เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 22
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-18 10:57:25
บทล่าสุด
พรหมจรรย์คั่นเวลา บทที่ 25 (end)
“ดีใจที่ทุกคนเอ็นดูลูกของเรานะคะ” “ก็แกน่ารักน่าชังขนาดนั้นนี่ครับจะไม่ให้ทุกคนเอ็นดูได้ยังไง” “คุณตาขอเป็นแม่ทูนหัวของแกด้วยนะคะ” “ครับ” เสียงทุ้มของอธิศเอ่ยรับก่อนจะจุมพิตหน้าผากมนของภรรยาที่เขารักสุดหัวใจอีกครั้ง ตลอดเวลาที่พรฟ้าพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลนั้น มยุราแวะมาเยี่ยมพร้อมกับเมนูบำรุงน้ำนม แม้จะไม่ได้คุยอะไรกับพรฟ้ามาก แต่ท่าทีที่อ่อนลงก็ทำให้บรรยากาศที่เคยอึมครึมค่อยๆ จางหาย และหลังจากนี้ความสัมพันธ์ที่เคยติดลบคงดีขึ้นตามลำดับเช่นกัน ก่อนออกจากโรงพยาบาลพรฟ้าได้รับช่อดอกไม้จากกอธิศ ซึ่งมันคือดอกไม้ที่มีลักษณะคล้ายกับช่อเหี่ยวๆ ของเธอช่อหนึ่ง ที่ตอนนี้พรฟ้าก็ยังคงเก็บมันไว้เป็นอย่างดี “ขอบคุณค่ะ” “ผมขอโทษที่พึ่งเอาดอกไม้มาให้” “ใครบอกล่ะคะ คุณอธิศเคยให้ดอกไม้สวยๆ แบบนี้กับเบลมาแล้ว” พรฟ้ายิ้มหวานออกมา เมื่อนึกถึงดอกไม้ช่อแรกช่อนั้น “แบบนั้นไม่เรียกว่าให้ เรียกว่าเบลไปเก็บมาต่างหาก”
พรหมจรรย์คั่นเวลา บทที่ 24
“ยินดีจากใจจริงอีกครั้งครับเพื่อน”“ขอบใจนายมากนพ”“เป็นฝั่งเป็นฝากับคนที่รัก สีหน้าของนายเต็มไปด้วยความสุขจริงๆ” นั่นเพราะนพกรยังจำสีหน้าของอธิศที่เกิดขึ้นตอนงานแต่งงานกับชนิตาได้ดี ว่ามันดูอึมครึมไม่ได้สดใสอย่างในตอนนี้“อื้อ”“เจ้าสาวนายก็สวย”“ใช่ไหม เบลสวย ยิ่งอยู่ในชุดเจ้าสาวแบบนี้ก็ยิ่งสวย” อธิศยิ้มกว้างเมื่อเอ่ยชมความสาวของภรรยา ยิ่งตอนนี้พรฟ้าท้องด้วยแล้วเธอก็ยิ่งสวยเปล่งปลั่ง“เบื่อคนอวยเมียว่ะ”“ก็เมียข้าสวยจริงๆ นี่หว่า”“เออๆ สวยก็สวย สรุปนายได้ลูกสาวลูกชาย บอกได้ยัง”“ยัง ไปลุ้นเอาวันที่เบลคลอดนู่น”“บอกหน่อยไม่ได้หรือไง จะได้ซื้อของรับขวัญถูก” นพกรเซ้าซี้ นั่นเพราะตอนนี้เขาไม่รู้จะซื้ออะไรรับขวัญหลานจริงๆ ยิ่งไม่รู้ว่าเป็นเพศอะไรก็ยิ่งมืดแปดด้าน“จ
พรหมจรรย์คั่นเวลา บทที่ 23
ชนิตาย้ายกลับไปอยู่ที่บ้าน และวางแผนให้พ่อและแม่ฟังว่าหลังจากนี้เธอจะใช้ชีวิตแบบไหน ซึ่งโกศลและศจีก็ต่างสนับสนุน เพราะมั่นใจว่านั่นคือความสุขของลูกสาวคนนี้ ส่วนเรื่องคู่ครองพวกเขาคงไม่เข้าไปก้าวก่ายอะไรอีก หาก ชนิตาจะครองตัวเป็นโสดก็คงสบายไปอีกแบบส่วนว่าที่คุณพ่อและคุณแม่ก็กำลังตระเตรียมห้องสำหรับเด็กอ่อน ที่เวลานี้รู้เพศแล้วว่าคือผู้ชาย แต่ทั้งคู่ยังคงเก็บเป็นความลับ เพื่อให้ทุกคนไปลุ้นเอาวันที่พรฟ้าคลอด ซึ่งจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้แล้ว“ซื้อพอแล้วมั้งคะคุณอธิศ”“พอแล้วเหรอ” ว่าที่คุณพ่อเอ่ยถามขึ้นเพราะคิดว่าสิ่งของจำเป็นที่เขาซื้อเตรียมไว้ให้ลูกชายคนแรกนั้นยังไม่มากพอ ขณะที่พรฟ้าได้แต่มองจำนวนสิ่งของในรถเข็นที่เยอะจนล้นออกมา“ค่ะ...ถ้าหมดค่อยซื้อเพิ่มก็ได้”“โอเค...พอก็พอครับ” อธิศยิ้มให้ก่อนจะพาพรฟ้าไปทานอาหาร ในขณะที่รถช้อปปิ้งชายหนุ่มส่งให้แม่บ้านเป็นคนจัดการต่อ แต่ระหว่างทางเดินไปร้านอาหารนั้นจู่ๆ เขาก็วกเข้าร้านเพชรที่อยู่ตรงทางผ่านแบบไม่มีปี่ไม่ขลุ่ย ก่อนจะจัดแจงบอกให้พนักงานขึ้น&ldq
พรหมจรรย์คั่นเวลา บทที่ 22
“ผมรอคำตอบอยู่” เมื่อมยุราไม่ตอบภาคก็เอ่ยถามซ้ำอีกครั้ง นั่นยิ่งทำให้มยุราอึกอักอย่างมีพิรุธ ก่อนจะยืนกระต่ายขาเดียวปฏิเสธ“เอ่อคือ...ไม่มีอะไรค่ะ”“คุณแม่เป็นคนแนะนำให้คุณตาหาผู้หญิงสักคนให้ผมครับพ่อ โดยพยายามกดดันเรื่องคุณปู่อยากอุ้มหลาน จนทำให้คุณตาไม่มีทางเลือก” หลังจากเงียบมานานอธิศก็ขอเอ่ยขึ้นบ้าง นั่นเพราะอยากให้ผู้เป็นแม่รู้ว่าทำแบบนี้มันไม่ถูกต้องแต่คำพูดของบุตรชายกลับยิ่งทำให้มยุราไม่พอใจ เพราะไม่คิดว่าอธิศจะกล้าหักหน้าเธอแบบนี้ ทั้งๆ ที่เงียบไปก็ได้“นี่คุณกล้าเอาเรื่องหลานไปกดดันหนูตาอย่างนั้นเหรอ คุณทำเกินไปแล้วนะคุณมยุรา” ภาคจ้องมองมาที่มยุราอย่างเอาเรื่อง เขาไม่พอใจที่มยุราทำอะไรเลยเถิดเช่นนี้“ฉันไม่ได้ทำอะไรเกินไปทั้งนั้น เพราะถ้าเรามีหลานก็จะเป็นเหลนของคุณทวด ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะเป็นของเหลนท่าน ฉันผิดตรงไหน” มยุราแย้งกลับ“ผิดที่คุณห่วงแค่มรดก โดยไม่ห่วงความรู้สึกของคนอื่น” คำพ
พรหมจรรย์คั่นเวลา บทที่ 21
เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้ ชนิตาและอธิศจึงหย่ากันในวันรุ่งขึ้น และวันนั้นก็ยังเป็นวันที่อธิศกับพรฟ้าได้จดทะเบียนสมรส เป็นสามีและภรรยากันอย่างถูกต้องทั้งทางนิตินัยและพฤตินัยเช่นเดียวกัน โดยมีชนิตาเป็นสักขีพยานคนสำคัญ จากนั้นก็ปล่อยให้สามีภรรยาตามกฎหมายป้ายแดงได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน“อยากกินอะไรครับ”“ส้มตำค่ะ”“ไม่ได้ หมอบอกมะละกอจะทำให้ท้องอืด”“งั้นก็ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก”“ก๋วยเตี๋ยวน้ำตกใส่เลือด ไม่ดีเหมือนกัน”“นั่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ได้ สงสัยเราสองคนต้องหิวไปทั้งวันแน่ๆ เลยลูก” พรฟ้าลูบท้องตัวเองไปมาแล้วเอ่ยกับเจ้าตัวเล็กที่โตวันโตคืนไปด้วย พอได้ยินแบบนั้นอธิศก็รีบออกตัวทันที“โอ๋ๆ อย่าพึ่งงอนพ่อนะครับ เอาเป็นว่าเราไปกินอาหารญี่ปุ่นกันดีกว่า วันก่อนเห็นเบลบ่นว่าอยากกิน”“จำได้ด้วยเหรอคะ” รอยยิ้มดีใจผุดขึ้นบนใบหน้าของ พรฟ้า นั่นเพราะไม่คิดว่าอธิศจะได้ยินตอนเธอบ่น“จำได้ครับ”“แต่อาหารญี่ปุ่นมีปลาดิบ เบล
พรหมจรรย์คั่นเวลา บทที่ 20
“เธอไม่ได้หักหลังฉัน แต่เธอคือคนที่กำลังจะให้อิสระกับฉันต่างหาก”“ค่ะ” พรฟ้าเอ่ยรับ ก่อนจะเข้าไปนั่งคุกเข่าและสวมกอด ชนิตาไว้ด้วยความรักที่มีให้ ในขณะที่ชนิตาก็ลูบศีรษะของเธออย่างเอ็นดูเช่นเดียวกันเมื่อคุยกับชนิตาเสร็จ พรฟ้าก็แอบออกจากบ้านเพื่อไปซื้ออุปกรณ์ตรวจครรภ์ที่ร้านขายยาทันที และเมื่อกลับเข้าบ้านมาก็จัดการตรวจครรภ์ตามวิธีที่ระบุไว้ข้างกล่องพรฟ้าหลับตาแน่นขณะนับเวลาถอยหลัง เธอยกมือขึ้นปิดตาตัวเองแล้วค่อยๆ เปิดออกดูผลด้วยหัวใจที่เต้นแรงและผลที่ได้คือ...รอยขีดแดงๆ จำนวน...สองขีด!โดยคนแรกที่พรฟ้าบอกข่าวดีเรื่องนี้ให้รู้คือ...ชนิตา“จริงใช่ไหมเบล เธอท้องแล้วจริงๆ ใช่ไหม”“เบลก็ไม่แน่ใจค่ะ เพราะพึ่งตรวจครั้งแรก”“ไม่ได้การแล้ว” เอ่ยเพียงเท่านั้นชนิตาก็รีบโทรศัพท์ไปบอกให้อธิสกลับมาที่บ้าน โดยบอกว่าเธอมีเรื่องด่วนเกี่ยวกับ พรฟ้าจะบอก ชายหนุ่มถามเท่า
บางทีคุณอาจจะชอบ
ดวงใจอันธพาล NC25+
ฅนบนดอย34.4K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน50.0K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว223.3K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์37.5K viewsธารนางครวญ
เฟยฮวา256 viewsไฟรักสัมพันธ์ลวง
แอดมินตัวกลม185 viewsรักนี้อย่าหวนคืน
เฟยฮวา797 viewsอ้อนรักอาสิงห์
DOODJAI994 views
