แชร์

บทที่ 2

ผู้เขียน: จางเถาเถา
เมื่อมาถึงร้านชุดแต่งงาน พนักงานก็มาต้อนรับลี่เหวินยวนกับหลินหรูซวง ให้พวกเขาเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

เมื่อลี่เหวินยวนเดินออกมาก็ทำให้พนักงานหลายคนมองจนลืมตัว

เขามีรูปร่างสูงโปร่ง บวกกับออกกำลังกายเป็นประจำ ทำให้ร่างกายไม่มีไขมันส่วนเกินแม้แต่น้อย เป็นไม้แขวนเสื้อเคลื่อนที่เสียจริง

เมื่อหลินหรูซวงสวมชุดเจ้าสาวเดินออกมา เธอก็เห็นลี่เหวินยวนนั่งอยู่บนเก้าอี้ ดูโทรศัพท์มือถือ สวมชุดสูทที่รีดจนเนี้ยบดูเรียบร้อย ผูกเนกไทอย่างพิถีพิถัน

การตัดเย็บที่พอดีตัวเผยให้เห็นรูปร่างที่ได้สัดส่วนอย่างสมบูรณ์แบบ สีดำสนิทขับเน้นออร่าของเขาให้ดูสง่างามมากยิ่งขึ้น

เธอยืนอยู่ข้างหลังเขาอย่างเงียบเชียบ บังเอิญเห็นข้อความที่ส่งเข้ามาพอดี

[อายวน ฉันปวดท้องนิดหน่อย นายมารับฉันได้ไหม?]

ลี่เหวินยวนยังไม่ทันตอบกลับไป

อีกฝ่ายก็ส่งมาอีก

[ฉันจำได้ว่าวันนี้นายต้องถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกับพี่หรูซวง ช่างเถอะ ฉันกลับเองก็ได้ นายไม่ต้องสนใจฉันหรอก]

จากนั้นก็ถอนข้อความกลับไป

หลินหรูซวงอดหัวเราะหยันไม่ได้ มีคนส่งข้อความมาหลายนาทีแล้วค่อยถอนกลับไปด้วยเหรอ?

ลี่เหวินยวนลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบกลับไป

[เดี๋ยวฉันดูสถานการณ์ก่อน เธอส่งโลเคชันมาให้]

หลินหรูซวงกำชายกระโปรงแน่น ข้อนิ้วขึ้นสีขาว รู้สึกเหมือนหัวใจถูกคนควักออกมาก็ไม่ปาน เธอเจ็บปวดจนเผลอเอามือกุมอก หายใจไม่ออกเล็กน้อย

สุดท้ายเขาก็ยังปฏิเสธผู้หญิงคนนั้นไม่ได้

เธอค่อย ๆ ย่อตัวลงนั่ง ลี่เหวินยวนที่รู้สึกได้ถึงความผิดปกติในที่สุดก็หันตัวมา เห็นหลินหรูซวงหน้าซีดเผือด เขาก็รีบลุกขึ้น

“ซวงซวง เธอเป็นอะไรน่ะ ไม่สบายตรงไหน ฉันพาเธอไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้แหละ”

หลินหรูซวงมองเขาแสดงท่าทีห่วงใยเธอเหมือนที่ผ่านมาโดยที่ไม่ได้ลดลงไปเลยสักนิดเดียว แล้วก็อดหัวเราะหยันในใจไม่ได้

เป็นห่วงสุขภาพร่างกายของเธอ หรือว่าอดใจรอไม่ไหว อยากจะรีบไปอยู่ข้างกายผู้หญิงคนนั้นกันแน่

เธอพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเอง

“ไม่เป็นไร แค่สองวันมานี้ไม่ได้พักผ่อนให้ดี นายพาฉันกลับเถอะ”

“ได้ งั้นเรากลับกันก่อนเถอะ” ลี่เหวินยวนอธิบายกับพนักงานสั้น ๆ สองประโยค จากนั้นก็ประคองหลินหรูซวงเดินออกจากร้านชุดแต่งงาน

เวลานี้เองโทรศัพท์มือถือของลี่เหวินยวนก็ดังขึ้นอีกครั้ง เขากดเปิดดูแวบหนึ่งแล้วขมวดคิ้วมุ่น

จากนั้นเขาก็เก็บมือถือ ทำสัญญาณมือให้เธอด้วยสีหน้าเร่งรีบเล็กน้อย

“ซวงซวง จู่ ๆ บริษัทฉันมีเรื่องด่วนนิดหน่อย อาจจะอยู่เป็นเพื่อนเธอที่บ้านไม่ได้แล้ว ฉันไปส่งเธอก่อนได้หรือเปล่า?”

หลินหรูซวงมองใบหน้าเสแสร้งของเขาแล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน เธอฝืนยกมุมปากขึ้นมา

“นายไปทำงานก่อนเถอะ ฉันจะเรียกรถกลับไปเอง ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว”

ลี่เหวินยวนเข้าไปกุมมือหลินหรูซวง ความรู้สึกลึกซึ้งในดวงตาล้ำลึกสงบนิ่งราวกับรักเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น

“ไม่เป็นไร ฉันเลื่อนทางฝั่งบริษัทออกไปได้ สุขภาพของเธอสำคัญกว่า”

เขาส่งภาษามือมาที่ตัวเธอ

หลินหรูซวงยกมุมปากขึ้นมายิ้มอย่างซีดเซียว “ไม่เป็นไรจริง ๆ ตอนนี้ฉันดีขึ้นเยอะแล้ว นายรีบไปเถอะ”

ลี่เหวินยวนเห็นสีหน้าของเธอดูผ่อนคลายกว่าเมื่อสักครู่เล็กน้อยจริง ๆ

“งั้นเธอกลับไปพักผ่อนให้ดี ๆ นะ ฉันจะรีบทำงานให้เสร็จแล้วกลับมาอยู่เป็นเพื่อนเธอไว ๆ”

หลินหรูซวงพยักหน้า มองดูลี่เหวินยวนขับรถจากไป

เธอรีบยกมือโบกแท็กซี่คนหนึ่งทันที

“พี่ ตามรถคันข้างหน้าไปเลยค่ะ”

ตอนนี้ฟ้ามืดแล้ว เธอเห็นลี่เหวินยวนลงจากรถ จากนั้นก็มีร่างของสาวสวยโผเข้าสู่อ้อมกอดของเขา

เวลานี้เธอถึงค่อยมองเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นชัดเจน นัยน์ตาหดลงฉับพลัน

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเจียงอวี้เหยียน!

รักแรกของลี่เหวินยวน ตอนนั้นทั้งสองคนรักกันแทบตาย เป็นหัวข้อสนทนาร้อนแรงของทุกคนในโรงเรียน

ต่อมาเจียงอวี้เหยียนไปต่างประเทศด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ ทั้งคู่ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

หึ! ที่แท้รักแรกในดวงใจก็กลับมาแล้ว

เจียงอวี้เหยียนกอดลี่เหวินยวนไว้ด้วยรอยยิ้มเต็มเปี่ยมบนใบหน้า นัยน์ตาดอกท้อฉ่ำรื้น มีหมอกแวววาว ดูน่าสงสารและมีเสน่ห์เย้ายวน

“อายวน ฉันรู้อยู่แล้วว่านายต้องมา ฉันรอนายมาตลอดเลยนะ”

ลี่เหวินยวนดึงเธอแล้วมองตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพิจารณา ดวงตาที่เดิมทีเต็มไปด้วยความดุดัน เวลานี้ดูอ่อนโยนราวกับสายน้ำ

“ไม่ได้ปวดท้องเหรอ?”

เจียงอวี้เหยียนยิ้มมุมปาก เอียงหัวพูดอย่างซุกซน

“เห็นนายก็ไม่ปวดแล้ว”

คิ้วที่ขมวดมุ่นเมื่อครู่นี้ของลี่เหวินยวนคลายออกในพริบตา ดวงตาของเขาลุ่มลึก สายตาคมกริบ พอยิ้มขึ้นมากลับมีเสน่ห์ล่อลวงมาก

“ยัยจอมโกหก ต่อไปห้ามหลอกฉันอีก ฉันเป็นห่วงนะ”

เจียงอวี้เหยียนยู่ปาก จับมือลี่เหวินยวนแกว่งไปมา เสียงเต็มไปด้วยความออดอ้อน

“ก็ได้ ฉันแค่คิดถึงนายมากเกินไป ขอโทษนะ แถมยังทำให้นายพลาดการถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกับพี่ซวงอีก”

ลี่เหวินยวนเอานิ้วหัวแม่มือเกลี่ยริมฝีปากแดงระเรื่อของเธอเบา ๆ

“รู้ว่าผิดก็ดี ต่อไปห้ามทำแบบนี้อีกนะ”

ทันใดนั้นเจียงอวี้เหยียนก็เอานิ้วเกี่ยวปกเสื้อของลี่เหวินยวน สายตาดูเย้ายวนใจ

“มานี่สิ ฉันมีเซอร์ไพรส์ให้นายด้วยนะ”

ทั้งสองคนกุมมือกัน เดินเลียบชายหาดไปยังกระท่อมไม้ริมทะเล

หลินหรูซวงหลบอยู่หลังต้นไม้ เล็บจิกลึกลงในฝ่ามือ แต่เธอกลับไม่รู้สึกเลยแม้แต่น้อย น้ำตาร้อนผ่าวไหลจากตาลงมาตามใบหน้า

เธอคิดว่าตัวเองสามารถเผชิญหน้าได้อย่างใจเย็น แต่เมื่อเห็นฉากนี้ เธอถึงพบว่ามันรู้สึกเหมือนหัวใจถูกมีดกรีดขนาดนี้

ตั้งแต่ที่ทั้งคู่คบกัน ลี่เหวินยวนรักเธอดั่งชีวิต เขาให้ความสำคัญกับความรู้สึกของเธอ ให้คุณค่ากับความรู้สึกของเธอมากพอ

แม้ว่าทุกครั้งที่ทั้งคู่ใกล้ชิดสนิทสนมกัน เขาก็จะอดทนด้วยความทรมานมากทุกครั้ง ต่อให้เธอใจอ่อนแล้ว แต่เขาก็แค่กอดเธอไว้แล้วพูดด้วยความอดกลั้น

“ฉันอยากเก็บครั้งที่มีค่าที่สุดไว้ในคืนแต่งงานของเรา เพื่อเธอ ฉันทนได้”

ต่อให้ถึงคืนวันแต่งงาน เขาก็ยังเอาใจใส่ความรู้สึกของเธอมาก ค่อย ๆ ไปทีละขั้น อดทนอดกลั้นสุดขีด

เขาซุกลงบนไหล่ของเธอ “ซวงซวง สัญญากับฉันนะ ว่าจะไม่จากฉันไปตลอดกาล ฉันรักเธอนะ”

เวลานั้น เธอรู้สึกว่าต่อให้เธอสูญเสียการได้ยินเพื่อลี่เหวินยวน เธอก็ไม่เสียใจเลย เพราะว่าเขาคู่ควร

แต่ตอนนี้เขากลับผิดสัญญาที่เขามีให้เธอ หลงรักผู้หญิงคนอื่น ทำลายคำสาบานของพวกเขา
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!   บทที่ 100

    เวลานี้คนผ่านไปมาเยอะเกินไป และคงเพราะสีหน้าเฮ่อถิงเชินดูผิดปกติมาก จึงดึงดูดสายตาของคนที่เดินผ่านไปมาไม่น้อยเลยน้ำเสียงทุ้มต่ำของเฮ่อถิงเชินพูดอยู่ข้างหูเธอ“พยุงผมกลับไปที่ห้องก่อน”หลินหรูซวงก็ไม่กล้ารอช้า หากยาในตัวเฮ่อถิงเชินออกฤทธิ์ขึ้นมาในที่สาธารณะแบบนี้ละก็...พรุ่งนี้จะต้องเป็นข่าวหน้าหนึ่งแน่ ๆ ถึงตอนนั้นแม้แต่ตระกูลหลินก็คงโดนลูกหลงไปด้วยหลินอวี่ซียัยโง่คนนี้ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าวางยาเฮ่อถิงเชิน เธอทำได้เพียงพยุงเฮ่อถิงเชินเดินไปตามทิศทางที่เขาชี้ พอมาถึงหน้าประตูห้องโรงแรม หลินหรูซวงก็ถามเขา“คีย์การ์ดห้องคุณล่ะ?”“ในกระเป๋ากางเกง”“อ้อ” ตอนนี้หลินหรูซวงก็ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องอื่น รีบเอื้อมมือเข้าไปล้วงในกระเป๋ากางเกงของเฮ่อถิงเชิน กระเป๋ากางเกงชุดสูทของผู้ชายมักจะลึก หลินหรูซวงต้องคอยประคองร่างกายเขาไปด้วย พร้อมกับพยายามหยิบหาคีย์การ์ดไปด้วยนิ้วทั้งห้าของเธอเหมือนจะจมเข้าไปในหลุมดำที่มองไม่เห็นก้น เธอทำได้แค่ใช้วิธีสัมผัสเท่านั้น“ซี๊ด...เธอหาดี ๆ สิ จะจับมั่วซั่วทำไม?”เฮ่อถิงเชินขมวดคิ้วพร้อมกับพูดเสียงต่ำใบหน้าของหลินหรูซวงพลันแดงก่ำทันที “ฉันจับมั่วตอน

  • นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!   บทที่ 99

    “หลินหรูซวง”น้ำเสียงของเฮ่อถิงเชินทุ้มต่ำ ทั้งราวกับมีความเย็นชาผสมอยู่หลายส่วน“หืม?”เธอตอบรับโดยไม่รู้ตัวเสียงหนึ่งมือที่อุ่นร้อนของเฮ่อถิงเชินจับคางของเธอไว้ สายตาที่แหลมคมราวกับนกเหยี่ยวคู่นั้นจ้องมองเธอพร้อมกับถามขึ้น“ผมยังไม่ได้เปิดเผยความลับของคุณออกมาเลย ทำไมเผลอแป๊บเดียวถึงถูกคุณขายความลับผมแล้ว ตระกูลหลินให้ผลประโยชน์อะไรกับคุณกันแน่?”หลินหรูซวงรู้ว่าตัวเองปิดบังเฮ่อถิงเชินไม่ได้ ผู้ชายคนนี้มีสัญชาตญาณที่น่าทึ่งอยู่เสมอ ถึงตัวเองคิดจะปิดบัง ก็เกรงว่าจะปิดบังไม่มิดถ้าปล่อยให้เขาสืบรู้ว่าตัวเองตั้งใจวางแผนเล่นงานเขา กลับยิ่งแย่เข้าไปใหญ่เธอก็เลยเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เฮ่อถิงเชินฟังเฮ่อถิงเชินพยักหน้าอย่างครุ่นคิด จากนั้นก็พูดอย่างประชดประชัน“ผมเป็นทรัพย์สินส่วนตัวอะไรของคุณ? คุณมั่นใจได้ยังไงว่าคนที่คุณยัดเยียดมาให้ ผมจะชอบ?”หลินหรูซวงเอียงศีรษะ รีบร้อนเลยเผลอหลุดปากพูดออกมาว่า “หลินอวี่ซีคุณก็ยังจะไม่ชอบอีก? งั้นคุณอยากหาแบบไหน ประเภทอย่างเจียงอวี้เหยียนที่ชอบแอ๊บแบ๊ว เอะอะอะไรก็ร้องไห้อย่างนั้นเหรอ”เธอคิดว่านอกจากนิสัยกับพื้นเพที่ไม่ค่อยดีของหลินอวี่ซี

  • นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!   บทที่ 98

    หลินอวี่ซีตกตะลึงอยู่ข้าง ๆ เธอแทบจะมองไปทางหลินหรูซวงโดยไม่รู้ตัวแล้ว“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ก่อนหน้านี้เธอไม่เห็นบอกฉันเลยว่าเขามีปัญหาเรื่องรสนิยมทางเพศ”หลินหรูซวงยืนงงอยู่กับที่ ชั่วขณะนั้นก็ไม่รู้ว่าควรจะตอบกลับอย่างไรดี แต่หากเรื่องนี้จัดการไม่ได้ อย่างนั้นเรื่องของแม่ก็จะยุ่งยากขึ้นแล้วแต่เธอก็คิดไม่ถึงว่าเฮ่อถิงเชินจะกล้าพูดว่าตัวเองชอบผู้ชายเธอมองไปทางเฮ่อถิงเชิน “คุณพูดอะไร คุณชอบผู้ชายตั้งแต่เมื่อไร?”ปลายเท้าของเฮ่อถิงเชินแตะกันเบา ๆ ริมฝีปากคลี่ยิ้มอย่างหยอกเย้า ลูกกระเดือกขยับขึ้นลง เส้นกรามเรียวชัดเจน ส่วนมุมกรามก็คมกริบราวกับสลักเอาไว้หลินหรูซวงเห็นแววตาที่เย็นชาคู่นั้นของเขา กำลังมองเธออย่างล้อเลียน“ทำไม คุณรู้จักรสนิยมทางเพศดีกว่าตัวผมเองอีกเหรอ หรือว่าคุณเคยลองมาแล้ว?”หลินหรูซวงถูกเขาพูดจาจนแก้มแดงก่ำ เธอไม่เคยลอง แต่เคยเห็นเธอจำได้ชัดเจนว่า ตอนที่ตัวเองถูกวางยา เฮ่อถิงเชินมีปฏิกิริยา ถ้าเขาชอบผู้ชายจริง ๆ ก็คงจะไม่มีปฏิกิริยาแบบนั้นเขาจงใจชัด ๆ หลินอวี่ซีอยู่ เธอพูดอะไรไม่ได้มาก จึงทำได้แค่กระซิบที่ข้างหูของเธอ“เธออยากแต่งงานเข้าบ้านเศรษฐีมาโด

  • นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!   บทที่ 97

    แต่ก็จนปัญญา หากไม่เซ็นสัญญานี้ เธอก็จะไปจากที่นี่ไม่ได้สักทีแม้เธอจะไม่มองไปทางเจียงอวี้เหยียนกับลี่เหวินยวน แต่ก็ยังรู้สึกถึงสายตาที่แหลมคมราวกับเข็มของทั้งสองคนเฮ่อถิงเชินทำแบบนี้ คนอื่นคงมั่นใจแล้วว่าตัวเองเป็นพวกเดียวกับเขา ไม่อย่างนั้นสัญญาที่สำคัญขนาดนั้นทำไมเขาไม่ดูเอาเองเธอลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ยังยื่นมือไปรับมา พอฝืนใจอ่านจนจบ เธอก็พูดกับเฮ่อถิงเชิน“ประธานเฮ่อ อ่านจบแล้วค่ะ ไม่มีปัญหาอะไร”เฮ่อถิงเชินโบกมือไปมา “ได้ งั้นเซ็นเลย”พอเซ็นสัญญาเสร็จ เจียงอวี้เหยียนก็ทนอยู่เฉยไม่ไหวเป็นฝ่ายเอ่ยปากขึ้น“พวกคุณค่อย ๆ คุยกันนะคะ ฉันขอตัวไปสูดอากาศข้างนอกก่อน”ลี่เหวินยวนรับเอกสาร มองไปทางหลินหรูซวงโดยไม่รู้ตัว หลินหรูซวงก็เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไรไม่ว่าอย่างไร จะให้ลี่เหวินยวนเป็นฝ่ายเอ่ยปากพูดกับเธอก่อนก็ไม่ได้ เดี๋ยวหลินอวี่ซีจะหัวเราะเยาะเอาเธอจึงเป็นฝ่ายพูดขึ้นว่า “นายไปดูเธอเถอะ น้องใหม่อาจจะรับแรงกดดันได้ไม่ค่อยดี”“อืม เดี๋ยวตอนจะกลับโทรหาฉันด้วยนะ”ลี่เหวินยวนหยิบสัญญาแล้วก้าวผ่านเธอไป แววตาของหลินหรูซวงก็ยิ่งเย็นชาขึ้นไปอีกจากนั้น เธอยกไวน์ที่หลินอวี่

  • นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!   บทที่ 96

    เฮ่อถิงเชินจ้องเจียงอวี้เหยียนพร้อมกับพูดลากเสียงว่า “เป็นไง พิจารณาดูหน่อยไหม”เจียงอวี้เหยียนเม้มริมฝีปาก จมอยู่กับความคิด ถ้าเธอตอบตกลงเฮ่อถึงเชิน เช่นนั้นไปพัฒนาที่แอลเอสก็น่าจะดีกว่า เพราะถึงอย่างไรตอนนี้ลี่เต๋อก็ไม่ใช่คู่แข่งของเฮ่อถิงเชินอีกต่อไปแล้ว แต่อยู่ที่ลี่เต๋อ เธอมีลี่เหวินยวนคอยปกป้อง เลยจะใช้ชีวิตสบายกว่าหน่อยแต่เฮ่อถิงเชินดูน่าดึงดูดใจมากกว่า ได้ยินมาว่าพื้นเพของเฮ่อถิงเชินแข็งแกร่งมาก แถมยังลึกลับมากอีกด้วย จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครรู้เลยว่าเขามีภูมิหลังเป็นมาอย่างไรแต่สิ่งที่สำคัญคือ หากตัวเองทำให้เฮ่อถิงเชินชอบได้...เจียงอวี้เหยียนหันศีรษะไปมองลี่เหวินยวนอย่างระมัดระวัง คล้ายกับกำลังรอฟังความคิดเห็นของลี่เหวินยวน“อายวน ฉันขอลองไปทำงานกับประธานเฮ่อก่อนได้ไหม ถ้าฉันถเรียนรู้จากที่นั่นได้มาก บางทีกลับมาอาจจะช่วยคุณได้ดียิ่งขึ้นก็ได้”ลี่เหวินยวนขมวดคิ้วแน่น ทันใดนั้นสีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้น“เธอจะไปแอลเอสจริง ๆ เหรอ?”ใครก็รู้ว่า ที่เฮ่อถิงเชินต้องการคนต่อหน้าลี่เหวินยวนแบบนี้ ก็เท่ากับตบหน้าเขาอย่างไม่ไว้หน้าคนอื่นเวลาแย่งคนก็แอบทำอย่างลับ ๆ มีที่ไหนเหมือนเ

  • นับถอยหลังหย่า! ใครจะทนรับใช้ผัวเฮงซวยอีก!   บทที่ 95

    หลินอวี่ซีมองดูด้วยความเพลิดเพลิน แล้วพูดกับหลินหรูซวง“เขาเก่งจริง ๆ หลินหรูซวง ฉันว่าเธอไม่มีทางสู้ได้แน่ ๆ อาจจะถึงขั้นที่เธอจะต้องเปลี่ยนผู้รับผิดชอบโปรเกจต์นี้แล้ว ผู้ชายรับมือไม่ไหวเวลาที่ผู้หญิงออดอ้อน แต่ก็ดูเหมือนเธอจะอ้อนไม่เป็นอีก”หลินหรูซวงไม่สามารถเถียงได้จริง ๆ ใครจะคิดว่าเจียงอวี้เหยียนจะยอมเสียหน้าร้องไห้ต่อหน้าเฮ่อถิงเชินได้ขนาดนี้ร้องไห้จนน้ำตานองหน้า ดูแล้วน่าสงสารเหมือนลูกแกะ จนแข็งใจรังแกไม่ลงพอมองไปที่เฮ่อถิงเชินอีกครั้ง กลับไม่ได้โต้แย้งทันที ตราบใดที่ไม่โต้แย้งทันที เช่นนั้นก็ยังมีโอกาสอยู่เธออดไม่ได้ที่จะบีบมือแน่น ดวงตาใสแจ๋วและเย็นเฉียบจ้องเฮ่อถิงเชินไม่กะพริบหากเขาเปลี่ยนใจ ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาของตัวเองก็จะสูญเปล่าเฮ่อถิงเชินโหนกคิ้วสูงตรง ดวงตาเรียวแหลม โครงหน้าละมุน ส่งผลให้ความหล่อเหลานั้นมีออร่าสะกดทุกสายตาเขายกมือขึ้นนวดคลึงหว่างคิ้วเบา ๆ จากนั้นก็ถอนหายใจ“พอคุณเจียงร้องไห้ขึ้นมา ผมก็รู้สึกสะเทือนใจไปถึงข้างในแล้วนะเนี่ย”หลินหรูซวงหายใจเข้าลึก ๆ คิ้วขมวดเล็กน้อย คนทั้งคนก็เหมือนกับลูกบอลที่ถูกปล่อยลม ไหล่ทั้งสองข้างตกลงมาอย่างหม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status