บทที่ 133

ได้ยินการเรียกขานนี้ ก็เหมือนกับเป็นการจุดชนวนระเบิดของฟู่อี้ชวนทันที

เขาชะงักไปชั่วขณะ มือที่กำลังจะคาดเข็มขัดนิรภัยก็ไม่คาดแล้ว ปิดประตูปิดแน่นพร้อมกับกดล็อกรถ ก่อนจะหันขวับไปมองคนที่วิ่งเข้ามา

ผู้ชายที่วิ่งเขามาคนนั้นเขาเพิ่งเจอหน้ามาเมื่อเช้านี้เอง แต่พอมองใบหน้าของเขาอีกครั้ง ก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้

ถึงว่าทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นหน้าอีกฝ่าย ที่แท้ไม่ใช่เพราะเป็นคู่ค้าทางธุรกิจ แต่เป็นเพราะตอนที่เขาดูการแข่งขันที่ซูมั่วเคยเข้าร่วมตอนมหาลัย ซึ่งผู้ชายคนนี้ก็โผล่มาให้เห็นบ่อยมาก

รุ่นพี่...

เหอะๆ ที่แท้ก็เป็นผู้ชายคนนี้

วันนี้ได้เจอกันสักที!

“ประธานฟู่ ไม่ทราบว่าทำไมคุณ…” โจวจิ่งอันเดินมาตรงหน้า ขมวดคิ้วแน่นพูดยังไม่ทันจบ จู่ๆ หมัดของอีกฝ่ายก็ชกเข้าใส่หน้าของเขา

เพราะไม่ได้ตั้งตัว หมัดนั้นจึงโดนเข้าอย่างเต็มแรง จนโจวจิ่งอันเซไปชั่วขณะ จนเกือบล้ม

ภายในรถ

ซูมั่วเห็นเหตุการณ์นั้น ถึงกับสูดลมหายใจเข้าด้วยความตกใจรีบเปิดกระจกรถแล้วร้องตะโกน

“รุ่นพี่! รุ่นพี่เป็นอะไรไหม!!”

“ฟู่อี้ชวน! ไอ้คนบ้า! นายเป็นบ้าไปแล้วหรือไง! นายต่อยเขาทำไม!” เธอหันไปพูดกับฟู่อี้ชวนด้วยความโกรธ

“ทำไมฉ