ์จะแยกย้ายกันกลับบ้าน แม้ปากบอกว่าจะไปดื่มเหล้าด้วยกัน แต่ต่างคนต่างก็ไม่ได้ดื่มหนักอะไร ส่วนใหญ่จะเป็นคุยกันสัพเพเหระซะมากกว่า หรือถ้าให้พูดตรงๆ เรื่องดื่มเหล้ามันก็เป็นแค่ข้ออ้างสำหรับการออกไปเที่ยวเตร่ตามประสาผู้ชายโสดเท่านั้นออดี้สีเหลืองแล่นมาจอดที่หน้าบ้านอย่างคล่องตัว คนขับจัดการดับเครื่องดึงกุญแจออกแล้วเดินตรงเข้าไปในบ้านเลย โดยไม่ได้สนใจจะขับรถราคาแรงนั้นไปจอดในโรงรถแต่อย่างใด ด้านนอกไฟยังคงสว่างไสว ทว่าภายในบ้านไฟกลับถูกปิดเกือบทุกดวง ยกเว้นตรงบริเวณทางขึ้นบันไดชั้นสองเท่านั้นที่เปิดอยู่ร่างสูงก้าวขาไปยังบันไดเพื่อขึ้นห้อง ทว่าอยู่ๆ ก็เปลี่ยนใจกะทันหัน หันหลังกลับแล้วเดินตรงไปยังห้องนอนชั้นล่างแทนเขาหยิบกุญแจสำรองที่แอบเก็บไว้ติดตัวตลอดเวลาออกมา กำลังจะไขเข้าไปอย่างถือวิสาสะ แต่ก็ชะงักมือเอาไว้เมื่อได้ยินเสียงหวานแว่วดังออกมานอกห้องเบาๆ“นอนลงๆ เป็นเด็กว่าง่าย นอนได้แล้วเมสซี่ วันนี้จันทร์ง่วงมาก แล้วก็ไม่มีอะไรจะคุยให้เมสซี่ฟังด้วย ฝันดีนะ”แม้เสียงนั้นจะเล็ดลอดออกนอกห้องมาแค่แผ่วเบา แต่ด้วยบรรยากาศที่เงียบเชียบของบ้าน ร

  • ตะวันพ่ายจันทร์   บทที่ 39

    บทที่ 39สินชัยเดินนำไปทางห้องล็อกเกอร์ของแม่บ้าน บอกหัวหน้าแม่บ้านให้หาชุดให้จันทริกาเปลี่ยน จากนั้นหญิงสาวก็ถืออุปกรณ์ทำความสะอาดเดินตามหัวหน้าแม่บ้านไปยังห้องน้ำที่อยู่ชั้นสาม “เดี๋ยวทำที่นี่เสร็จ ขึ้นไปทำที่ชั้นสี่ต่อเลยนะ” หัวหน้าแม่บ้านออกคำสั่งกับจันทริกาอีกคน “ค่ะ” “งั้นก็ลงมือได้เลย เดี๋ยวป้าจะไปตรวจความเรียบร้อยที่ชั้นอื่นก่อน เสร็จแล้วจะขึ้นมาตรวจดูที่ชั้นสามอีกรอบ” หัวหน้าแม่บ้านบอกเสร็จก็ออกไปจากห้องน้ำชั้นนั้น เพื่อไปตรวจความเรียบร้อยของชั้นอื่นๆ ตามหน้าที่ตัวเอง ประตูห้องน้ำที่ถูกแขวนป้ายด้านนอกว่ากำลังทำควาสะอาดถูกผลักเข้ามาอีกรอบ ทำให้จันทริกาซึ่งกำลังตั้งหน้าตั้งตาขัดล้างทำความสะอาดห้องน้ำอยู่หันขวับไปมอง แล้วก็เห็นว่าคนที่เข้ามานั้นก็คือรังสิมันต์นั่นเอง “คุณตะวัน…” “ฉันแค่เข้ามาดูเธอว่าทำความสะอาดได้เรียบร้อยดีหรือเปล่า” ได้ยินคำตอบแบบนั้นจันทริกาก็หันไปตั้งหน้าตั้งตาทำความสะอาดต่อ โดยไม่ได้พูดจาใดๆ กับเขาอีก เสร็จจากห้องนั้นก็ต่อห้องนี้ จนกระทั่งครบทุกห้

  • ตะวันพ่ายจันทร์   บทที่ 38

    บทที่ 38“หมดฤทธิ์แล้วเหรอ ถ้าหมดฤทธิ์แล้ว ฉันจะได้ทำต่อ” “กรุณาเถอะนะคะ จันทร์ไม่ต้องการแบบนี้” “แล้วต้องการแบบไหน หรือว่าชอบแบบซาดิสม์ ฉันก็จัดให้ได้นะ อ้อ...บางทีเด็กจิตๆ อย่างเธออาจจะชอบแบบที่ว่าก็ได้ ทำไมฉันถึงโง่นักนะ” รังสิมันต์หัวเราะเสียงหื่นในลำคอ ก่อนจะละมือข้างหนึ่งมาคลายเนกไทน์ของตัวเองออก จากนั้นก็กระชากมันมา แล้วรวบแขนทั้งสองข้างของจันทริกามามัดข้อมือด้วยเนกไทน์เส้นนั้น หญิงสาวได้แต่เบิกตากว้างไม่คิดว่ารังสิมันต์จะทำอะไรรุนแรงอย่างที่เขาว่าจริงๆ “คุณตะวันคะได้โปรด...” เธอขอร้องเขาเสียงสั่น “ได้สิ แบบนี้ฉันก็สุดโปรดเหมือนกัน” เรียวปากหยักคลี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ ตาสาดประกายบางอย่างที่ทำเอาร่างบางสะท้าน และหลังจากนั้นจันทริกาก็ถูกผลักให้นอนหงายหลังลงไปบนโซฟา ก่อนที่รังสิมันต์จะจับสองมือที่ถูกมัดด้วยเนกไทน์ขึ้นวางไว้เหนือศีรษะของเธอ ร่างบางนอนตัวเกร็งขณะที่เขาเริ่มลงมือถลกชายเสื้อของเธอขึ้นไปกองไว้เหนือเนินอก ตามด้วยเสื้อชั้นในลูกไม้สีหวาน เปิดเปลือยส่วนสำคัญช่วงบนให้เป

  • ตะวันพ่ายจันทร์   บทที่ 37

    บทที่ 37“หยุดก่อน”คำสั่งนั้นทำให้มือเล็กๆ ชะงัก และยืนตัวเกร็งรอการตำหนิหรือลงโทษจากเขา เพราะคิดว่ารังสิมันต์คงไม่พอใจกับการนวดของเธอ“มานั่งนี่”เขาออกคำสั่งพลางตบมือลงบนที่ว่างข้างตัว จันทริกาเดินไปนั่งตัวลีบลงบนโซฟาข้างๆ เขา แล้วหันไปมองเพื่อรอว่าเขาจะลงโทษยังไง ทว่ารังสิมันต์กลับทำในสิ่งที่เธอคาดไม่ถึง นั่นคือการโน้มตัวไปวางแก้ววิสกี้ที่โต๊ะหน้าโซฟา แล้วเอนตัวนอนหนุนตักเธออย่างรวดเร็ว “คุณตะวัน!” จันทริกาอุทานออกมา แก้มนวลมีจุดสีแดงซ่านแต่งแต้มทันทีกับสิ่งที่เธอไม่คิดว่ารังสิมันต์จะทำ ก็เมื่อคืนเขาเพิ่งจะมีอะไรกับผู้หญิงอีกคน พอมาวันนี้กลับมาทำกิริยาคล้ายสนิทชิดเชื้อกับเธอแบบชู้สาว ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย “เสียงดังทำไม หนวกหู ฉันก็แค่อยากนอนให้เธอนวดสบายๆ” “แต่แบบนี้จันทร์นวดไหล่ให้คุณไม่ได้นะคะ” “นวดไหล่ไม่ได้ ก็นวดแขนนวดมือไปสิ ตอนนี้ฉันเมื่อยไปทั้งตัวแล้ว” จันทริกาหน้าแดงก่ำกว่าเดิม ขณะก้มลงมองเขาพร้อมกับใช้มือเล็กๆ บีบนวดลงไปตามต้นแขน และสลับมานวดอีกข้างโดยไม่ยอมขยับลงไปนวดมือให้ตามที่คน

  • ตะวันพ่ายจันทร์   บทที่ 36

    บทที่ 36ร่างสูงก้าวลงจากรถ เดินเข้าบ้านแล้วกวาดสายตามองหาร่างบางที่ปกติเวลานี้จะอยู่ในห้องครัว หรือไม่ก็กำลังตั้งโต๊ะอาหารรอเขาอยู่เมื่อไม่เห็นคนที่ตัวเองมองหา รังสิมันต์ก็ตรงไปยังห้องนอนของเธอ เพราะคิดว่าจันทริกาอาจจะอยู่ที่นั่นกับเมสซี่ แต่เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ไม่พบทั้งคนทั้งแมวตัวโปรดของเขา ชายหนุ่มจึงบ่นพึมพำออกมาอย่างออกจะหงุดหงิด พร้อมกับที่หัวใจเริ่มร้อนรนขึ้น“ไปไหนของเขานะ...”เมื่อหาในบ้านไม่เจอ ลำขาแข็งแรงก็ก้าวยาวๆ ออกไปหารอบๆ บ้าน ก่อนจะระบายลมหายใจออกมาแรงๆ อย่างโล่งอกทันทีที่เห็นว่าคนที่ตัวเองตามหากำลังก้มขัดพื้นอย่างขะมักเขม้นอยู่ที่ศาลาสระบัว โดยมีเมสซี่นั่งเป็นกำลังใจอยู่บนม้าหินอ่อนด้านบน“ค่ำมืดป่านนี้แล้วทำไมยังไม่เข้าบ้าน”เสียงดุๆ ที่ดังขึ้นทำให้จันทริกาสะดุ้งเล็กน้อย เธอหยุดชะงักมือที่กำลังจับแปรงขัดพื้น แล้วเงยหน้าขึ้นก่อนจะตอบคำถามของเขา“จันทร์ขัดพื้นศาลายังไม่เสร็จน่ะค่ะ”“แล้วไม่เห็นหรือไงว่าฉันกลับมาแล้ว ทำไมไม่ไปตั้งโต๊ะอาหารรอ”“ขอโทษค่ะ จันทร์จะไปเดี๋ยวนี้”“ที่มาขัดเอาค่ำๆ มืดๆ แบบนี้เพราะตอนกลางวันมัวแต่อู้งานล่ะสิ ถึงได้ทำไม่เสร็จ”“เปล่านะคะ” จั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status