บทที่ 7 เริ่มต้นหลอมโอสถ /2

บทที่ 7เริ่มต้นหลอมโอสถ /2

รอให้นางถึงระดับหยวนอิงก่อนเถอะ นางจะกลับไปทวงทุกอีแปะคืนด้วยตนเอง!

"ได้แน่นอน หากรวี่เยว่น้อยอยากฝึกการหลอมโอสถ อาจารย์ก็ให้ผู้เชี่ยวชาญมาช่วยสอน" มหาเทพหวงหลงแวบหายไปราวสามอึดใจ

และกลับมาพร้อมเทพหนุ่มรูปโฉมสะคราญยิ่งอีกองค์หนึ่ง ทำเอารวี่เยว่และสหายทั้งสองตัวของนางหลุดอุทานออกมาพร้อมกันอย่างลืมสำรวม

"โห รูปงามมากเลย"

ผู้ที่มหาเทพหวงหลงพามาระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น พลางเดินไปลงนั่งข้างสหาย

"ท่านต้องการให้ข้าช่วยสอนเด็กน้อยปรุงยาอย่างนั้นสินะ" มหาเทพชิงหลงเสกพัดออกมาโบกด้วยท่าทางเกียจคร้าน

"ใช่ เจ้าพอจะช่วยนางได้หรือไม่"

"ได้แน่นอน แต่นางต้องกราบข้าเป็นอาจารย์ก่อน" เขาก็อยากมีลูกศิษย์เป็นผู้ถูกเลือกเหมือนกัน เรื่องดีๆ แบบนี้หมื่นปีจะมีสักครั้ง

รวี่เยว่มองหน้าอาจารย์ของตน ครั้นเห็นว่าเขาพยักหน้ารับ ร่างเล็กจึงเดินมาคุกเข่าและโขกศีรษะจบครบสามครั้งตามธรรมเนียม

"อาจารย์รอง ศิษย์ขอฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ" ที่นางเรียกอาจารย์รองเพราะจะได้ไม่สับสน

มหาเทพชิงหลงดูพอใจกับไหวพริบของร่างเล็ก เขาเสกตำราออกมาสองเล่ม และบอกให้นางท่องจำเนื้อหาในนั้นทั้งหมด หากทำได้ภายในสองชั่วยาม เขาจะสอนพื้นฐานการควบคุมไฟธาตุให้นางวันนี้

รวี่เยว่เป็นเด็กมีความจำเป็นเลิศ เพียงสองชั่วยามทุกอย่างที่อยู่ในตำรา เวลานี้ถูกบันทึกไว้ในสมองของนางเป็นที่เรียบร้อย และเมื่อผ่านการทดสอบจากมหาเทพชิงหลง บทเรียนการควบคุมไฟธาตุจึงเริ่มต้น

พรึ่บบบ!! รวี่เยว่จุดไฟธาตุลมขึ้นมา ทว่าถูกมหาเทพชิงหลงเอ่ยยั้ง และบอกให้ร่างเล็กใช้ไฟธาตุจากมหาธาตุหยินหยางแทน

"หากเจ้าต้องการให้โอสถมีความบริสุทธิ์ระดับสูง ต้องใช้ไฟธาตุจากมหาธาตุหยินหยางในการหลอมจำเอาไว้" ถึงจะเป็นมือใหม่ แต่ในเมื่อมีของดีอยู่กับตัว ย่อมต้องนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์

หลังจากฝึกควบคุมไฟธาตุมาหลายวันจนเชี่ยวชาญ มหาเทพชิงหลงจึงลองให้นางหัดหลอมยาขั้นพื้นฐาน อย่างยากระตุ้นปราณ มีสรรพคุณช่วยให้เส้นลมปราณที่ตีบตันขยาย และเพิ่มประสิทธิภาพในการดูดซับพลังปราณ หากยาชนิดนี้มีความบริสุทธิ์สูงจะช่วยชำระสิ่งสกปรกในร่างกายได้ถึงสามส่วน

มหาเทพรูปโฉมสะคราญ โบกพัดหนึ่งที สมุนไพรที่ต้องใช้ถูกเสกมาอยู่ตรงหน้า จากนั้นจึงหลอมยาให้ดูเป็นตัวอย่าง รวี่เยว่จดจำทุกขั้นอย่างตั้งใจและปฏิบัติตามได้อย่างถูกต้อง เมื่อหลอมเสร็จยาของนางมีความบริสุทธิ์สูงถึงเจ็ดส่วนเลยทีเดียว

"ยอดเยี่ยมๆ หลอมยาครั้งแรกได้ความบริสุทธิ์ถึงเจ็ดส่วน ฮ่าๆๆๆ" ช่างเป็นลูกศิษย์ที่เปี่ยมด้วยพรสวรรค์ในการหลอมยา แบบนี้ค่อยน่าทุ่มเทให้หน่อย

'เอาไว้ข้าหาหม้อหลอมโอสถระดับสูงมาให้นางใช้สักใบดีกว่า รอให้นางถึงระดับหยวนอิง ค่อยสอนวิธีหลอมยาแบบไม่ใช้หม้อ หุหุหุ'

เมื่อหลอมยาผ่าน นางจึงได้ลงสนามไปฝึกฝนการต่อสู้ กับหุ่นไม้มีชีวิตที่มหาเทพหวงหลงเสกขึ้นมา มันมีตบะระดับเดียวกันกับนาง หลังจากโรมรันกันอยู่พักใหญ่รวี่เยว่ก็สามารถเอาชนะไปได้แบบหืดขึ้นคอ

วันรุ่งขึ้นรวี่เยว่จึงขอให้แม่นมพานางไปในเมือง เพื่อหาซื้อสมุนไพรและหม้อสำหรับใช้ในการหลอมโอสถ นางบอกกับแม่นมชุนและชุนอิ่งตามตรงว่า นางอยากหลอมยาขายเพื่อช่วยหาเงินเข้าบ้าน ผู้ใหญ่ทั้งสองซาบซึ้งจนน้ำตาคลอ คุณหนูของพวกนางอายุเพียงเท่านี้ ทว่ารู้ความและเข้มแข็งนัก นับวันยิ่งมีนิสัยใจคอคล้ายรองแม่ทัพเยว่หนิงลี่ที่จากไป

เหลือเพียงอีกสามวันก็จะถึงวันประลอง รวี่เยว่หลอมยาออกมาให้แม่นมชุนนำไปขายให้หอโอสถเป็นครั้งที่สามแล้ว ครั้งแรกทั้งแม่นมและชุนอิ่ง ต่างตกตะลึงกับความบริสุทธิ์ของยาที่รวี่เยว่หลอมออกมาได้ เด็กหญิงบอกพวกนางว่าคงเป็นเพราะใช้ไฟของมหาธาตุหยินหยาง ความบริสุทธิ์จึงได้สูง

…ในที่สุดวันประลองก็มาถึง รวี่เยว่ตื่นขึ้นมานั่งเดินพลังรับแสงอาทิตย์ขึ้นจากขอบฟ้าตั้งแต่เช้าตรู่ เสี่ยวหลานและจวี๋จื่อก็เช่นเดียวกัน เมื่อได้เวลาจึงกลับไปรับมื้อเช้าและเดินทางเข้าเมือง

"คุณหนูพร้อมแล้วนะเจ้าคะ" แม่นมชุนเอ่ยถามคุณหนูของตน ซึ่งเวลานี้ระดับพลังอยู่ที่จู้จีขั้นกลางเป็นที่เรียบร้อย ทว่าทุกคนจะรับรู้แค่ว่านางมีพลังอยู่ที่ระดับหนิงชี่ขั้นกลาง

"ข้าพร้อมแล้วเจ้าค่ะแม่นม!!" ร่างเล็กก้าวเท้าผ่านประตู ตรงไปยังลานประลองของสำนักกระบี่จันทราอย่างมั่นใจ