LOGINShare
บทที่ 413
Latest chapter
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 414
หลี่หยวนตอบรับปากเปล่า เขาไม่ได้ช่วยซูมั่วเพื่ออาหารมื้อหนึ่งกับความซาบซึ้งของเธอ แต่เป็นเพราะความเห็นใจเท่านั้นขณะที่ใกล้จะวางสาย เขาตอบกลับอีกครั้ง“เรื่องการพิจารณาคดีครั้งที่สอง ถึงทนายความจะเตรียมการแล้ว แต่ประธานฟู่ก็ยังไม่ได้มอบหมายเรื่องนี้ให้ผม ผมจึงยังไม่รู้ว่าสถานการณ์จริงเป็นยังไง”“หลังประธานฟู่ออกมา คาดว่าระยะเวลาในการยื่นอุทธรณ์ก็น่าจะเลยไปแล้วครับ”“โดยเฉพาะหลังจากที่เขารู้ความจริงเรื่องแก๊สรั่วแล้ว เกรงว่าเขาคงจะไม่ยื่นอุทธรณ์อีกแล้วครับ”ถ้าเป็นแบบนี้แล้วประธานฟู่ยังไม่พอใจกับการตัดสินครั้งแรก ก็คง...ไม่รู้จะต้องอธิบายยังไงแล้วจริง ๆ“ทางฉันก็เตรียมการแล้ว กันไว้ก่อน ในกรณีที่เขาให้ทนายตัวแทนเข้าร่วมล่ะ มันก็เป็นไปได้สูงเหมือนกัน” ซูมั่วพูดอย่างเรียบเฉยหลี่หยวนลงจากรถ จ่ายค่าโดยสาร และการสนทนาของทั้งสองก็สิ้นสุดลงณ บริษัทติ่งเซิ่ง ที่ทางเดินด้านนอกซูมั่ววางโทรศัพท์ลง มองทิวทัศน์ภายนอกผ่านหน้าต่าง ดวงตาทั้งสองข้างเหม่อลอยเล็กน้อย จากนั้นไม่กี่วินาทีก็ดึงสติกลับมาเธอไม่ได้รู้สึกดีใจที่ได้ล้างมลทิน ถึงขั้นรู้สึกหงุดหงิดและกังวลด้วยซ้ำหลังจากฟู่อี้ชวนรู
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 413
เป็นไปตามคาด เรื่องแก๊สรั่วเป็นฝีมือของผู้หญิงที่ชื่อเย่ซินหย่าคนนั้น!ประธานฟู่จบสิ้นแล้ว เขาจะไม่มีวันตามซูมั่วกลับมาได้อีกแล้วซูมั่วถูกใส่ร้าย เกือบจะเสียชีวิต แต่ตอนนั้นประธานฟู่ไม่ตรวจสอบหลักฐาน กลับยังใส่ร้ายว่าเป็นอีกฝ่ายที่ต้องการจะใส่ร้ายเขาตอนนี้ความจริงอยู่ตรงหน้า เขาคงไม่มีอะไรจะพูดแล้วสินะหลี่หยวนถอนหายใจหนักหน่วง ถือโน้ตบุ๊กยืนขึ้น และขอลาหยุดหนึ่งชั่วโมงแบบกะทันหันพอออกไปนอกประตูใหญ่ ก็โบกรถแท็กซี่คันหนึ่ง เมื่อขึ้นรถ เขาก็โทรหาซูมั่วทันทีด้านหลังที่เขาไม่ได้สังเกต ภายในรถตู้สีเทาคันหนึ่งที่จอดอยู่ข้างถนน“เขาออกไปแล้วครับ ถือโน้ตบุ๊กไปด้วย” ชายสวมแว่นกันแดดพูดกับไมโครโฟน“ตามไปดู” ปลายสาย มีเสียงชายคนหนึ่งพูดขึ้นรถสตาร์ตเครื่อง ตามรถแท็กซี่คันนั้นไป จากนั้นก็ขับเข้าสู่ถนนภายในรถแท็กซี่“คุณซูครับ มีเรื่องที่ผมอยากคุยกับคุณ เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับคุณครับ” หลี่หยวนพูดหลังจากซูมั่วรับสาย“เรียกชื่อฉันเถอะ” ซูมั่วกล่าวหลี่หยวนยังไม่ค่อยชินนัก เพราะเมื่อก่อนเรียกเธอว่า ‘คุณนาย’ ซึ่งสถานะต่างกันแต่เรื่องนี้ไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือเรื่องที่เขาจะบอกเธอหล
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 412
เขาออกมาแล้ว แต่ยังนึกสงสัยไม่หายคนที่ชื่อเดวิดสันคือใครกัน? อีเมลอะไรสำคัญขนาดนี้? ประธานฟู่ถึงได้อยากรู้ข่าวจนทนไม่ไหวอีกทั้งปฏิกิริยาของประธานฟู่วันนี้ก็แปลก ๆ ด้วย ถามเขาไปเขาก็ไม่พูดณ สถานกักกัน ในช่องหน้าต่างเยี่ยมหลังจากฟู่อี้ชวนวางโทรศัพท์ห้องเยี่ยมลงก็ค่อย ๆ หมุนตัว จากนั้นร่างที่แข็งทื่อเหมือนท่อนไม้ ก็เดินออกไปทีละก้าวรหัสผ่านอีเมลของเขาหลายปีมานี้ไม่เคยเปลี่ยนเลย ทั้งยังเป็นรหัสที่เขาใช้ประจำ ขณะเดียวกันก็ใช้สำหรับซอฟต์แวร์และเอกสารลับต่าง ๆ ด้วยส่วนที่มาของรหัสผ่านนี้...มาจากตัวอักษรย่อตัวแรกของชื่อเย่ซินหย่าและวันเกิดของเธอเขาเริ่มใช้ตั้งแต่ สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเพราะความเคยชินมานานหลายปี เขาจึงแทบไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย แต่พอวันนี้จู่ ๆ พูดออกมา เขาก็พลันนึกเชื่อมโยงบางอย่างไม่ใช่ว่าเห็นเรื่องนี้แล้วนึกถึงอดีต เพราะเย่ซินหย่าในตอนนี้มีแต่จะทำให้เขารู้สึกขยะแขยงและเกลียดชังเท่านั้น สิ่งที่เขานึกได้คือ...รหัสผ่านหน้าจอล็อกโน้ตบุ๊กของเขา ก็เป็นชุดตัวอักษรภาษาอังกฤษและตัวเลขนี้ด้วยเช่นกันตอนแรกเขาเคยสงสัยว่าซูมั่วหาคนมาลบข้อมูลกล้องวงจรปิด เพราะเธอรู้
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 411
บทสนทนาของทั้งสองคนยังดำเนินต่อไป ซูมั่วพูด“เมื่อวานลืมบอกเธอไปเรื่องหนึ่ง หลี่หยวนบอกฉันว่าฟู่อี้ชวนยังเตรียมตัวยื่นอุทธรณ์ด้วย”ได้ยินแบบนี้ หลีโย่วก็ตกใจพูดเสียงดังขึ้น“อะไรนะ?! เขายังมีหน้ามาทำแบบนี้อีกเหรอ! ไหนว่าเลิกล้มการอุทธรณ์ ตัดสินใจหย่ากันเด็ดขาดแล้วนี่?”“สิ่งที่หลี่หยวนบอกฉัน ต้องไม่ใช่เรื่องโกหกแน่ เดาว่าตอนนั้นเขาคงถูกกดดันด้วยอำนาจของคุณท่านฟู่ก็เลยไม่ได้ยื่นอุทธรณ์ทันที และระยะเวลาในการยื่นอุทธรณ์คือภายในสิบห้าวันนับจากวันที่เอกสารถูกส่งมา” ซูมั่วกล่าว“ไม่เป็นไรนะมั่วมั่ว ไม่ต้องกังวลมากไปหรอก ตอนนี้เขาถูกขังอยู่ ไว้เขาออกมา...” เดิมทีหลีโย่วอยากปลอบใจ แต่พูดไปพูดมาก็หยุดไปเองเธอยังไม่รู้ว่าฟู่อี้ชวนจะถูกขังจริง ๆ กี่วัน ถ้าเกิดหลังเขาออกมาแล้วยังอยู่ในช่วงระยะที่มีผลล่ะ?“ฉันขอดูปฏิทินก่อน วันที่เธอขึ้นศาลผ่านมากี่วันแล้วนะ?” หลีโย่วพูด พร้อมเปิดแอปปฏิทินในโทรศัพท์“ไม่ต้องดูหรอก ฉันดูแล้ว ผ่านมาสิบวันพอดี” ซูมั่วกล่าวเดิมทีระยะเวลาคุมขังของฟู่อี้ชวนคือสิบวัน หากเขาอยู่ครบกำหนดจริง เขาก็ยังสามารถให้ทนายตัวแทนเข้าฟังการพิจารณาคดีครั้งที่สองได้แต่ถ้าคุณ
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 410
ภายในห้องหลีโย่วกำลังโทรศัพท์คุยกับเพื่อนสนิท แชร์เรื่องน่ายินดีนี้อย่างกระตือรือร้น“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณปู่ฟู่จะไม่ไปประกันตัวฟู่อี้ชวน แต่กลับปล่อยให้เขาถูกคุมขังแบบนี้”“ต้องรู้นะว่าฟู่อี้ชวนในฐานะผู้มีอำนาจตัดสินใจสูงสุดของฟู่ซื่อ จะขาดงานแค่วันเดียวก็ไม่ได้”ได้ยินคำพูดนี้ ซูมั่วก็ตกตะลึงเล็กน้อย และรู้สึกประหลาดใจไม่ว่าจะพูดยังไงฟู่อี้ชวนก็เป็นหลานชายแท้ ๆ ของคุณปู่ฟู่ และอีกฝ่ายก็ให้ความสำคัญกับเขามาก เดิมทีเธอคิดว่าอีกฝ่ายจะไปช่วยเขาออกมา“บางทีอาจจะลดโทษแล้วก็ได้” ซูมั่วพูดแต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น การกระทำนี้จากมุมมองของเขาก็ถือว่า ‘เมตตามีคุณธรรมที่สุดแล้ว’ เธอรู้สึกซาบซึ้งใจมาก“คงใช่ แต่อย่างน้อยก็ทำให้ฟู่อี้ชวนถูกขังจริง ๆ เขาไม่เสียชื่อวีรบุรุษรุ่นก่อนเลย” หลีโย่วสะท้อนใจพูด“เอ๊ะ เธอคิดว่า ถ้าเราเผยแพร่ความจริงนี้ออกไป บอกพวกพนักงานของฟู่ซื่อ สภาพจะเป็นยังไง?” เธอคิดขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน และพูดอีกครั้งซีอีโอของฟู่ซื่อกรุ๊ปผู้ยิ่งใหญ่กลับถูกแจ้งความจับเพราะสะกอดรอยคุกคามอดีตภรรยา ทั้งยังถูกคุมขังในสถานกักกันนี่มันข่าวดังสุด ๆ ขึ้นเป็นข่าวฮอตได้เลย แถมยังส่งผล
นับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ บทที่ 409
“เก็บเข้าห้องเก็บของเถอะ”เขาชอบของสะสมจริง ๆ สองปีมานี้ชอบหยกเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่ถึงขั้นหลงใหลหยกเป็นชีวิตจิตใจและสิ่งที่พ่อบ้านพูดก็ถูกต้อง เห็นได้ชัดว่าฟู่อวี่เหิงไปสืบเรื่องความชอบของตนมาแต่เขาอยู่ต่างประเทศมาตลอด เรื่องนี้ต้องเป็นหวังหลันหรือฟู่ปั๋วหมิงที่ ‘แนะนำ’ เขาแน่นอน“นายคิดว่าเขาเป็นยังไง?” คุณท่านฟู่เอ่ยถามพ่อบ้านย่อมรู้ว่า ‘เขา’ หมายถึงใคร จึงตอบ“เคารพถ่อมตน ให้เกียรติผู้อาวุโส มีมารยาทสุภาพ การพูดจาไม่หยาบคาย การประเมินโดยรวมก็คือ สมบูรณ์แบบมาก ไม่มีที่ติครับ”คุณท่านฟู่พยักหน้าเล็กน้อย สิ่งที่เขาพูดก็เป็นสิ่งที่ตนคิดเช่นกัน“ผู้ช่วยหลี่เคยบอกผมถึงความประทับใจแรกที่มีต่อคุณชายรอง และจากที่ดูวันนี้ ก็สอดคล้องกันครับ” พ่อบ้านพูดอีกครั้ง“แต่ใครจะรู้ว่าเขาสวมหน้ากากอยู่หรือเปล่า” คุณท่านฟู่พูด“ถ้าเป็นแบบนี้จริงก็ดี อย่างน้อยก็มีจิตใจดี สิ่งที่กลัวคือ เขาจะสืบทอดนิสัยจากแม่เขามาหมด ถ้าเป็นแบบนั้น...”“ถ้างั้นก็นับว่าคนรุ่นใหม่เก่งกว่าคนรุ่นเก่าจริง ๆ ครับ” พ่อบ้านพูดเสริมหวังหลันรู้จักการวางตัว พูดเก่ง และมีไหวพริบ ประธานฟู่ที่ถูกเอาอกเอาใจจึงยอมปกป้องเธอไปต
You may also like
คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ทะเลใต้200.4K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้243.9K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์28.4K viewsท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)40.6K viewsเพื่อนนอนไร้สถานะ( NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น407 viewsรักสุดร้าย
ดอกอ้อลู่ลม2.0K viewsหวนคืนรักนายรุ่นพี่ (เซต รุ่นพี่)
พลอยแพรวา2.4K viewsร้อยรสสวาทร้อน (21 สามี)
กาสะลอง1.5K views
