เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 100 กงเยียนซูหึง (หนึ่ง)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-27 10:09:38บทที่ 100
กงเยียนซูหึง (หนึ่ง)
“คนที่มียศถาบรรดาศักดิ์ของโลกทางนี้นิสัยเป็นกันเองกันทั้งหมดเลยหรือ ท่านกงเอย ท่านหวังเยว่เอย ไม่ถือตัวเลยนะเจ้าคะ” เหนียงซิ่นเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน พวกที่มีศักดิ์ฐานะสูงล้วนถือยศถืออย่างกันทั้งนั้น กงเยียนซูกับโจวหวังเยว่ก็ไม่ต่างกับคนอื่นนักหรอก เพียงแต่การปฏิบัติกับข้าเป็นกรณียกเว้นเท่านั้น” ลู่ซินฟางตอบตรงๆ
เพราะนงมีผลประโยชน์ ทั้งยังเป็นที่ชื่นชม พวกเขาถึงคุยกับนางอย่างเป็นกันเอง
“แบบนี้เอง”
“นายหญิง ทางนี้เตรียมตัวเรียบร้อยแล้ว พร้อมเดินทางเขาเมืองแล้วขอรับ” สยงจวินเดินเข้ามาบอก
เจ้าแฝดทั้งสองที่ตามหลังมาด้วยจูงมือลู่ซินฟางคนละฝั่ง
“ท่านแม่!”
“กลับบ้านกันเถอะ”
“เข้าใจแล้ว พวกเราก็กลับกันเถอะ”
“อือ”
เมื่อทุกคนขึ้นรถม้าครบแล้ว รถม้าก็เคลื่อนตัวออกจากหมู่บ้านกว่างซู
ลมกลางคืนของฤดูใบไม้ร่วงค่อนข้างเย็น ลู่ซินฟางกอดเจ้าแฝดทั้งสองเพื่อให้ความอบอุ่น
ตั้งแต่ช่วงบ่าย ลู่ซินฟางพาเด็กๆ มาช่วยสยงจวินดูแลสวน ทั้งยังฝึกฝนพวกเขา และถือโอกาสเปลี่ยนสถานที่กินมื้อค่ำ เพราะชุนกับจิ่นเซี่ยมีนัดกินข้าวด้วยกัน
ก่อนหน้านั้น จิ่นเซี่ยได้พาชุนไปเลี้ยงอาหารที่โรงเตี๊ยมตระกูลกง พอได้ลิ้มรสชาติของเนื้อแสนอร่อยชุนก็ติดใจทันที จากนั้นจิ่นเซี่ยก็พาชุนมากินมื้อค่ำที่โรงเตี๊ยมตระกูลกง รวมถึงร้านอื่นๆ จนตอนนี้ทั้งคู่ได้พัฒนาความสัมพันธ์ด้วยการนัดกินมื้อเย็นบ่อยๆ
ส่วนหลางไป๋กับพี่น้องกระต่ายกลับไปที่มิติ เห็นว่าจะพักอยู่ที่ฝั่งนั้น
ณ คฤหาส์นของกงเยียนซู
ในเวลานี้ กงเยียนซูกับอิ้งเหยียนกำลังดื่มชา และสนทนาเรื่อยเปื่อยอยู่ในห้องโถงกว้าง
พอเห็นโจวหวังเยว่กับผู้ติดตามเดินเข้ามา อิ้งเหยียนหลุดถามด้วยความประหลาดใจ ทั้งยังลุกขึ้นประสานมือคารวะให้กับอีกฝ่ายอย่างมีมารยาท
“องค์ชายห้าไม่ใช่หรือ พระองค์มาที่นี่ได้อย่างไร?”
“ล้วนเป็นคนกันเอง ทำตัวปกติ แล้วก็เรียกข้าอย่างที่เคยเรียกเถอะ อาเหยียน” โจวหวังเยว่โบกมือยิ้มกว้าง พลางเดินเข้ามานั่งร่วมวงกับกงเยียนซูและอิ้งเหยียน
“ขอรับ พี่หวังเยว่”
อิ้งเหยียนเปลี่ยนคำพูดใหม่ และยังเปลี่ยนมาวางตัวอย่างเป็นกันเอง
สมัยเข้าวังเป็นเพื่อนเรียนกับเหล่าองค์ชายในวังหลวง อิ้งเหยียนสนิทสนมกับโจวหวังเยว่ราวกับฝ่ายนั้นเป็นพี่ชายแท้ๆ
โจวหวังเยว่พยักหน้ายิ้มๆ ด้วยความพอใจ
“ได้ยินข่าวมาว่า อาเหยียนของเรากำลังจะเปิดสถานศึกษาโดยไม่พึ่งพาตระกูลอิ้งหรือ น่าภาคภูมิใจแทนจริงๆ” โจวหวังเยว่พูดพร้อมแสดงสีหน้าซาบซึ้ง
“ใช่ขอรับ ข้ากำลังจะเปิดสถานศึกษาที่เมืองเล่ออันแห่งนี้ในปีหน้า ตอนนี้อยู่ในขั้นตอนตกแต่งสถานที่ ว่าแต่ท่านได้ข่าวเร็วจัง ข้าตั้งใจจะส่งจดหมายเชิญหลังจากสถานศึกษาสร้างเสร็จพอดี”
“อย่าดูถูกม้าเร็วของกองทัพแม่ทัพหวังเยว่คนนี้เชียว”
“อ่า นั่นสิ”
จากนั้นทั้งสองคนก็พากันหัวเราะรื่น
ต่อมา อิ้งเหยียนเปลี่ยนมายิ้มลึกลับ ทำทีเป็นกระซิบกระซาบกับโจวหวังเยว่ “ในเมื่อท่านสืบข่าวได้เร็วเช่นนี้ คงทราบเรื่องของเยียนซูด้วยใช่หรือไม่ขอรับ”
โจวหวังเยว่ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ยกมือป้องปากพร้อมกับตอบด้วยรอยยิ้มลึกลับไม่ต่างกัน “เรื่องผู้หญิงคนนั้นใช่หรือไม่ ข้ารู้แล้วละ ฮะๆๆ”
มู่เฉินส่ายหน้ายิ้มๆ ให้กับคนทั้งสอง
กงเยียนซูถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย
“พี่ห้า ท่านเดินทางมาถึงเมืองเล่ออัน กองทัพทางเหนือจะไม่เกิดปัญหาอะไรหรือ”
“ทางนั้นมีรองแม่ทัพจัดการอยู่แล้วน่า อีกอย่าง เสบียงที่เจ้าส่งมารอบนี้เพียงพอตลอดฤดูหนาว สบายใจหายห่วง”
กงเยียนซูปรายตามองมู่เฉินเพื่อขอคำยืนยัน
เมื่อเห็นผู้ติดตามมู่เฉินผงกศีรษะให้กงเยียนซูทีหนึ่ง ชายหนุ่มค่อยเลื่อนสายตากลับมาทางพี่ชายอีกครั้ง
“แล้วท่านมาหาข้ามีธุระอะไรหรือ”
“เข้าใจผิดอีกแล้ว เจ้าแปด…ข้าไม่ได้มาหาเจ้า”
คำตอบนั้นทำเอากงเยียนซูเลิกคิ้วอย่างสงสัย
“ข้ามาเพราะอยากเจอเถ้าแก่เนี้ยลู่ คนที่เจ้าพูดถึงในจดหมายต่างหากเล่า” โจวหวังเยว่ยังคงพูดด้วยรอยยิ้ม
ทว่า...
คำพูดของโจวหวังเยว่ทำเอากงเยียนซูใบหน้าบึ้งตึงขึ้นมาอย่างฉับพลัน มิหนำซ้ำยังนั่งไม่ติดเก้าอี้เสียแล้วด้วย!
“ถึงเป็นพี่ห้า ข้าก็ไม่ยอมให้ท่านเข้าใกล้นางเด็ดขาด”
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (5) จบบริบูรณ์
ตอนพิเศษ (5)จบบริบูรณ์ หลังจากปรับอารมณ์ได้แล้ว จิ้งจอกสาวก็เช็ดน้ำตาบนแก้มจนแห้ง สูดหายใจลึกๆ ทีหนึ่ง ก่อนจะออกจากห้องเพื่อไปขอโทษหลางไป๋ ทว่าทุกครั้งที่นางเข้าใกล้ เขากลับผละหนี แสร้งทำทีเป็นยุ่งง่วนกับงาน ท่าทางแบบนั้นราวกับจงใจหลบหน้านางไม่มีผิด เมื่อตระหนักได้เช่นนั้น เจียงจวีก็น้ำตาซึม รู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก นับวันหัวใจของนางก็ยิ่งปวดแปลบ ท้ายที่สุด นางที่รู้สึกระอายใจเป็นทุนเดิม ยิ่งไม่กล้าสู้หน้าเขา หลายวันต่อมา เจียงจวีเก็บข้าวของ หนีกลับเผ่าจิ้งจอก ณ เผ่าจิ้งจอก ผู้นำเผ่าจิ้งจอกในร่างของชายวัยคนกับจิ้งจอกหนุ่มต่างยืนกอดอกหน้าตาขึงขัง ในขณะที่มองจิ้งจอกสาวกอดเข่าน้ำตาซึม “ตั้งแต่นางกลับมาก็เอาแต่นั่งอมทุกข์ทั้งวันทั้งคืน สงสัยจะเจอแย่ๆ มา หากรู้อย่างนี้ ข้าไม่น่าอนุญาตให้นางออกไปเจอโลกภายนอกเลย เป็นข้าที่ตัดสินใจผิดพลาดเอง” ผู้นำเผ่าพูดกับลูกชาย “ท่านพ่อไม่ได้ตัดสินใจผิดพลาดหรอกขอรับ ให้นางออกไปเผชิญโลกภายนอก นับเป็นประสบการณ์ของนางด้วย” จิ้งจอกหนุ่มกล่าว
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (4)
ตอนพิเศษ (4) หลังจากเห็นว่าเจียงจวีเหมาะกับตำแหน่งพนักงานขาย หลางไป๋ก็ให้นางทำงานในร้านซินหลินคู่กับห่จือเหมย เพียงไม่กี่อาทิตย์ เจียงจวีก็เป็นพนักงานขายอันดับต้นๆ ของร้าน ด้วยความที่เป็นจิ้งจอกใสซื่อ จึงทำให้ผู้คนชื่นชอบและเอ็นดูไม่น้อย ไม่เว้นแม้แต่หลางไป๋ “ทำงานแค่ไม่กี่อาทิตย์ เจ้าก็ทำกำไรให้ร้านซินหลินไม่น้อย…ทำดีมาก” หลางไป๋เอ่ยชมเจียงจวี พร้อมกับยื่นมือไปลูบศีรษะ ตอนแรก หมาป่าหนุ่มทำไปโดยไม่ได้คิดอะไร แต่พอเห็นจิ้งจอกสาวผงะ ทั้งแก้มนวลเนียนยังขึ้นสีแดงระเรื่อ มือใหญ่ที่กำลังลูบศีรษะของนางพลันชักกลับมา จากนั้นเขาก็หมุนตัวเดินไปตรวจงานแผนกอื่น และไม่พูดไม่จาใดๆ หัวใจของเจียงจวีเต้นระส่ำระส่ายไม่หยุด แม้ยกมือขึ้นลูบหน้าอกพร้อมสูดหายลึกๆ แล้ว หากแต่หัวใจยังคงเต้นแรงเหมือนจะกระเด็นออกมา อย่างไรก็ตาม อาการใจเต้นแรงนี้ ทำให้จิ้งจอกสาวอดรู้สึกกังวลไม่ได้ หมิงฮวาเข้าร้านมาในจังหวะนั้นพอดี นางมองหลางไป๋สลับกับมองเจียงจวี สักครู่ ดวงตาของอสรพิษสาวก็หรี่ลงเล็กน้อย เมื่อเห็นหลางไป๋ขึ้นไปที่ชั้
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (3)
ตอนพิเศษ (3) วันต่อมา จิ้งจอกสาวหอบห่อผ้ามาที่ฟาร์มอีกครั้ง แต่หนนี้นางมาพร้อมกับพี่ชาย “พวกเจ้าสองพี่น้องจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกันหรือ” หลางไป๋สอบถาม การได้คนหน่วยกร้านดีเพิ่ม มีใครบ้างไม่ชอบ ทว่าจิ้งจอกหนุ่มโบกมือแล้วตอบ “ไม่ใช่ขอรับ ข้าแค่มาส่งน้องสาว อีกอย่าง ที่มาวันนี้ก็เพื่อขอร้องท่านให้ช่วยดูแลนางด้วย นางค่อนข้างซื่อน่ะขอรับ” หลางไป๋พยักหน้าเหมือนเข้าใจ หญิงสาวเผ่าจิ้งจอกยิ้มใสซื่อ โค้งศีรษะให้กับหลางไป๋ทีหนึ่ง “จากนี้ข้าต้องขอฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ” หลางไป๋หันไปยิ้มให้กับหญิงสาวเผ่าจิ้งจอกพลางตอบว่า “ทางนี้ก็ต้องฝากตัวด้วยเช่นกัน” จากนั้นก็หันไปพูดกับทางพี่ชายด้วยสีหน้าเสียดาย “พูดก็พูดเถอะ เจ้าเองก็หน่วยกร้านดีไม่เบา น่าจะมาอยู่ที่ฟาร์มด้วยกัน” “ความจริงข้าก็อยากมาทำงานที่นี่นะขอรับ แต่เพราะท่านพ่อของพวกเรากำลังป่วย ข้าที่เป็นลูกชาย และยังเป็นว่าที่หัวหน้าเผ่าคนต่อไป ต้องคอยจัดการหลายๆ เรื่อง ตอนนี้ก็เลยออกจากเผ่าไม่ได้” “ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ” “ขอบคุณท่านผู
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (2)
ตอนพิเศษ (2) สถานที่นี้เรียกว่าฟาร์ม มีทั้งสวนผัก สวนผลไม้ ทุ่งดอกไม้ โรงเรือนเพาะต้นกล้า ไหนจะโรงผลิตสารพัดที่เพิ่มขึ้นเหมือนกับดอกเห็ด หนำซ้ำ ยังมีหมู่บ้านของเหล่าสัตว์อสูร ถนนที่ปูด้วยอิฐ ตรงลานกว้างของเมืองก็มีน้ำพุขนาดใหญ่ พวกเขาอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข…น่าอิจฉาและดูน่าสนุกกันจังเลย จิ้งจอกสาวคิด ก่อนจะถอนหายเฮือกออกมาหนึ่ง หญิงสาวชอบความตื่นตาตื่นใจของฟาร์ม ถึงได้แอบมาดูทุกวัน ในตอนที่ลำแสงสีทองสาดเข้ามาในป่ารกทึบ จากนั้นเหล่าสัตว์ก็มีวิวัฒนาการกลายร่างเป็นมนุษย์ ตอนนั้นนางตื่นเต้นมาก กระโดดโลดเต้นรอบป่า ยิ่งค้นพบว่ายังมีสัตว์เผ่าอื่นที่กลายร่างเป็นมนุษย์ นางก็ยิ่งอยากเป็นเพื่อนกับทุกคน เพราะอย่างนั้นตอนที่หมาป่าเพศผู้นามว่าหลางไป๋มาเจรจาขอเป็นพันธมิตรกับเผ่าจิ้งจอก นางอยากให้ท่านพ่อตอบรับการเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับท่านภูต แต่ว่า ท่านพ่อกลับปฏิเสธ แม้ผิดหวังอย่างมาก แต่คำสั่งของผู้นำเผ่าถือเป็นเด็ดขาด เช้าตรู่ของวันนี้ จิ้งจอกสาวก็ยังแอบมาที่ฟาร์ม นางหลบหลังต้นไม้ใหญ่ แ
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ ตอนพิเศษ (1)
ตอนพิเศษ (1) ต้นฤดูหนาวของปีนั้น ชุนกับจิ่นเซี่ยได้จัดพิธีแต่งงานแบบเรียบง่าย โดยหลางไป๋เป็นญาติฝ่ายหญิง ส่วนจิ่นเซี่ยนั้น เนื่องจากองครักษ์หนุ่มผู้นี้เป็นเด็กกำพร้า ญาติฝ่ายชายจึงเป็นกงเยียนซู แม้เป็นงานแต่งที่เรียบง่าย แต่เพราะได้ลู่ซินฟางเป็นแม่งาน อาหารสุราจึงขึ้นเต็มโต๊ะตลอดทั้งวันทั้งคืน แขกเหรื่อที่มาร่วมงานล้วนเป็นคนกันเอง งานแต่งของชุนกับองครักษ์หนุ่ม จึงเหมือนกับวันรวมญาติมากกว่าเป็นงานมงคล ลู่ซินฟางอนุญาตให้ชุนหยุดได้เท่าที่ต้องการ หลังเสร็จสิ้นงานแต่ง ทุกคนกลับมาใช้ชีวิตปกติเหมือนเดิม หลายวันหลังจากนั้น อุณหภูมิเริ่มลดต่ำ สายลมหนาวเย็นพัดมาเป็นระลอก ลู่ซินฟางยืนอยู่บนระเบียง มองพวกเด็กๆ วิ่งเล่นกันที่ลานกว้าง “เด็กๆ เนี่ย ไม่รู้จักความหนาวกันเลยหรือไงนะ” ลู่ซินฟางพึมพำด้วยความเอ็นดู “แอร๊…!” ตอนนั้นเอง เสียงเล็กๆ ของจินเอ๋อร์ดังมาจากในเปล ลู่ซินฟางผละสายตาออกจากพวกเฉิงเอ๋อร์ เดินกลับมาหาลูกน้อยที่นอนในเปล จินเอ๋อร์อา
ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์ บทที่ 128 บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์
บทที่ 128บทพิเศษ มิติที่สมบูรณ์ และ รักจนแก่เฒ่า (ครึ่งหลัง) จบบริบูรณ์ เมื่อกลับมาจากมิติ ซินหลินก็มาหาลู่ซินฟางที่คฤหาสน์ เจ้าแฝดพอเห็นพี่ชายมาหา ก็วิ่งเข้าไปเกาะแขน กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ “พี่ชายซินหลิน เมื่อกี้พวกเราไปมิติมาด้วย” “พี่ชายซินหลิน พวกเราไปอ่านหนังสือกันเถอะ” ซินหลินส่ายหน้าพร้อมเคาะปลายจมูกน้อยๆ ของเด็กทั้งสองเบาๆ คนละที “พวกเจ้าเรี่ยวแรงเหลือเฟือจริงๆ เลยนะ เพิ่งกลับมาจากมิติไม่ใช่หรือ คิดจะเล่นกันอีกแล้ว?” “ฮะๆ” “คิๆ” เจ้าแฝดหัวเราะชอบใจ ซินหลินยิ้มให้กับน้องๆ ก่อนหันมาบอกลู่ซินฟางว่า “ข้าเพิ่งเอาผักไปให้เหนียงซิ่น นางบอกว่าอากาศน่าจะเริ่มหนาวแล้ว นางว่าจะทำหม้อไฟชุดใหญ่ เลยให้ข้ามาบอกน่ะ” “ขอบใจมาก รอเยียนซูกลับมาแล้วข้าจะพาเด็กๆ ไปที่คฤหาสน์นะ” ลู่ซินฟางตอบกลับ “อืม” “หม้อไฟ” “เย่ หม้อไฟ!” หม้อไฟฝีมือเหนียงซิ่นอร่อยมาก แถมนานๆ ครั้งจะได้สักที พวกเด็กๆ จึงชูแขนร้องด้วยความดีใจ
บางทีคุณอาจจะชอบ
พระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่151.4K viewsแต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม111.7K viewsชายาอัปลักษณ์ของท่านอ๋องรูปงาม
จันทร์ส่องแสง37.1K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน84.9K viewsดอกบัวในสงคราม
ดุจเพชร3.3K viewsหลี่หนิงซินข้ามเวลาไปเป็นมารดาให้เจ้าก้อนแป้ง ยุค80
ต้าซ้อ2.4K viewsชายาของท่านโหวสิ้นใจแล้ว
moonlight -mini274 viewsสะใภ้รองสกุลซ่งผู้ถูกบิดาสามีชิงชัง
28พิจิกาเฉิน3.9K views
