LOGINShare
บทที่ 30
Last Updated:
2025-04-25 11:11:34
Related chapters
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 31
ข่าวการเปิดตัวคนรักของวิชญ์ ร้อนแรงแซงอุณหภูมิหน้าร้อนของเมืองไทยชนิดไม่เห็นฝุ่น วิชญ์นั่งมองข่าวของตัวเองที่เขาตั้งใจสร้างขึ้นมาด้วยใบหน้านิ่งเฉย นักข่าวคงได้ข่าวกับคลิปจากงานเปิดตัวไปเยอะพอสมควร ซึ่งวิชญ์สั่งให้ภูมิจัดการใต้โต๊ะให้นักข่าวช่องหนึ่งทำข่าวของเขากับมารีญานานหน่อย เพราะอยากให้ข่าวนี้ถึงหูคนที่อยู่เวียงจันทน์ ที่สัญญาณโทรศัพท์จากไทยน่าจะส่งไปถึงและทุกอย่างก็เป็นจริงอย่างที่วิชญ์คาดการไว้ไม่มีผิด เพราะต่อให้แก้วกาญปิดโทรศัพท์เครื่องเก่าแต่เครื่องใหม่ก็ยังท่องโซเชียลได้ด้วยการใช้ชื่อแฝงเพื่อปกปิดตัวตน หรือแม้จะเลิกรากับวิชญ์แต่เธอก็ยังตามข่าวของเขาอยู่เรื่อยๆ เพราะอยากรู้ว่าเวลานี้ชายหนุ่มเป็นเดือดเป็นร้อนกับเรื่องของเธอมากแค่ไหนทว่าข่าวที่ได้รู้ก็ทำให้เธอตกใจจนนั่งไม่ติดที่ก็ว่าได้ เมื่อเห็นข่าวชายหนุ่มเปิดตัวผู้หญิงที่กำลังคบหาอยู่อย่างออกหน้าออกตา โดยมีทั้งรูปคู่และคลิปที่เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นได้อย่างชัดเจน ซึ่งไม่ใช่คนอื่นคนไกลแต่เป็นน้องสาวของเธอ...มารีญา“กรี๊ดดดดด” แก้วกาญกรีดร้องออกมา
Last Updated : 2025-04-26ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 32
“วันนี้ผมจะออกไปดูความคืบหน้าที่คลีนิคหน่อยนะครับ”“อืม...ไปสิ”“ส่วนนี่เป็นมื้อเที่ยง ผมเตรียมไว้ให้แล้ว” เอ่ยบอกเสร็จพศินก็วางกับข้าวที่เขาออกไปซื้อหามาให้แก้วกาญบนโต๊ะ“จะไปนานขนาดเตรียมมื้อเที่ยงให้ฉันเลยเหรอ”“เผื่อไว้นะครับ กลัวคุณหิว” อีกฝ่ายแก้ต่างได้อย่างไม่มีท่าทางตะกุกตะกักให้เห็นเลยแม้แต่น้อย“ขอบใจมากนะพศิน เธอดีกับฉันมากจริงๆ”“ครับ” พศินเอ่ยรับอย่างไม่ได้นึกระแวงอะไร จากนั้นก็ออกไปจากบ้านเช่า ในขณะที่แก้วกาญก็ให้คนแถวนั้นซึ่งเธอจ้างวานไว้ก่อนหน้านี้แล้วขับรถพาเธอตามพศินไป จึงเห็นกับตาว่าชายหนุ่มมาหยุดอยู่ที่จุดข้ามแดนและทำเรื่องข้ามกลับไปฝั่งไทย ซึ่งแก้วกาญก็ทำเช่นเดียวกันเธอตามพศินมาจนเห็นว่าเขาไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่มาพร้อมลูกน้อย พศินโผเข้าไปกอดคนทั้งคู่แล้วหอมแก้มผู้หญิงคนนั้นก่อนตามด้วยเด็กชาย หลักฐานตำตาเพียงแค่นี้ก็ทำให้แก้วกาญโกรธจนอยากไปอาละวาดให้ร้าน
Last Updated : 2025-04-27ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 33
“ฉันนึกว่าเธอท้องแล้วเสียอีก”“ท้อง!” คำว่าท้องทำให้มารีญาหน้าซีด นั่นเพราะเธอยังไม่อยากท้องในตอนนี้ แต่เพราะตัวเองยังมีรอบเดือนอยู่จึงโล่งอกไปได้มาก“เพราะหลายครั้งที่ฉันไม่ได้ป้องกัน”“ถ้าฉันท้องขึ้นมา คุณวิชญ์จะ...”“จะอะไร” เพราะจู่ๆ มารีญาก็หยุดพูดต่อวิชญ์จึงเอ่ยถามขึ้น“จะรับหรือจะสั่งให้ฉันไปทำแท้ง”“ในสายตาเธอคิดว่าฉันเลวร้ายถึงขนาดจะฆ่าเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองได้ลงคือเลยหรือไง” น้ำเสียงของวิชญ์ฟังดูห้วนขึ้นด้วยความไม่พอใจ“เปล่าค่ะ ฉันแค่อยากรู้”“รอให้เธอท้องก่อน ฉันจะตอบ” เอ่ยบอกเสร็จวิชญ์ก็กระชับอ้อมกอดที่มีมารีญาอยู่แน่นขึ้น การกลับมาของแก้วกาญไม่มีผลกระทบอะไรกับเขา แต่กับมารีญาคงไม่ใช่แน่ดีไม่ดีแก้วกาญอาจทำให้มารีญาทุกข์ใจ ซึ่งเขาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แต่การจะตัดแก้วกาญที่จู่ๆ ก็ตาสว่างกลับมาหวังขอโอกาส แม้จะไม
Last Updated : 2025-04-28ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 34
“คุณวิชญ์ยกโทษให้แก้วแล้วใช่ไหมคะ หลังจากนี้เราก็จะได้กลับไปอยู่ด้วยกันแล้วใช่ไหม” แก้วกาญรีบพูดเข้าข้างตัวเอง แต่วิชญ์กลับตอบเสียงเย็นกลับมาเพียงคำเดียว ก็ชัดเจนเสียจนแก้วกาญสะท้านกลัวไปทั้งตัว“เปล่า”“คุณวิชญ์”“ผมยกโทษให้ก็จริง แต่จะให้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมคงไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน”“แก้วไม่ยอม!” เสียงค้านของแก้วกาญดังขึ้น วิชญ์มองเธอด้วยหางตาเพราะคนอย่างแก้วกาญมีสิทธิ์ที่จะไม่ยอมรับมันด้วยอย่างนั้นหรือวิชญ์เอื้อมมือมาบีบหน้าของแก้วกาญเต็มแรงจนเธอหน้าเบ้บ่งบอกความเจ็บ เธอพยายามแกะมือของเขาออกแต่กลับทำไม่ได้“ขะ...คุณวิชญ์ แก้วเจ็บ”“เธอมีสิทธิ์พูดคำว่าไม่ยอมด้วยเหรอแก้วกาญ” แววตาของวิชญ์เวลานี้แข็งกร้าวดูน่ากลัว ปกติสายตาแบบนนี้เขาไม่เคยใช้กับเธอมาก่อน นั่นทำให้แก้วกาญยิ่งกลัวแต่ก็พยายามใจดีสู้เสือ“กะ...แก้วจะทำตามที่คุณบอก แต่แก้วก็มีข้
Last Updated : 2025-04-29ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 35
“จะตายห่าอยู่แล้วมึงก็ยังไม่เลิกโกหกกู กูรู้หมดแล้วว่ามึงปั้นเรื่องหลอกกูทั้งนั้น เรื่องคลีนิคเรื่องห่าเหวอะไรไม่มีจริงสักอย่าง ความรักจอมปลอมของมึงก็ด้วย อ้อ...สิ่งที่มีจริงคงเป็นเมียกับลูกชายแสนน่ารักนั่นของมึงล่ะมั้ง” สีหน้าและแววตาของพศินตื่นตะลึงอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าแก้วกาญจะรู้เรื่องหมดแล้ว“ตกใจหรือไงที่กูรู้” เอ่ยถามเสร็จแก้วกาญก็หัวเราะออกมาราวกับคนเสียสติ ในขณะที่พศินก็ลนลานเอาตัวรอด แต่กลับถูกแก้วกาญใช้มีดแทงเข้าที่ต้นขาทั้งสองข้าง แม้จะเจ็บปวดแค่ไหนแต่พศินกลับไม่มีเสียงแม้จะเปล่งออกมา แววตาเขาอ้อนวอนขอชีวิตจากแก้วกาญ แต่ทว่าเธอกลับไม่ยอม“กูไม่ยอมให้มึงเสวยสุขอยู่บนโลกนี้คนเดียวแน่ ไอ้สารเลว” แก้วกาญตะคอกบอกก่อนจะกระหน่ำแทงมีดลงไปบนร่างกายของพศิน จนเลือดสาดกระเซ็นเลอะตามตัวเธอจนแดงฉานไปหมดในที่สุดพศินก็สิ้นใจอย่างทรมาน แก้วกาญก็สติหลุดมากขึ้น จากเสียงหัวเราะก็กลายเป็นร้องไห้สลับกันอยู่แบบนี้ ชีวิตของเธอไม่เหลือใครอีกแล้ว ในเมื่อไม่มีใครต้องการแล้วเธอต้องอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปอีกทำไม สู
Last Updated : 2025-04-30ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 36
มารีญากลับมาบ้าน บ้านที่เธอจากไปด้วยเหตุสุดวิสัยแต่วันนี้ได้กลับมาแล้ว แต่ทว่าเธอไม่ได้กลับมาอย่างมีความสุขแต่กลับแบกน้ำตามากมายกลับมาด้วยความเสียใจจากการสูญเสียแก้วกาญยังคงหลงเหลืออยู่ในแววตาของเธอ รวมถึงความเสียใจที่วิชญ์ปล่อยให้เธอจากมาโดยไม่รั้งแม้แต่คำเดียว ทั้งๆ ที่เธอโหยหาอิสรภาพเช่นในตอนนี้มาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา แต่เมื่อได้รับมันกลับไม่ได้รู้สึกยินดีแม้แต่น้อยนิดมารีญากวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านที่ทรุดโทรมลงไปทุกวัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มีความสุขที่ได้อยู่ หญิงสาวเริ่มลงมือทำความสะอาดเพราะไม่ได้กลับมานาน ทั้งภายในตัวบ้านและภายนอกจนรู้สึกเหนื่อย“ตายจริง กลับมาแล้วหรือคะหนูมายด์”“ค่ะ”“ป้าก็เป็นห่วงหนูแทบแย่”“ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะป้าน้อย”“ไม่เป็นไรๆ ว่าแต่ผู้ชายคนนั้นเขาทิ้งหนูแล้วเหรอ อุ๊ย! ขอโทษทีนะที่ป้าถามอะไรตรงไปหน่อย แต่ที่ถามก็เพราะว่าป้าเป็นห่วง”“ค่ะ” มารีญาต
Last Updated : 2025-05-01ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 37
“อุ๊ย!” เพราะตกใจทำให้มารีญาที่กำลังหั่นผักเผลอทำมีดบาดนิ้ว เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากปากแผล และยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไรวิชญ์ก็เข้ามาชาร์ตแล้วดึงมือไปดู ก่อนจะจัดการเปิดน้ำล้างแผลให้ถ้ามารีญาไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไป เธอจะเห็นแววตาความห่วงใยที่ชายหนุ่มส่งมาเมื่อครู่ แม้จะเพียงแค่ไม่นานแต่ทว่ากลับทำให้หัวใจของมารีญาเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะ“กล่องปฐมพยาบาลอยู่ตรงไหน”“ในห้องรับแขกค่ะ ตรงหลังเก้าอี้ที่คุณวิชญ์นั่งเมื่อกี้” เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ต้องการอยู่ตรงไหน วิชญ์ก็ออกไปหยิบมาทันที จากนั้นก็กลับมาทำแผลติดพลาสเตอร์ยาให้มารีญา ยังดีที่แผลมันไม่ได้ลึกมากแต่ต่อให้แผลจะเล็กแค่ไหน เขาก็ยังเป็นห่วงเธออยู่ดี“ทำอะไรไม่ระวัง”“ก็ใครให้คุณวิชญ์เข้ามาแบบนั้นละคะ”“โทษฉันเหรอ”“ค่ะ”“ขอโทษแล้วกัน” วิชญ์เอ่ยขอโทษ ซึ่งเป็นคำขอโทษที่มารีญาไม่คิดว่าจะได้ยินจากเขา“กับข้าวเหลืออีกแค่อย่างเดียวก็เสร็จแล้ว คุณวิชญ์...” คำพูดต่อจากนั้นของม
Last Updated : 2025-05-02ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 1
ความรัก มักจะก่อให้เกิดความสุข ความยินดี หากรักนั้นได้เจอคนดีๆ ที่ศีลเสมอกัน คอยเกื้อกูลกัน แต่บางครั้งความรักที่อยู่บนพื้นฐานของความไว้เนื้อเชื่อใจกลับได้รับสิ่งตอบแทนเป็นความเจ็บปวด จนเปลี่ยนความรักให้เป็นความโกรธเกรี้ยว ความอาฆาตที่ถูกคนรักแทงข้างหลัง สิ่งเหล่านี้มักจะเกิดขึ้นกับมนุษย์เสมอๆ ไม่ว่าจะยากดีมีจนต่างก็ต้องเจอกับบททดสอบเหล่านี้ หนึ่งในนั้นคือนักธุรกิจหนุ่มที่ชื่อว่าวิชญ์ ในโลกของธุรกิจเขาไม่มีคำว่าแพ้ แต่เมื่อหลายวันก่อนเขากลับต้องมาแพ้ให้กับผู้หญิงใกล้ตัว ทั้งๆ ที่เขาพยายามให้โอกาสหวังว่าเธอจะปรับปรุงตัว แต่ทว่าผลที่ได้มากลับยิ่งเลวร้าย การถูกหักหลังจากผู้หญิงที่เขามั่นใจว่ารักจนวาดฝันอนาคตไว้ร่วมกัน คนที่เขาได้มอบความรักให้เธอและดูแลเธออย่างดีมาตลอด อยากได้อะไรแค่เอ่ยปากเขาก็หามาให้ แต่สุดท้ายเธอกลับเปลี่ยนความรักที่เขามีเป็นความแค้นที่ไม่มีวันให้อภัย จึงเจ็บเสียยิ่งกว่าเจ็บ“งานที่สั่งไปถึงไหนแล้ว” น้ำเสียงห้วนๆ ของวิชญ์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานแต่ทว่าหันหลังให้ลูกน้อง เอ่ยถามความคืบหน้าในงานที่เขาได้สั่งออกไปเมื่อหลายวันก่อน วันที่เขาพบเจอกับเรื่องที่ไม่คาดคิดว่าจะ
Last Updated : 2025-04-10
Latest chapter
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 37
“อุ๊ย!” เพราะตกใจทำให้มารีญาที่กำลังหั่นผักเผลอทำมีดบาดนิ้ว เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากปากแผล และยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไรวิชญ์ก็เข้ามาชาร์ตแล้วดึงมือไปดู ก่อนจะจัดการเปิดน้ำล้างแผลให้ถ้ามารีญาไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไป เธอจะเห็นแววตาความห่วงใยที่ชายหนุ่มส่งมาเมื่อครู่ แม้จะเพียงแค่ไม่นานแต่ทว่ากลับทำให้หัวใจของมารีญาเต้นอย่างไม่เป็นจังหวะ“กล่องปฐมพยาบาลอยู่ตรงไหน”“ในห้องรับแขกค่ะ ตรงหลังเก้าอี้ที่คุณวิชญ์นั่งเมื่อกี้” เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ต้องการอยู่ตรงไหน วิชญ์ก็ออกไปหยิบมาทันที จากนั้นก็กลับมาทำแผลติดพลาสเตอร์ยาให้มารีญา ยังดีที่แผลมันไม่ได้ลึกมากแต่ต่อให้แผลจะเล็กแค่ไหน เขาก็ยังเป็นห่วงเธออยู่ดี“ทำอะไรไม่ระวัง”“ก็ใครให้คุณวิชญ์เข้ามาแบบนั้นละคะ”“โทษฉันเหรอ”“ค่ะ”“ขอโทษแล้วกัน” วิชญ์เอ่ยขอโทษ ซึ่งเป็นคำขอโทษที่มารีญาไม่คิดว่าจะได้ยินจากเขา“กับข้าวเหลืออีกแค่อย่างเดียวก็เสร็จแล้ว คุณวิชญ์...” คำพูดต่อจากนั้นของม
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 36
มารีญากลับมาบ้าน บ้านที่เธอจากไปด้วยเหตุสุดวิสัยแต่วันนี้ได้กลับมาแล้ว แต่ทว่าเธอไม่ได้กลับมาอย่างมีความสุขแต่กลับแบกน้ำตามากมายกลับมาด้วยความเสียใจจากการสูญเสียแก้วกาญยังคงหลงเหลืออยู่ในแววตาของเธอ รวมถึงความเสียใจที่วิชญ์ปล่อยให้เธอจากมาโดยไม่รั้งแม้แต่คำเดียว ทั้งๆ ที่เธอโหยหาอิสรภาพเช่นในตอนนี้มาตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา แต่เมื่อได้รับมันกลับไม่ได้รู้สึกยินดีแม้แต่น้อยนิดมารีญากวาดสายตามองไปรอบๆ บ้านที่ทรุดโทรมลงไปทุกวัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มีความสุขที่ได้อยู่ หญิงสาวเริ่มลงมือทำความสะอาดเพราะไม่ได้กลับมานาน ทั้งภายในตัวบ้านและภายนอกจนรู้สึกเหนื่อย“ตายจริง กลับมาแล้วหรือคะหนูมายด์”“ค่ะ”“ป้าก็เป็นห่วงหนูแทบแย่”“ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะป้าน้อย”“ไม่เป็นไรๆ ว่าแต่ผู้ชายคนนั้นเขาทิ้งหนูแล้วเหรอ อุ๊ย! ขอโทษทีนะที่ป้าถามอะไรตรงไปหน่อย แต่ที่ถามก็เพราะว่าป้าเป็นห่วง”“ค่ะ” มารีญาต
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 35
“จะตายห่าอยู่แล้วมึงก็ยังไม่เลิกโกหกกู กูรู้หมดแล้วว่ามึงปั้นเรื่องหลอกกูทั้งนั้น เรื่องคลีนิคเรื่องห่าเหวอะไรไม่มีจริงสักอย่าง ความรักจอมปลอมของมึงก็ด้วย อ้อ...สิ่งที่มีจริงคงเป็นเมียกับลูกชายแสนน่ารักนั่นของมึงล่ะมั้ง” สีหน้าและแววตาของพศินตื่นตะลึงอย่างตกใจ เพราะไม่คิดว่าแก้วกาญจะรู้เรื่องหมดแล้ว“ตกใจหรือไงที่กูรู้” เอ่ยถามเสร็จแก้วกาญก็หัวเราะออกมาราวกับคนเสียสติ ในขณะที่พศินก็ลนลานเอาตัวรอด แต่กลับถูกแก้วกาญใช้มีดแทงเข้าที่ต้นขาทั้งสองข้าง แม้จะเจ็บปวดแค่ไหนแต่พศินกลับไม่มีเสียงแม้จะเปล่งออกมา แววตาเขาอ้อนวอนขอชีวิตจากแก้วกาญ แต่ทว่าเธอกลับไม่ยอม“กูไม่ยอมให้มึงเสวยสุขอยู่บนโลกนี้คนเดียวแน่ ไอ้สารเลว” แก้วกาญตะคอกบอกก่อนจะกระหน่ำแทงมีดลงไปบนร่างกายของพศิน จนเลือดสาดกระเซ็นเลอะตามตัวเธอจนแดงฉานไปหมดในที่สุดพศินก็สิ้นใจอย่างทรมาน แก้วกาญก็สติหลุดมากขึ้น จากเสียงหัวเราะก็กลายเป็นร้องไห้สลับกันอยู่แบบนี้ ชีวิตของเธอไม่เหลือใครอีกแล้ว ในเมื่อไม่มีใครต้องการแล้วเธอต้องอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปอีกทำไม สู
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 34
“คุณวิชญ์ยกโทษให้แก้วแล้วใช่ไหมคะ หลังจากนี้เราก็จะได้กลับไปอยู่ด้วยกันแล้วใช่ไหม” แก้วกาญรีบพูดเข้าข้างตัวเอง แต่วิชญ์กลับตอบเสียงเย็นกลับมาเพียงคำเดียว ก็ชัดเจนเสียจนแก้วกาญสะท้านกลัวไปทั้งตัว“เปล่า”“คุณวิชญ์”“ผมยกโทษให้ก็จริง แต่จะให้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมคงไม่ได้ ต่างคนต่างอยู่แล้วกัน”“แก้วไม่ยอม!” เสียงค้านของแก้วกาญดังขึ้น วิชญ์มองเธอด้วยหางตาเพราะคนอย่างแก้วกาญมีสิทธิ์ที่จะไม่ยอมรับมันด้วยอย่างนั้นหรือวิชญ์เอื้อมมือมาบีบหน้าของแก้วกาญเต็มแรงจนเธอหน้าเบ้บ่งบอกความเจ็บ เธอพยายามแกะมือของเขาออกแต่กลับทำไม่ได้“ขะ...คุณวิชญ์ แก้วเจ็บ”“เธอมีสิทธิ์พูดคำว่าไม่ยอมด้วยเหรอแก้วกาญ” แววตาของวิชญ์เวลานี้แข็งกร้าวดูน่ากลัว ปกติสายตาแบบนนี้เขาไม่เคยใช้กับเธอมาก่อน นั่นทำให้แก้วกาญยิ่งกลัวแต่ก็พยายามใจดีสู้เสือ“กะ...แก้วจะทำตามที่คุณบอก แต่แก้วก็มีข้
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 33
“ฉันนึกว่าเธอท้องแล้วเสียอีก”“ท้อง!” คำว่าท้องทำให้มารีญาหน้าซีด นั่นเพราะเธอยังไม่อยากท้องในตอนนี้ แต่เพราะตัวเองยังมีรอบเดือนอยู่จึงโล่งอกไปได้มาก“เพราะหลายครั้งที่ฉันไม่ได้ป้องกัน”“ถ้าฉันท้องขึ้นมา คุณวิชญ์จะ...”“จะอะไร” เพราะจู่ๆ มารีญาก็หยุดพูดต่อวิชญ์จึงเอ่ยถามขึ้น“จะรับหรือจะสั่งให้ฉันไปทำแท้ง”“ในสายตาเธอคิดว่าฉันเลวร้ายถึงขนาดจะฆ่าเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองได้ลงคือเลยหรือไง” น้ำเสียงของวิชญ์ฟังดูห้วนขึ้นด้วยความไม่พอใจ“เปล่าค่ะ ฉันแค่อยากรู้”“รอให้เธอท้องก่อน ฉันจะตอบ” เอ่ยบอกเสร็จวิชญ์ก็กระชับอ้อมกอดที่มีมารีญาอยู่แน่นขึ้น การกลับมาของแก้วกาญไม่มีผลกระทบอะไรกับเขา แต่กับมารีญาคงไม่ใช่แน่ดีไม่ดีแก้วกาญอาจทำให้มารีญาทุกข์ใจ ซึ่งเขาไม่อยากให้เป็นแบบนั้น แต่การจะตัดแก้วกาญที่จู่ๆ ก็ตาสว่างกลับมาหวังขอโอกาส แม้จะไม
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 32
“วันนี้ผมจะออกไปดูความคืบหน้าที่คลีนิคหน่อยนะครับ”“อืม...ไปสิ”“ส่วนนี่เป็นมื้อเที่ยง ผมเตรียมไว้ให้แล้ว” เอ่ยบอกเสร็จพศินก็วางกับข้าวที่เขาออกไปซื้อหามาให้แก้วกาญบนโต๊ะ“จะไปนานขนาดเตรียมมื้อเที่ยงให้ฉันเลยเหรอ”“เผื่อไว้นะครับ กลัวคุณหิว” อีกฝ่ายแก้ต่างได้อย่างไม่มีท่าทางตะกุกตะกักให้เห็นเลยแม้แต่น้อย“ขอบใจมากนะพศิน เธอดีกับฉันมากจริงๆ”“ครับ” พศินเอ่ยรับอย่างไม่ได้นึกระแวงอะไร จากนั้นก็ออกไปจากบ้านเช่า ในขณะที่แก้วกาญก็ให้คนแถวนั้นซึ่งเธอจ้างวานไว้ก่อนหน้านี้แล้วขับรถพาเธอตามพศินไป จึงเห็นกับตาว่าชายหนุ่มมาหยุดอยู่ที่จุดข้ามแดนและทำเรื่องข้ามกลับไปฝั่งไทย ซึ่งแก้วกาญก็ทำเช่นเดียวกันเธอตามพศินมาจนเห็นว่าเขาไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่มาพร้อมลูกน้อย พศินโผเข้าไปกอดคนทั้งคู่แล้วหอมแก้มผู้หญิงคนนั้นก่อนตามด้วยเด็กชาย หลักฐานตำตาเพียงแค่นี้ก็ทำให้แก้วกาญโกรธจนอยากไปอาละวาดให้ร้าน
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 31
ข่าวการเปิดตัวคนรักของวิชญ์ ร้อนแรงแซงอุณหภูมิหน้าร้อนของเมืองไทยชนิดไม่เห็นฝุ่น วิชญ์นั่งมองข่าวของตัวเองที่เขาตั้งใจสร้างขึ้นมาด้วยใบหน้านิ่งเฉย นักข่าวคงได้ข่าวกับคลิปจากงานเปิดตัวไปเยอะพอสมควร ซึ่งวิชญ์สั่งให้ภูมิจัดการใต้โต๊ะให้นักข่าวช่องหนึ่งทำข่าวของเขากับมารีญานานหน่อย เพราะอยากให้ข่าวนี้ถึงหูคนที่อยู่เวียงจันทน์ ที่สัญญาณโทรศัพท์จากไทยน่าจะส่งไปถึงและทุกอย่างก็เป็นจริงอย่างที่วิชญ์คาดการไว้ไม่มีผิด เพราะต่อให้แก้วกาญปิดโทรศัพท์เครื่องเก่าแต่เครื่องใหม่ก็ยังท่องโซเชียลได้ด้วยการใช้ชื่อแฝงเพื่อปกปิดตัวตน หรือแม้จะเลิกรากับวิชญ์แต่เธอก็ยังตามข่าวของเขาอยู่เรื่อยๆ เพราะอยากรู้ว่าเวลานี้ชายหนุ่มเป็นเดือดเป็นร้อนกับเรื่องของเธอมากแค่ไหนทว่าข่าวที่ได้รู้ก็ทำให้เธอตกใจจนนั่งไม่ติดที่ก็ว่าได้ เมื่อเห็นข่าวชายหนุ่มเปิดตัวผู้หญิงที่กำลังคบหาอยู่อย่างออกหน้าออกตา โดยมีทั้งรูปคู่และคลิปที่เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นได้อย่างชัดเจน ซึ่งไม่ใช่คนอื่นคนไกลแต่เป็นน้องสาวของเธอ...มารีญา“กรี๊ดดดดด” แก้วกาญกรีดร้องออกมา
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 30
มารีญานอนหายใจสะท้าน ใบหน้าสวยแดงก่ำ ก่อนจะตกใจเมื่อถูกพลิกให้ขึ้นไปนอนทาบทับอยู่บนตัวของวิชญ์บ้าง ชายหนุ่มกดใบหน้าเธอลงมารับจูบหนักๆ พร้อมกันนั้นก็ลูบไล้สะโพกผายอย่างต่อเนื่อง“ลองกินฉันดูหน่อยสิ ว่ามันจะหวานไหม” เมื่อถอนจูบออก วิชญ์ก็กระซิบบอกแววตาพราวระยับ มารีญากัดริมฝีปากอวบอิ่มราวกับว่ากำลังลังเล แต่สุดท้ายเธอก็โน้มใบหน้าลงไปจูบชายหนุ่มก่อน จากนั้นก็ไล้จูบต่ำลงไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงหน้าอกแกร่งของเขา“อืมม” วิชญ์ครางกระเส่าออกมา ก่อนจะสะดุ้งรับเมื่อมารีญากำลังใช้ปากนุ่มและร้อนคลอเคลียกับหน้าอกแล้วรับเอาเม็ดยอดเข้าไปดูดดุน ทำเช่นเดียวกับที่เขาทำให้เธอไปเมื่อครู่ชายอกสามศอกกำลังสะท้านหวั่นไหวกับสัมผัสที่ได้รับ ความไม่ประสาของมารีญาคือเสน่ห์ที่ทำให้วิชญ์ยิ่งคลั่งยามถูกเธอสัมผัสอย่างอยากรู้อยากเห็น สัมผัสอุ่นร้อนของมารีญาค่อยๆ ขยับลงต่ำไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงหน้าท้องที่เต็มไปด้วยซิกแพคมารีญาชะงักไปเล็กน้อย เพราะสายตาของเธอมองเห็นบางอย่างที่เวลานี้มันกำลังผงาดท้าทาย เธอค่อยๆ ยื่นมือไปสั
ตัวแทนสถานะเมีย บทที่ 29
บรรยากาศตอนไปว่าเงียบแล้วตอนกลับเงียบยิ่งกว่า ขนาดเสียงหายใจยังแทบไม่ได้ยินด้วยซ้ำ วิชญ์ทำหน้าที่ขับรถในขณะที่มารีญาก็นั่งเงียบมาตลอดทางเช่นกัน ก่อนที่เธอจะหน้าตาตื่นเมื่อจู่ๆ ชายหนุ่มก็เลี้ยวเข้าปั๊มเมื่อจอดรถเสร็จวิชญ์ก็เปิดประตูแล้วก้าวลงไป มารีญามองตามจึงเห็นว่าชายหนุ่มเดินเข้าไปยังร้านสะดวกซื้อ ก่อนจะหายไปสิบกว่านาทีแล้วกลับมาพร้อมของกินเต็มมือ และเมื่อกลับเข้ามานั่งในรถได้ก็ยื่นแซนวิชที่อบมาร้อนๆ ให้มารีญา“กินสิ”“ฉัน...”“ไม่ต้องโกหกว่าไม่หิว เพราะในงานฉันไม่เห็นเธอหยิบอะไรเข้าปากนอกเสียจากน้ำเปล่า” นั่นเพราะวิชญ์เองก็คอยสังเกตมารีญาอยู่เช่นกัน“ก็ไม่รู้จะกินอะไรนี่ค่ะ” มารีญาตอบอย่างซื่อๆ แม้อาหารในงานจะน่ากินมาก แต่เธอกลับเก้อเขินจนไม่กล้าแม้แต่จะถือจานไปตักใส่ เพราะประหม่ากับสายตาใครหลายคนจับจ้องอยู่“ไม่รู้ว่าจะกินอะไรหรือทำตัวไม่ถูกกันแน่”“ทั้งสองอย่าง ส่วนเรื่องที่เกิดวันนี้..
