LOGIN“ให้พี่รอนานกว่านี้ พี่คงไม่ไหวแล้วนะ ดูสิ...”
เขาแนบร่างของตัวเองเข้ากับร่างบาง แท่งเหล็กร้อนชนเข้ากับสะโพกของเธออย่างจัง อารมณ์ของเตชินทร์ตอนนี้ มันสูงขึ้นพร้อมปลดปล่อย
“บ้า! คุณจะมาทำ...อุ้ย!!”
ยังไม่ทันที่เกวลินจะได้โต้ตอบอะไร เธอก็ต้องตกใจเป็นครั้งที่สอง เมื่อมือของเขาคว้ามาที่เอวของเธอ ดันร่างของเกวลินไปข้างหน้า ในขณะเดียวกันขายาวๆ ของเขาก็เกี่ยวเรียวขาของเธอให้กางออก
“พี่ไม่ไหวแล้ว...ขอก่อนได้มั้ย...”
เสียงแหบพร่ากระซิบแนบหู พร้อมกับที่ริมฝีปากร้อน จูบชอนไชกับซอกคอขาวผ่อง ร่างกำยำแนบชิดร่างอวบอิ่มจากด้านหลัง โดยที่ร่างของเธอยังคงติดกับขอบอ่าง ไม่สามารถที่จะต่อต้านเขาได้ถนัด
“ไม่ค่ะ! มันไม่...อุ้ย! คุณ!!”
เกวลินสะดุ้งสุดตัว เมื่อรู้สึกถึงอะไรบางอย่างกำลังดันเข้ามายังเบื้องล่างของเธอ ‘ผู้ชายคนนี้ บ้าไปแล้วจริงๆหน้าไม่อาย’
“อื้มมม์...”
เตชินทร์ไม่สนคำปฏิเสธของเธอแต่อย่างใด เขากลับดึงดันเจ้าแท่งมังกรใหญ่ของเขา จ่อเข้ากับช่องทางรักของเธอ และไม่สนความพร้อมใดๆจากเรือนกายสาวเลย
แท่งเหล็กร้อนกดแทรกเข้ากับร่องกุหลาบงามอย่างช้าๆเนิบนาบ มือของชายหนุ่มจับบังคับเอวบางเอาไว้แน่น ในขณะที่อีกข้างหนึ่งกำลังคว้าเต้าใหญ่บีบไว้เต็มมือ โดยไม่สนว่าร่างอวบอิ่มจะต่อต้านเขาเพียงใด และทันใดนั้น...
สึ่บ!อยู่ดีๆแท่งเหล็กร้อนก็กระทุ้งพรวดเข้าไปจนสุดลำ!
“โอ๊ะ!”
เสียงทุ้มพร่าร้องขึ้นมาทันที เมื่อเจ้ามังกรใหญ่ของเขานั้นแทรกเข้าไปได้สำเร็จ และกำลังโดนบีบรัดแน่นจนทำให้เขารู้สึกถึงความเสียดเสียวจนต้องร้องครางออกมา
“อุ๊ย! ไม่นะ!! ปล่อยค่ะ...”
เกวลินพยายามขืนร่างของตัวเองออกจากร่างใหญ่ ผู้ชายคนนี้หน้าด้านหน้าทน เขาไม่สนความรู้สึกของเธอว่าจะอยู่ในสภาพที่เหมาะสมหรือเปล่าดวงตาของเธอสั่นระริก มองสบตากับภาพสะท้อนของเขาในกระจก ทั้งกดดัน ทั้งหวั่นไหว แต่ไม่อาจปฏิเสธเขาได้เลย…
“ปล่อยได้ไง...พี่...ต้องการเธอ...ข้าวตู...อื้มม์...”
พูดจบร่างใหญ่ก็โยกเอวของเขากระทุ้งเข้าเต็มแรงหลายครั้งแบบรัวๆ
ปึ่ก! ปึ่ก!ปึ่ก! แท่งเหล็กร้อนเทกระหน่ำจากด้านหลัง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นลั่นภายในห้องน้ำ
ร่างอรชรสั่นสะท้านไปตามแรงกระแทกของคนตัวใหญ่ มือเธอจับขอบอ่างเอาไว้แน่นเพื่อรอรับแรงอันมหาศาลจากกายกำยำเรียวขาสองข้างสั่นระริกคล้ายไร้เรี่ยวแรงเมื่ออีกฝ่ายสอดกระทุ้งเข้ามาอย่างระรัวไม่พัก
ปึ่ก! ปึ่ก!ปึ่ก!
“โอวว์ขะ-ข้าวตู พี่...อึ้มมม์”
เสียงร้องครวญครางของเขาดังลั่น เมื่อสะโพกสอบเบียดเด้งติดๆกัน ท่อนความเป็นชายอันแข็งแกร่ง จ้วงลึกกระแทกกระทั้นเข้าช่องทางรักทางด้านหลัง ต้นขาของเขาชนบั้นท้ายซ้ำๆ
“ฮึก...”
เสียงห้วงหายใจของหญิงสาวดังขึ้น ริมฝีปากบางกัดเม้มจนเป็นเส้นตรง มือที่ค้ำยันขอบอ่างจิกเกร็ง ลําตัวของเธอโก่งโค้งไปด้านหน้า สะโพกสวยกระเพื่อมตามแรงกระแทกที่จ้วงมาแบบติดๆ ราวกับห่าฝน การกระทำของเขากำลังทำให้เกวลินเกิดความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามา ความวาบหวิวซาบซ่านจนทำให้ท้องน้อยของเธอหดเกร็งขึ้นกะทันหัน ‘ทำไมเธอถึงรู้สึกแบบนี้’
“อื้มม์...เสียวมั้ย...”
เสียงแหบพร่าเอ่ยถามข้างหู ในขณะที่เบื้องล่างยังคงกระหน่ำซอยไม่หยุด มือใหญ่ฟ่อนเฟ้นเต้าอวบขาวเมื่ออารมณ์ความต้องการนั้นทะยานขึ้นสู่ที่สูง
“ฮึก!”
เกวลินไม่ตอบ สิ่งที่เขาถามเธอนั้น ร่างกายของเธอมีคำตอบอยู่แล้ว น่าอายชะมัด ที่เกวลินดันไปมีความรู้สึกกับบทรักอันร้อนแรงร่วมกับเขาอีก‘เสียวน่ะเหรอ? ใช่! เธอเสียวมากๆ’
ปึ่ก! ปึ่ก!! แท่งร้อนโถมแรงบดเข้าหาบั้นท้ายอย่างเร่าร้อน
“อื้มม... เธอทําให้พี่บ้าไปแล้ว...โอ๊ะ!”
เสียงพร่าครางกระเส่ามือหนาประคองเอวคอด ยึดเข้าหาตัวอย่างย่ามใจต้นขาของเขาเบียดตีบั้นท้ายของเธอซ้ำๆจนสะโพกกลมกลึงขาวขึ้นรอยแดงซ่านจางๆ
“ฮึก! อ๊ะ!”
เสียงหวานพร่าหลุดคราง เมื่อทนความเสียดเสียวทิ่มแทงไม่ไหว แขนที่ค้ำยันสั่นระริก ร่างอรชรโก้งโค้งจนบั้นท้ายลอย ริมฝีปากของเธอกัดเม้มเพื่ออดกลั้นกับความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นไม่ไหว
“อ่า แน่นชะมัด”
เสียงพูดปนครางหอบกระเส่าในขณะที่กำลังเสยเอวโถมพุ่งเข้าใส่อย่างหนักหน่วงและบ้าคลั่ง
ปึ่ก! ปึ่ก!ปึ่ก!
เสียงของแก่นกายใหญ่จ้วงลึกกระแทกกระทั้นเข้ากับช่องทางรักคับแคบนั้นอย่างดุดัน!
ร่างกำยำเร่งขยับสะโพกรัวเร็ว เสียงหอบหายใจครางกระเส่าดังกระหึ่ม ความใหญ่โตดุดันของความเป็นชายชาตรีนั้นยังคงกระแทกตอกตรึงหยาบโลน ร่างเล็กสั่นสะท้านไปตามแรงกระแทกของแก่นกายใหญ่ ปลายเท้าบางจิกเกร็งกับพื้นห้องเอาไว้
“โอวว์...พี่ไม่ไหวแล้ว”
เอวหนาเร่งทะยานความเร็วเมื่อใกล้ถึงที่หมาย เสียงหอบหายใจปนเสียงครวญครางกระเส่า ตามท่วงทำนองอันเร้าใจของสะโพกเพรียวสอบที่เร่งจังหวะเร็วส่ง เพื่อไปให้ถึงขอบสวรรค์ เสียงคนตัวใหญ่ร้องคำรามอย่างซาบซ่าน ก่อนที่ภูเขาไฟลูกใหญ่จะระเบิดออก มือเขาก็รีบคว้าเจ้ามังกรใหญ่ถอดถอนออก ฉีดน้ำขุ่นข้นที่แตกทะลักพวยพุ่งจากด้านนอก ชโลมความชุ่มฉ่ำจนล้นปลายกระบอก...
“ฮึก...”
เสียงห้วงหายใจของคนตัวใหญ่ดังขึ้นพร้อมกับเสียงหัวใจเต้นรัวแรง เมื่อความสุขสมจบลง ใบหน้าคมซุกซบลงกับซอกคอขาวผ่อง เสียงครางกระเส่าเริ่มลดลงตามลำดับ
“ข้าว...”
เสียงทุ้มกระซิบข้างหู
“...” ใบหน้าขาวเนียนร้อนผ่าว เมื่อนึกถึงการกระทำของเขาและเธอเมื่อครู่ ตอนนี้ความจริงปรากฏ เกวลินรู้สึกอับอายเหลือเกิน ที่ตัวเองดันไปมีความสุขร่วมกับเขา
“เสร็จมั้ย...”
“...” คนบ้า...ถามอะไรออกมาแบบนี้ นี่เขาไม่รู้จักความอายบ้างเลยหรือไง
“ไม่ต้องกลัวนะ พี่ปล่อยข้างนอก”
“นี่พี่ชินทร์!!”
เกวลินเริ่มทนไม่ไหวกับคำพูดหยาบโลนของเขาแล้ว เขาจะต้องเอาเรื่องแบบนี้มาพูดกับเธอทำไม
“อะไร...เธอเสียวมั้ย...ยังไม่ตอบพี่เลย”
ใบหน้าคมซุกซบกับซอกคอขาวผ่อง เตชินทร์ยอมรับ บทรักระหว่างเขากับเธอนั้น มันทำให้เตชินทร์มีความสุขที่สุด แต่ไม่ว่าเขาจะร่วมรักกับเธอไปกี่ครั้ง เตชินทร์ก็ไม่เคยที่จะอิ่มเอมในตัวเธอเลยสักครั้ง กลับต้องการเพิ่มอีกเรื่อยๆ
“คุณจะพูดแบบนี้ทำไม...”
“ทำไมจะพูดไม่ได้ เธอกับพี่ เอากันมาตั้งกี่ครั้งแล้ว จะอายไปทำไม ธรรมชาติของมนุษย์ ชอบมั้ย...”
“ปล่อยเถอะค่ะ...”
เกวลินไม่ตอบ เธอพยายามแกะมือปลาหมึกที่กำลังพันธนาการเรือนร่างของเธอออก
“บอกพี่มาก่อนสิ ว่าเธอเสียวหรือเปล่า?”
“นี่คุณจะเอาคำตอบให้ได้เลยสินะ!!”
อารมณ์ของเกวลินเริ่มขึ้น เขาลืมไปหรือไง ว่าเธอคือผู้หญิงนะ จะตอบกับเขาแบบนั้นได้อย่างไรกัน
“อืม...เธอก็แค่ตอบพี่มา ก็จบ พี่อยากรู้ว่า เธอมีความสุขมั้ย พี่ไม่อยากเป็นคนเห็นแก่ตัวนะ ที่เสร็จอยู่คนเดียว...หรือว่าพี่จะหาคำตอบจากเธอ...อีกสักครั้งดีนะ”
น้ำเสียงของเขาเริ่มแหบพร่า เธอเหมือนสารเสพติด ที่ทำให้เขา ต้องการเธออีก ทั้งที่ เขาพึ่งเสพเธอไป เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้วนี่เอง
“พอแล้ว...”
“ตอบไม่ตรง...งั้นอีกรอบนะ...ในอ่างดีกว่า...”
พูดจบเขาโน้มตัวลงก่อนจะช้อนร่างของเธอ อุ้มขึ้นจากพื้นและเดินตรงไปที่อ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ สายตาคมเข้มจับจ้องใบหน้าหวั่นไหวของเธอไม่วาง
@นนทบุรี...@บ้านหลังใหญ่สไตล์โมเดิร์น “ตกลงว่า เรื่องนี้ ก็เอาตามนี้ก็แล้วกัน ในเมื่อเด็กๆ เขาชอบพอกัน ให้เขาตกลงกันเอง จะหมั้นหรือจะแต่ง ก็แล้วแต่พวกเขาก็แล้วกันนะ” “ครับ ผมต้องขอบคุณแทนลูกชายผมด้วยครับ ที่เมตตาเอ็นดูตาชินทร์ ผมเลี้ยงลูกตามใจมาตลอด ต้องขอโทษด้วยครับ ที่ไปทำเรื่องล่วงเกินลูกสาวของคุณฐานทัพ...อืม...ความจริงเรียกคุณหมอดีกว่านะครับ” “ได้ครับ เอาที่คุณสะดวกครับ ยังไง อีกหน่อยเราสองครอบครัว ก็ต้องเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วครับ” “ดิฉัน ต้องขอบคุณด้วยค่ะ ที่เอ็นดูตาชินทร์ เราสองคนดีใจมากค่ะ ที่ตาชินทร์ชอบพอกับลูกสาวของคุณ เรื่องหมั้นเรื่องแต่ง เดี๋ยวให้เขาสองคนตกลงกันก็ได้ค่ะ ทางเราพร้อมเสมอค่ะ”จันทร์ทิพย์เอ่ยเสริม พร้อมกับปรายตามองว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอ ลูกชายของเธอตาถึงไม่เบาเลยนะ เลือกได้ดี สวย น่ารัก บุคลิกทุกอย่างเหมาะสมกับลูกชายเธอมาก เรื่องฐานะทางครอบครัว จันทร์ทิพย์ไม่ได้เก็บเอามาใส่ใจเลย ขอเพียง ลูกชายสุดที่รักของเธอชอบก็เพียงพอแล้ว “ค่ะ ก็คงจะต้องหมั้นไว้ก่อนค่ะ ยัยข้าวยังเรียนไม่จบเลย ก็น่าจะเกือบสองปีค่ะ แต่งตอนนี้ ค
ในเวลาต่อมา...สายสนทนา... “ว้าว! เริ่ด! พี่ชินทร์สุภาพบุรุษสุดๆเลยอ่ะ” “ฉันเล่าให้เธอฟัง เพื่อจะขอคำปรึกษานะ น้ำตาล ไม่ใช่ไปอยู่ข้างพี่เขา”หลังจากที่พ่อแม่กลับไป เขาก็กลับไปเคลียร์ที่บ้าน ส่วนเกวลินก็อัดอั้นตันใจ จนต้องโทรมาระบายกับเพื่อนสาวของเธอ “เธอจะต้องปรึกษาอะไรกันอีก ในเมื่อเรื่องของเธอกับพี่ชินทร์มันมาไกลขนาดนี้แล้ว เธอต้องปล่อยแล้วมั้ย จะกังวลทำไมอีก ฉันไม่เข้าใจเธอเลย...” “ฉัน...” “เธอกังวลเรื่องพ่อแม่ของพี่ชินทร์ใช่มั้ย หรือเธอกังวลเรื่องการถอนหมั้นของพี่เขา ฉันขอบอกไว้เลยนะ เรื่องพวกนี้ เธอไม่ต้องเอามาคิดหรอก ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ชินทร์ ให้พี่เขาจัดการเอง พรุ่งนี้ เธอก็แค่กลับบ้านไปเตรียมต้อนรับพ่อแม่พี่ชินทร์ก็พอ...อย่าเครียดเลย มันไม่มีอะไร” “ฉันเครียดเรื่องถอนหมั้นของเขานี่แหละ คนอื่นจะคิดว่า ฉันเป็นคนแย่งพี่ชินทร์มาจากคู่หมั้นเขาหรือเปล่า และพ่อแม่ของเขาจะคิดยังไง มันเป็นเรื่องวุ่นวายมากเลยนะ น้ำตาล” “เธอไม่ได้เป็นคนแย่งพี่ชินทร์นะ เข้าใจซะใหม่ ความจริงถ้าเธอตกลงกับพี่เขาตั้งแต่แรก พี่ชินทร์ก็ไ
เช้าวันต่อมา... ติ๊ด! ติ๊ด!เสียงสมาร์ทโฟนดังขึ้นมือเรียวบางเลื่อนออกมาจากผ้าห่ม ควานหาตามเสียงเรียกเข้าที่ดังอยู่ไม่หยุด บนโต๊ะหัวเตียง เสียงสั่นจากโทรศัพท์ยิ่งเร่งให้เธอรีบหาต้นเหตุของเสียงนั้น“ค่ะ...มะ-แม่”เกวลินเหลือบมองคนที่นอนอยู่ข้างกายเธอ“แม่กับพ่อ มาแวะมาหาลูก อีก ห้านาทีลงมาเปิดประตูให้พ่อกับแม่ด้วยนะ”“คะ? อะไรนะคะ!! แม่กับพ่อกำลังจะมาหาข้าวงั้นเหรอคะ ละ-แล้วทำไม ไม่โทรบอกข้าวก่อนล่ะคะ”“ก็บอกก่อนนี่ไง ทำไมเหรอ? หรือลูกไม่อยู่ที่ห้อง อืม ตอนนี้ก็พึ่งจะเก้าโมงเองนะ วันเสาร์ด้วย”“เออ คือว่า ข้าวแค่ตกใจค่ะแม่ ความจริงแม่ต้องบอกข้าวก่อนสิคะ”เกวลินหันไปมองคนตัวใหญ่ ที่ยังคงหลับลึกไม่ยอมตื่น“อ่ะ งั้น อีกห้านาทีแม่จะถึงแล้ว ลงมาเปิดประตูให้แม่ด้วยนะ แค่นี้แหละ”ตึ๊ด! ตึ๊ด!ปลายสายถูกตัดไปเกวลินกำลังอยู่ในอาการตกใจ เธอควรจะทำอะไรก่อนดีนะ เวลาห้านาที มันจะทำอะไรได้ล่ะ บ้าจริง!“พี่ชินทร์!! พี่ตื่นเถอะค่ะ”เกวลินเขย่าคนตัวใหญ่ พ่อกับแม่จะเห็นเธอกับเขาอยู่ในสภาพนี้ไม่ได้เด็ดขาด“อึ้มม์...พี่ขอนอนอีกหน่อยนะ”“ไม่ได้! พี่ต้องตื่นเดี๋ยวนี้นะ!”เกวลินลุกขึ้น พร้อมกับรีบคว้
“เหตุผล...ที่พี่ทำกับข้าวทั้งหมด...ก็เพราะ...พี่รักข้าวนะ”น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างนุ่มนวล หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างไม่เคยเกิดขึ้นกับใครมาก่อน แม้ใบหน้าคมยังคงฉาบด้วยท่าทีมั่นคง แต่ลึกลงไปภายในกลับปั่นป่วนจนแทบควบคุมไม่อยู่ ทุกถ้อยคำที่เขาพูดออกมานั้นล้วนมาจากความจริงในใจเขาทั้งหมด เพราะนี่คือสิ่งที่เตชินทร์ไม่เคยเอ่ยกับใคร“...!!!”ดวงตาของเธอเบิกกว้างในทันทีที่ได้ยินถ้อยคำที่หลุดออกมาจากปากเขา สมองของเกวลินเหมือนหยุดทำงานชั่วขณะ ร่างกายของเธอแข็งทื่อราวกับถูกตรึงให้อยู่กับที่หัวใจเธอเต้นแรงสะท้อนก้องอยู่ในอก ทั้งที่ปากอยากจะโต้กลับ อยากจะบอกว่ามันเป็นเรื่องเหลวไหล แต่กลับไม่มีเสียงใดเปล่งออกมา มีเพียงความเงียบที่ห่อหุ้มเธอเอาไว้ ดวงตาที่เธอไม่กล้าสบตรง ๆ กับเขาเพราะรู้ดีว่าในนั้นมีบางสิ่งร้อนแรงและจริงจังเกินกว่าจะปฏิเสธได้ง่าย ๆ“พี่รักเธอจริงๆ นะ ถึงเธอจะปฏิเสธพี่ แต่พี่ก็ยังรักเธออยู่ดี”เตชินทร์เผยความรู้สึกของตัวเองอย่างตรงไปตรงมา ตอนแรกเขาคิดว่า ‘แค่เสียหน้า เพราะถูกปฏิเสธ’ แต่จริงๆ แล้วมันไม่ใช่ เขาชอบเธอต่างหากที่เป็นเรื่องจริง“เอ่อ...แล้วพี่...ทำไมถึงรักข้าวล่ะคะ?”เมื่อตั
@ โมเดิร์นคอนโด... “เฮ้อ...”เสียงถอนหายใจแบบยาวๆ ดังขึ้น หลังจากที่เกวลินวางสายสนทนาจากเพื่อนรักของเธอ เกวลินได้เล่าเรื่องที่เธอประสบพบเจอมาในวันนี้ให้อลินดาฟัง สงสัย เธอคงจะหนีผู้ชายคนนี้ไม่พ้นเสียแล้วจริงๆอลินดาบอกเธอว่า... ‘เธอควรจะทำใจ และยอมรับพี่เขาได้แล้วนะ’ ‘ฉันต้องทำแบบนั้นจริงๆ ใช่มั้ย น้ำตาล’ ‘ใช่! พี่ชินทร์ทำถึงขนาดนี้แล้ว เชื่อฉันสิ พี่ชินทร์ชอบเธอมาก ฉันว่า เป็นเรื่องดีนะ ถ้าตัดความเพลย์บอยออก พี่ชินทร์ก็เป็นผู้ชายที่โอเคคนหนึ่งเลยแหละ’ “...”เกวลินกำลังนึกย้อนถึงคำพูดของเพื่อนเธอ ‘เพลย์บอยนี่แหละ คือเรื่องที่สำคัญสำหรับฉัน’ อุปสรรคระหว่างเกวลินกับเขา มันไม่ใช่แค่เรื่องที่เขามีคู่หมั้นหรอกนะ เรื่องที่เธอต้องกังวลมากที่สุดก็คือ เรื่องครอบครัวของเขา กับครอบครัวของเธอต่างหากคือปัญหาใหญ่ ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน ก็เจอแต่ทางคู่ขนาน ที่ไม่สามารถจะบรรจบกันได้... ติ๊ด! ติ๊ด!เสียงสมาร์ทโฟนดังขึ้น เกวลินกดเลื่อนดูสายเรียกเข้านั้น ‘นี่เขาจะไม่ให้เธอได้พักเรื่องของเขาบ้างเลยหรือไง’นิ้วเรียวยาวกดรับสายสนทนานั้น
“เมียงั้นเหรอ! กรี๊ดดดดดด!!!”เสียงกรีดร้องของเพนนีดังลั่นจนทะลุไปถึงข้างนอก เลขาที่เฝ้าดูสถานการณ์อันน่าหวาดเสียวนี้ ก็รีบวิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น “คุณเตชินทร์คะ? มีอะไรหรือเปล่าคะ?” “ไม่มีอะไร...”เตชินทร์ตอบด้วยสีหน้าราบเรียบนิ่งเฉย ราวกับว่าเมื่อครู่ไม่ได้มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลย เกมนี้เขารู้อยู่แล้ว ว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นอย่างไร “ปล่อยนะ...”เกวลินพยายามขืนตัวออกจากการอ้อมกอดของเขา พร้อมกับเหลือบมองไปที่ผู้หญิงอีกคน ที่ยืนตาโตหน้าแดงกำมือแน่นพร้อมเอาเรื่องได้ตลอดเวลา “เพนนีจะไม่ยอมถอนหมั้นให้พี่แน่นอน พี่ชินทร์ทำกับเพนนีแบบนี้ มันหยามเพนนีเกินไป คอยดู! เพนนีจะไปบอกคุณลุงกับคุณป้า ว่าพี่ชินทร์เอาผู้หญิงข้างถนน...อ่อ...ไม่ใช่แค่นั้นสิ...ยังเป็นนักศึกษาอยู่ด้วย เธอคงจะรอเวลานี้มานานแล้วสินะ!” “ดิฉันไม่ได้...”เกวลินกำลังจะโต้กลับ แต่ทว่าก็มีคำพูดหนึ่งแทรกขึ้นมาก่อน ประโยคนั้นทำให้เธอตกใจเพิ่มขึ้นไปอีก “นั่นมันก็แล้วแต่เธอเลย พี่คุยป๊ากับม๊าของพี่เรียบร้อยแล้วว่าพี่จะถอนหมั้นกับเธอ พี่ไม่ได้ชอบเธอ แต่พี่ชอบคนนี้”เตชินทร์กระชับอ้



![สิงขร [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)



