ตอนที่ 32 แต่งบ้านใหม่

มินตรามองบัตรสีดำตัวหนังสือสีทองที่เขายื่นให้

“ฉันไม่ได้ใช้อะไร”

“เอาไปเถอะ ถ้าคุณอยากซื้ออะไรนอกจากให้หยางเจิงพาไปแล้ว จะกดเรียกพนักงานมาให้เลือกถึงที่นี่ก็ได้” เขาวางมันใส่มือเธอ มินตราหยิบขึ้นมาแล้วเก็บใส่กระเป๋าอย่างดี คิดว่าจะใช้แค่ที่จำเป็น

“อีกอย่าง เดี๋ยวผมจะพาไปเปิดบัญชี ทุกเดือนผมจะโอนเงินให้หนึ่งหมื่นหยวนให้คุณได้ใช้จ่าย”

บัตรก็ให้ใช้ แถมยังมีเงินติดบัญชีอีก “แต่ฉันต้องใช้หนี้คุณอีก”

“หนี้ก็ส่วนหนี้ อันนี้เป็นสิ่งที่ผมอยากให้” เขาทำหน้านิ่วเมื่อเห็นมินตราทำหน้าเหมือนไม่อยากได้

“เรื่องอื่นไม่ยักอิดออดที่จะทำตาม ทำไม รังเกียจเงินผมขนาดนั้นเชียว ถ้าคุณไม่ชอบก็เอาไปบริจาค”

“เปล่านะคะ แค่รู้สึกมันมากเกินไป” หนึ่งหมื่นหยวนหากเทียบเป็นเงินบาทก็เกือบห้าหมื่นบาท คูณสิบสองเดือนเข้าไปก็ปีหนึ่งก็หกแสนบาท สามปีก็ล้านกว่า แต่พอคำนวณแล้วว่าสามารถเอาเงินนี้ไปตั้งตัวในอนาคตได้หลังหมดสัญญา เธอเลยยิ้มขอบคุณยกมือไหว้ “ขอบคุณค่ะ”

ความนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง จากที่ไม่ยอมก็กลายเป็นยอมง่ายดาย หวังเฉินมองคน