LOGINShare
บทที่ 101 กงเยียนซูหึง (สอง)
Last Updated:
2025-07-27 10:10:03บทที่ 101
กงเยียนซูหึง (สอง)
การตอบสนองของกงเยียนซูไม่ผิดจากที่โจวหวังเยว่คาดการณ์ไว้ เมื่อเห็นแบบนั้นแล้ว โจวหวังเยว่ก็ยิ่งขบขัน กุมท้องหัวเราะเสียงดังลั่น
“ฮะๆๆๆ”
กงเยียนซูขมวดคิ้วไม่พอใจ
เพื่อความชัดเจน กงเยียนซูจึงเขียนในจดหมายระบุถึงที่มาของเสบีย แต่ไม่คิดว่าพี่ชายจะแอบสืบเรื่องของลู่ซินฟางเพิ่มเติม
“โถ เจ้าแปด อย่ามองข้าตาขวางเช่นนั้น ข้าไม่ได้มีเจตนาร้ายกับลู่ซินฟางสักนิดเลยนะ”
“แล้วทำไมถึงอยากเจอนาง” กงเยียนซูถามด้วยเสียงเย็นชา
“เสบียงที่เจ้าส่งมารอบนี้ล้วนเป็นของดี ข้าก็แค่อยากมาเห็นเจ้าของสวนตัวจริง หากเป็นคนที่เจรจาด้วยง่าย ข้าก็อยากให้เจ้าซื้อสินค้าของนางส่งมาให้อีกเยอะๆ และที่สำคัญ ข่าวลือของเจ้ากับลู่ซินฟางดังถึงเมืองหลวงแล้ว คิดหรือว่าข้าที่เป็นพี่ชายของเจ้าจะไม่รู้ข่าวอะไรเลย”
ตั้งแต่ซื้อสูตรขนมกับลู่ซินฟาง ก็มีข่าวลือเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างกงเยียนซูกับลู่ซินฟางแพร่สะบัดทั่วเมืองเล่ออัน กงเยียนซูเป็นถึงองค์ชาย ย่อมถูกจับตามอง ดังนั้นข่าวลือของเขาต้องไปถึงเมืองหลวงไม่ช้าก็เร็ว
“หรือเจ้าไม่เคยคิดเรื่องข่าวลือ?” โจวหวงเยว่ถาม
กงเยียนซูถอนหายใจ ก่อนจะพูดด้วยท่าทางยอมรับ “คิดอยู่แล้วเชียว”
“เสบียงครั้งหน้า เจ้าซื้อจากสวนของลู่ซินฟางนะ ถือว่าพี่ชายคนนี้ขอร้อง”
“เสบียงที่โม่หยวนส่งไปทุกปีก็ดีอยู่แล้ว”
“ของที่โม่หยวนส่งมาก็ดีอยู่หรอก แต่ข้ากลับรู้สึกว่าของจากสวนลู่ซินฟางรสชาติดีกว่า”
กงเยียนซูเห็นด้วยอย่างไม่มีข้อแย้ง
เครื่องปรุงกับวัตถุดิบที่โรงเตี๊ยมตระกูลกงใช้ในตอนนี้ กงเยียนซูทยอยเปลี่ยนมาซื้อจากร้านซินหลิน หลังจากนั้น ลูกค้าต่างชมว่ารสชาติอาหารอร่อยกว่าเดิมมาก
“ให้เปลี่ยนแหล่งซื้อเสบียงใช่ว่าจะทำไม่ได้ แต่เสบียงที่โม่หยวนเตรียมไว้ให้พี่ห้า เป็นของที่มาจากชาวบ้านในเมืองโหยวเปย หากเลิกซื้อสินค้าเหล่านั้น ชาวบ้านที่นั่นก็จะขาดรายได้ อีกอย่างหนึ่ง ถ้าซื้อสินค้ากับร้านซินหลิน ทางลู่ซินฟางก็ต้องเป็นฝ่ายขนส่งสินค้าขึ้นเหนือ นั่นจะไม่เพิ่มภาระให้นางหรอกหรือ” กงเยียนซูให้เหตุผล
“ถ้าเรื่องขนส่งสินค้า นางไม่ต้องขนส่งมาเอง ทางข้าจะส่งคนมารับ”
“พูดจริงหรือ”
“แน่นอนสิ”
กงเยียนซูเงียบเพื่อครุ่นคิด สักครู่ ค่อยตอบว่า “เช่นนั้นก็ตกลงตามนี้ แล้วชาวบ้านในเมืองโหยวเปย พี่ห้าจะแก้ปัญหาอย่างไร”
“หากชาวบ้านต้องขาดรายได้เพราะข้าก็คงไม่ดีเท่าไร ข้าคิดว่า…เอ่อ…ทำอย่างไรดี อาเหยียนช่วยข้าคิดที!”
เรื่องเงินๆ ทองๆ โจวหวังเยว่ไม่ถนัดเอาเสียเลย ท้ายที่สุดจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากอิ้งเหยียน
อิ้งเหยียนยิ้มจางๆ ก่อนเสนอแนะว่า “เท่าที่รู้มากงโม่หยวนทำสัญญาซื้อขายกับชาวบ้านแบบปีต่อปี ในแต่ละปีมักจะได้เสบียงไม่เพียงพอกับจำนวนทหาร หากซื้อสินค้าจากสวนของลู่ซินฟางมาเติมเต็มเสบียงในส่วนที่ขาด ข้าคิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร”
“สมกับเป็นอาเหยียน” โจวหวังเยว่ชมอิ้งเหยียนพร้อมกับยกนิ้วโป้งให้ แล้วหันไปถามความเห็นของน้องชาย “ทำแบบนั้นได้ใช่หรือไม่ เจ้าแปด”
กงเยียนซูถอนหายใจทีหนึ่ง ก่อนพยักหน้า “ได้”
“เรื่องขนส่งให้พี่ห้ารับผิดชอบ ส่วนเรื่องซื้อขาย ข้าจะจัดการเอง”
“ตกลง!”
พูดถึงเรื่องเสบียงในช่วงฤดูหนาว ต่อให้ในกองทัพเหลือแต่หัวมันเผาก็ถือว่าเป็นอาหารที่ดีที่สุด แต่ไม่ว่าอย่างไร ใครๆ ล้วนอยากกินของอร่อยๆ กันทั้งนั้น หลังจากได้กินอาหารที่มาจากสวนของลู่ซินฟาง เหล่าทหารต่างก็ตั้งตารอคอยจะได้กินของอร่อยๆ อีก
ทันใดนั้น จู่ๆ กงเยียนซูก็ทำหน้าบึ้งแล้วกล่าวว่า “ว่าไปแล้ว ปัญหาของพี่ห้าคุยจบแค่ไม่กี่ประโยค ทำไมท่านต้องถ่อมาถึงเมืองเล่ออันด้วย”
“ข้าก็บอกแล้วว่าอยากมาเห็นลู่ซินฟางด้วยตัวเอง ในอนาคต นางจะมาเป็นน้องสะใภ้ของข้าไม่ใช่หรือ”
คำตอบนี้ทำเอากงเยียนซูปั้นหน้าไม่ถูก
โจวหวังเยว่ยิ้มอย่างขี้เล่น “เอาน่า เรื่องของข้า เจ้าอย่าถือสานักเลย ต่อไปเจ้ากับนางก็ได้ติดต่อกันบ่อยๆ แล้ว อันที่จริง ต้องขอบคุณข้าไม่ใช่หรือ”
กงเยียนซูถอนหายใจเฮือกใหญ่อีกที หากก็ยอมรับว่าโจวหวังเยว่พูดถูก
“ในเมื่อสรุปได้แล้ว พรุ่งนี้พี่หวังเยว่ลองไปร้านซินหลินดูสิ นอกจากผักผลไม้ ในร้านยังมีสินค้าอย่างอื่นอีกเยอะแยะ รับรองถูกใจท่านแน่ๆ ว่าแต่ ท่านทานมื้อค่ำมาหรือยัง เดี๋ยวข้าจะสั่งให้คนไปตั้งโต๊ะมาให้” อิ้งเหยียนตัดจบ ทั้งยังถามโจวหวังเยว่ราวกับเป็นเจ้าของคฤหาสน์
“อ้อ พวกเราทานมาแล้ว” โจวหวังเยว่ตอบ พอนึกถึงอาหารของลู่ซินฟาง สีหน้าของเขาพลันปรากฏรอยยิ้มสดใส “พูดก็พูดเถอะ อาหารบ้านลู่เนี่ย อร่อยทุกอย่างเนอะ มู่เฉิน”
“ขอรับ นายท่าน ลิ้นของข้ายังจดจำรสชาติของข้าวโพดปิ้งอยู่เลยขอรับ”
“นั่นสินะ อยากกินอีกจัง ต้องซื้อกลับไปด้วยแล้ว”
“ขอรับ”
ระหว่างที่เจ้านายกับลูกน้องสนทนากันอย่างออกรสชาติ กงเยียนซูขมวดคิ้วสงสัย ในที่สุด เขาก็ร้องขัดจังหวะ
“ช้าก่อน”
“อะไรหรือ เจ้าแปด” โจวหวังเยว่ทำหน้าไขสือ
“บ้านลู่…บ้านลู่ไหน?”
“อ๋อ ก็ลู่ซินฟางยังไงล่ะ ข้าไปที่สวนของนางมา นางยังชวนพวกเรากินมื้อค่ำด้วย”
โจวหวังเยว่ตอบยิ้มๆ เหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
แต่กงเยียนซูหน้านิ่วคิ้วขมวดไปแล้ว
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (5) จบบริบูรณ์
ตอนพิเศษ (5)จบบริบูรณ์ หลังจากปรับอารมณ์ได้แล้ว จิ้งจอกสาวก็เช็ดน้ำตาบนแก้มจนแห้ง สูดหายใจลึกๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปขอโทษหลางไป๋ ทว่าทุกครั้งที่นางเข้าใกล้ เขากลับผละหนี แสร้งทำทีเป็นยุ่งง่วนกับงาน ท่าทางแบบนั้นราวกับจงใจหลบหน้านางไม่มีผิด เมื่อตระหนักได้เช่นนั้น เจียงจวีก็น้ำตาซึม รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก นับวันหัวใจของนางก็ยิ่งปวดแปลบ ท้ายที่สุด นางที่รู้สึกระอายใจเป็นทุนเดิม ยิ่งไม่กล้าสู้หน้าเขา หลายวันต่อมา เจียงจวีเก็บข้าวของ หนีกลับเผ่าจิ้งจอก ณ เผ่าจิ้งจอก ผู้นำเผ่าจิ้งจอกในร่างของชายวัยคนกับจิ้งจอกหนุ่มต่างยืนกอดอกหน้าตาขึงขัง ในขณะที่มองจิ้งจอกสาวกอดเข่าน้ำตาซึม “ตั้งแต่นางกลับมาก็เอาแต่นั่งอมทุกข์ทั้งวันทั้งคืน สงสัยจะเจอแย่ๆ มา หากรู้อย่างนี้ ข้าไม่น่าอนุญาตให้นางออกไปเจอโลกภายนอกเลย เป็นข้าที่ตัดสินใจผิดพลาดเอง” ผู้นำเผ่าพูดกับลูกชาย “ท่านพ่อไม่ได้ตัดสินใจผิดพลาดหรอกขอรับ ให้นางออกไปเผชิญโลกภายนอก นับเป็นประสบการณ์ของนางด้วย” จิ้งจอกหนุ่มกล่าว
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (4)
ตอนพิเศษ (4) หลังจากเห็นว่าเจียงจวีเหมาะกับตำแหน่งพนักงานขาย หลางไป๋ก็ให้นางทำงานในร้านซินหลินคู่กับห่จือเหมย เพียงไม่กี่อาทิตย์ เจียงจวีก็เป็นพนักงานขายอันดับต้นๆ ของร้าน ด้วยความที่เป็นจิ้งจอกใสซื่อ จึงทำให้ผู้คนชื่นชอบและเอ็นดูไม่น้อย ไม่เว้นแม้แต่หลางไป๋ “ทำงานแค่ไม่กี่อาทิตย์ เจ้าก็ทำกำไรให้ร้านซินหลินไม่น้อย…ทำดีมาก” หลางไป๋เอ่ยชมเจียงจวี พร้อมกับยื่นมือไปลูบศีรษะ ตอนแรก หมาป่าหนุ่มทำไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่พอเห็นจิ้งจอกสาวผงะ ทั้งแก้มนวลเนียนยังขึ้นสีแดงระเรื่อ มือใหญ่ที่กำลังลูบศีรษะของนางพลันชักกลับมา จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินไปตรวจงานแผนกอื่น และไม่พูดไม่จาใดๆ หัวใจของเจียงจวีเต้นระส่ำระส่ายไม่หยุด แม้ยกมือขึ้นลูบหน้าอกพร้อมสูดหายลึกๆ แล้ว หากแต่หัวใจยังคงเต้นแรงเหมือนจะกระเด็นออกมา อย่างไรก็ตาม อาการใจเต้นแรงนี้ ทำให้จิ้งจอกสาวอดรู้สึกกังวลไม่ได้ หมิงฮวาเข้าร้านมาในจังหวะนั้นพอดี นางมองหลางไป๋สลับกับมองเจียงจวี สักครู่ ดวงตาของอสรพิษสาวก็หรี่ลงเล็กน้อย เมื่อเห็นหลางไป๋ขึ้นไปที่ชั้
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (3)
ตอนพิเศษ (3) วันต่อมา จิ้งจอกสาวหอบห่อผ้ามาที่ฟาร์มอีกครั้ง แต่หนนี้นางมาพร้อมกับพี่ชาย “พวกเจ้าสองพี่น้องจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกันหรือ” หลางไป๋สอบถาม การได้คนหน่วยกร้านดีเพิ่ม มีใครบ้างไม่ชอบ ทว่าจิ้งจอกหนุ่มโบกมือแล้วตอบ “ไม่ใช่ขอรับ ข้าแค่มาส่งน้องสาว อีกอย่าง ที่มาวันนี้ก็เพื่อขอร้องท่านให้ช่วยดูแลนางด้วย นางค่อนข้างซื่อน่ะขอรับ” หลางไป๋พยักหน้าเหมือนเข้าใจ หญิงสาวเผ่าจิ้งจอกยิ้มใสซื่อ โค้งศีรษะให้กับหลางไป๋ทีหนึ่ง “จากนี้ข้าต้องขอฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ” หลางไป๋หันไปยิ้มให้กับหญิงสาวเผ่าจิ้งจอกพลางตอบว่า “ทางนี้ก็ต้องฝากตัวด้วยเช่นกัน” จากนั้นก็หันไปพูดกับทางพี่ชายด้วยสีหน้าเสียดาย “พูดก็พูดเถอะ เจ้าเองก็หน่วยกร้านดีไม่เบา น่าจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกัน” “ความจริงข้าก็อยากมาทำงานที่นี่นะขอรับ แต่เพราะท่านพ่อของพวกเรากำลังป่วย ข้าที่เป็นลูกชาย และยังเป็นว่าที่หัวหน้าเผ่าคนต่อไป ต้องคอยจัดการหลายๆ เรื่อง ตอนนี้ก็เลยออกจากเผ่าไม่ได้” “ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ” “ขอบคุณท่านผู
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (2)
ตอนพิเศษ (2) สถานที่นี้เรียกว่าฟาร์ม มีทั้งสวนผัก สวนผลไม้ ทุ่งดอกไม้ โรงเรือนเพาะต้นกล้า ไหนจะโรงผลิตสารพัดที่เพิ่มขึ้นเหมือนกับดอกเห็ด หนำซ้ำ ยังมีหมู่บ้านของเหล่าสัตว์อสูร ถนนที่ปูด้วยอิฐ ตรงลานกว้างของเมืองก็มีน้ำพุขนาดใหญ่ พวกเขาอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข…น่าอิจฉาและดูน่าสนุกกันจังเลย จิ้งจอกสาวคิด ก่อนจะถอนหายเฮือกออกมาหนึ่ง หญิงสาวชอบความตื่นตาตื่นใจของฟาร์ม ถึงได้แอบมาดูทุกวัน ในตอนที่ลำแสงสีทองสาดเข้ามาในป่ารกทึบ จากนั้นเหล่าสัตว์ก็มีวิวัฒนาการกลายร่างเป็นมนุษย์ ตอนนั้นนางตื่นเต้นมาก กระโดดโลดเต้นรอบป่า ยิ่งค้นพบว่ายังมีสัตว์เผ่าอื่นที่กลายร่างเป็นมนุษย์ นางก็ยิ่งอยากเป็นเพื่อนกับทุกคน เพราะอย่างนั้นตอนที่หมาป่าเพศผู้นามว่าหลางไป๋มาเจรจาขอเป็นพันธมิตรกับเผ่าจิ้งจอก นางอยากให้ท่านพ่อตอบรับการเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับท่านภูต แต่ว่า ท่านพ่อกลับปฏิเสธ แม้ผิดหวังอย่างมาก แต่คำสั่งของผู้นำเผ่าถือเป็นเด็ดขาด เช้าตรู่ของวันนี้ จิ้งจอกสาวก็ยังแอบมาที่ฟาร์ม นางหลบหลังต้นไม้ใหญ่ แ
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (1)
ตอนพิเศษ (1) ต้นฤดูหนาวของปีนั้น ชุนกับจิ่นเซี่ยได้จัดพิธีแต่งงานแบบเรียบง่าย โดยหลางไป๋เป็นญาติฝ่ายหญิง ส่วนจิ่นเซี่ยนั้น เนื่องจากองครักษ์หนุ่มผู้นี้เป็นเด็กกำพร้า ญาติฝ่ายชายจึงเป็นกงเยียนซู แม้เป็นงานแต่งที่เรียบง่าย แต่เพราะได้ลู่ซินฟางเป็นแม่งาน อาหารสุราจึงขึ้นเต็มโต๊ะตลอดทั้งวันทั้งคืน แขกเหรื่อที่มาร่วมงานล้วนเป็นคนกันเอง งานแต่งของชุนกับองครักษ์หนุ่ม จึงเหมือนกับวันรวมญาติมากกว่าเป็นงานมงคล ลู่ซินฟางอนุญาตให้ชุนหยุดได้เท่าที่ต้องการ หลังเสร็จสิ้นงานแต่ง ทุกคนกลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม หลายวันหลังจากนั้น อุณหภูมิเริ่มลดต่ำ สายลมหนาวเย็นพัดมาเป็นระลอก ลู่ซินฟางยืนอยู่บนระเบียง มองพวกเด็กๆ วิ่งเล่นกันที่ลานกว้าง “เด็กๆ เนี่ย ไม่รู้จักความหนาวกันเลยหรือไงนะ” ลู่ซินฟางพึมพำด้วยความเอ็นดู “แอร๊…!” ตอนนั้นเอง เสียงเล็กๆ ของจินเอ๋อร์ดังมาจากในเปล ลู่ซินฟางผละสายตาออกจากพวกเฉิงเอ๋อร์ เดินกลับมาหาลูกน้อยที่นอนในเปล จินเอ๋อร์อา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 128 บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์
บทที่ 128บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์ เมื่อกลับมาจากมิติ ซินหลินก็มาหาลู่ซินฟางที่คฤหาสน์ เจ้าแฝดพอเห็นพี่ชายมาหา ก็วิ่งเข้าไปเกาะแขน กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ “พี่ชายซินหลิน เมื่อกี้พวกเราไปมิติมาด้วย” “พี่ชายซินหลิน พวกเราไปอ่านหนังสือกันเถอะ” ซินหลินส่ายหน้าพร้อมเคาะปลายจมูกน้อยๆ ของเด็กทั้งสองเบาๆ คนละที “พวกเจ้าเรี่ยวแรงเหลือเฟือจริงๆ เลยนะ เพิ่งกลับมาจากมิติไม่ใช่หรือ คิดจะเล่นกันอีกแล้ว?” “ฮะๆ” “คิๆ” เจ้าแฝดหัวเราะชอบใจ ซินหลินยิ้มให้กับน้องๆ ก่อนหันมาบอกลู่ซินฟางว่า “ข้าเพิ่งเอาผักไปให้เหนียงซิ่น นางบอกว่าอากาศน่าจะเริ่มหนาวแล้ว นางว่าจะทำหม้อไฟชุดใหญ่ เลยให้ข้ามาบอกน่ะ” “ขอบใจมาก รอเยียนซูกลับมาแล้วข้าจะพาเด็กๆ ไปที่คฤหาสน์นะ” ลู่ซินฟางตอบกลับ “อืม” “หม้อไฟ” “เย่ หม้อไฟ!” หม้อไฟฝีมือเหนียงซิ่นอร่อยมาก แถมนานๆ ครั้งจะได้สักที พวกเด็กๆ จึงชูแขนร้องด้วยความดีใจ
You may also like
หมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย14.5K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง14.6K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่21.2K viewsย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์84.3K viewsชะตารักสองบุปผา
องค์หญิงโนเนม1.2K viewsแม่หมอแห่งซูโจว
หมอนบนโซฟา195 viewsข้ามภพมาเป็นชายาอ๋องพิการ
yourcaffeine 132 viewsข้าหมดใจแต่โหวใจร้ายกลับคลั่งรัก
เลี่ยงจิน290 views
