ตอนพิเศษ 1 ลูกชายพ่อมันดื้อ มันฟังแม่คนเดียว
ที่คอนโด
เจย์เดนเปิดประตูเข้ามาเขาก็กวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปที่โซนที่ถูกจัดเป็นห้องครัวที่ตอนนี้ดูมีชีวิตชีวาไม่ปล่อยว่างเหมือนแต่ก่อน เขายืนมองดูหญิงสาวคนรักที่ตอนนี้กำลังตั้งใจทำอาหารตรงหน้าเลยไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนมาลอบมอง ปวริศามาอยู่คอนโดกับเขาตามที่เขาร้องขอและก็จะมีบางวันที่ปวริศากลับไปอยู่กับแม่ที่บ้าน
วันนี้ปวริศาอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงผ้าใส่สบาย เนื่องจากอายุครรภ์ยังน้อยถ้าไม่บอกก็จะไม่รู้เลยว่าเธอกำลังท้องอยู่ ผมยาวสวยวันนี้ถูกรวบไว้หลวมๆ เผยให้เห็นต้นคอขาว นี่สินะคือภาพความสุขที่เจย์เดนวาดฝันมาตลอดคือการกลับจากทำงานแล้วมีคนรักรออยู่ที่บ้าน ยิ่งมองก็ยิ่งหลงรัก เขาไม่รู้เลยว่าเขาตกหลุมรักคนรักของตัวเองไปรอบที่เท่าไหร่แล้ว
ภาพของปวริศาที่หยิบจับโน่นนี่นั่น ผัดอาหารในกะทะดูคล่องแคล่วชวนมองไปหมด เขายืนกอดอกหลังพิงกำลังแพงแล้วยิ้มอย่างมีความสุข
ปวริศาวันนี้เธอวางแผนทำอาหารง่ายๆ มีต้มข่าไก่ของโปรดของเด็กดื้อตัวโต ผัดผักรวมมิตรกุ้ง และยำไข่ต้ม อาหารธรรมดารสไม่จัดที่มีสารอาหารครบ ต้มข่าไก่เธอทำเสร็จแล้ว ส่วนยำไข่ต้มเธอก็ต้มไข่และเตรียมน้ำยำไว้แล้ว รอถืงเวลาก็แค่จัดใส่จานแล้วเอาน้ำยำราดบนไข่ต้ม ส่วนตอนนี้เธอกำลังง่วนกับการทำผัดผักรวมกุ้งอยู่
“ว้าว... เสร็จแล้ว”
ปวริศาตักผัดผักใส่จานแล้วเอื้อมมือไปคลายปมผ้ากันเปื้อนที่อยู่ด้านหลัง
“อุ๊ย”
ปวริศาสะดุ้งตกใจเมื่อมือไปสัมผัสกับมือของอีกคนที่มาช่วยถอดให้ พอรู้ว่าเป็นใครเธอก็หันมายิ้มหวานแล้วก็โดนจมูกโด่งกดฝังไปที่แก้มฟอดใหญ่“ไม่เอาพี่ตัวเหม็น”
“ไม่มีตรงไหนเหม็นเลย หอมไปทั้งตัว มา ผมขอทดสอบอีกทีก็ได้”
เจย์เดนพูดไปหอมไปที่ต้นคอและหัวไหล่
“พอแล้ว อย่าแกล้งกันสิ”
“ผมหิวจัง”
เจ้าคนตัวโตทำเสียงเล็กออดอ้อน
“หิวก็ปล่อยสิ จะได้ไปกินข้าวกัน พี่เตรียมทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว” “ใครบอกว่าผมหิวข้าว ผมหิวพี่ต่างหากล่ะ”เขาไม่พูดเปล่ายังใช้จมูกไล้ไปตามซอกคอขาว แล้วแอบมาพ่นลมอุ่นใส่ใบหูพร้อมทั้งใช้ริมฝีปากเม้มใบหูบางเป็นการหยอกล้อเบาๆ ปวริศาถึงกับขนลุกตั้งชันใบหน้าขาวเริ่มเห่อร้อนกลายเป็นสีแดงระเรื่อทั่วทั้งลำคอ และใบหู
“พี่ก็หิว ผมรู้”
เขากอดกระชับหญิงสาวจากด้านหลัง ดึงสะโพกของคนพี่เข้ามาแนบชิดกับส่วนกลางกายของเขามือก็อยู่ไม่สุขลูบไล้มือหนึ่งสอดเข้าไปใต้เสื้อสัมผัสกับเนินเนื้อที่ล้นจากบาร์ อีกมือก็ล้วงเข้าไปในกางเกงผ้าเอวยืด สันจมูกก็คลอเคลียลากไล้สูดดมที่ซอกคอขาว ทำเอาคนท้องที่ฮอร์โมนพุ่งพล่านเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง
“เจย์เดนหยุดก่อน พี่ท้องอยู่นะ”
“ท้องแล้วไงละครับ พี่จะไม่ให้ผมทำอะไรพี่เลย ผมอยู่ไม่ได้นะครับ”
“แล้วที่ผ่านมาอยู่อย่างไรล่ะ” “ก็อยู่ได้ด้วยดัชนีทั้งห้านี่ไงครับ”“ตอนนี้ก็อยู่แบบนั้นต่อสิ”
“ไม่ได้แล้ว มันไม่เหมือนเดิม ลูกชายผมมันไม่เชื่อฟังผมแล้ว มันเชื่อแต่แม่แป้งคนเดียว แล้วผมก็ไปถามหมอมาแล้วด้วย หมอบอกว่าทำได้ ท่าไหนควรทำ ท่าไหนไม่ควรทำผมศึกษามาหมดแล้ว และคุณหมอยังบอกอีกว่าช่วงท้องคุณแม่อาจจะมีอารมณ์แปรปรวนเยอะ ถ้าได้ทำเรื่องนั้นกัน จะทำให้คุณแม่อารมณ์ดีแล้วส่งผลให้เด็กในท้องอารมณ์ไปด้วยนะครับ”
“เด็กลามก เด็กหื่น คิดอย่างอื่นเป็นไหม”
“เด็กหื่น เด็กลามกคนนี้ก็ผัวพี่นะครับ แล้วตอนนี้ก็เป็นพ่อของลูกพี่ด้วย ผมรู้นะว่าตอนนี้พี่ก็อยากให้ผมทำแล้วใช่ไหมล่ะ”“ไม่ต้องเลย อย่ามามั่ว”
“มั่วอะไร ผมรู้จักร่างกายของพี่ดีต่างหากล่ะ”พูดจบเจย์เดนจับหญิงสาวพลิกตัวหันหน้าเข้าหาตนเองมือข้างหนึ่งประคองสะโพกผายกลมกลึงดึงเข้ามาประชิดกับส่วนกลางกายของตน มืออีกข้างช้อนไว้ใต้ท้ายทอยปรับองศาให้เหมาะแล้วโน้มใบหน้าประกบริมฝีปากอุ่นลงที่ริมฝีปากที่ดื้อรั้นของคนพี่ ทั้งคู่แลกสัมผัสอันอ่อนหวานซึ่งกันและกัน เรียวลิ้นทั้งคู่หยอกล้อสลับกันรุก สลับกันรับเมื่อชิมความหวานจนจุใจ เจย์เดนค่อยๆ ถอนจูบอย่างอ้อยอิ่ง ดวงตาคู่คมสบตาดวงตาคู่หวาน จมูกโด่งเกลี่ยที่แก้มขาวแล้วกระซิบที่ข้างหูว่า
“เรามาทำกันนะ ผมจะทำให้พี่มีความสุขลูกของเราจะมีความสุขไปด้วยนะครับ”
ปวริศาแก้มร้อนผ่าว ไม่ตอบโต้ ไม่ปฏิเสธซึ่งเจย์เดนก็ถือว่าเป็นการตอบรับ เขาจับที่เอวของปวริศายกขึ้นจนตัวลอยแล้ววางคนพี่ให้นั่งบนเคาน์เตอร์ในห้องครัว
“ว้าย”
ปวริศาตกใจร้องเสียงหลงรีบโอบคล้องคอเจย์เดนไว้ เสื้อยืดตัวโคร่งถูกถอดออกเผยให้หน้าอกทรงโตที่ล้นทะลักอยู่ใต้บาร์เซียตัวจิ๋ว สายตาของชายหนุ่มมองภาพตรงหน้าอย่างพึงพอใจ เขารู้สึกว่าหน้าอกของปวริศาที่อวบอึ๋มอยู่แล้ว ในวันนี้มันใหญ่กว่าเดิมอีก เขาก้มหน้าซุกที่ร่องอกสูดดมความหอมหวานจากกลิ่นกายของว่าที่คุณแม่ แล้วบาร์เซียตัวจิ๋วก็ถูกสะกิดให้หลุดร่วงออกไป เจย์เดนไม่รอช้าเขารีบใช้ริมฝีปากพรมจูบดูดดึงทำรอยไปทั่วทั้งฐานเต้า มือข้างหนึ่งก็ลูบไล้บิดนวดเต้าอีกข้างปลายนิ้วสะกิดที่ตุ่มเนื้อสีชมพูจากเดิมที่อ่อนนุ่มค่อยๆ แข็งตัวต้านสัมผัสจากปลายนิ้ว
ปวริศาเริ่มหายหอบถี่ เจย์เดนใช้ปลายลิ้นปาดเลียที่ปทุมถันอีกข้าง สลับกับการครอบริมฝีปากดูดดึงหยอกล้อกับสองเต้าสร้างความเสียวซ่านให้กับว่าที่คุณแม่คนใหม่ได้ไม่น้อย เสียงครางหวานถูกปล่อยออกมาเป็นระยะ ส่วนว่าที่คุณพ่อคนใหม่ก็ปรนเปรอเอาใจจนเขาพอใจ มือข้างหนึ่งเอื้อมมือไปเตรียมที่จะรูดกางเกงคนพี่ออก
“ไม่เอาตรงนี้ได้ไหม”
เสียงหวานออดอ้อนขึ้นมา เจย์เดนยิ้ม
“แล้วพี่จะให้ผมเอาตรงไหน”
“ที่เตียงนะ ตรงนี้ยังไม่ได้เช็ดกลัวจะไม่สะอาด”
ปวริศาตอบอย่างเอียงอาย เจย์เดนยิ้มแล้วช้อนแขนเข้าไปใต้ต้นขาของหญิงสาวอุ้มไปที่เตียงขนาดคิงไซด์ เสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกถอดโยนทิ้งไปคนละทิศ คนละทาง เขาขึ้นไปคร่อมคนรักแล้วมอบจุมพิตที่อ่อนโยนอีกครั้ง แล้วจู่ๆ ชายหนุ่มก็ทำในสิ่งที่ใครเห็นก็ต้องงุนงง เขายกมือไหว้แล้วกราบที่เนินอกของหญิงสาว ทำเอาปวริศาตกใจ เกิดอะไรขึ้น จู่จู่คนรักมายกมือกราบเธอทำไม
“ทำอะไรอ่ะ เจย์เดน”
“กราบเมีย ขีวิตจะได้รุ่งเรือง”
ปวริศาถึงกับหลุดขำออกมา คืออะไรกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่ดีๆ คนรักมาก้มกราบเธอซะงั้น“ผมอยากจะขอบคุณพี่แป้งที่รักผม ที่รอผม และที่มอบสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดให้กับผม ผมรักพี่แป้งมากนะครับ รักมากที่สุดในชีวิต ขอโทษที่ผ่านมาที่ผมทำตัวไม่ดีกับพี่ ทำให้พี่แป้งเสียใจ ผมขอโทษจริง ผมมันโง่เอง”
“มาทำซึ้งอะไรตอนนี้ ถ้าไม่ทำต่อจะโกรธแล้วนะ มันค้างรู้ไหม”
ปวริศาพูดไปก็เขินไป ก็อารมณ์ของตัวเองกำลังพุ่งขึ้นแล้วพ่อตัวดีก็มาทำซึ้งเล่นเอาเธอปรับอารมณ์ไม่ทันเลย ได้แต่แกล้งทำเป็นหน้างอ เจฟฟ์ก้มตัวจูบไปที่หน้าท้องของหญิงสาว
“พ่อรักหนูนะคะ พ่อขอทำเบาๆนะคะ”
ตอนพิเศษ 2 บทเรียนรัก เจย์เดนเอามือไล้ไปตามเรียวขาขาว แล้วพรมจูบตั้งแต่ปลายเท้า ปลีน่อง ต้นขา แล้วเน้นสัมผัสไปที่โคนขาด้านใน ส่วนเนินสามเหลี่ยมที่อวบอูมมีไรขนบางๆ ถูกตัดแต่งไว้ดูสะอาดตา เขาใช้มือทั้งสองข้างประคองเนินนุ่มแล้วค่อยๆ รั้งให้แยกทำให้กลีบกุหลาบด้านในค่อยผลิบานออกมายั่วยวนสายตา เจย์เดนบรรจงจูบที่กลีบกุหลาบสวยอย่างแผ่วเบาละเลียดชิมความหวานทุกซอกทุกมุม มีหลายครั้งที่เรียวลิ้นอุ่นชื้นเร่งดูดดึง แหย่ล้วงลึก ส่งผลให้คุณแม่มือใหม่เสียวสะท้านไปทั้งครางเสียงหวานไม่ได้หยุดพัก มือน้อยทั้งหยุมไปที่หัวคนพ่อ เอวบางก็เด้งรับความเสียวซ่านโดยไม่รู้ตัว “อ๊ะ.. ผัวขา เมียเสียวจังเลยค่ะ อ่าห์” ไม่บ่อยนักที่ปวริศาจะหลุดคำแบบนี้ออกมา ยิ่งฟัง ก็ยิ่งกระตุ้นให้คนทำได้ใจเร่งรัวปลายลิ้นเบิร์นไม่ได้หยุด สักพักร่างขาวก็กระตุกเล็กน้อยพร้อมปลดปล่อยน้ำรักออกมา คนตัวโตก็เลียเช็ดกลืนกินจนหมดโดยไม่รังเกียจ ปรวิศามองภาพที่ชายคนรักก้มเลียน้ำรักของตนอยู่ตรงหว่างขาก็เกิดความเขินอาย เลือดสาวในกายสูบฉีดพุ่งขึ้นมาเต็มใบหน้า ทำให้ทั้งใบหน้าลำคอเปลี่ยนเป็นสีแดงระเร
ตอนพิเศษ 1 ลูกชายพ่อมันดื้อ มันฟังแม่คนเดียวที่คอนโด เจย์เดนเปิดประตูเข้ามาเขาก็กวาดสายตามองไปรอบๆ แล้วค่อยๆ เดินเข้าไปที่โซนที่ถูกจัดเป็นห้องครัวที่ตอนนี้ดูมีชีวิตชีวาไม่ปล่อยว่างเหมือนแต่ก่อน เขายืนมองดูหญิงสาวคนรักที่ตอนนี้กำลังตั้งใจทำอาหารตรงหน้าเลยไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนมาลอบมอง ปวริศามาอยู่คอนโดกับเขาตามที่เขาร้องขอและก็จะมีบางวันที่ปวริศากลับไปอยู่กับแม่ที่บ้าน วันนี้ปวริศาอยู่ในชุดเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงผ้าใส่สบาย เนื่องจากอายุครรภ์ยังน้อยถ้าไม่บอกก็จะไม่รู้เลยว่าเธอกำลังท้องอยู่ ผมยาวสวยวันนี้ถูกรวบไว้หลวมๆ เผยให้เห็นต้นคอขาว นี่สินะคือภาพความสุขที่เจย์เดนวาดฝันมาตลอดคือการกลับจากทำงานแล้วมีคนรักรออยู่ที่บ้าน ยิ่งมองก็ยิ่งหลงรัก เขาไม่รู้เลยว่าเขาตกหลุมรักคนรักของตัวเองไปรอบที่เท่าไหร่แล้ว ภาพของปวริศาที่หยิบจับโน่นนี่นั่น ผัดอาหารในกะทะดูคล่องแคล่วชวนมองไปหมด เขายืนกอดอกหลังพิงกำลังแพงแล้วยิ้มอย่างมีความสุข ปวริศาวันนี้เธอวางแผนทำอาหารง่ายๆ มีต้มข่าไก่ของโปรดของเด็กดื้อตัวโต ผัดผักรวมมิตรกุ้ง และยำไข่ต้ม อาหารธรรมดารสไ
“เอ... ทุกคนมีเรื่องสงสัยอะไรอีกไหม ถ้าไม่มีผมมีเรื่องสำคัญอีกเรื่องจะแจ้งคนะรับ พร้อมรับฟังเรื่องสำคัญของผมแล้วหรือยัง”ทุกคนหันหน้าไปมองหน้าเจฟฟ์ด้วยความสงสัย และปนกับความหวาดระแวงเล็กน้อย เจฟฟ์เดินมายืนหลังเก้าอี้ที่ปวริศานั่ง แล้วเอื้อมไปจับมือปวริศาพร้อมประคองให้ลุกยืนขึ้นข้างๆ เขา“บอสจะทำอะไรคะ”ปวริศาร้องทัก เจฟฟ์ยิ้มหวานแล้วโอบกระชับที่ไหล่ของปวริศาดึงเข้ามาให้แนบชิดกับไหล่ของเขา ทุกคนในห้องประชุมต่างมองมาที่คนทั้งคู่ด้วยสายตาที่สงสัยและแปลกประหลาดใจ“ผมก็จะประกาศข่าวดีของเราให้ทุกคนได้ทราบอย่างไรล่ะครับพี่แป้ง”ปวีณาทำตาโตอ้าปากค้าง ส่วนศศิวิมลเห็นแล้วยิ้มกว้างออกมาเพราะเป็นไปอย่างที่เธอคาดการณ์ไว้ ส่วนปรียาพรก็งงกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่ก็ยิ้มตามไปทั้งที่คราบน้ำตาบนใบหน้าเธอยังไม่แห้งดี“อีกไม่นานเราสองคนจะมีข่าวดีนะครับ ผมเลยอยากมาบอกทุกคนไว้ก่อน จะได้เตรียมตัวกันอย่างเนิ่นๆ เผื่อใครอยากจะปั้นหุ่นไว้ใส่ชุดสวยๆ เรื่องธีมของงานต้องรอเจ้าสาวของผมบอกอีกทีนะครับ” “ฮะ.. อะไรนะคะ เจ้าสาวเหรอ บอสกับยายแป้ง ..... อุ๊ยตายว้ายกรี๊ดดดดดดดดดด” ปวีณากรี๊ดดีใจดังลั่น
“ลูกจ๋า.. บอกพ่อสิครับว่าอยากเที่ยงหนูอยากกินอะไรครับ”เจฟฟ์เอื้อมมือไปวางแปะบนพุงน้อยๆ ของปวริศา“อย่ามาเวอร์นักเลยน่ะ เอามือออกไปไม่ต้องมาจับ”ปวริศาพยายามจะดึงมือเจฟฟ์ออกจากหน้าท้องของตนแต่กลับถูกเจฟฟ์กอบกุมไว้แน่นกว่าเดิม“ลูกจ๋าดูแม่ของหนูสิ หงุดหงิดใส่พ่ออีกแล้ว”เจฟฟ์เอามือของปวริศามาแนบที่แก้มของตนเอง และเอียงคอมองปวริศาด้วยสีหน้าและแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก“พี่แป้งรู้ไหมครับว่าคุณย่าผมท่านตื่นเต้นมากเลยนะที่รู้ว่าผมจะมีหลานสะใภ้ให้ท่าน วันก่อนคุณย่าบอกว่าจะบินมาไทยเพราะอยากมาเจอหน้าหลานสะใภ้ เนี่ยเดี๋ยวผมต้องกลับไปอัปเดตมูลใหม่ว่า กลับมาครั้งนี้จะเจอทั้งหลานสะใภ้พร้อมกับเจ้าตัวเล็ก รับรองว่าท่านต้องดีใจมากแน่เลย” เจฟฟ์จบก็หันไปทางปิ่นมณี“คุณแม่ครับคุณแม่หาฤกษ์แต่งงานให้เราหน่อยสิครับ”“จะมาหาฤกษ์แต่งงานอะไร ใครเขาจะแต่งด้วย”“เลิกงอนได้แล้วนะครับคุณแม่คนสวย ตอนนี้เรามีเจ้าก้อนน้อยที่ผมตั้งใจปั้นขึ้นมาอยู่ในนี้แล้วนะ”เจฟฟ์เอามือจิ้มจิ้มไปที่หน้าท้องของปวริศา“งอนนานไป เดี๋ยวเจ้าก้อนน้อยตัวโตขึ้น คุณแม่จะใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยนะครับ เอ.. หรือว่าจะรอให้เจ้าก้อน
เช้าวันอาทิตย์ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่เจฟฟ์ก็ยังคงมาที่บ้านปวริศาแต่เช้า มาใส่บาตรด้วย ทั้งที่เมื่อวานกว่าเขาจะกลับบ้านก็เล่นเอาเสียมืด พอใส่บาตรเสร็จหลวงพ่อให้พร ทุกคนก็กรวดน้ำแล้วรับพร“อิทัง เม ญาตีนัง โหตุ สุขิตา โหนตุ ญาตะโย ขอส่วนบุญนี้จงสำเร็จแก่ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้า ขอให้ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าจงมีความสุข สาธุ”“ไปก่อนนะโยม พรุ่งนี้อาตมามีกิจนิมนต์ไปทำบุญขึ้นบ้านใหม่ จะไม่ได้มารับบาตรนะ” “เจ้าค่ะหลวงพ่อ”แล้วหลวงพ่อก็เดินออกไป ทั้งสามค่อยลุกขึ้น แล้วปวริศาก็เซไปนิดเจฟฟ์ที่อยู่ข้างๆ รีบเข้าไปประคอง“พี่แป้งเป็นอะไรไปครับ”“ไม่ได้เป็นอะไร ปล่อยได้แล้ว”ปวริศาพยายามจะเบี่ยงตัวออกจากอ้อมกอดนั้น แต่เจฟฟ์ก็ยังแข็งขืนดื้อดึงประคองไว้อยู่“เห็นไหมละครับ พี่ยังเซอยู่เลย ให้ผมประคองแหละดีแล้ว”เจฟฟ์ประคองปวริศามานั่งที่โต๊ะ“เดี๋ยวพี่นั่งเฉยๆ เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้”เจฟฟ์เดินไปกดน้ำเย็นจากเครื่องกรองน้ำในห้องครัว ส่วนปิ่นมณีมองลูกสาวด้วยความเป็นห่วง“พักผ่อนน้อยหรือเปล่าลูก”“เมื่อคืนแป้งก็ไม่ได้นอนดึกนะคะแม่ แค่สี่ทุ่มครึ่งเอง” “นี่น้ำเย็นครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมจัด
ภายในห้องเช่าขนาดไม่ได้ใหญ่มาก ปรียาพรกำลังนั่งร้องไห้ฟูมฟาย และพร่ำกล่าวคำว่าขอโทษเจฟฟ์ ขอโทษปวริศา สาเหตุทั้งหมดเกิดความโง่ของตนเอง ปวริศาเข้าไปโอบกอดใช้ฝ่ามือลูบหลังปลอบโยนเพื่อน“ฉันขอโทษเธอนะแป้ง เป็นเพราะฉันโง่เอง ฉันคิดว่าถ้าทำสำเร็จแล้วเขาจะรักฉัน ฉันมันโง่เอง แป้ง ฉันขอโทษ ฮือ ฮือ”“โอเค ฉันเข้าใจเธอนะ แต่เธอก็ใจร้ายไปหน่อยนะ เธอก็น่าจะรู้ว่าถ้าทำแบบนี้คนที่จะมารับเคราะห์ก็จะเป็นฉัน เธอไม่คิดห่วงฉันบ้างเลยหรือไง”“ตอนนั้นฉันยอมรับนะ ว่าฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นเลย ฉันคิดว่าถ้าทำสำเร็จเขาจะรักฉันจะขอฉันเป็นแฟน แต่ความจริงแล้วมันกลับเฉดหัวฉันทิ้ง ฮือ ฮือ”ปวริศาหันไปสบตากับเจฟฟ์ ปรียาพรก็เงยหน้ามองเจฟฟ์เช่นกัน“บอสคะ หม่อนขอโทษ หม่อนผิดไปแล้ว บอสอย่าไล่หม่อนออกเลยนะคะ”ปรียาพรพนมมือไหว้ขอให้เจฟฟ์ยกโทษให้ทั้งน้ำตา“ครั้งก่อนตอนที่คุณปวริศาตกเป็นผู้ต้องสงสัย เขาไม่เคยมาขอให้ผมไม่ไล่ออก แต่เป็นตัวเขาเองต่างหากที่แสดงความรับผิดชอบโดยการลาออกเอง ซึ่งผมก็ยังไม่อนุมัติเอกสารนั้น เพราะผมรู้อยู่แล้วว่าปวริศาไม่มีทางทำหักหลังผมแน่นอน คุณมาขอแบบนี้มันจะไม่ดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือ ความจริงเ
บรรยากาศในงานเลี้ยงค่ำคืนนี้มีคนให้ความสนใจกับคู่ของแพทริกและปวริศาเป็นอย่างมาก แพทริกนั้นดูจะมีความสุขและยิ้มกว้างกว่าใครเพื่อน เขาเดินควงปวริศาพาทักทายพูดคุยกับคนไปทั่วงาน จนมีหลายคนถามเขาว่าคนข้างกายของเขาคนสวยคนนี้คือใคร เขาก็ตอบไปเพียงว่า“เธอคือเป็นคนพิเศษสำหรับผมคืนนี้” “หิวมั้ยครับคุณแป้ง ผมเห็นคุณแป้งทานไปนิดหน่อยเองหรือว่าอาหารที่นี่ไม่ถูกปากให้ผมพาไปกินข้างนอกไหมครับ”เขาถามด้วยความใส่ใจหญิงสาวข้างกาย“ไม่เป็นไรค่ะ แป้งกินไปหลายอย่างแล้ว ถ้ากินเยอะไปกว่านี้เดี๋ยวจะพุงป่อง น่าเกลียดแย่เลย” “อย่างคุณแป้งเอาตรงไหนมาน่าเกลียดครับ ผมเห็นแต่ความน่ารัก และความสวยเต็มไปหมด” แพทริกพูดไปส่งสายตาหวานให้หญิงสาว แล้วโทรศัพท์ในกระเป๋าของหญิงสาวก็สั่นไม่หยุด จนปวริศาต้องหยิบโทรศัพท์ออกมาดู ก็เห็นว่ามีใครบางคนกดส่งข้อความมาให้เธอไม่ได้หยุด เธอเงยหน้าขึ้นก็รับรู้ได้ถึงพลังงานบางอย่างที่ถูกส่งพุ่งตรงมาที่เธอ ใช่แล้วเป็นเจฟฟ์ที่กำลังมองมาที่เธออย่างตาไม่กะพริบซึ่งเขาก็เป็นคนส่งข้อความหาเธอแล้วส่งสายตาจ้องเขม็งเชิงบังคับและขอร้องให้เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่าน
เจฟฟ์นั่งมองโทรศัพท์ที่ตอนนี้เขาพยายามจะโทรไปหาใครบางคน โทรยังไงเขาก็ไม่รับ ไลน์ไปเขาก็ไม่เปิดอ่าน “ทำไมดื้อแบบนี้ล่ะพี่แป้ง”เขาหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจะดื่มแต่ก็พบกับความว่างเปล่า ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะกดโทรศัพท์แล้วให้ใครบางคนขอให้ชงกาแฟเข้ามาให้ แล้วก็แอบหาเศษหาเลยนิดหน่อยให้พอชื่นใจ แค่นี้ก็มีแรงทำงานต่อแล้ว แต่ตอนนี้เธอไม่อยู่แล้ว เฮ้อ... เจฟฟ์เอามือกุมหัวจากการที่เขาตามแกะรอยเรื่องงานประกวดราคาที่เขาแพ้ให้กับคู่แข่งอย่างแพทริกแบบที่มีเงื่อนงำให้ชวนคิด ทำให้เขาต้องมาไล่เจาะข้อมูลซึ่งมันก็ไม่ยากเกินกว่าที่เขาจะหาตัวต้นเหตุเจอ ซึ่งเป็นคนใกล้ตัวของปวริศาเขาจึงอยากบอกให้ปวริศารู้และเป็นผู้ร่วมในการตัดสินใจที่จะลงโทษคนผิด แต่ปัญหาคือตอนนี้เขาติดต่อปวริศาไม่ได้เลย ความจริงเขาก็อยากจะพุ่งเข้าไปหา แต่ติดว่าช่วงนี้คิวงานเขาก็แน่นมาก เขาตัดสินใจแล้วว่าเดี๋ยววันเสาร์นี้เขาจะรีบไปเฝ้าหาปวริศาแต่เช้าตรู่เลย มันเลยทำให้เขาหงุดหงิดที่เห็นคนผิดยังคนลอยหน้าลอยตาทำงานอยู่ก๊อก ก๊อก ก๊อก ศศิวิมลเดินเข้ามาแล้วนำเอกสารมาวางที่ชั้นเอกสารนำเข้ารอเซ็นบนโต๊ะ เจฟฟ์พยักหน้
หลังจากที่เจฟฟ์คลาดกับปวริศาไปเพียงเสี้ยวนาที เขาก็พยายามครุ่นคิดอยู่ว่าคนที่พาปวริศาออกไปคือใคร“น้าขอคุยอะไรหน่อยได้ไหม พอมีเวลาคุยกับน้าไหมจ๊ะ”เจฟฟ์รีบพยักหน้ารับ“ได้ครับคุณน้าวันนี้ผมตั้งใจจะมาหาพี่แป้ง จะมาขอโทษและอธิบายความจริงให้ฟังครับ”“น้าเองก็ไม่อยากจะยุ่งเรื่องของเราสองคนนะ แต่น้ามีลูกคนเดียว ไม่ว่าเขาเป็นอย่างไรน้าก็รักของน้า น้าจะไม่มากล่าวหาว่าใครผิดใครถูกหรืออย่างไร แต่น้าแค่อยากบอกว่า ตั้งแต่น้าเลี้ยงลูกน้ามา น้าเห็นเขาเสียใจหนักๆ สองครั้ง ครั้งแรกก็ตอนที่เจย์เดนย้ายไปอเมริกา ครั้งที่สองก็เมื่อช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา และน้าก็ไม่อยากเห็นลูกสาวน้าต้องเสียใจอีก น้าพูดแค่นี้หวังว่าเจย์เดนจะเข้าใจนะ”เจฟฟ์ก้มหน้า“ครับผมเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นครับคุณน้า”“น้าไม่รู้ว่าอนาคตของคนทั้งคู่จะเป็นอย่างไร ทั้งคู่รักกันมากน้อยแค่ไหน”“ผมรักพี่แป้งจริงๆ นะครับ คุณน้า”“เจย์เดนก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือว่า แค่คำว่ารักมันอาจจะไม่เพียงพอ แต่มันจะต้องมีความไว้ใจและเชื่อใจกันด้วย” เจฟฟ์สบตากับปิ่นมณีแล้วทั้งคู่ก็พูดคุยกันไปเกือบสองชั่วโมงทำให้เจฟฟ์คิดอะไรได้หลายอย่าง“น้าว่าเจย์