本棚
検索
ホーム / โรแมนติก / พระจันทร์สองใจ / EP 18/4 เพราะฉันคือเพื่อน

共有

EP 18/4 เพราะฉันคือเพื่อน

作者: อัญจรี
last update 最終更新日: 2025-06-28 22:00:16

“ใช่! แกไม่ต้องห่วงนะ ยังไงซะ แกได้เด็กบ้านั่นเป็นผัวแน่ ฉันยืนยันนอนยันเลย” เวนิสาให้คำมั่น ลุกไปยืนข้างเตียง หอบเอาหมอนมาถือไว้

รวีกานต์นึกขำท่าทีของเพื่อนรัก หล่อนเป็นใครกันล่ะถึงได้มั่นอกมั่นใจขนาดนั้น

“กลับห้องไปไป๊ ฉันจะนอน...”

“แหงล่ะ สบายใจแล้วนี่” เวนิสาค่อนขอด แล้วหอบหมอนเดินออกจากห้องไป

รวีกานต์ยิ้มบางๆ เอื้อมมือปิดโคมไฟแล้วหลับตาลงเสีย อย่างน้อยสิ่งที่คิดไว้ก็ไม่ได้เกิดขึ้น คืนนี้เธอไม่ได้หลับพร้อมคราบน้ำตา แต่หลับไปพร้อมกับความโล่งอกโล่งใจ

“ขอบใจนะวี...แม่ดาวพระศุกร์ของฉัน...”

_____________

เวนิสาย่องเข้ามาในห้องของตัวเอง ห้องทั้งห้องสว่างจ้าแต่ศศินไม่ได้อยู่บนเตียง เธอแลหาโทรศัพท์มือถือ พอเจอก็ต่อสายหาปลายภู รออยู่สักพักเจ้าตัวจึงรับสาย

“พี่วีหรือครับ” ปลายสายงงนิดๆ เพราะเวลาในตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าเข้าไปแล้ว เขายังไม่นอนก็จริง แต่อีกฝ่ายน่าจะหลับไปหลายตื่นแล้วนี่นา

“คิดว่าใครละยะ!”

“หือ? พี่...เป็นอะไรหรือเปล่

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
前のチャプター 次のチャプター

最新チャプター

  • พระจันทร์สองใจ   EP 19/4 ดีกันนะ

    “เชอะ...พวกนี้นี่ ส่งสายตาหวานใส่กันได้ยังไง ฉันยืนอยู่นี่ทั้งคนนะ!”เวนิสาบ่นไปเรื่อย แต่ทั้งปลายภูและรวีกานต์หาได้แยแส สุดท้ายก็ก้าวฉับๆ ออกไปโบกแท็กซี่หน้าบ้าน ไม่ได้สนใจคนที่สั่งให้รอศศินตามลงมาในอีกไม่กี่นาทีให้หลัง ปลายภูกับรวีกานต์กำลังจะออกไปพอดี“แล้ววีนัสล่ะ” เขาถาม“ไปแล้วค่ะ” รวีกานต์ตอบ“ไปไหนอีกล่ะ บอกให้รอนะเนี่ย”“ถ้าไปตอนนี้อาจจะทันนะ”ศศินรีบวิ่งออกไปขึ้นรถ รวีกานต์เจ็บจี๊ดๆ ในใจ แต่ยังพอทนได้ แล้วมือของปลายภูก็กุมเข้าที่มือของเธอ“พ่อของลูกอยู่ตรงนี้ ยังจะมองตามผู้ชายคนอื่นอีก งอนนะ”เด็กน้อยของรวีกานต์บอกเสียงดังฟังชัด“เชอะ...” ส่งเสียงเชอะแต่ยิ้มพร่างพราย ไหนๆ ก็ท้องแล้วนี่ บางทีความรักของปลายภูอาจจะหวานชื่นกว่าความรักของบอสใหญ่ก็ได้ ใครจะรู้ล่ะ____________เวนิสากลับไปที่ห้าง V&V เพื่อขับรถออกมา ตอนนี้หญิงสาวไม่ได้อยู่บ้านแม่ ไม่ได้อยู่บ้านสามสาว หรือแม้แต่โรงแรม คงไม่มีใครคา

  • พระจันทร์สองใจ   EP 19/3 ดีกันนะ

    รวีกานต์ยิ้มทั้งน้ำตา เขาอาจไม่ใช่ชายในฝัน ไม่ใช่คนที่เธอโหยหา แต่เขาคือคนที่อยู่ข้างเธอตลอดมา คนที่คอยทำสิ่งดีๆ ดูแลเธอมิให้หิวหรือเหนื่อย คนที่คอยปลอบใจเวลาเธอเศร้า คนที่คอยยิ้มให้เวลาเธอมีความสุข คน...ที่ยังเก็บแว่นสายตาเธอไว้ในวันที่เธอโยนทิ้งเพราะอยากใส่คอนแทคเลนส์ในวันนี้ วันที่เขาเรียกร้องให้เธอยืนเคียงข้างเขา เธอ...จะปฏิเสธได้อย่างไร“ก็ได้...เอาสิ ถ้าคิดว่ารักฉันมากขนาดนั้น แล้วเรา...จะเริ่มตรงไหนก่อนดี”ปลายภูยิ้มกว้างอย่างที่สุด สวมกอดรวีกานต์ด้วยความยินดี ในที่สุดสิ่งที่เฝ้ารอมานานก็สมหวัง จะขอบคุณใครดีนะ ขอบคุณความอดทนของตัวเองที่รอมาถึงสามปี ขอบคุณรวีกานต์ที่ให้โอกาส หรือขอบคุณวันเวลาเลวร้ายที่ทำให้รวีกานต์ดื่มจนเมา จนลูกของเขาได้มาอยู่ในท้องหล่อนอย่างนี้ แต่ช่างเถอะ จะอะไรก็ช่าง เขาไม่สนแล้ว แค่วันนี้รวีกานต์ตกลงปลงใจว่าจะใช้ชีวิตคู่ร่วมกัน มันก็เพียงพอสำหรับเขาแล้ว“ไปหาพ่อกันนะครับ ไปกราบคุณพ่อกัน ไปด้วยกันนะตะวัน”รวีกานต์น้ำตาไหลพราก มันไหลออกมาเอง มิใช่ดีใจนักหนา แต่มันคือความโล่งใจ อะไรบางอย่างที่หนักอึ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 19/2 ดีกันนะ

    “อะไรของแกเนี่ย โอ๊ย...หงุดหงิดโว้ย!” เวนิสาประกาศ เดินลงส้นตึงตัง เข้าไปในบ้าน ศศินตามเข้าไปเหมือนเงาตามตัว ปล่อยให้ปลายภูงงเป็นไก่ตาแตก“อะไรเนี่ย ทำไมพี่ศศินมาอยู่ที่นี่ล่ะ”รวีกานต์หันไปหาเด็กน้อยของเธออย่างนึกรำคาญ“อยากรู้ก็เข้าไปถามเองสิ” เอ่ยประชดอย่างงอนๆ เขามาถึงนี่แทนที่จะถามเรื่องเธอ กลับถามถึงเรื่องคนอื่น น่าโมโหไหมล่ะ“ไปเถอะจ้ะสุดหล่อ เข้าบ้านก่อนนะ เดี๋ยวเจ๊หายามาทาให้”เจ๊หวานเอ่ยเสียงหวานสมชื่อ สองมือเกาะแขนปลายภู สองตาหวานเยิ้มมาพร้อมรอยยิ้มหวานหยด ไม่นึกว่าโลกจะกลมถึงเพียงนี้ ตกลงมันอะไรยังไง ทำไมว่าที่ดอกเตอร์ของปานรพีถึงกลายมาเป็นเด็กน้อยของรวีกานต์ได้ เรื่องนี้ต้องขยายให้ได้ความ“เจ๊!” รวีกานต์เรียก“อะไรยะ”“คนนี้ของฉัน!” ว่าแล้วคว้าหมับเอาที่แขนของปลายภู ลากเขาเข้าบ้านต่อหน้าต่อตาเจ๊หวาน“เออ...ชะนีพวกนี้นี่ นิดๆ หน่อยๆ ทำเป็นหวงนะยะ เชอะ!”เจ๊หวานสะบัดบ๊อบ ทำเมินใส่สองชะนีที่ควงผู้ชายของใ

  • พระจันทร์สองใจ   EP 19/1 ดีกันนะ

    [19]ดีกันนะ________แสงตะวันเรืองรองทางท้องฟ้าทิศตะวันออก เช้าวันนี้อากาศสดใส เป็นสัญญาณของวันดีๆ อีกวันหนึ่ง เวนิสาลืมตาขึ้นมาช้าๆ ด้วยรู้สึกอึดอัดแทบหายใจไม่ออก แล้วหัวคิ้วมนๆ ก็ได้ขมวดเข้าหากัน ศศินควรนอนอยู่บนพื้นมิใช่หรือ ขึ้นมานอนบนเตียงกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ได้ๆ ตื่นมาขี้ตาเขรอะ ต้องรีบไปล้างหน้าตา แล้วมาแกล้งหลับ!เวนิสาค่อยๆ ดึงแขนเขาออกจากรอบเอว ย่องไปเข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาอย่างไว ออกมาทาครีมด้วยความเร็วประหนึ่งนักวิ่งลมกรด ทาลิปกลอสนิดๆ ปัดแก้มสองสามที สางผมด้วยนิ้วทั้งสิบเสียรอบหนึ่ง แล้วค่อยมาสอดกายเข้าใต้ผ้านวม...แอ๊บ...ว่าฉันเพิ่งจะตื่น!“อือ...” ศศินพลิกกายเบาๆ ลืมตาขึ้นมาเมื่อกลิ่นหอมบางอย่างเตะจมูก เวนิสายังหลับตาพริ้ม ริมฝีปากอิ่มมันวาวมีกลิ่นผลไม้อ่อนๆ โชยออกมา พวงแก้มหล่อนมีสีแดงระเรื่อน่าหอมยิ่งนัก อย่าบอกนะว่า...“นี่...ไม่ต้องแกล้งหรอกน่า ทาลิปทาแก้มขนาดนี้ ถือกระเป๋าไปเดินห้างได้เลย”

  • พระจันทร์สองใจ   EP 18/4 เพราะฉันคือเพื่อน

    “ใช่! แกไม่ต้องห่วงนะ ยังไงซะ แกได้เด็กบ้านั่นเป็นผัวแน่ ฉันยืนยันนอนยันเลย” เวนิสาให้คำมั่น ลุกไปยืนข้างเตียง หอบเอาหมอนมาถือไว้รวีกานต์นึกขำท่าทีของเพื่อนรัก หล่อนเป็นใครกันล่ะถึงได้มั่นอกมั่นใจขนาดนั้น“กลับห้องไปไป๊ ฉันจะนอน...”“แหงล่ะ สบายใจแล้วนี่” เวนิสาค่อนขอด แล้วหอบหมอนเดินออกจากห้องไปรวีกานต์ยิ้มบางๆ เอื้อมมือปิดโคมไฟแล้วหลับตาลงเสีย อย่างน้อยสิ่งที่คิดไว้ก็ไม่ได้เกิดขึ้น คืนนี้เธอไม่ได้หลับพร้อมคราบน้ำตา แต่หลับไปพร้อมกับความโล่งอกโล่งใจ“ขอบใจนะวี...แม่ดาวพระศุกร์ของฉัน...”_____________เวนิสาย่องเข้ามาในห้องของตัวเอง ห้องทั้งห้องสว่างจ้าแต่ศศินไม่ได้อยู่บนเตียง เธอแลหาโทรศัพท์มือถือ พอเจอก็ต่อสายหาปลายภู รออยู่สักพักเจ้าตัวจึงรับสาย“พี่วีหรือครับ” ปลายสายงงนิดๆ เพราะเวลาในตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าเข้าไปแล้ว เขายังไม่นอนก็จริง แต่อีกฝ่ายน่าจะหลับไปหลายตื่นแล้วนี่นา“คิดว่าใครละยะ!”“หือ? พี่...เป็นอะไรหรือเปล่

  • พระจันทร์สองใจ   EP 18/3 เพราะฉันคือเพื่อน

    คำพูดของเวนิสาสั่นสะเทือนหัวใจของรวีกานต์ ในเวลาที่เธอเป็นทุกข์ เวนิสากลับมาคอยห่วงใย ไม่สนว่าเธอจะเมินใส่ มาอยู่เป็นเพื่อน ไม่ให้เธอต้องเศร้าเพียงลำพัง ในขณะที่ตอนหล่อนเศร้า เธอไม่เคยแม้แต่ถามไถ่หล่อนด้วยซ้ำ“มานอนได้แล้ว คนท้องนอนดึกไม่ดีนะ” กวักมือเรียกเพื่อนรักหย็อยๆ ทั้งตบหมอนดังป้าบๆรวีกานต์เลยต้องปิดไฟแล้วปีนขึ้นเตียง เธอนอนทางซ้าย เวนิสานอนทางขวา เธอหันหลังให้เพื่อน หันหน้าเข้าหาตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่ โทรศัพท์ที่วางไว้บนหมอนยังสั่นครืดๆ ไม่หยุด ไม่รู้จะรับดีไหม สิ่งที่เห็น สิ่งที่ได้ยินมันช่างบาดหัวใจเหลือเกิน พวกเขาเป็นอะไรกันนะ เป็นแค่คนรู้จักเหรอ ไม่หรอก คนรู้จักที่ไหนจะกอดกันแน่นขนาดนั้นครืดๆ ครืดๆ“รับซะทีเถอะน่า หรือไม่ก็ปิดเครื่องไป ไม่งั้นแกไม่ได้นอนแน่ๆ”“ไม่อยากรับ แต่ก็ไม่อยากปิดเครื่อง จะดูซิว่าเขาจะอึดแค่ไหน”“หนึ่งเดือนที่ผ่านมาไม่ได้พิสูจน์หรือไง เขารักแกนะ เชื่อฉันสิ”“แล้วทำไม...ถึงอยู่กับผู้หญิงคนนั้นล่ะ แถมยังโกหกฉันว่าเป็นคนจน”“หือ?&rd

続きを読む

あなたも気に入るかもしれません

無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で！お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう！
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status